Η κατανόηση των φυσικών φαινομένων, έτσι και του κεραυνού, αποτελούν μια από τις βασικές εικαστικές αναζητήσεις του διεθνώς αναγνωρισμένου καλλιτέχνη, Κωστή. Εδώ και πολλές δεκαετίες διεθνώς με δημόσιες παρεμβάσεις σε εξειδικευμένους χώρους τόσο τέχνης όσο και επιστημονικούς, έχει αναπτύξει αυτήν του την έρευνα.

Η ειδική επιλογή έργων που συγκροτούν αυτήν του την έκθεση με την χαρακτηριστική ονομασία αγώγιμο⬄μη αγώγιμο έγινε με έργα τόσο της δεκαετίας του ‘80 – από τα πρώτα έργα του που φέρουν ηλεκτρονικό κεραυνό — όσο και πιο πρόσφατα, που παρουσιάζονται αυτές τις μέρες στην γκαλερί Roma.

Η έκθεση σε συνδυασμό με τα φυσικά φαινόμενα που αποκτούν μια δεύτερη ερμηνεία, επιβεβαιώνει την πολύπλευρη προσωπικότητα του καλλιτέχνη και τον τρόπο που επιλέγει να μας ξεναγήσει στον μεγαλειώδη κόσμο του κεραυνού.

Ποιητής με έργα τέχνης-τεχνολογίας πρωτοπόρα, σχεδίασε και παρήγαγε ο ίδιος το κύκλωμα εκφόρτισης του κεραυνού με επιτυχία τέτοια που και η ερευνητική ομάδα της Γαλλικής Εταιρείας Ηλεκτρισμού του επέτρεψε να παρουσιάσει μεγάλες ατομικές εκθέσεις σε Μουσεία με την χορηγία της.

Εμείς, συναντήσαμε τον καλλιτέχνη μετά την επιτυχημένη παρουσία του στο Thessaloniki Art Fair, όπου παρουσίασε ατομική του έκθεση με τίτλο, “ Υ ψ η λ ή  τ ά σ η | εικαστικό πρωτόκολλο ”, μια νέα ενεργειακή εγκατάσταση ηλεκτρονικών κεραυνών σε συνεργασία πάλι με την Roma Gallery.

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

-Κωστή, μίλησέ μας για την ατομική έκθεση, που παρουσίασες στο Thessaloniki Art Fair.

-Με το Thessaloniki Art Fair συνεχίστηκε η δεύτερη μου συνεργασία με τη Roma Gallery με το αγώγιμο μη αγώγιμο, τίτλο της έκθεσης που μπορείτε να επισκεφτείτε στην Αθήνα μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου.

Η πρώτη έκθεση αφορούσε την δεκαετία του 70 και ήταν σχέδια που υπάρχουν στον κατάλογο με κείμενο του Θανάση Μουτσόπουλου, αναπληρωτή καθηγητή στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Περιελάβανε επίσης μία άλλη περίοδο των κεραυνών με ένα κείμενο του Μανώλη Μαυρομμάτη, ομότιμου καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δύο περίοδοι σε έναν κατάλογο, πάρα πολύ ωραία φτιαγμένο για αυτή την έκθεση.

-Μίλησέ μας για το συλλεκτικό βιβλίο που εξέδωσε η γκαλερί Roma για σένα.

– Εκτός των εικαστικών, η γκαλερί εξέδωσε για μένα βιβλίο που έχω γράψει στα γαλλικά και περιλαμβάνει ένα ποίημα μου, πολύ μεγάλο με τίτλο éclat éclair. Το βιβλίο περιλαμβάνει το χειρόγραφο του ποιητικού δρώμενου, το ίδιο το ποίημα και το cd με την μουσική του Guillaume Loizillon. Με αυτό το ποίημα, παρέθεσα ένα δρώμενο,  μια ιδιαίτερη performance που παράλληλα με τους κεραυνούς, και όσο με άφηναν αυτοί, μιλούσα και γραφόταν το ποίημα.

