Ο καλλιτέχνης Γιάννης Αριστοτέλους άνοιξε την καινούρια του έκθεση στην Πινακοθήκη Πάφου, η οποία θα παραμείνει ανοικτή μέχρι τις 20 Αυγούστου. Μια έκθεση που περιλαμβάνει μνημειώδη έργα τα οποία λειτουργούν ως «δωμάτια» που σε προσκαλούν σε μια βαθύτατα ψυχική εμπειρία (διαστάσεις κάθε πίνακα 215 Χ 170 cm). Τα έργα αυτά και ο συμβολισμός τους παρέχουν μια δυνατή αύρα αδρεναλίνης, δημιουργώντας στον θεατή διαφόρων ειδών oράσεις: όραση διαμέσου δακρύων, ιδρώτα, αίματος αλλά και υγρασίας. Αυτές οι οράσεις αλληλοεμπλέκονται πάντα μεταξύ περιβάλλοντος και θεατή μέσω λεπτών χρωματικών πέπλων.
Μια βαθύτατη Διονυσιακή εμπειρία η οποία λειτουργεί με την αλληλοπεριχώρηση σώματος και περιβάλλοντος. Ο καλλιτέχνης «συγκέντρωσε» την στενή σαρκική σχέση πολλών αντικειμένων μεταξύ τους υποδηλώνοντας στοιχεία ανθρώπινης επιθυμίας και εμπειριών τα οποία κρύβονται μέσα στα πέπλα φωτός. Κάποιος μπορεί να πει πως τα θεμελειώδη αντικείμενα των έργων αυτών είναι σαν να φαίνονται διαμέσου ενός ριζόχαρτου, όπου η μορφή τους εμφανίζεται και χάνεται. Σαν μια επέκταση ακτινογραφιών κρατώντας πάντα την οστική δομή αλλά και την ουσία ενός αντικειμένου μέσα σε ένα περιβάλλον χωρίς ο καλλιτέχνης να εστιάζεται στην σάρκα και μόνο. Έτσι, με κάποιο τρόπο, οι πίνακες αυτοί λειτουργούν ως ακτινογραφίες τοπίων που τις βλέπεις διαμέσου ενός λεπτού Ιαπωνικού ριζόχαρτου, αλλά και διαμέσου λεκέδων αίματος ή άλλων ουσιών πάνω σε αυτό.
«Η σάρκα απουσιάζει αλλά μένει η ένταση της ύπαρξής της: όπως ακριβώς ένας άνθρωπος που μόλις έφυγε από ένα δωμάτιο αλλά το δωμάτιο είναι ακόμα σε ένταση λόγω της ύπαρξής του. Ή όπως την εμπειρία του θανάτου..
Με ενδιαφέρει βαθύτατα το ζήτημα του τι μένει από την σάρκα και τι φεύγει. Προσεγγίζω το θέμα μου ερευνώντας βαθειές ψυχικές ταραχές, την αγριάδα και την ωμότητα των συναισθημάτων. Με ενδιαφέρει το πώς αυτά υγροποιούνται και πώς το σώμα ανταποκρίνεται, μέσω του αίματος, του ιδρώτα, των δακρύων και όλων των ειδών αδρεναλίνης. Με ενδιαφέρει η συσχέτιση μεταξύ τους: με τα αντικείμενα, με το περιβάλλον, με την υγρασία, με την βροχή και με την ομίχλη. Σαν να ανταλλάζουν κάτι που δεν μπορούμε να το δούμε με γυμνά μάτια, κάτι που ακουμπά και φεύγει, σαν ζεστός χνότος. Αυτό με συναρπάζει: είναι κάτι τόσο απλό αλλά από αυτές τις εμπειρίες υπάρχει η πιο δυνατή σχέση που θέλω να αιχμαλωτίσω, κάτι σαν μια μάχη.
Όλα αυτά τα λεπτά πέπλα λαδομπογιάς έχουν με κάποιο τρόπο να κάνουν με τον χειρισμό των ακτινογραφιών αλλά και με τον χειρισμό του φωτός. Δημιουργούνται κύματα φωτός γύρω από κάθε αντικείμενο, με διαφορετικούς χρωματισμούς, προσδιορίζοντας την διαφορετική τους σχέση αλλά και συσχετίσεις ηχητικές, υφής, μορφής αλλά και γεύσης μεταξύ αντικειμένων. Επιπλέον, το φως για εμένα είναι πολύ σημαντικό, όσο σημαντικός είναι και ο χειρισμός των χρωμάτων. Στα έργα αυτά, τα χρώματα και το φως είναι αλλοιωμένα και θολά, σαν να προσπαθείς να εστιάσεις ενώ είσαι ζαλισμένος ή με δάκρυα στα μάτια. Όλα ενώνονται με μειωμένο φωτισμό, με μια διάθεση μαζοχισμού που βρίσκω πολύ αληθινή και ωμή.
Μάχομαι με την ασφυξία μιας στιγμής, να την αιχμαλωτίσω σε μια εκδήλωση έντονης αδρεναλίνης ενός τελευταίου χνότου».
Ο Γιάννης Αριστοτέλους είναι απόφοιτος Καλών Τεχνών με Άριστα από το Newcastle University της Αγγλίας αλλά και του University of Applied Arts Vienna της Αυστρίας. Έχει κερδίσει υποτροφία για Μάστερ στις Τέχνες στο Kyoto University of the Arts της Ιαπωνίας.
Info
Διάρκεια έκθεσης
Έως την Παρασκευή 20 Αυγούστου
Ωράριο έκθεσης
Δευτέρα – Πέμπτη 9πμ – 4μμ
Παρασκευή 9πμ – 2:30μμ
Σάββατο 9πμ -1μμ και 4μμ – 7 μμ
Πινακοθήκη Πάφου
Χάνι του Ιμπραήμ
Κωνσταντίνου Κανάρη 64-40, Πάφος
26930653
