Η ομάδα ΔΙΠΟΛΑ, ολοκλήρωσε με επιτυχία τη Τρίτη 18 Ιουλίου 2023 την έκθεση σύγχρονης τέχνης “Λαβύρινθος/ Labyrinth”, στο αρχοντικό του 1884, Κόκκινο Σπίτι, ένα από τα κυριότερα τοπόσημα της Χαλκίδας, που κοσμεί το κρηπίδωμα στη βόρεια πλευρά της παραλίας της πόλης. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος «ΕΥΡΙΠΕΙΑ 2023» του Δήμου Χαλκιδέων.

Την έκθεση οργάνωσαν και συντόνισαν ο εικαστικός Δημήτρης Λάμπρου (Master of Fine Arts) και η αρχιτέκτονας Μαρένα Κωνσταντινίδη Μάνεση.

Ο Δημήτρης Καρατζάς (εικαστικός, Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών ΑΣΚΤ, Σχολή Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Σταυράκος τμήμα Κινηματογράφου/Σκηνοθεσία) στο θεωρητικό του κείμενο γράφει ότι

«Ο μύθος του Μινώταυρου στην πρωτοπορία του μεσοπολέμου έχει εκτενώς μελετηθεί. Η εμβληματική μορφή του «Ακέφαλου» είναι δύο από τα πλέον έκτυπα μορφικά «συμπτώματα» της «κρίσης των συμβόλων», που χαρακτηρίζει την τέχνη και τη λογοτεχνία των τελευταίων κυρίως χρόνων του μεσοπολέμου.

Αυτή η κρίση που καταγράφηκε και στα καλλιτεχνικά περιοδικά της εποχής τελικά οδήγησε σε μια εθνογραφική στροφή της τέχνης ήδη από πολύ νωρίς αλλά το σημαντικότερο είναι ότι η τέχνη κατανοήθηκε σαν εργαλείο επίλυσης ενός προβλήματος. Το πρόβλημα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το αδιέξοδο της αναπαράστασης και η νέα του ταυτότητα ήταν ο Λαβύρινθος ενώ οι στρατηγικές της επίλυσης του αδιεξόδου ήταν και είναι αυτές που ενώνουν την ιστορία του μοντέρνου με το σύγχρονου έργου τέχνης. Ως εκ τούτου έχει πάντα ενδιαφέρον να σημειώσουμε κάποια βασικά χαρακτηρίστηκα του Λαβυρίνθου και να δούμε και κάποιες εκλεκτικές συγγένειες του (εν συντομία σε αυτό το σημείωμα).

Ως γνωστόν η δουλειά του Giacometti στη δεκαετία του 1930 ήταν πολύ πιο πρωτοποριακή από την μετέπειτα της μεταπολεμικής περιόδου. Όπως πολύ σωστά η R.Krauss επισημαίνει ο Giacometti ήταν ο πρώτος που ταύτισε το γλυπτό με την βάση του και ανέπτυξε οριζόντια την φόρμα και μάλιστα σε έργο που πρώτο τίτλο είχε την λέξη –Λαβύρινθος. Αυτή η ανάπτυξη της φόρμας στην οριζόντια εν είδη προοικονομίας προϋπάρχει στις μεγαλοπρεπείς ζωγραφικές συνθέσεις του Delacroix, είτε στην «Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό» με τα πτώματα των επαναστατών να ανοίγουν το πρώτο πλάνο της σύνθεσης σε οριζόντια παράταξη ή είτε στο επαναστατικό για την εποχή του «Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου» με τα πτώματα των γυμνών γυναικών πάλι στο πρώτο πλάνο και την οπτική γωνιά που σχεδόν εξοβελίζει την γραμμή του ορίζοντα στο πάνω μέρος του κάδρου.

Αυτή η προβληματική που ξεκίνησε από το Ρομαντισμό και διογκώθηκε στο Μοντερνισμό έγινε το μόνιμο περιβάλλον της σύγχρονης κατάστασης. Η ενενήντα μοιρών στροφή του κάθετου άξονα ήταν χωρίς προηγούμενο για την δυτική τέχνη και σχεδόν ταύτισε το μνημείο με τη βάση του. Το άνοιγμα και το ξεδίπλωμα του έργου στο χώρο ταυτίστηκε με την περιπέτεια του Λαβυρίνθου σε μια σειρά από εμβληματικά έργα του Μοντερνισμού και έγινε ο βασικός μορφολογικός κανόνας των έργων τέχνης της μεταπολεμικής περιόδου με προεξέχουσα την περίπτωση της Minimal Art της δεκαετίας του 1960. Αν κάτι συγκλονιστικό έφερε αυτή η αντιστροφή ήταν ότι ταυτίστηκε το αναπαραστατικό με το πραγματικό και το έργο έγινε το κάδρο/frame αφήνοντας τον χώρο της αναπαράστασης/δράσης για εμάς τους θεατές.

