«Μυθιστόρημα», το έργο του Γιώργου Χειμωνά στο θέατρο Άλμα

Βανέσσα

4 έτη ago

«Ό,τι αξίζει στον άνθρωπο είναι να έχει να πει μια ιστορία.»
Γιώργος Χειμωνάς

Ο Τ και η Α. Τα παιδιά του Τ και της Α καταδικασμένα να πεθαίνουν. Η άνευ όρων αγάπη της Α προς τον Τ. Το μυστικό του Τ. Το σπίτι με τους καθρέφτες. Η μητέρα και η αδερφή του Τ. Η Μαργαρίτα. Ο Γ. Ο πόθος της Μαργαρίτας για τον Τ. Ο έρωτας του Γ. για τον Τ. Ένα διαρκές τέλος.

Το διήγημα του σπουδαίου Έλληνα λογοτέχνη Γιώργου Χειμωνά, «Μυθιστόρημα» γραμμένο “απνευστί μέσα σε είκοσι μέρες” εκδόθηκε το 1966. Ο Γιώργος Χειμωνάς, με τον χαρακτηριστικά χειμαρρώδη λόγο του, στο έργο αυτό, αναδεικνύει την αδυσώπητη βία που κουβαλάει ο άνθρωπος μέσα του και την δυνατότητα που έχει ανά πάσα στιγμή να συμπεριφέρεται με τον πιο τερατώδη τρόπο.

Στο «Μυθιστόρημα» εξετάζονται «τα όρια του ανθρώπου» και «το τέλος του καιρού» ως η οριακή κατάσταση που αναγκάζει το Τέρας να εμφανιστεί και το καθιστά έτοιμο να κατασπαράξει οτιδήποτε γύρω του. Πώς ο άνθρωπος μπορεί να κατακτήσει ένα «γνωστικό όριο», μια ολική συνείδηση του εαυτού του και του κόσμου; Μία διαδρομή που καλείται το άτομο να βγει πάνω από τη φύση του, την ανθρώπινη υπόστασή του. Οι ήρωές του είναι «άνθρωποι εν κρίσει». Είναι απόλυτοι. Υπερβαίνουν τους εαυτούς τους και γίνονται ένα «οριακό βίωμα». Η ηθική τους ξεπερνά την τυπικά ορισμένη ηθική. Το τέλος τους είναι ο θάνατος, η απόσυρση.

Το «Μυθιστόρημα» σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα, ‘προσπαθεί να απομονώσει ό,τι πιο σπουδαίο μπορεί να συμβεί σε μια κατάσταση ανθρώπινη’.

Το βασικό δίπολο στο «Μυθιστόρημα» αποτελεί η άνευ όρων αγάπη της Α για τον Τ και η απόλυτη επιθυμία του Τ για γνώση του εαυτού του. Ο Γιώργος Χειμωνάς αναρωτιέται αν αυτά τα δύο μπορούν να συνυπάρξουν ή είναι αντιθετικά. Άραγε η ακραία μορφή αγάπης στερεί από κάποιον τη γνώση; Ή μήπως η υπερβολική μέριμνα για γνώση του εαυτού καθιστά τους ανθρώπους ανίκανους να αγαπήσουν;