Γράφει η Μαρία Παγκάλου
Υπάρχει η φράση: “Μία εικόνα, χίλιες λέξεις”. Άραγε πόσα άλλα αισθήματα μας κυβερνάνε πίσω από τις εικόνες της καθημερινότητας? Θα μπορούσαμε να τα παρατηρήσουμε, να τα μετρήσουμε, να τα μετριάσουμε ή να τα απαθανατίσουμε, όπως με μία φωτογραφία;
Ο χρόνος δείχνει να λειτουργεί με συστηματικό τρόπο. Σε κάθε δευτερόλεπτο, φωτογραφίζει κάθε μας σκέψη, διαίσθηση, συναίσθημα, λόγο ή πράξη και σε κάθε επόμενο εμφανίζεται σταδιακά το αποτύπωμα του χαρακτήρα μας, για την προβολή της ταινίας της ζωής μας.
Οι σκηνές συνδέονται, όμως ενίοτε πάμε πίσω μπρος ή προτρέχουμε για τα αποτελέσματα. Σκεφτόμαστε σε λάθος χρόνο. Το τίμημα αυτής της αγωνίας είναι η απώλεια της στιγμής. Ξεπουλάμε τη στιγμή για μια εφήμερη πυγμή. Είναι η φαινομενική πυγμή της έντασης ή δίψας για επιτυχία.
Ωστόσο, η αληθινή δύναμη έγκειται πάντα σε κάτι που συνάδει με την υπομονή και το κάλεσμα της συνεργασίας, μέσα από τις σχέσεις της καθημερινότητας που η ζωή παρέχει. Δύσκολο; Ναι, αλλά μόνο όταν συγχέουμε το ‘βόλεμα’ με την πρακτικότητα.
Η λήψη μίας φωτογραφίας είναι πάντα πρακτική. Είναι σαν το ‘κλικ’ της συνειδητοποίησης. Σε μία στιγμή έχεις σταματήσει τα πάντα και είσαι παρών, μπροστά στο σκοπό και το αντικείμενό σου. Πώς θα φωτογραφίζατε λοιπόν τη μέρα σας; Με πόσο φωτισμό και ποια φίλτρα κατανόησης; Πόσα πράγματα μας διαφεύγουν από στην εστίαση του νου μας? Πόσο selfish είναι σαν τα selfies είναι όλες οι απόπειρες να φωτογραφίζουμε τον εαυτό και τους γύρω μας με βάση την εικόνα ή ακόμα και τα αρνητικά του χαρακτήρα?
3 βήματα για να αποφύγετε τις θολές φωτογραφίες:
- ΚΟΙΤΑ-ΖΩ.
Αποσύρω την προσοχή μου από τις φευγαλέες σκέψεις και δημιουργώ μια εσωτερική ακινησία για να προσκαλέσω την έμπνευση σαν μία φίλη.
2. ΕΣΤΙΑ-Ζ(Ω)-ΜΑΙ.
Μετά την έμπνευση, περνώ στην διαλογή των αρετών που θα με βοηθήσουν για την επίτευξη του στόχου μου και περιστρέφω στην επίγνωσή μου μόνο τα απαραίτητα. Αυτά θα με φέρουν στην ουσία και την ανάλαφρη θέση του ‘είναι’ μου.
3. ΖΩ!
Ζω σημαίνει δρώ και διαδρώ. Έτσι σύντομα παίρνω απόσταση από το χθες και το αύριο, είμαι παρών σε ότι ειλικρινά μου αξίζει ως ένα πνευματικό όν. Αυτό είναι ευτυχία! Η πνευματική επιτυχία!
Να θυμάστε: Η σιωπή και η ακινησία, αρχικά μπορεί να σας φανεί άγνωστη, σαν ένα σκοτεινός θάλαμος… Είναι όμως απαραίτητη.
Γιατί η φώτιση της ψυχής, έρχεται πάντα από την τόλμη, να βγω από κάποια ζώνη άνεσης.