Γράφει η Χρυσάνθη Κούτρη
Ο δρόμος της δόξας δεν είναι εύκολος
Ο πράος αυτοκράτορας Αδριανός, Ρωμαίος φιλέλληνας αυτοκράτορας, τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, όντας σε μεγάλη ηλικία πλέον για δυνατές συγκινήσεις και ηρωικές μάχες, αναπολεί το δοξασμένο παρελθόν του και τη γεμάτη δάφνες ερωτική του ζωή με πλάσματα απείρου κάλλους όπως τον λατρευτό σε αυτόν Αντίνοο.
Ο μονόλογος αυτός έχει ως αντικείμενο εξιστόρησης του την ταραχώδη μα περιπετειώδη και γεμάτη συγκινήσεις και έρωτα, ζωή του αυτοκράτορα Αδριανού. Αυτός ο ξεχωριστός αυτοκράτορας που λάτρεψε τον Ελληνικό πολιτισμό, όντας και ο ίδιος ένθερμος θαυμαστής της Στωικής φιλοσοφίας και του Επίκουρου επιδίδεται σε έναν εσωτερικό διάλογο. Ο ηθοποιός που τον υποδύεται, παρασύρεται σε μια αναμέτρηση με αντίπαλο τον ίδιο του τον εαυτό .
Μνήμες
Κατά τη διάρκεια της ανάκτησης, από τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού των ένδοξων στιγμών του στο πέρασμα της ιστορίας, ανακαλεί καλούς φίλους, εχθρούς που μπήκαν εμπόδιο στην ένδοξη πορεία του, θεϊκά μυστήρια στα οποία ο ίδιος μυήθηκε, την ειρήνη που ο ίδιος πάσχισε για να διατηρηθεί στις κτήσεις του.
Παράλληλα, στη θύμηση του μένει ανεξίτηλος και ο ρόλος της αυτοκράτειρας Πλωτίνας, η οποία είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον ίδιο και τον στήριξε στα βήματα του. Θυμάται ακόμη, φίλους στενούς που παράκουσαν τις εντολές του και βούτηξαν τα χέρια τους στο αίμα.
Χρυσό στεφάνι
Το κείμενο στέκεται μόνο του σαν πετράδι στην πολύτιμη φαρέτρα από καλλιτεχνικούς θησαυρός του καλλιτέχνη και καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των παρατηρητών, που γίνονται μάρτυρες και θιασώτες του συγκινητικού ανοίγματος της ψυχής και της καρδιάς του αυτοκράτορα.
Η επιβλητική θωριά του, πλαισιωμένη με την μυστηριακή φορεσιά του με τον πλούσιο και κατακόκκινο μανδύα στέκει πομπώδης στις εκστατικές στιγμές της αφήγησης και προστατεύει τον Αδριανό σε στιγμές περισυλλογής. Το στέμμα που είναι καμωμένο από χρυσή δάφνη, σύμβολο των αρχαίων πρωταθλητών που έχει φιλοτεχνήσει ο Γιώργος Ρούσσης, αντανακλά το φως με έντονους ιριδισμούς …μέχρι να έρθει η ώρα που θα κατέβει από το κεφάλι του πολυμήχανου αυτοκράτορα.
“Όλο το βράδυ ο νους μου ήταν κυριευμένος από αλλόκοτα οράματα. Την άλλη μέρα, νίκη και ήττα δεν είχαν πια καμία σημασία. Μάχη και αίμα ήταν ο μόνος στόχος”
Παρακαταθήκη του αυτοκράτορα
Τα φώτα σε επιμέλεια του ηθοποιού Χρήστου Λιακόπουλου, παίζουν ρυθμικά μαζί με την ροή του λόγου σε τόνους της πορφύρας και του γαλανού και ψυχρού μπλε και τονίζουν τα σημεία του λόγου. Παράλληλα, οι σκηνοθέτες Χρήστος Λιακόπουλος και Αναστασία Μαρκουτσά ποιούν εικόνες μιας πομπώδους παρακαταθήκης που έχει αφήσει ο αυτοκράτορας Αδριανός όπου και αν πάτησε το πόδι του.