Η καταγωγή της σύγχρονης εμπλοκής μας είναι Λαβυρινθώδης και το άνοιγμα του χώρου στο πραγματικό είναι η συνύπαρξη μας στο χρόνο και αυτή η συνύπαρξη έγινε το ζητούμενο και η απορία. Η θεμελίωση της συνύπαρξης έγινε σε σώμα που είναι ακρωτηριασμένο, στην εμβληματική μορφή του «Ακέφαλου» που είναι ο Μινώταυρος. Η ιδέα ότι στη θέση του κεφαλιού υπάρχει μια τρύπα βρίσκεται ο αντίθετος πόλος του καρτεσιανού και ορθολογικού οράματος για την ανθρωπότητα.

Αυτή η επιστροφή του πραγματικού ως τραύματος ήδη κυοφορείτο από την εποχή του Ρομαντισμού μέχρι που στις μέρες μας πήρε διαστάσεις νεκρόπολης ως το απολυτό σκηνικό της συνύπαρξης μας. Αυτό το σκηνικό που ο Bataille το ονόμαζε «base materialism» και η πατούσα είναι το μόνο που μπορεί να ταυτιστεί μαζί του είναι ένα ολόκληρο πεδίο κοινωνικών σχέσεων, μια ολόκληρη συνθήκη αναπαράστασης που γίνεται το ενδιάμεσο έδαφος μεταξύ πραγματικού και συμβολικού μετατρέποντας όλο το πεδίο της σύγχρονης τέχνης σε ένα βωμό, σε ένα θυσιαστήριο, που όμως αυτή την φορά δικαιούται να γνωρίζει την άγνοια του.»

Συμμετέχοντες 

Άγγελος Σκούρτης, Γιώργος Τσακίρης, Γιώργος Σκυλογιάννης, Νίκος Βισκαδουράκης, Γιάννης Ισιδώρου, Γιάννης Γρηγοριάδης, Ματίνα Σταυροπούλου, Νίκος Κάνογλου, Δημήτρης Λάμπρου, Μαργαρίτα Πέτροβα, Ιάνθη Αγγελίογλου, Άννα Αντάρτη, Αποστόλης Φιλίππου, Μαρία Σταμάτη, Χριστίνα Πάνσες, Αθηνά Κανελλοπούλου, Αλεξάνδρα Μαράτη, Σταυρούλα Μιχαλοπούλου, Νίκος Έξαρχος, Σοφία Μπακιρτζή, Ιωάννης Πολιτόπουλος, Έφη Σπηλιώτη, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος , Αγάπη Φεσατίδου – Ψαρράκη, Μαρίνα Κορέλη, Γεωργία Τρούλη, Μαρία Πασχαλίδου, Κρίστη Γρηγορίου, Σταυρούλα Μιτσάκου, Τζένη Πετροπούλου, Αγγελική Τριαντοπούλου, Δήμητρα Τριανταφυλλοπούλου, Ειρήνη Βαζούκου, Μαρία Παπατζέλου, Κωνσταντίνα Παρασκευοπούλου, Κύρα Αλιγιζάκη, Σωτηρία Ορφανού, Ρένα Ματαλλιωτάκη, Λουκιάνα Παπαδοπούλου, Εύη Μιχελάκη, Εβελίνα Ντουντουνάκη, Έλλη Βέλλιου, Γιάννης Δημουλάς, Έλενα Σταματογιάννη, Ζένια Δημητρακοπούλου, Κυριάκος Θεοχάρους, Χριστίνα Μπλιθικιώτη, Ανδρέας Στυλιανουδάκης, Νεκτάριος Μαρίνος, Κανέλλα Στασινοπούλου, Γιώτα Μπούζα, Άννα Μαρία Χατζηστεφάνου, Εύα Χαραλαμπίδου, Βασιλική Κοσκινιώτου, Βίβιαν Ζωτάλη, Μαρίνα Κουτσοσπύρου, Μαρία Ζυγομαλά, Αγγελική Παπαδάκη, Χριστίνα Μιχαλοπούλου, Αθανασία Τσοπαναργιά, Γιώργος Αναστασιάδης, Ελένη Νικολακοπούλου, Μάριος Τυροπώλης, Γιάννης Κουτσός

Info

Εγκαίνια: 10 Ιουλίου 2023, 20:00

Διάρκεια: 10 – 18 Ιουλίου 2023

Τοποθεσία: Κόκκινο Σπίτι, Χαλκίδα

Επιμέλεια: Ευθύμης Λαζόγκας, Ιστορικός Τέχνης – Αρχαιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Paris I-Panthéon – Sorbonne, Διδάσκων Ιστορίας της Τέχνης, ΑΣΚΤ, Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών, Καθηγητής στην Ανωτέρα Σχολή Μαρμαρογλυπτικής της Τήνου.

Θεωρητικά κείμενα: Ευθύμης Λαζόγκας, Καρατζάς Δημήτρης

Διοργάνωση: “ΔΙΠΟΛΑ” (@dipolaartplatform)

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Μαρένα Κωνσταντινίδη Μάνεση, αρχιτέκτων και μεταπτυχιακή απόφοιτος ΕΜΠ (Master in Architecture: Architectural Design – Space – Culture)

ΔΙΠΟΛΑ|DIPOLA Social Media
Instagram
Facebook group