“Τα κακορίζικα” Βρώμικα Παραμύθια στο Θέατρο 104: ένα παραμύθι για ενήλικες…

Πρόσφατα παρακολουθήσαμε την παράσταση “Τα κακορίζικα” Βρώμικα Παραμύθια, σε σκηνοθεσία Θάλειας Γρίβα, στο Θέατρο 104. Η παράδοσή μας θέλει να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με παραμύθια.

Tι γίνεται όμως όταν αυτά τα παραμύθια στοιχειώνονται από διαβολικές φιγούρες και αίμα; Μα φυσικά ένα παραμύθι για όλους εμάς τους ενήλικους που τα λατρεύουμε!

Γράφει η Αλεξία Λυμπέρη

Λίγα λόγια για το έργο

Αρχικά επί σκηνής παρουσιάζεται μία γηραιά κυρία, η οποία δεν μπορεί να πεθάνει παρά τα πολλά χρόνια ζωή της στη γη. Ο λόγος; Έρχεται η ίδια να τον αφηγηθεί επί σκηνής σε μία προσπάθειά της να αλλάξει την ιστορία της ζωής της και το παραμύθι ξεκινά.

Ένα παραμύθι βρώμικο και σκοτεινό, ξεχωριστό από εκείνα που μας διηγόντουσαν οι γονείς μας για να κοιμηθούμε τα βράδια. Ένα παραμύθι με πολύ μυστήριο, βία και αίμα, ένα παραμύθι για μεγάλους.

Βασισμένο στο μύθο του Κυανοπώγωνα, βλέπουμε έναν πλούσιο πολυζήτητο γαμπρό να αναγκάζει την κάθε υποψήφια νύφη να καταναλώσει ανθρώπινο κρέας, αλλιώς θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες…

Στην αναζήτηση του επόμενου θύματος τον πλησιάζει ένας φτωχός έμπορος πατέρας τριών θυγατέρων. Μέχρι που είναι διατεθειμένος να φτάσει ένας φτωχός άνθρωπος για την απόκτηση χρημάτων και υλικών αγαθών; Η απάντηση επί σκηνής.

Κι η ιστορία μας δεν σταματά εδώ, καθώς για να φτάσουμε στην εξιστόρηση της ζωής της γηραιάς κυρίας, θα πρέπει να μάθουμε την εξέλιξη των επόμενων γενεών και στο σημείο αυτό, έρχεται ακόμα άλλη μία λαϊκή παράδοση να λάβει χώρα επί σκηνής.

Πρόκειται για μία εκ των εκδοχών της ιστορίας του Αστερνού και της Πούλιως.

Δύο παιδιά τα οποία οι γονείς τους καταδιώκουν για να τα σκοτώσουν και να τα φάνε! Τα παιδιά όμως καταλαβαίνοντας τις προθέσεις των γονέων τους το σκάνε από το σπίτι, χάνονται μέσα στο δάσος κι η ιστορία τους ξεκινά. Θα επιβιώσουν τα δύο αυτά παιδιά; Ποιο θα είναι άραγε το μέλλον τους και η κατάληξή τους; Οι ερωτήσεις θα απαντηθούν επί σκηνής.

Η παράσταση κλείνει καταλήγοντας η γηραιά κυρία να μας εξιστορεί τη ζωή της. Θα καταφέρει να βρει η ψυχή της τη γαλήνη της λύτρωσης ή θα αναγκαστεί να ζει αιώνια σε τούτο εδώ τον κόσμο με βάρος τα αμαρτήματα των προγόνων της;

Η παράσταση

Οι τέσσερις ηθοποιοί που παίζουν στην παράσταση αναλαμβάνουν πολλαπλούς ρόλους στην παρουσίαση των δύο παραμυθιών.

Η Ηρώ Κισσανδράκη καλείται να φέρει εις πέρας τους ρόλους της γηραιάς κυρίας, ενός εκ των κοριτσιών του φτωχού εμπόρου της πρώτης ιστορίας, καθώς και της μητέρας του Αστερνού και της Πούλιως της δεύτερης ιστορίας. Και στους τρεις αυτούς ρόλους καταφέρνει να μας προκαλέσει διαφορετικά συναισθήματα, μέσω της άρτιας εκφραστικότητάς της. Ως γηραιά κυρία κερδίζει τη συμπόνια του κοινού, ως κόρης την ενσυναίσθηση κι ως μητέρας το μίσος και την απέχθεια.

Ο Αντώνης Κυριακάκης αναλαμβάνει τους ρόλους του έμπορου πατέρα στην πρώτη ιστορία και του Αστερνού στη δεύτερη. Ως έμπορος πατέρας, καταφέρνει να υποδυθεί άψογα ένα φοβισμένο άντρα που διψάει για την απόκτηση πλούτου κι υλικών αγαθών με οποιαδήποτε συνέπεια κι αν έχει η κατάκτηση αυτή στη ζωή του ιδίου και της οικογένειάς του.

Ως Αστερνός, πετυχαίνει να δείξει το φόβο του υπό την απειλή της απώλειας της ζωής του και να κερδίσει τη συμπάθειά μας. Εκφραστικά άρτιος, με τη στάση του σώματός τους καταφέρνει να μας πείσει και για τους δύο ρόλους του.

