Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Συναντήσαμε τον εικαστικό Τάσο Δήμο στον χώρο που δημιουργεί στο Νέο Ψυχικό. Χώρο ήρεμο και χαλαρό, με χαμηλή μουσική και θετική αύρα, που αντιπροσωπεύει απόλυτα τον τρόπο έκφρασής του.
Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης μαθήτευσε κοντά σε σπουδαίους δασκάλους όπως ο Δ. Κοκκινίδης, ο Δ. Μυταράς, ο Β. Δημητρέας και εν συνεχεία συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο, στο εργαστήριο του Marwan Kassab -Bachi με υποτροφία από την Bosch. Τα έργα του αποπνέουν ρομαντισμό και ακροβατούν σε μια λεπτή ισορροπία χρώματος και σχεδίου.
Η αέναη κίνηση του ειδώλου αποκαλύπτει ένα βαθύ εσωτερικό φως, καθώς η χρωματική του παλέτα σε απαλούς τόνους εξαϋλώνει τις μορφές και αποκαλύπτει την αθωότητα και την αγνότητα του ανθρώπου μέσα στη φύση.
– Παρατηρώντας τα έργα σου διαπιστώνουμε ότι η φύση αποτελεί κύρια θεματολογία αυτών. Ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσής σου;
Tα έργα μου που πραγματεύονται το φυσικό τοπίο και τα έμβια όντα που ζουν σε αυτό είναι ακόμη μία ένδειξη της επιρροής που έχει ασκήσει το κίνημα του ρομαντισμού επάνω στη ζωγραφική μου. Η γραφή μου είναι σαφώς περισσότερο επηρεασμένη από το αργότερο κίνημα του ιμπρεσιονισμού –με μερικά πιο σποραδικά εξπρεσιονιστικά στοιχεία– και αυτό γιατί περισσότερο με ενδιαφέρει η εντύπωση που αφήνει ένα φυσικό ερέθισμα, παρά η οποιαδήποτε εμμονή του καλλιτέχνη με το να αποτυπώσει το ερέθισμα αυτό αντικειμενικά.
Πολλά πράγματα με εμπνέουν στο φυσικό τοπίο και την υποκειμενική μου εμπειρία με αυτό. Οι φορές που έχω επιστρέψει σε αυτό για να εμπλουτίσω τη θεματολογία μου είναι αμέτρητες. Συχνά περιπλανιέμαι απλά παίρνοντας φωτογραφίες και όταν τις ξαναβλέπω αργότερα με ηρεμία, ανακαλύπτω μελλοντικούς πίνακες.
– Πόσο σε έχουν επηρεάσει οι δάσκαλοί σου και από ποιους καλλιτέχνες πιστεύεις ότι έχεις δεχτεί επιρροές;
Δάσκαλοι όπως ο Κοκκινίδης και ο Μυταράς έχουν επηρεάσει όχι τόσο τη θεματολογία ή τη γραφή μου αλλά περισσότερο το εργασιακό μου ήθος. Η σχολή με βοήθησε κυρίως στο να θέσω απαραίτητες επαγγελματικές προτεραιότητες και να μάθω να δουλεύω με πειθαρχία εντός των προθεσμιών.
Επίσης, η δουλειά που έκανα εκείνη την εποχή ανήκει σε μία από τις πιο ανήσυχες και σκοτεινές μου περιόδους, οπότε μπορούμε να πούμε πως η σχολή με βοήθησε και στο να εκφράσω όλα αυτά που με απασχολούσαν ως έφηβο και στη συνέχεια να προχωρήσω πέρα από εκείνη τη δύσκολη φάση της ζωής μου.
Σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευσή μου έπαιξε και η μαθητεία μου στο εργαστήριο του Γιώργου Βακιρτζή. Τόσο τα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά έργα στα οποία μας εξέθεσε όσο και η δική του εκκεντρική περσόνα αποτέλεσαν μεγάλη πηγή έμπνευσης για τη ζωή και το έργο μου.