-Πώς ο κεραυνός πήρε αυτή τη θέση στη τέχνη αλλά και στη ζωή σου;

-Στην ηλεκτρολογία και ειδικά στην υψηλή τάση υπάρχουν δύο πράγματα: το τόξο, αυτό το συνεχές φαινόμενο και ο κεραυνός. Αυτό δεν είναι κάτι, που ορίζεται ποιητικά σαν μία μεταφορά.

Εγώ ήμουν ζωγράφος και γλύπτης και μέχρι τη περίοδο του ΄80. Έκανα γλυπτικά και ζωγραφικά έργα και χρωματογραφία. Παρουσίασα στην γκαλερί x plus, την τελευταία μου τέτοια δουλειά με χρώματα αυτοκινήτων. Ήθελα να αποτυπώσω το τι βλέπει ο σημερινός άνθρωπος στο δρόμο. Βλέπει χρώματα να κινούνται, τα πάρα πολύ ωραία χρώματα εκείνης της εποχής.

Το 1980-1985 στην τέχνη, το μεταμοντέρνο έχει πάρει τα πάνω του. Μου ζητούν λοιπόν για τα 200 χρόνια της Γαλλικής επανάστασης, για να εορταστεί εικαστικά αυτή η σημαντική επέτειος για τη Γαλλική Δημοκρατία, να παρουσιάσω κάποιο έργο μου. Κάνω μια εγκατάσταση και ζητάω από τον Κορνήλιο Καστοριάδη να πάρει μέρος. Κάναμε ένα κοινό γλυπτό, μια προκήρυξη, που αναφερόταν στα φρικτά αρχιτεκτονήματα των μεταμοντέρνων αρχιτεκτόνων στην Place d’ Ιtalie.

Καταλήγω ότι με ενοχλεί πάρα πολύ αυτό το πράγμα που γινόταν και που έδιωχνε τον κόσμο από τα μουσεία. Σκεφτόμουν λοιπόν εκείνη την εποχή ότι χρειάζεται κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, μια σπίθα! έτσι με κάποιο φίλο ηλεκτρολόγο, αρχικά φτιάχνω ηλεκτρονικά μια σπίθα, ένα μονότονο πραγματάκι που στην άκρη του μίτου της Αριάδνης έκανε τσακ-τσακ μπαμ-μπαμ.

Την ημέρα του εορτασμού ο κόσμος στην αυλή του Γαλλικού Ινστιτούτου δεν έβλεπε αυτή την τεράστια εγκατάσταση με τον λαβύρινθο, τον μίτο και τα λοιπά αλλά του τραβούσε την προσοχή ο ήχος και η σπίθα. Το έργο αυτό ανήκει πλέον στο ΕΜΣΤ.

Θα ήθελα ο κόσμος να σταματήσει να φοβάται τα φυσικά φαινόμενα και να μην νομίζει ότι φέρουν μόνο την καταστροφή

-Έτσι ξεκίνησες αλλά διαπιστώνουμε ότι το εξέλιξες ουσιαστικά στη συνέχεια.

– Σιγά-σιγά άρχισα να το αναπτύσσω αυτό. Θέλησα να βάλω ένα καθρέφτη να αντικατοπτρίζει τα έργα των συναδέλφων και μία μικρή σπίθα να προβοκάρει λίγο την κατάσταση.

Τοποθετούσα τον καθρέφτη ώστε να παίρνει την εικόνα του κόσμου που έβλεπε το έργο και την έφερνα στο έργο το δικό μου. Αυτό το έργο λεγόταν vision και ήταν ένας κοίλος καθρέφτης στηριγμένος σε μία ευθεία που αντικατόπτριζε τον κόσμο της τέχνης. Και εγώ εκεί, είχα βάλει μία σπίθα.

Η σπίθα αυτή είναι μία μίμηση της φύσης. Έτσι θα έλεγε ο Αριστοτέλης, μίμηση της πραγματικής αστραπής. Στα έργα μου λοιπόν βλέπουμε το σκίσιμο της αστραπής, την θετική ενέργεια του κεραυνού. Ο κεραυνός -κατά κάποιο τρόπο- αντιδρά όπως θέλει ανάλογα με τον αέρα και τη διάδραση του θεατή. Η δική μου δουλειά είναι στην επιφάνεια του έργου μου, δηλαδή στα υλικά μου. Αλλά και στο πίσω μέρους του έργου, που έχω φτιάξει το ηλεκτρονικό σύστημα που παράγει κεραυνούς.

