Εικαστικός με έντονο πάθος και δίψα για δημιουργία, η Αγάθη Φλώρου, δημιουργεί τελάρα με έντονα χρώματα, δυναμισμό αλλά και συναίσθημα. Κάθε σκέψη, φόβος και φιλοδοξία της επικοινωνούνται στον θεατή με ιδιαίτερες χειρονομιακές πινελιές που αλληλοεπιδρούν βιωματικά στο δημιούργημα. Έργα άλλοτε ερωτικά και αισθησιακά , άλλοτε ονειρικά και τρυφερά προσεγγίζουν με θρησκευτικότητα και ευλάβεια το θέμα. Ταλαντούχα σε πολλές θεματολογίες ασχολείται στην τελευταία της δουλειά με το γυμνό σώμα προσεγγίζοντας το με αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Η Φλώρου είναι από τους ελάχιστους Έλληνες εικαστικούς που έχει δημιουργήσει τοιχογραφίες, που κοσμούν δημόσια κτίρια, γραφεία εφοπλιστικών εταιριών και ιδιωτικές οικίες.
Κοσμική αλλά βαθιά στοχαστική, ερωτική αλλά και ιδιαίτερα θρησκευτική, η ταλαντούχα μαθήτρια του Δ. Μυταρά και του Σώζου Γιαννούδη μας μιλά για τη δουλειά της.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

-Αγάθη, πώς ξεκίνησες να ζωγραφίζεις ;

-Από μικρό παιδί μεγάλωνα σ’ ένα περιβάλλον που δεν είχε κάποια εμφανή σχέση με την τέχνη αλλά ως ευρύτερη έννοια ήταν παρούσα. Με έναν πατέρα μάστορα “καλλιτέχνη” και μια μητέρα με παθιασμένη αγάπη για την φύση, τα λουλούδια και τα χρώματα, όλα συντελούσαν να εκδηλωθεί αυτή μου η κλήση, η αγάπη μου για την ζωγραφική.

Ήξερα από πάντα ότι αυτό θα κάνω, θα ζωγραφίζω. Στην πραγματικότητα μαθήτευα από μικρή κοντά σε δασκάλους, που με βοήθησαν στην αρχή με το σχέδιο και στη συνέχεια με το χρώμα. Μετά ακολούθησε η φοίτηση μου στην ΑΣΚΤ και έχω την ευλογία να ‘’ζω’’ ζωγραφίζοντας.

-Μίλησέ μας για τις επιρροές σου στη δουλειά σου.

-Η τέχνη ανά τους αιώνες είναι για όλους τους καλλιτέχνες μόνιμα μια πηγή έμπνευσης και ασκεί επιρροή στην δουλειά τους. Για μένα, η μετάβαση από την κλασική ζωγραφική στην μοντέρνα, αφαιρετική έκφραση, δηλαδή ουσιαστικά στην απελευθέρωση από την αυστηρή ματιά της δημιουργίας στην ευρηματικότητα της σύγχρονης τέχνης είναι έμπνευση.
Η κλασική μορφή της τέχνης, της αντίληψης περί τέχνης μπαίνει στη νέα εποχή σε μια άλλη πλατφόρμα αλληλεπίδρασης μιας εικόνας, που βοηθούν σε αυτό τα πολυμέσα και η καινοτομία σαν μια παγκόσμια σύνδεση.

Η δυναμική αυτή οδηγεί αλλά δεν αποστρέφεται το κλασικό. Όλο αυτό εχει επιρροή στη δουλειά μου δίνοντας μου ελευθερία για μια κλασική γραφή σε συνδυασμό με νέα μοντέρνα υλικά που δίνουν το προσωπικό στίγμα και το συγκεκριμένο αποτέλεσμα στα έργα μου.
Leonardo, Picasso, Dali, είναι οδηγοί σε αυτό το ταξίδι μου.

-Πηγή έμπνευσης σου … η φύση

-Κατά κάποιο τρόπο όλα είναι συνυφασμένα με την έμπνευση από τη φύση. Όλα τα στοιχεία της φύσης μπορούν να εμπεριέχονται σε έναν πίνακα, μια εγκατάσταση, μια κατασκευή …
Στα πρώτα μου έργα, η φύση ως εικόνα έμπνευσης ήταν πιο άμεση και με έκανε πιο δημιουργική. Δεν σταμάτησε ποτέ αυτό, αν και δεν διακρίνεται πια με την πρώτη ματιά στα έργα μου αλλά πάντα υπάρχει ως μια πινελιά, ως υλικό, ως αναπαράσταση.

Ο καλλιτέχνης πάντα βρίσκει τρόπους να ενσωματώνει την φύση δημιουργώντας με κάθε έργο του μια μνήμη, μια αφήγηση που αναφέρεται σε αυτή.

-Αγαπάς τα έργα μεγάλων διαστάσεων. Δεν είναι κουραστικό αυτό για τον καλλιτέχνη;

-Η πραγματικότητα που μας αφηγείται η ιστορία είναι ότι στην τέχνη τα έργα μεγάλων διαστάσεων έδιναν κύρος, ήταν επιβλητικά και ασκούσαν δέος και επιρροή στον θεατή. Αυτή την επιρροή που ήθελαν να επιβάλουν συνήθως οι κρατούντες επιβεβαιώνοντας τον πλούτο και την εξουσία τους. Ξεφεύγοντας από το “τελάρο”, οι καλλιτέχνες ποτέ δεν φοβήθηκαν την μεγάλη διάσταση, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν στην θεματογραφία αλλά και στην απόδοση του όλου εγχειρήματος. Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες αρέσκονται να δημιουργούν σε μεγάλη κλίμακα έργα και να διαμορφώνουν έναν τρόπο έκφρασης μοναδικό, πολύ επιτυχημένο και αποδεκτό στο ευρύτερο κοινό.