Ο Γιώργος Σαββίδης υποδύεται τον πλούσιο επίδοξο γαμπρό της πρώτης ιστορίας, τον πατέρα των δύο παιδιών της δεύτερης ιστορίας, καθώς και τον νεαρό πρίγκιπα που θα συναντήσουν στο δρόμο τους τα δύο παιδιά. Στο ρόλο του διαβολικού επίδοξου γαμπρού, κατά την άποψή μας ο πιο απαιτητικός εκ των τριών, καταφέρνει άψογα μέσω της άρτιας κινησιολογίας του και το ανέκφραστο ύφος του να φέρει εις πέρας μοναδικά το δύσκολο αυτό εγχείρημα. Ως πατέρας των δύο παιδιών αλλά και ως πρίγκιπας, μας δείχνει πως μπορεί άνετα να υποδύεται ρόλους με εντελώς διαφορετικά πορτρέτα και να προσαρμόζει ανάλογα τόσο το ύφος του, όσο και τον τόνο της φωνής του.

Η Έλλη Σαρρή εμφανίζεται επί σκηνής στους ρόλους των δύο θυγατέρων του εμπόρου της πρώτης ιστορίας κι ως Πούλιω στη δεύτερη ιστορία. Ως μεγαλύτερη θυγατέρα καταφέρνει άρτια, μέσω της έκφρασής της και της στάσης της, να υποδυθεί την ντροπαλή, φοβισμένη νεαρή που υπακούει στις επιθυμίες του πατέρα της χωρίς να φέρει αντίρρηση. Ως μικρότερη κόρη καταφέρνει σίγουρα μέσω της παιδικής αφέλειάς της να μας χαρίσει χαμόγελα με τη μοναδική κινησιολογική προσέγγιση του ρόλου. Τέλος, ως Πούλιω ενσαρκώνει αποτελεσματικά τον τραγικό αυτό χαρακτήρα που απαιτεί την έκφραση πολλαπλών συναισθημάτων.

Η σύλληψη και η σκηνοθεσία της Θάλειας Γρίβα, καταφέρνει να συνδυάσει τους λαϊκούς μύθους, τα παραμύθια και την παράδοση, με το θέατρο. Με χιούμορ, όσο δύσκολο κι αν είναι το εγχείρημα αυτό σε μία παράσταση όπου υπάρχει βία, σκληρότητα κι ανθρωποφαγία, καταφέρνει το κοινό να περάσει ευχάριστα μέσω της θέασης μίας προσεκτικά δουλεμένης παράστασης.

Δύσκολα θέματα, όπως οι κανιβαλικές σχέσεις εντός οικογενείας και η ενδοοικογενειακή κακοποίηση μεταξύ συντρόφων και γονέων-παιδιών, ξετυλίγονται μέσα από τα παραμυθιακά μοτίβα και επιτυγχάνεται η αποκαθήλωση της εικόνας της οικογενείας.

Η σκηνοθεσία είναι άρτια και καταφέρνει να δέσει επί σκηνής τα δύο αυτά παραμύθια υπό το πρίσμα μίας ενιαίας ιστορίας, η οποία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι την τελευταία στιγμή.

Τα σκηνικά της Μαντώ Ψυχουντάκη, αν κι απλές κατασκευές, συνδυάζονται περίτεχνα επί σκηνής, βοηθώντας τους ηθοποιούς άλλοτε να αναρριχηθούν σε αυτά κι άλλοτε απλώς να τα χρησιμοποιήσουν ως θεατρικά εργαλεία επί σκηνής.

Τα δε κουστούμια της ιδίας, ταιριάζουν απόλυτα στο ύφος των δύο παραμυθιών κι ολοκληρώνουν οπτικά την παράσταση. Ευρηματική έκπληξη για το κοινό αποτελεί η ενδυμασία κατά τη μεταμόρφωση του Αστερνού.

Συνολικά πρόκειται για μία προσεκτικά στημένη παράσταση, με έμφαση στην κινησιολογία των ηθοποιών, η οποία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών έως το τέλος.

Ιδανική παράσταση για όλους τους λάτρεις των παραμυθιών και των ιστοριών μυθοπλασίας, αρκεί να είναι άνω των 13 χρόνων, σύμφωνα με τις οδηγίες του θεάτρου.

Μήπως κι εμείς οι μεγάλοι έχουμε που και που την ανάγκη για ένα όμορφο παραμύθι;

info παράστασης

Θέατρο 104 – Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, πλησίον σταθμού μετρό «Κεραμεικός»

(τηλ 210 34 55 020 /  email: [email protected] / website: http://www.104.gr/  / facebook page: https://www.facebook.com/theatre104/ )

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Μετρό 
Το θέατρο  βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία 

Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων

Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.

Share this
Tags
Alexia Lymperi
Alexia Lymperi
Η Αλεξία αγαπά το θέατρο. Σπουδάζει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα executive MBA in financial planning του πανεπιστημίου Πελοποννήσου και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Επικοινωνία από το Donau University Krems, καθώς και πτυχίο Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Απόστολος Γιαγιάνος: «Η δουλειά μου, των 60 ετών, είναι μια «κυκλοτερή», ένας κύκλος τον οποίο όταν αποφασίζω τον σπάω και βάζω καινούργια άποψη» 

Συνέντευξη στη Δρ.Μαράη Γεωργούση  Ο καταξιωμένος εικαστικός Απόστολος Γιαγιάννος υποδέχτηκε την Δρ Μαράη Γεωργούση, Ιστορικό Τέχνης, π. Διδάσκουσα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στο ατελιέ του. Χώρος...

Το ανανεωτικό ρομαντικό πάθος του Ντελακρουά

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης Ο Ευγένιος Ντελακρουά / Eugène Delacroix‎‎ γεννήθηκε το 1798 στο Σαρεντόν-Σαιν-Μορίς (Charenton-Saint Maurice) κοντά στο Παρίσι και...

Οι εννοιολογικοί περίπατοι της τέχνης του Richard Long

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος. λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης Ο Richard Long γεννήθηκε στο Μπρίστολ της Αγγλίας το 1945. Σπούδασε από το 1962-1965 στο West of England...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this