Αρετή Χαρτοφύλακα: Η βία δεν είναι αγάπη

Η λεκτική σωματική αλλά και ψυχολογική κακοποίηση που έχουν βιώσει οι γυναίκες αποτελεί τη θεματική του πρώτου βιβλίου της interior designer και ζωγράφου Αρετής Χαρτοφύλακα που μέσα από δεκαπέντε αληθινές ιστορίες γυναικών αποφάσισε να δώσει το δικό της μήνυμα για την έμφυλη βία που όπως μας εξηγεί αφορά όλους μας.

Από τη Ζέτα Τζιώτη

Αποφάσισα να εκφράσω τη φωνή των θυμάτων της έμφυλης βίας ήταν γιατί κανείς έως τώρα δεν έχει σταθεί στο πλευρό αυτών των γυναικών. Κανείς δεν έχει αφιερώσει ούτε λίγο από το χρόνο του για να αφουγκραστεί τα συναισθήματα και τον ψυχικό πόνο των θυμάτων. Συνήθως η κοινωνία είναι επικριτική με τις γυναίκες και στέκεται απέναντι τους.

-Αρετή, μόλις κυκλοφόρησες το βιβλίο “Αληθινές γυναίκες” από τις εκδόσεις Ζενίθ που ουσιαστικά πραγματεύεται 15 αληθινές ιστορίες κακοποίησης γυναικών. Πώς αποφάσισες να μπεις τόσο βαθιά στις αλήθειες αυτών των γυναικών και τι θεωρείς πως έμαθες από εκείνες;

-Ο λόγος που αποφάσισα να εκφράσω τη φωνή των θυμάτων της έμφυλης βίας ήταν γιατί κανείς έως τώρα δεν έχει σταθεί στο πλευρό αυτών των γυναικών. Κανείς δεν έχει αφιερώσει ούτε λίγο από το χρόνο του για να αφουγκραστεί τα συναισθήματα και τον ψυχικό πόνο των θυμάτων. Συνήθως η κοινωνία είναι επικριτική με τις γυναίκες και στέκεται απέναντι τους. Θεώρησα λοιπόν σωστό και εφόσον είχα στη διάθεση μου το υλικό, να δώσω σάρκα και οστά στη βία και αξία στα συναισθήματα των θυμάτων της .

Αυτό που έμαθα από αυτή τη διαδρομή, είναι ότι η βία είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα και δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί.

– Ποια ιστορία από τις δεκαπέντε σε συγκλόνισε;

-Όλες οι ιστορίες με συγκλόνισαν γιατί όλες εμπεριείχαν ψυχικό πόνο.

– Με ποια ηρωίδα σου ταυτίστηκες περισσότερο;

-Ταυτίστηκα περισσότερο με την Αθηνά. Πρόκειται για την τελευταία ιστορία του βιβλίου που εκτυλίχθηκε το έτος 2020. Η Αθηνά ερωτεύεται απροσδόκητα έναν άντρα, ο οποίος όταν έμαθε ότι εκείνη ήδη βρισκόταν σε κάποια άλλη σχέση, εξαφανίστηκε από τη ζωή της χωρίς καμία εξήγηση. Είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης που δυστυχώς η βία δεν άφησε ανέγγιχτη.

– Γιατί θεωρείς πώς στον 21ο αιώνα οι γυναίκες είναι ακόμη ευάλωτες έναντι της βίας των ανδρών;

-Όσο υπάρχει πατριαρχεία και όσο η κοινωνία θα θεωρεί φυσιολογικό ότι οι γυναίκες είναι κατώτερα όντα από τους άντρες, η βία δεν πρόκειται να εξαλειφθεί . Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που στη σημερινή κοινωνία οι γυναίκες είμαστε ακόμη ευάλωτες .

– Ευθύνεται ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνει μία οικογένεια τα παιδιά της;

-Δεν πιστεύω ότι ευθύνεται μόνο η οικογένεια. Η οικογένεια είναι ένα μικρό δείγμα του συνόλου της κοινωνίας μας. Είναι εύκολο να επιρρίπτουμε ευθύνες μόνο στους γονείς αυτής της κοινωνίας ,όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι σωστό. Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την εξέλιξη της κοινωνίας μας και είναι καιρός να αναλάβει ο καθένας μας το δικό του. Ένας υπεύθυνος άνθρωπος μπορεί να είναι και ένας καλός άνθρωπος με ενσυναίσθηση και συμπόνια .

– Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος, πιστεύεις που κάνουν οι οικογένειες;

-Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι οικογένειες, νομίζω πως είναι ότι συνεχίζουν τις παραδόσεις των προηγούμενων γενεών.