Ο καλλιτέχνης πάντα βρίσκει τρόπους να ενσωματώνει την φύση

-Ζωγραφικά Έργα! Θεωρείς ότι είναι επένδυση ή απλά διακόσμηση;

-Το έργο τέχνης είναι ίσως το παλαιότερο και ιστορικότερο στοιχείο διακόσμησης αλλά ταυτόχρονα ενέχει και την αξία μιας σημαντικής επένδυσης. Ζωγραφική, Γλυπτική, Αρχιτεκτονική και Διακόσμηση γενικά τα ορίζουμε ευρύτερα ως Τέχνη. Συμβιώνουν στον χρόνο συμπληρώνοντας η μια την άλλη και αλληλοεπιδρούν για το ευ ζην.

Στην Αναγέννηση ήταν τακτική και η παραγγελία ενός έργου τέχνης, που κοσμούσε κατοικίες και κτίρια ως επιβλητική διακόσμηση αλλά και ως επένδυση.
Οι μεγάλοι ζωγράφοι της εποχής αναλάμβαναν τέτοια έργα και με τα οικονομικά ανταλλάγματα ζούσαν και συντηρούσαν τα εργαστήρια τους και εκφραζόταν και καλλιτεχνικά.

Στην σύγχρονη εποχή τα όρια μεταξύ των καλών και των εφαρμοσμένων τεχνών γίνονται όλο και πιο δυσδιάκριτα και συνεπώς η Ζωγραφική, η Γλυπτική, οι εγκαταστάσεις και τα αντικείμενα design αποκτούν και τις δυο ιδιότητες ως απόλυτα έργα τέχνης για επένδυση αλλά και για διακόσμηση χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο.
Ένα αυθεντικό έργο τέχνης αναβαθμίζει την αισθητική του χώρου, αντανακλά και καθορίζει την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη και κυρίως αποτελεί μια επένδυση για τον ίδιον.

-Πώς αντιλαμβάνεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου στο πέρασμα του χρόνου;

-Νομίζω πως δεν επιλέγουμε απόλυτα εμείς σε αυτή την μεταβατική εποχή για το πως θα εξελιχθούμε καλλιτεχνικά και προσωπικά. Ο άνθρωπος θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αποκλείσει ποτέ την τέχνη από τη ζωή του όσο και να δοκιμάζεται από συγκυρίες και προβλήματα που ανακύπτουν. Πρέπει να εμπιστεύεται την τέχνη και τους καλλιτέχνες, που δημιουργώντας έργα, δρουν για το καλό και την εξέλιξη.

Προσωπικά, μου αρέσει να προκαλώ το ένστικτο μου, να ερμηνεύω καταστάσεις και μέσα από τα γυμνά μου να καταγράφω την μοναδικότητα του σώματος, της ομορφιάς, των αισθημάτων, της ένωσης των ανθρώπων χωρίς χυδαιότητα παρά μόνο με μια φανερή δύναμη ζωή, που το μάτι του θεατή θα επιλέξει την κορύφωση και την ενέργεια που του μεταφέρουν.
Από τις εμπειρίες γίνεσαι πιστεύω καλύτερος και έτσι ελπίζω σε όλα τα καλά σενάρια που η ζωή επιφυλάσσει για μια εξέλιξη τόσο δημιουργική όσο και συναρπαστική όπως αυτό το “ταξίδι’’ θα προσφέρει.

Who is who

Η Αγάθη Φλώρου ζει και εργάζεται στη Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με καθηγητή τον Δ. Μυταρά και αγιογραφία στο εργαστήρι της Σχολής με καθηγητή τον Σώζο Γιαννούδη.
Μελέτησε επίσης συντήρηση έργων τέχνης με δάσκαλο τον Σπύρο Κουρσάρη. Ζωγραφίζει επί σειρά ετών αποτυπώνοντας με χρώματα και μεικτές τεχνικές πάνω σε καμβάδες, ξύλα, μεγάλες και μικρές επιφάνειες με μια προσωπική εκφραστική γλώσσα , συναισθήματα και σκέψεις που μορφοποιούνται σε έργα που αποπνέουν πάθος, ερωτισμό και ελευθερία.

Σε μια συνεχή αλληλεπίδραση με τον θεατή αναφέρεται με την θεματογραφία της σε κάτι μοναδικά συναρπαστικό, που άλλοτε είναι άκρως ερωτικό και αισθησιακό και άλλες φορές σε ονειρικά ταξίδια, σε φανταστικά σχήματα και μορφές προσεγγίζοντας την θρησκευτικότητα με σεβασμό και ευλάβεια.

Έργα της όπως πίνακες, τοιχογραφίες, μικρά γλυπτά και εικόνες βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές συλλεκτών στην Αθήνα, Κύπρο, Λονδίνο και Νέα Υόρκη.
Έργα της επίσης βρίσκονται στο Ιατρικό κέντρο Αθηνών, εφοπλιστικά και δικηγορικά γραφεία, σκάφη και γνωστά ξενοδοχεία Κύπρου, Αθηνών και Μυκόνου
Παράλληλα έχει συμμετοχές σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και Αθήνα