Site icon Artviews

Ελένη Δούναβη: “Οι παραστάσεις που σκηνοθετώ θέλω πάνω από όλα να γεμίζουν την ψυχή μου”

Συναντήσαμε την σκηνοθέτιδα της παράστασης με τίτλο “Ηχώ Και Νάρκισσος” Ελένη Δούναβη και μιλήσαμε μαζί της για τη δουλειά της και τα μελλοντικά της σχέδια.

Συνέντευξη στη Χριστίνα Πραβιτσιώτη

-Ελένη, ποιο είδος θεάτρου προτιμάται και γιατί;

Αυτό που προτιμώ σε γενικές γραμμές δεν είναι κάποιο είδος θεάτρου, αλλά αυτό που θα κάνω να γεμίζει την ψυχή μου, να μην την εξευτελίζει. 

-Κοιτάζοντας προς τα πίσω θα αλλάζατε κάτι; Θα κάνατε κάτι διαφορετικό από το θέατρο;

-Όσο πίσω κι αν κοιτάξω η εικόνα είναι μόνο θέατρο και είναι πολύ ωραία με τα όλα της, δεν θα άλλαζα ούτε τα λάθη της.

“Η επιβράβευση είναι το χειροκρότημα.”   

-Η μεγαλύτερη επιβράβευση για έναν καλλιτέχνη ποια είναι;

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί στην σκηνή…

Κι αν μας αντέξει το σχοινί… Θα φανεί στο χειροκρότημα. Αυτή είναι η επιβράβευση, το χειροκρότημα.   

-Ηθοποιός ή Σκηνοθέτις;

Πάντα δυσκολεύομαι να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση. Δηλώνω και τα δύο γιατί νοιώθω να είμαι και τα δύο. Αν δεν ήμουν ηθοποιός, δεν θα μπορούσα να είμαι σκηνοθέτης, έτσι πιστεύω.

Με την υποκριτική συναντηθήκαμε από πολύ νωρίς, έχουμε σχέση εδώ και 25 χρόνια και έχουμε δοκιμαστεί. Η σκηνοθεσία μπήκε ανάμεσα μας πριν 10 χρόνια και ομολογώ πως με ξελόγιασε για τα καλά. Είναι όμως δύο πολύ δυνατές σχέσεις , μου έχουν δώσει απίστευτες συγκινήσεις και δεν σκοπεύω να χωρίσω με καμία.  

-Τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η παράσταση που την κάνει ξεχωριστή;

Αυτό που με ενθουσιάζει σε αυτήν την παράσταση είναι ότι εναλλάσσονται τα συναισθήματα συνεχώς και αυτό που ήθελα ήταν να τα βγάλω στην σκηνή στην πιο έντονη μορφή τους.

Είναι μια παράσταση που ξεκινά με την γέννηση της φύσης, με αισιοδοξία, χαμόγελο, χαρά, ευτυχία, όλα αυτά τα διαδέχεται η αγωνία, ο φόβος, η απογοήτευση και πάντα μετά την μπόρα η ηρεμία που θα ξανά προσδιορίσει τα πράγματα, που μας έχει κάνει πιο ώριμους, πιο έτοιμους να δεχτούμε, να μάθουμε, να ακούσουμε, και μετά έρχεται το άγνωστο, η πρώτη επαφή, η πρώτη λέξη, το φιλί, τα όνειρα, που τις περισσότερες φορές όμως, παραμένουν όνειρα και την θέση τους παίρνει η πίκρα, το κλάμα, η μοναξιά και ο θάνατος.

-Ποιο είναι το επόμενο έργο που θα σκηνοθετήσετε;

Τίτλο δεν ξέρω, αλλά θα είναι ένα έργο που θα γεμίζει πρώτα από όλα την ψυχή μου.

Αυτό ήταν πάντα το κριτήριο για το αν θα ανεβάσω ένα έργο στην σκηνή, να μιλάει μέσα μου για να μπορέσω να το κοινωνήσω με τον θεατή, να μεταφέρω τα ερωτηματικά μου στην σκηνή και να δημιουργήσω καινούργια στον θεατή. 

Who is who

Η Ελένη Δούναβη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομία και Διοίκηση. Είναι αριστούχος απόφοιτη της δραματικής σχολής “Δήλος” της Δήμητρας Χατούπη.

Το θέατρο μπήκε στην ζωή της στα 13 και από τότε δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με αυτό, έγινε αυτό που λεμέ, η ζωή της. Ο τρόπος να αναπνέει όπως λέει και η ίδια.

Σπούδασε 7 χρονιά θέατρο δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, Καραθάνο, Αρμένη, Ήμελλο, Κομνηνού, Χατούπη, Καπελώνη, Μπουσδούκο, Εσπιριτού και άλλους.

Ασχολήθηκε 5 χρόνια με το τραγούδι με την Νένη Ζάππα, 4 χρόνια χορό, Ιστορία θεάτρου με τους Γεωργουσόπουλο και Μπελιέ

Αποφοιτώντας από την σχολή το 2009, δημιουργεί μαζί με τον Γιώργο Τσακίρη την θεατρική ομάδα Χ(Σ)τροφή, όπου παίζει και σκηνοθετεί.

Από τότε μέχρι και σήμερα έχει παίξει, σκηνοθετήσει και διασκευάσει της παραστάσεις:

Συντελεστές της παράστασης “Ηχώ και Νάρκισσος του Νότη Περγιάλη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Τσακίρης, Άννα Μάγκου, Εύα Χριστοδούλου,
Νεφέλη Τουλιάτου, Ιωάννα Μερκουριάδου Δήμητρα Μπουρνελέ, Σίλια
Κατραλή, Κατερίνα Μαυρομάτη

Σκηνοθεσία: Ελένη Δούναβη

Χορογραφίες: Αφροδίτη Καλαφάτη
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωστής Καπελώνης
Μουσική Διδασκαλία: Νίκος Τουλιάτος

Φωτισμοί: Ελένη Δούναβη
Μακιγιάζ: Κορίνα Τακαρώνη
Κομμώσεις: Αναστασία Αρσένη

Γραφιστικά: Γιάννης Γεωργιάδης
Τρέιλερ-Μοντάζ: Σπύρος Γερούσης
Φωτογραφίες: Στέλιος Δανιήλ – Γεωργία Σιέττου

Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις: Άντζυ Νομικού

Info

Θέατρο Λύχνος Τέχνης & Πολιτισμού, Χαλκιδικής 83, Γκάζι

Από την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020 και κάθε Τρίτη, στις 21:00

Διάρκεια 75′ (χωρίς διάλειμμα)

Ένα πολιτιστικό γεγονός των ΕΝ. Π. ΑΝ.

Exit mobile version