Ο Κώστας Βασιλάκος ανήκει στην ομάδα εκείνων που η επιτυχημένη καριέρα τους στον επιχειρησιακό χώρο δεν τους στέρησε την επαφή με τα υπόλοιπα ταλέντα τους. Ποιητής και συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας την διαδρομή του στην επίσης επιτυχημένη πορεία του στον χώρο αυτό, όπως επίσης και τις γενικότερες σκέψεις του.
Συνέντευξη στην Αριστέα Παναγιωτακοπούλου
-Κύριε Βασιλάκο, ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την ποίηση;
-Ένα υπέροχο βιβλίο με ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, όταν ήμουν ΣΤ Δημοτικού, δώρο από τον αγαπημένο μου Δάσκαλο για τις πολύ καλές εκθέσεις που έγραφα.
-Πότε γράψατε τον πρώτο σας στίχο;
-Απόπειρες να γράψω έκανα από την εφηβεία μου. Με οδηγούσε μια βαθιά ριζωμένη ανάγκη να γνωρίσω τον εαυτό μου σε βάθος, να βιώσω τη ζωή μου συνειδητά, να εκφράσω τις λύπες και τις χαρές μου και να επικοινωνήσω μαζί σας. Νομίζω αισθανόμουνα τον κόσμο «ποιητικά» από πάντα.
-Πώς εξελίχθηκε η συγγραφή σας από τότε και μετά και με ποιο τρόπο;
-Σε ποίημα- κείμενο, ξεπηδάνε τα όνειρα από τα κατάβαθα του νου και της ψυχής, ξυπνάνε συναισθήματα που βρίσκονται εν υπνώσει και γεννιέται ένα δικό σου παιδί. Θα έλεγα, από το ασυνείδητο στο συνειδητό το ατομικό βίωμα ζητά να γίνει συλλογικό. Γράφοντας, νιώθω λιγότερο μόνος…
Γράφοντας, αμύνομαι …
Γράφοντας, διασώζω την ελευθερία μου …
Από την άλλη ο ποιητής κατά τον Νίκο Καζαντζάκη είναι ο σεισμογράφος του καιρού του, γίνεται αγωγός μηνυμάτων της κοινωνίας που υποφέρει, αγωνιά, φοβάται, επαναστατεί. Κατά την ταπεινή μου άποψη, μπροστά στην οικονομική κατάρρευση, τη διάψευση κάθε ελπίδας για το μέλλον και της παρακμής που διατρέχει κάθε κοινωνική έκφανση, η μόνη διαφυγή που υπάρχει είναι η ποίηση.
Οι ανωτέρω σκέψεις- απόψεις διαμόρφωσαν την ποιητική μου πορεία. Ειλικρινά δεν μπορώ να κρίνω αν ήταν επιτυχής, άλλοι είναι ειδικοί να μιλήσουν για το έργο μου. Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι ότι νιώθω ευγνώμων που μπόρεσα σ’ ένα λευκό χαρτί να μεταφέρω τα μυστικά μου παράπονα αλλά και τις αγωνίες και τα βάσανα των ανθρώπων να τα κοινωνήσω στους αναγνώστες, επιχειρώντας την υπέρβαση αυτού που μας πληγώνει.
-Η πολυετής καριέρα σας ως διευθυντικό στέλεχος στον χώρο των επιχειρήσεων πόσο κόντρα είναι με την ιδιότητα σας ως ποιητής-συγγραφέας;
-Σπούδασα Οικονομικά και Ψυχολογία των ομάδων, άσκησα δε το επάγγελμα του Οικονομολόγου και HR στον ιδιωτικό τομέα για περίπου σαράντα χρόνια. Για μένα η ποίηση ήταν καταφυγή, η προσωπική μου υπαρξιακή περιπέτεια, ο εξισορροπιστής στην πεζότητα των αριθμών, το υγρό στοιχείο στο συμπαγές. Θεωρώ πως αν οι επαγγελματίες εντάξουν το διάβασμα και την πνευματική αναζήτηση στον καθημερινό ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους, θα ωφεληθούν οι ίδιοι πρωτίστως και οι επιχειρήσεις τους κατ’ επέκταση. Θα έλεγα μάλιστα πως οι εταιρείες που διαπνέονται από αίσθημα αλληλεγγύης και έχουν παράδοση πολιτιστικής αρωγής, μπορούν και οφείλουν να «επενδύσουν» στον πολιτισμό, να «χωρέσουν» στα προγράμματά τους χορηγίες, να προσφέρουν κίνητρα και άλλα πολλά περισσότερα από μια απλή δωρεά βιβλίων.
