Ο ζωγράφος Αδριανός Σωτήρης μιλά στo Αrtviews για την έκτη ατομική του έκθεση με τίτλο “The Thing in Itself”, στην γκαλερί Contemporary Athens σε επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης Λουΐζας Καραπιδάκη.
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Tη νέα, έκτη ατομική του έκθεση, με τίτλο “The Thing in Itself”, παρουσιάζει ο ζωγράφος Αδριανός Σωτήρης στην γκαλερί Contemporary Athens σε επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης Λουΐζας Καραπιδάκη. Μια έκθεση που ήδη έχει ξεχωρίσει και έχει προκαλέσει μεγάλη επισκεψιμότητα και το ενδιαφέρον του φιλότεχνου κοινού που σπεύδει να θαυμάσει από κοντά τα έργα του ταλαντούχου ζωγράφου.
O ταλαντούχος ζωγράφος παρουσιάζει στην έκθεση αυτή ένα αντιπροσωπευτικό σύνολο της δουλειάς του με έργα σύνθετα, υπερρεαλιστικά, καθώς και πιο κλασικά, που προσφέρει στον επισκέπτη μια πανοραμική εικόνα του έργου του. Έργα μουσειακού χαρακτήρα, με μεταφυσικές ανησυχίες, αλλά και ζωγραφικές που έχουν αναφορές στην καθημερινή μας ζωή, την οποία απογειώνει με το δικό του τρόπο.
Η έκθεση αυτή έδωσε και την αφορμή για την ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί του.
-Μιλήστε μας για τον τίτλο της έκθεσης. Τι θέλετε να πείτε με το “The Thing in itself”;
-Το the thing itself είναι αυτό που δεν μας επιτρέπουν οι αισθήσεις μας να ”δούμε”. Από τη Φιλοσοφία με ενδιαφέρει το «Think itself» του Καντ και το «Τhe will» του Σοπενάουερ. Η έκθεση αναφέρεται και στο the will που έχει να κάνει με τη θέληση, τις ορμές, τα ζωώδη ένστικτα και είναι μια μετεξέλιξη του Καντ. Παρουσιάζω έργα πιο κλασικά, ζωγραφικά και κάποια πιο σύνθετα, υπερρεαλιστικά. Πρόκειται για ένα σύνολο δουλειάς, το ένα μέρος της οποίας μεταφέρει την ανάγκη μου να αντιμετωπίσω τη ζωγραφική ως εικόνα, όπου προέχουν η φόρμα, το χρώμα, η κίνηση, αυτή η ίδια η ευχαρίστηση της ζωγραφικής.
Είναι μία μακροχρόνια προσπάθεια που κάνω στη ζωγραφική. Στα έργα με τις αντανακλάσεις πειραματίζομαι με το παράδοξο ότι μια αντανάκλαση μπορεί να είναι πιστή απομίμηση του πραγματικού κόσμου. Στα έργα “χρόνοκάψουλες” πειραματίζομαι με τον χώρο και τον χρόνο, όπου προσπαθώ ουσιαστικά να εγκλωβίσω τη φιγούρα σε έναν χώρο με πολλαπλούς συμβολισμούς. Τέλος σε κάποια άλλα έργα προσπαθώ με άλλους προσωπικούς συμβολισμούς να διαπραγματευτώ το φαινόμενο της αναπαραγωγής. Για παράδειγμα αντικαθιστώ τα στήθη της γυναίκας με δυο ποτήρια γάλα και τη μήτρα με ένα αυγό.
-Στην έκθεση κάποια έργα σας έχουν μουσειακό χαρακτήρα. Σας απασχολεί να δημιουργείτε ανάλογα έργα;
–Ναι, μου αρέσει η ιδέα αυτή και συχνά επιδιώκω να δώσω τέτοιο χαρακτήρα στα έργα μου. Ωστόσο και η διακοσμητική ζωγραφική είναι πολύ ωραία και απευθύνεται κυρίως στις αισθήσεις μας, αλλά μπορεί να είναι και μουσειακή ταυτόχρονα. Εμένα είναι πιο βιογραφική η ζωγραφική μου. Περνάω αυτά που με ενδιαφέρουν από τον κόσμο των υπολογιστών ή της τεχνολογίας ή της Κβαντικής φυσικής και της φιλοσοφίας στη δουλειά μου. Μελετάω αρκετά και αυτά που διαβάζω με επηρεάζουν. Διάβασα πολλά χρόνια θεωρητική Φυσική, Κοσμολογία και Φιλοσοφία.