Μάρτυρες της μεγαλοσύνης και της πολυσχιδούς του προσωπικότητας είναι οι διαπραγματευτικές του ικανότητας, ο ζήλος του, η τέχνη του πολέμου μα και η τέχνη της διατήρησης της ειρήνης, οι πομπώδεις ναοί και οι βιβλιοθήκες που ο ίδιος έκτισε για να διαφυλάξει τον πολιτισμό και τον άνθρωπο.
Το ανθρώπινο πρόσωπο του αυτοκράτορα
Ο εαυτός του αποκαλύπτεται μέσω τον προσωπικών του εξομολογήσεων για τις μεταρρυθμίσεις που έκανε στην Ρώμη για την μη κακομεταχείριση των δούλων, για την ελευθερία των γυναικών, για την απαγόρευση των βασανιστηρίων. Ο Αδριανός ως λάτρης του Ελληνικού πνεύματος και της Ελληνικής φιλοσοφίας, προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει σε όλων τον κόσμο της γνώση αυτή.
Τα δεκαέξι χρόνια της διακυβέρνησης του ήταν τα πιο ειρηνικά στην Ιστορία της Ρώμης. Ήταν βαθύτατα ουμανιστής. Προώθησε τις τέχνες και τα γράμματα και έκτισε βιβλιοθήκες, θέατρα, ναούς, υδραγωγεία και λουτρά.
Τα βράδια περιπλανιόμουν στις αίθουσες με τα αγάλματα. Άγγιζα το πρόσωπο σου κι αναπολούσα όμορφες στιγμές μας
Αντίνοος
Η εξαιρετική ερμηνεία του ηθοποιού δεν είναι δυνατόν να αφήσει ανέγγιχτα τα συναισθήματα του κοινού, την στιγμή της περιγραφής του πιο συνταρακτικού γεγονότος στην προσωπική ζωή του αυτοκράτορα, της γνωριμίας του με τον πανέμορφο νέο Αντίνοο. Η συνάντηση αυτή που εξελίχθηκε σε θυελλώδη ερωτική σχέση είχε τραγική κατάληξη, έπληξε συναισθηματικά τον αυτοκράτορα.
Το έργο σκοπό έχει να καταδείξει την μοναχικότητα της πορείας και της θύμησης των πιο μεγάλων επιτευγμάτων στην ζωή του απλού ανθρώπου και την ακατανίκητη θέληση της μοίρας, που μπορεί να καταβαραθρώσει σε μια στιγμή ότι ονειρεύτηκε ακόμη και ένας από τους πιο ισχυρούς, ένας αυτοκράτορας.
Παράλληλα, ο μονόλογος αυτός υπογραμμίζει την οικουμενικότητα του Ελληνικού κλασσικού πολιτισμού. Στο τέλος, τα νιάτα και η ρωμαλεότητα του κορμιού φεύγει και από τους πιο άξιους κατόχους της και το κορμί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα καλέσματα της καρδιάς…μένουν μόνο σπουδαίες αναμνήσεις και ιστορίες για τους “μεγάλους” καιρούς.
Info:
Συντελεστές:
- Κείμενο: Χρήστος Λιακόπουλος
- Σκηνοθεσία: Χρήστος Λιακόπουλος, Αναστασία Μαρκουτσά
- Φωτισμοί: Χρήστος Λιακόπουλος
- Κοστούμι: Μίκα Πανάγου
- Θρόνος – Στεφάνι: Γιώργος Ρούσσης
- Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Λιακόπουλος
- Επεξεργασία ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς
- Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Βότσαρης, Τζένη Κουκίδου
- Δημιουργία και επιμέλεια εικαστικών: Τζουλίανα Νίκα
- Κατασκευή κοστουμιού: Βάνια Αλεξάντροβα
Δημόσιες σχέσεις: Άντζυ Νομικού
Σκηνοθεσία και μοντάζ video trailer και spot: Χρήστος Λιακόπουλος
Ηλεκτρονική επεξεργασία video trailer και spot: Τζένη Κουκίδου
Ήχος: Σπύρος Αραβοσιτάς
Στο ρόλο του Αδριανού ο Χρήστος Λιακόπουλος
Αλκμήνης 8-12, Γκάζι
Τηλ: 210 3428650 Email: [email protected]
Εισιτήρια:
10€ (κανονικό)
7€ (άνεργοι, ατέλειες κλπ)