Γράφοντας, νιώθω λιγότερο μόνος…
-Τι είναι για εσάς η ποίηση;
-Καταρχήν είναι ανάγκη. Είναι μια πράξη αυθόρμητη. Αναβλύζει από την ψυχή, γκρεμίζει τα στεγανά του μυαλού, γι’ αυτό είναι αληθινή. Αναμφίβολα, ο κόσμος των λέξεων είναι ο κόσμος του ποιητή. Πιστεύω στη βιωματικότητα των καταστάσεων, άρα στη βιωματική γλώσσα. Τελικά, η δική της αλήθεια κάνει το γράψιμο γνήσιο. Και μόνο τότε έχει ενότητα και στερεότητα και διάρκεια. Η ποίηση μας τοποθετεί απέναντι στον εαυτό μας σε μια διαδικασία αυτογνωσίας, μας τοποθετεί δίπλα στους άλλους σε μια διαδικασία συνάντησης, συμπόρευσης.
-Πως είναι σήμερα η καθημερινότητά σας;
-Διαβάζω, γράφω και ονειρεύομαι ένα καλύτερο μέλλον για τους συνανθρώπους μας ανεξάρτητα από θρησκεία, χρώμα, πολιτικές πεποιθήσεις. Καθημερινά νιώθω και πιο έντονα την ανάγκη ν’ αντισταθούμε και να αντιπαλέψουμε νοοτροπίες και πολιτικές που γυρίζουν την ανθρωπότητα στις πιο σκοτεινές και βάρβαρες σελίδες της ιστορίας.
-Μελλοντικά σας σχέδια;
-Μετά την τελευταία μου ποιητική συλλογή «Το αριστερό μισό του Ήτα» που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Αγγελάκη είναι προς έκδοση τρείς ποιητικές συλλογές εκ’ των οποίων η μία δίγλωσση ( Ελληνικά- Γαλλικά ), καθώς επίσης και ένα βιβλίο με δοκίμια και διηγήματα . Φυσικά και εφ’ όσον είμαι υγιής και έχω εμπνεύσεις θα συνεχίσω αυτό το υπέροχο ταξίδι στον μαγικό κόσμο της ποίησης…
Who is Who
Ο Κώστας Βασιλάκος γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Αττικής, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Επίσης έκανε σπουδές στην Ψυχολογία των Ομάδων και στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού.
Εργάστηκε σε Διευθυντικές θέσεις για περισσότερα από 35 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα.
Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών ( Ε.Ε.Λ ), της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ), του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ) και του συλλόγου Λόγου-Μουσικής- Τέχνης « ΛΙΝΟΣ».
Ποιήματά του βραβεύτηκαν στον Παγκόσμιο διαγωνισμό NOSSIDE, στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό διαγωνισμό της Π.Ε.Λ , στους Δελφικούς αγώνες ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ), στον Ελληνικό Πολιτιστικό Όμιλο Κυπρίων Ελλάδος (Ε.Π.Ο.Κ) και στην Αμφικτυονία Ελληνισμού.
Επίσης η ποιητική του συλλογή «Λόγια δραπέτες» τιμήθηκε από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ) με το βραβείο ΜΑΡΚΟΥ ΑΥΓΕΡΗ και η ποιητική συλλογή «Ανάμεσα σε δυο στιγμές» τιμήθηκε από τον ΕΠΟΚ με το βραβείο βιβλίο της χρονιάς 2017.
Έργα του που έχουν εκδοθεί:
Σκέψεις θραύσματα (ποίηση , εκδ. « Άνεμος Εκδοτική» , 2012)
Περι-Διαβαίνοντας( διηγήματα, εκδ. Αγγελάκη ,2013)
Λόγια δραπέτες (ποίηση, εκδ. «Άνεμος Εκδοτική» , 2015)
Ανάμεσα σε δυο στιγμές ( ποίηση , Εκδ. Σοκόλη , 2017 )
Το Ω των Ωκεανών (ποίηση , Εκδ. Σοκόλη , 2019)
Το αριστερό μισό του Ήτα ( ποίηση, Εκδ. Αγγελάκη , 2021)