-Δηλαδή πως εκλαμβάνεις την θετικότητα ενός κεραυνού;

-Και στη Γαλλία και εδώ στην Ελλάδα, και σε σχολεία αλλά και στην τηλεόραση, μιλάω για τη θετική ενέργεια του κεραυνού. Θα ήθελα ο κόσμος να σταματήσει να φοβάται τα φυσικά φαινόμενα και να μην νομίζει ότι φέρουν μόνο την καταστροφή. Υπάρχουν φαινόμενα δυνατά και ο κεραυνός έχει 80 με 100 κεραυνοβολήσεις το δευτερόλεπτο στη σφαίρα της γης. Αυτό σημαίνει ότι “κάτι κάνει”, ότι για κάποιο λόγο «κεντάει» το ηλεκτρικό πεδίο γύρω από τη γη. Όλο αυτό μου αρέσει, με μαγεύει και σαν εικαστικό φαινόμενο στον ορίζοντα.  Καταστροφή δημιουργεί περισσότερο ο άνθρωπος παρά τα φυσικά φαινόμενα τον τελευταίο αιώνα. Παλαιότερα βέβαια ήταν αλλιώς. Είχαμε μεγάλες πλημμύρες, κατακλυσμούς και άλλα φαινόμενα. Κάνω μία τέχνη για να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, χωρίς φόβο.

Στην Ιαπωνική γλώσσα η αστραπή λέγεται ιναζούμα που σημαίνει ο ερωμένος του ορυζώνα. Δηλαδή αν δεν αστραποβολήσει, ο ορυζώνας δεν θα έχει ανθοφορία, δεν θα παραχθεί ρύζι.

Σε αντίθεση με την Ανατολή, στη Δύση την αστραπή δεν την βλέπουμε πάντα θετικά. Για παράδειγμα, ο Δίας βίαζε με τον Κεραυνό του και ακόμα και ο Σούπερμαν έχει λέιζερ κεραυνό που «χτυπάει» τους κακούς.

Ας αναλογιστούμε πόσοι άνθρωποι σκοτώνονται το Σαββατοκύριακο σε αυτοκινητιστικά και πόσοι όλη τη διάρκεια του χειμώνα από κεραυνούς ή νεροποντές.

-Και γιατί πιστεύεις ότι εδώ στη Δύση τρέφουμε αυτό τον φόβο για τα φυσικά φαινόμενα;

-Ένας παράγοντας θα μπορούσε να είναι οι παραγωγοί αλεξικέραυνων που ενισχύουν τον φόβο για τον κεραυνό. Όταν ήρθα σε επαφή με τη Γαλλική υπηρεσία ηλεκτρισμού, η οποία και με χορήγησε, γνώρισα ανθρώπους, οι οποίοι έκαναν το επάγγελμα του «κεραυνολόγου». Λέξη που υπάρχει στην ελληνική γλώσσα, αλλά στην Ελληνική πραγματικότητα δεν υφίσταται το επάγγελμα.

Καταστροφή δημιουργεί περισσότερο ο άνθρωπος παρά τα φυσικά φαινόμενα τον τελευταίο αιώνα

Who is Who

Ο Κωστής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Παράλληλα με το εικαστικό του έργο, ανέπτυξε πλούσια δράση στο χώρο της ποίησης, εξέδωσε βιβλία, οργάνωσε καλλιτεχνικές ομάδες και δημιούργησε περιοδικές εκδόσεις τέχνης καθώς και artist’s books. Έργα του βρίσκονται σε Μουσεία και Ιδιωτικές Συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Για εκτενέστερο βιογραφικό στην διαδικτυακή διεύθυνση:

http://www.costis.gr/biotaomicrongammarhoalphaphiiotakappa972.html

Τα δε πάντα οιακίζει κεραυνός

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Info έκθεσης

Roma Gallery
Οδός Ρώμα 5, Κολωνάκι

Έως 20 Δεκεμβρίου 2021
Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00 – 16:00,
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00 – 20:00