Γράφει η Ζέτα Τζιώτη
Με τον ιδιαίτερο τίτλο «Η συμφωνική μουσική συναντά το μπουζούκι» η Φωτεινή Δάρρα θα βρεθεί στην αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου ταξιδεύοντας μοναδικά στα σπουδαιότερα κομμάτια της ελληνικής τραγουδοποιοίας των τελευταίων ογδόντα ετών.
Οι μελωδίες των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Μίμη Πλέσσα, Απόστολου Καλδάρα, Γιώργου Μουζάκη, Σπύρου Περιστέρη, Νίκου Γούναρη και Δημήτρη Παπαδημητρίου θα ανοιχτούν στο πέλαγος της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Η συμφωνική ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Πάνου Βλάχου θα ενωθεί επί σκηνής με τον σπουδαίο Θανάση Πολυκανδριώτη, είκοσι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού και την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Την ενορχήστρωση των τραγουδιών επιμελείται ο Γιώργος Παπαχριστούδης.
Έχοντας μια αγκαλιά από τις ωραιότερες μελωδίες και λόγια της νεότερης Ελλάδας στις αποσκευές της η Φωτεινή Δάρρα υπόσχεται ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι στον χρόνο και τις μνήμες και μιλά στην Αξία γι’ αυτή την ξεχωριστή συναυλία.
Φέτος, για δεύτερη χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας θα μπορέσω να κάνω μια μεγάλη συναυλία με τη βοήθεια της ERGO ασφαλιστικής, αυτή τη φορά μαζί με Συμφωνική ορχήστρα, τον Θανάση Πολυκανδριώτη, τα είκοσι μπουζούκια του, ηλεκτρική ορχήστρα και παιδική χορωδία
-Φωτεινή, στις 31 Ιανουαρίου στην αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών θα μας ταξιδέψεις στα σπουδαιότερα τραγούδια των τελευταίων 80 ετών συνδέοντας μοναδικά τη συμφωνική μουσική με τη λαϊκή παράδοση της Ελλάδας.
Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αυτή την τόσο πρωτοποριακή συναυλία;
-Δεν είναι η πρώτη φορά που το μπουζούκι συμπράττει με συμφωνική ορχήστρα. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο πρώτος που έφερε τον Μανώλη Χιώτη στη συμφωνική ορχήστρα με τραγουδιστές τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Στέλιο Καζαντζίδη στη συναυλία στο «Κεντρικόν» το 1961.
Έπειτα από μια επεισοδιακή πρόβα που δεν έγινε, γιατί οι μουσικοί της συμφωνικής δεν ήθελαν το Μανώλη Χιώτη και το μπουζούκι του ανάμεσά τους, κατάφερε ο Μίκης να τους πείσει να συμπράξουν.
Την επόμενη μέρα, ο Μανώλης Χιώτης έμπαινε στην πρόβα και οι μουσικοί στην είσοδο του ζητούσαν ένας-ένας συγνώμη για τη συμπεριφορά τους! Αυτή η σκηνή είναι για μένα η στιγμή που η έντεχνη μουσική παραδέχεται την σπουδαιότητα του λαϊκού αυτού οργάνου που έχει ξεχωριστή θέση στη συνείδηση του Έλληνα.
Αυτή η σκηνή ήρθε στο μυαλό μου όταν διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας με τον Θανάση Πολυκανδριώτη. Φέτος για δεύτερη χρονιά στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας θα μπορέσω να κάνω μια μεγάλη συναυλία με τη βοήθεια της ERGO ασφαλιστικής, αυτή τη φορά μαζί με Συμφωνική ορχήστρα, τον Θανάση Πολυκανδριώτη και τα είκοσι μπουζούκια του, ηλεκτρική ορχήστρα και παιδική χορωδία!.
Είναι η πρώτη φορά που είκοσι μπουζούκια θα παίξουν μαζί με συμφωνική ορχήστρα! Θα είμαστε 110 άτομα επί σκηνής.
-Πότε προέκυψε η συνεργασία σας με το Θανάση Πολυκανδριώτη;
-Ήταν μια ιδέα που υπήρχε από καιρό αυτή η σύνθεση του λαϊκού ηχοχρώματος με τον συμφωνικό ήχο. Τώρα μπορούμε να υλοποιήσουμε αυτό το σχέδιο με την πολύτιμη βοήθεια της ERGO. Αισθάνομαι τυχερή που είναι η τρίτη χρονιά που δείχνουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου στο μεγαλύτερο μέχρι στιγμής project της σχέσης μας αυτής.
Θα είμαστε 110 άτομα επί σκηνής
Μαζί με τον γενικό διευθυντή κ. Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου και τους συνεργάτες του, σχεδιάσαμε αυτή την παράσταση που εύχομαι να αγκαλιάσει ο κόσμος που θα την παρακολουθήσει.
Είμαι πολύ χαρούμενη που θα συνυπάρξω με έναν μουσικό που αγαπάει τόσο πολύ την τέχνη του και συγκινεί το κοινό από την πρώτη νότα που παίζει στο μπουζούκι. Ενώνουμε τα ωραιότερα τραγούδια μας μαζί με τα τραγούδια των μεγάλων δασκάλων του τραγουδιού: του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι, του Τσιτσάνη, του Καλδάρα, του Πλέσσα, του Σουγιούλ.
Αυτό τον καιρό από τραγούδια ξεχωρίζω το Cancao do mar και το Rien de rien.
-Επιλέγεις πάντοτε πολύ ιδιαίτερα συναυλιακά project. Από το τεράστιο αφιέρωμα στην Τζένη Βάνου έως μοναδικές συνεργασίες με καλλιτέχνες με διεθνές εκτόπισμα όπως ο Rollando Villazon ή ο Angel Para. Είσαι διαφορετική, θεωρείς, σε κάθε συναυλία;
-Εντελώς! Δεν αντέχω να κάνω διαρκώς το ίδιο. Κάθε συναυλία για μένα είναι μια διαφορετική παράσταση, ένα καινούριο έργο μέσα από το οποίο θέλω να επικοινωνήσω με το κοινό. Ο διαφορετικός τόπος, η διάθεσή μου, το θέατρο, η μέρα, η εποχή που διανύω μου υπαγορεύουν το διαφορετικό που θα κάνω. Κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά. Αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της τέχνης. Η αδρεναλίνη του αγνώστου.
-Ποιο τραγούδι σου αγαπάς περισσότερο;
-‘Όλα γιατί είναι όλα τους παιδιά μου. Κατά καιρούς ερωτεύομαι τα τραγούδια που έχουν πει άλλοι. Αυτό τον καιρό είμαι ερωτευμένη με το Cancao do mar και το Rien de rien.
-Και ποιο θεωρείς ότι θα παραμείνει αναλλοίωτο στο χρόνο;
-Το “Στάλσιμο” από τις “Μάγισσες της Σμύρνης”, το “Σ’ αγαπώ” σε ποίηση Ρίλκε και το “Τρέχει το νερό” του Γκάτσου, θα έφταναν για να είμαι ευτυχισμένη με την μέχρι τώρα διαδρομή μου. Ελπίζω και σε άλλα! Νέα και παλιά.
Info Παράστασης
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου ώρα 9.00μμ
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Αίθουσα Τριάντη
Με την πολύτιμη βοήθεια της ERGO