Ενώ έχουν δημιουργήσει τη δική τους οικογένεια, συνεχίζουν τις συμπεριφορές των γονιών τους, χωρίς να αναρωτιούνται για την ορθότητα της ανατροφής που δίνουν στα παιδιά τους. Έχουν στα χέρια τους τη μοναδική ευκαιρία να αλλάξουν τον κόσμο και δεν το κάνουν γιατί δυστυχώς δεν έχουν ασχοληθεί προηγουμένως με τη δική τους προσωπική αλλαγή.

– Έτυχε να βιώσεις η ίδια κακοποιητικές συμπεριφορές στην προσωπική ή επαγγελματική ζωή σου;

-Φυσικά και έτυχε, πως θα μπορούσα άλλωστε να είμαι η εξαίρεση του κανόνα;

– Πώς τις διαχειρίστηκες;

-Τις διαχειρίστηκα με γενναιότητα και ειλικρίνεια. Αυτές οι δυο αρετές με βοηθούν πάντοτε να αντιμετωπίσω τα προβλήματα στη ζωή μου. Γιατί χρειάζεται γενναιότητα και ειλικρίνεια για να παραδεχθείς στον εαυτό σου ότι ο άνθρωπος που αγαπάς σε χειραγωγεί ή σε κακοποιεί. Σε επαγγελματικό επίπεδο επίσης , αφού οι άνθρωποι που εμπιστεύεσαι σε προδίδουν . Παρόλα αυτά όμως ,όσα πράγματα κι να γνωρίζει κανείς, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τη βία είναι επώδυνο.

Έτσι κι εγώ όσες φορές ήρθα στη ζωή μου αντιμέτωπη με τη βία πόνεσα και ένιωσα ευάλωτη.

Χρειάζεται γενναιότητα για να παραδεχθείς στον εαυτό σου ότι ο άνθρωπος που αγαπάς σε χειραγωγεί ή σε κακοποιεί

-Τι μήνυμα θέλεις να δώσεις γράφοντας αυτό το βιβλίο;

-Το μηνύματα που θέλω να περάσω είναι ότι η έμφυλη βία είναι ένα αληθινό πρόβλημα της κοινωνίας μας και μας αφορά όλους, ότι η βία δεν είναι αγάπη και ότι αν δεν κάνουμε κάτι για να αλλάξει το πρόβλημα , θα συνεχίζεται για πάντα.

– Γιατί θα πρέπει να διαβάσουν οι άντρες το βιβλίο;

-Οι άντρες διαβάζοντας το βιβλίο θα είναι σαν να κάνουν βουτιά στον εσωτερικό κόσμο της γυναίκας . Θα καταλάβουν πως ένα «αθώο» αστείο μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στην ψυχολογία της συντρόφου τους και πως η παραμέληση ή άλλες μορφές βίας δημιουργούν ένα χάσμα ανάμεσα στους δυο συντρόφους. Θα θέσουν αυτόματα το ερώτημα στον εαυτό τους «Αυτό θέλω για τη σχέση μου;», «Αυτός ο άνθρωπος θέλω να είμαι;» «Αυτό το παράδειγμα θέλω να δώσω στα παιδιά μου;»

Με αφορμή το βιβλίο ίσως αναθεωρήσουν πράγματα. Αυτό θα είναι επιτυχία!

– Έχεις μία μακρά και επιτυχημένη επαγγελματική πορεία σε διάφορους τομείς. Έχεις δουλέψει ως επαγγελματίας chef, ως interior designer, ως τραγουδίστρια. Τι θεωρείς ότι έλαβες από κάθε μία από αυτές τις τόσο διαφορετικές εργασίες;

-Ο κοινός παρονομαστής σε όλα τα επαγγέλματα που έχω ασχοληθεί έως τώρα, είναι η τέχνη και η προσφορά .

Αγαπώ τον άνθρωπο και η επαφή με νέους και από διαφορετικούς κλάδους ανθρώπους μου πρόσφερε γνώσεις και διαφορετικές οπτικές .

– Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σου;

-Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω. Είναι σπουδαία πρόκληση και συνάμα ευκαιρία να εκφράσω τα συναισθήματα μου, κάθε φορά που γράφω. Είμαι ευτυχής για αυτό.

– Να θεωρήσω όπως ήδη έχεις ξεκινήσει να γράφεις το επόμενο βιβλίο σου;

-Όχι, είναι νωρίς ακόμη. Η συγγραφή χρειάζεται χρόνο και ερεθίσματα. Θα γράψω το επόμενο βιβλίο όταν θα έχω κάτι να πω.

Για την ώρα απολαμβάνω το διάβασμα που τόσο πολύ αγαπώ.