Ιστορίες που εξελίσσονται με διαρκή εναλλαγή εσωτερικού και εξωτερικού φωτισμού. Όπου το φωτεινό εναλλάσσεται ακατάπαυστα με το σκοτεινό και περισσότερο με το γκρίζο, κάτω από τη σκέπη του οποίου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εκδιπλωθούν πτυχές του συνειδητού και του ασυνείδητου κόσμου της αφηγήτριας, αμέσως ή εμμέσως, μέσω των δράσεων και των συμπεριφορών των κεντρικών προσώπων των ιστοριών της. Φως και σκοτάδι, βίωμα και μυθοπλαστική εκδοχή ενός απολύτως συνυφασμένου με την απλή -όσο και πολυσύνθετη- καθημερινότητα των συνηθισμένων ανθρώπων που μας περιβάλλουν ή κρύβονται μέσα μας, αναζητώντας πεισματικά τρόπους να δηλώσουν την παρουσία τους, ενώ παράλληλα στην επιφάνεια της γραφής βυθίζονται ή υπερυψώνονται καθρέφτες αντανακλώντας σκηνές της σύγχρονης ατομικής ή συλλογικής, πραγματικής ή φαντασιακής, ζωής.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
Ο νεαρός υποδύεται τον ερωτευμένο, δείχνει ξετρελαμένος με τη μεσόκοπη κυρία που δεν αποκλείεται να είναι μεγαλύτερη κι από τη μάνα του· είναι όμορφος, γεροδεμένος, με αθλητική κορμοστασιά. Αυτή συμπαθητική, μάλλον μεγαλόσωμη με πλαδαρό, αγύμναστο σώμα, καλλιεργημένη και με λεπτούς τρόπους που όμως δεν της αμβλύνουν την επιθυμία για έρωτα και για ηδονή. Εξάλλου γι’ αυτό βρίσκεται εδώ, έτοιμη να υποταχθεί στη φύση και στα ένστικτά της· να του δοθεί ολοκληρωτικά και χωρίς όρους, παραμερίζοντας τις τελευταίες, σχεδόν εξασθενημένες φωνές της συνείδησής της που επιμένουν να τη ρωτούν τι θα μπορούσε να περιμένει από αυτόν τον τόσο νέο άντρα.
Χωρίς προκαταρκτικά χαϊδολογήματα, παριστάνοντας το υποχείριο ενός ανελέητου ερωτικού πάθους, μάταια προσπαθεί με βία να εισχωρήσει μέσα της· να διεισδύσει στον στεγνό κόλπο της γυναίκας που ανέραστη για πάνω από είκοσι χρόνια αφήνεται χωρίς καμιά απολύτως επιφύλαξη, άβουλο πιόνι παρατημένο στα χέρια του, συγκλονισμένη από πρωτόγνωρα ή έστω λησμονημένα αισθήματα και συναισθήματα.
(απόσπασμα από το διήγημα «Ο εραστής της»)
***
Ένα δυνατό τράνταγμα του λεωφορείου με επαναφέρει και αντιλαμβάνομαι το βλέμμα της γυναίκας καρφωμένο, ακινητοποιημένο επάνω μου. Ο τρόμος και η απόγνωση που διακρίνω στο πρόσωπό της με κάνουν να νιώθω άβολα, για να μην πω ένοχα. Κάποια στιγμή, εντελώς ξαφνικά, αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ για το ντύσιμό μου που μάλλον είναι ακατάλληλο για την περίσταση.
Το βλέμμα μου είναι καθηλωμένο σ’ αυτήν τη γυναίκα που συνεχώς βυθίζεται σε λήθαργο και συνέρχεται σαν παραδομένη, υποταγμένη στα τραντάγματα του λεωφορείου. Προσπαθώ να συγκρατήσω ένα δάκρυ που όμως πρόλαβε να κυλήσει στο δεξί μου μάτι και σκέφτομαι ότι η μοίρα των ανθρώπων παραμένει τραγική και απάνθρωπη, με πολέμους, σεισμούς, πείνα κι ένα σωρό άλλα δεινά να υποβαθμίζουν την αξία της ζωής.
(απόσπασμα από το διήγημα «Στο λεωφορείο»)
***
Ήταν σαν να μου είχε χαριστεί ένας αληθινός παράδεισος· επιτέλους πραγματοποιούσα το όνειρό μου.
Το άλλο πρωί, πολύ νωρίς, με μεγάλη αδημονία ξεκίνησα την ανάβαση με μια ξέφρενη επιθυμία εξερεύνησης των υποβλητικών βράχων και των μοναστηριών. Η όλη ατμοσφαίρας, σε συνδυασμό με μια ομολογουμένως εντυπωσιακή, σαγηνευτική, πανοραμική θέα είχαν βαλθεί να με παρασύρουν σε πρωτόγνωρες ονειροφαντασίες και ταξίδια εξαίσια, όταν στη θέα ενός νεαρού σχεδόν αμούστακου μοναχού, ένα ορμητικό κύμα συναισθημάτων θρυμματίστηκε στον λαιμό μου και κόντεψε να με πνίξει.
(απόσπασμα από το διήγημα «Το Μετέωρο ταξίδι»)
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Στέλλα Ρωτού γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία της Κύπρου. Το πρώτο της βιβλίο (μέσ’ από τις θάλασσες) εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Γκοβόστη το 2018. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά σε Κύπρο και Ελλάδα. Συμμετείχε σε συλλογικές ανθολογίες διηγημάτων και ποίησης.
INFO
Μετέωρο ταξίδι
Συγγραφέας: Στέλλα Ρωτού
Εκδόσεις: Γκοβόστη
Έτος έκδοσης: 2020 (Οκτώβριος)
Είδος: Διηγήματα
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις: 14×21
Σελίδες: 184