Το τίποτα και το πάντα μια ζωής
Γράφει η Κασσάνδρα Αγαπητού
Το μυθιστόρημα περιγράφει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Στόουνερ, ενός βοηθού καθηγητή της Αγγλικής Φιλολογίας: τη διδασκαλία του, τις σχέσεις του στο Πανεπιστήμιο, τις φιλίες του, την αποτυχία του γάμου του αλλά και τον έρωτά του για μια νεαρή καθηγήτρια, σχέση που θα εμπλακεί αναπόφευκτα στις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς της πανεπιστημιακής ζωής. “Το σημαντικότερο στοιχείο του μυθιστορήματος, γράφει ο συγγραφέας, είναι η συνείδηση του έργου, του επαγγέλματος που έχει ο Στόουνερ “Η αγάπη για κάτι είναι αυτό που μετράει”.
Από τις πρώτες αράδες του βιβλίου μαθαίνουμε περιληπτικά τη ζωή του Γουίλιαμ Στόουνερ. Είναι ο άνθρωπος που αγάπησε πολύ μα πάρα πολύ τα βιβλία του. Ήπιος, άχρωμος και τελικά ίσως και λίγο αδιάφορος χαρακτήρας. Ακόμα και ο ίδιος μένει παρατηρητής της πορείας της ζωής του. Παθητικός, χωρίς συγκρούσεις στις επιλογές του, άκαμπτος στις επιθυμίες του, αφοσιωμένος στις αρχές του. Και κάποια στιγμή κατάφερε έστω κι αργά να ζήσει έναν έρωτα μεγάλο για αυτόν.
Η απορία κάποιου αναγνώστη είναι γιατί να το διαβάσει. Για την απόλαυση της ανάγνωσης, για την οξύνοια της έκφρασης και την ψυχογραφική μαεστρία του συγγραφέα. Την γλυκόπικρη αίσθηση που σου μένει μόλις γυρίσεις και την τελευταία σελίδα του βιβλίου. Προσωπικό δράμα, αδιέξοδο στις σχέσεις, μοναξιά, η ωμότητα του χρόνου ως προς τα σημάδια που αφήνει στον καθένα μας, που ζει, επιβιώνει, μα δεν επαναστατεί, γιατί δεν μπορεί , δεν έχει σημασία ή απλά δεν θέλει.
“Την κοίταζε πια σχεδόν χωρίς τύψεις∙ στο γλυκό φως του δειλινού το πρόσωπό της έδειχνε νεανικό και αρυτίδωτο. Να’ μουνα πιο δυνατός, σκεφτόταν∙ να είχα περισσότερη πείρα∙ να την είχα καταλάβει. Και τελικά, η αμείλικτη σκέψη, Να την είχα αγαπήσει περισσότερο.”