– Τα έργα σου χαρακτηρίζονται από την χρωματική σου παλέτα. Τι προσέχεις στο χρώμα; Αυτή σου η έκφραση κρύβει αισιοδοξία;
Τα χρώματα που χρησιμοποιώ δεν είναι πάντοτε χαρούμενα. Πολλοί πίνακές μου διέπονται από γκρι αποχρώσεις, ενώ σε άλλους κυριαρχεί το καφέ. Υπάρχει παρ’ όλα αυτά μια υπολανθάνουσα αισιοδοξία στο έργο μου, που μάλλον έχει να κάνει με τη δική μου οπτική για τον κόσμο. Δεν έχω φυσικά αυταπάτες.
Υπάρχουν αρκετά προβλήματα εκεί έξω για να ρίξουν τον καθένα μας σε κατάθλιψη. Υπάρχουν όμως και πράγματα που κατέχουν μια ομορφιά η οποία ξεπερνά κάθε γκρίζα σκέψη. Για μένα η ομορφιά αυτή κρύβεται στο φυσικό τοπίο και γιαυτό ζωγραφίζω πεταλούδες, δάση και τη θάλασσα.
Πιστεύω πως η φύση κατέχει εκείνη την ενέργεια που μπορεί να αναζωπυρώσει την όρεξη για ζωή στον καθένα μας και να μας κάνει να δούμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία.
“Υπήρξαν καλές εποχές που τόσο το κράτος όσο και ιδιώτες είχαν χρήματα να διαθέσουν για την τέχνη. Τώρα πια ο κόσμος είναι φοβισμένος και δεν τολμάει να επενδύσει σε νέους ζωγράφους”
– Πώς εκτιμάς την αγορά της τέχνης στην Ελλάδα;
Η αγορά στην Ελλάδα πηγαίνει σταδιακά προς το χειρότερο. Υπήρξαν καλές εποχές που τόσο το κράτος όσο και ιδιώτες είχαν χρήματα να διαθέσουν για την τέχνη. Τώρα πια ο κόσμος είναι φοβισμένος και δεν τολμάει να επενδύσει σε νέους ζωγράφους.
Πολιτιστικές κληρονομιές όπως η Βίλα του Ιόλα σαπίζουν γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να επενδύσει σε αυτές, φοβούμενη την κατακραυγή του πεινασμένου κόσμου. Πιστεύω όμως πως όλα αυτά είναι παροδικά και ότι αν ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί, τότε τα πράγματα θα είναι λίγο καλύτερα.
– Θα ήθελες να αναφερθείς στις τελευταίες εκθέσεις σου;
Ενδεικτικά, μερικές από τις ομαδικές εκθέσεις στις οποίες έχω συμμετάσχει τα τελευταία χρόνια έγιναν στην Kourd Gallery, τη Mihalarias Art, τη MaLou Art Consultingand Art Gallery, την Γκαλερί του Νότου και τη Dépôt Art Gallery στο Παρίσι.
Η τελευταία μου ατομική έκθεση ήταν το 2017 στο ΜΕΤΗ στο Ηράκλειο. Πριν από αυτή, το 2016, έκανα εκθέσεις στο βιβλιοπωλείο Λεμόνι, την Art Gallery Αλεξανδρούπολη και το 2014 στη Νέα Υόρκη με ενδιάμεσα τέσσερεις συμμετοχές στην Art Athina με τις γκαλερί Art Zone 42, Artower και Epsilon Art Gallery.
– Ποια από τα προσεχή σου σχέδια θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Φυσικά, πολλές φορές τα σχέδια αλλάζουν και υπάρχουν βέβαια και τα απρόοπτα. Παρ’ όλα αυτά πρόκειται να συνεργαστώ και πάλι με την Kourd Gallery, η οποία κάνει μια ομαδική έκθεση στην Πάρο, στο Yria Ceramics. Επίσης, θα λάβω μέρος στο Art Thessaloniki το φθινόπωρο και υπάρχουν ακόμη κάποιες προτάσεις για το εξωτερικό που ελπίζω να μπορώ να σας τις ανακοινώσω σύντομα.
Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Ιαπωνία, στην Ελβετία, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Κύπρο και στη Σαουδική Αραβία. Επίσης έργα του υπάρχουν στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνας, Κορίνθου, Καρδίτσας, στην Α.Σ.Κ.Τ., κ.α.
* Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «axianews».