Στην ουσία ζωγραφίζοντας προσπαθώ να απαντήσω στο μέγα ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος
–Ζωγραφίζετε επίσης συχνά αγαπημένα σας πρόσωπα και συγγενείς. Σας εμπνέουν οι δικοί σας άνθρωποι;
–Ζωγραφίζω και μοντέλα περισσότερο, αλλά και κάποιες φορές οικεία μου πρόσωπα. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως τα πορτρέτα των συγγενών είναι πιο εύκολα, πιο γνώριμα, διότι γνωρίζεις πολύ καλά τις εκφράσεις τους, ξέρεις τα χείλη τους το είδος του χαμόγελου που κρύβεται πίσω από το στόμα τους. Τα μάτια τους επίσης, πόσο εύκολα κλαίνε και πόσο εύκολα γελάνε.
Γνωρίζω δηλαδή καλά τη φυσιογνωμία τους. Ωστόσο όταν ζωγραφίζω ένα παιδάκι, μπορεί να έχω στο μυαλό μου το γιό μου, αλλά δεν προσπαθώ να τον αποδώσω κάνοντας το πορτραίτο του. Δεν επιδιώκω να του μοιάζει. Θέλω να παραπέμπει σε ένα οποιοδήποτε παιδάκι που είναι στη θάλασσα ή παίζει στο μπάνιο του. Μεταφέρω την ατμόσφαιρα, το περιβάλλον που δημιουργείται γύρω από ένα παιδί, ή ένα άλλο οικείο πρόσωπο, χωρίς να θέλω να το αναπαραστήσω πιστά.
–Σας εμπνέει επίσης το ανθρώπινο σώμα. Είναι ένα στοίχημα για σας η ζωγραφική του σώματος;
–Το σώμα είναι η ουσία της ύπαρξης και ίσως το δυνατότερο σύμβολο της ανθρώπινης μορφής. Εξάλλου θα μπορούσαμε να πούμε πως η αλήθεια είναι γυμνή. Το κακό με τα ρούχα στη ζωγραφική είναι ότι προσδίδουν κάποιο άλλο νόημα και χαρακτήρα στο πρόσωπο που ζωγραφίζεις.
Με ενδιαφέρει πως είναι ένα χέρι και όχι πως είναι ένα δαχτυλίδι, ή ένα πουκάμισο, πώς είναι τα κόκκαλα, οι μύες στο πόδι και όχι τα παπούτσια, ή το παντελόνι. Στην ουσία ζωγραφίζοντας προσπαθώ επίσης να απαντήσω στο μέγα ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος.
-Πώς ξεκινήσατε τη ζωγραφική; Υπήρχε από πάντα στη ζωή σας;
–Ζωγράφιζα από πολύ μικρός. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε περιβάλλον που ευνοούσε τη ζωγραφική, καθώς η μητέρα μου (σ.σ. η καταξιωμένη ζωγράφος Μαρία Κτιστοπούλου) ασχολείται με την τέχνη. Όπως μου έχει πει ήμουν μόλις τριών ετών, όταν έφτιαχνα κατασκευές. Λίγο αργότερα ζωγράφιζα τα περιθώρια στα βιβλία και τα τετράδια μου.
Έχω επηρεαστεί πολύ, από πολύ μικρή ηλικία και από πολλά: από συζητήσεις, από εκθέσεις που πηγαίναμε μαζί, από εικόνες στο σπίτι, όπου παντού υπήρχαν βιβλία για ζωγραφική. Από παιδί ήμουν με το μολυβάκι στο χέρι κρυμμένος σε μια γωνιά… ζωγράφιζα με ό,τι έβρισκα, μολύβι, μαρκαδόρο, στυλό. Επίσης θυμάμαι διάφορες σκηνές με υπερήρωες και από ταινίες τρόμου που έβλεπα μικρός. Και αυτές ήταν που κυρίως με έκαναν να θέλω να ζωγραφίσω. Η ζωγραφική είναι κάτι που έκανα από πάντα, εκεί βρίσκονται όλα τα όνειρά μου, οι φόβοι μου, θα έλεγα και οι αναζητήσεις μου.
Ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν ζωγραφίζω για να επικοινωνήσω κάτι, ή όπως λέμε οι ζωγράφοι, για να ξορκίσω τους φόβους μου.
Το σώμα είναι η ουσία της ύπαρξης και ίσως το δυνατότερο σύμβολο της ανθρώπινης μορφής
–Η ζωγραφική είναι επίσης ένας τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο;
–Θα έλεγα πως μέσα από τη ζωγραφική μαθαίνω και παράλληλα προσεγγίζω τον κόσμο. Εξάλλου είμαι από τη φύση μου πολύ παρατηρητικός, από μικρή ηλικία μπορούσα να κάθομαι και να κοιτάω την απόχρωση μιας σκιάς με τις ώρες, για να διαπιστώσω το ακριβές χρώμα της αν έτεινε προς το κόκκινο, ή το μπλε…
–Η θέληση τι ρόλο έχει παίξει στην τέχνη σας;
–Το βιολογικό κομμάτι του ζευγαρώματος είναι εμφανές πολύ στη δουλειά μου. Ένα κομμάτι της τέχνης μας το οδηγούν τα βιολογικά ένστικτα. Εγώ προσπαθώ να τα πλάσω κάθε φορά.
-Από ποιες τάσεις, είδη, έχετε επηρεαστεί;
-Από την ιλουζιονιστική ζωγραφική, τη γεωμετρία, από την κλασική, παλιά ζωγραφική.
–Θέλετε να βάλετε τον θεατή του έργου σας σε μια υπερρεαλιστική, σουρεαλιστική κατάσταση;
-Όχι, δεν θα το έλεγα, ο σκοπός μου δεν είναι ούτε ο υπερρεαλισμός, ούτε ο σουρεαλισμός, αν και μου αρέσει. Στα θέματα που με απασχολούν μπορεί να βγαίνει κάποια σουρεαλιστική τάση, αλλά δεν πρόκειται για σουρεαλισμό. Στην εποχή μας, οι έννοιες είναι πολύ ανοικτές, σουρεαλιστικό μπορεί να είναι οτιδήποτε, ένας μοντέρνος πίνακας που υπερβαίνει την πραγματικότητα.
Αδριανός Σωτήρης
Info
Αδριανός Σωτήρης “The Thing in Itself”
Επιμέλεια: Λουίζα Καραπιδάκη
Διάρκεια έκθεσης: ως 20 Απριλίου 2024
Ωράριο λειτουργίας
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00 – 20:00
Τετάρτη, Σάββατο 10:00 – 15:00
Contemporary Athens
Νεοφύτου Βάμβα 5, Κολωνάκι, 10674 Αθήνα
6980306941
www.contemporaryathens.com
Λουΐζα Καραπιδάκη: Δυναμισμός γραφής και συνθετική δεινότητα
Στο κείμενο της για την έκθεση η ιστορικός τέχνης Λουΐζα Καραπιδάκη σημειώνει ανάμεσα σε άλλα:
«Οι εικονογραφίες του ακολουθούν τους προσωπικούς του εικαστικούς κώδικες και κανόνες αισθητικής και ως αναπαραστάσεις μιας άλλης «πραγματικότητας» παρακινούν τον θεατή σε μια νέα αντίληψη πραγμάτων και χώρων. Οι παραστατικές διατυπώσεις του με τις κλασικές αξίες της ζωγραφικής συνυπάρχουν με το υπερρεαλιστικό ύφος που διακατέχει το έργο του. Επινοεί περιβάλλοντα εξωπραγματικά σε ανύπαρκτους τόπους και αδήλωτους χρόνους και αφήνει να αιωρείται το μυστήριο της ίδιας της ύπαρξης.
-Αλληγορίες, μυθολογικές αφηγήσεις, συμπυκνωμένες σκέψεις, επιρροές φιλοσοφικών θεωριών, προσωπικές αναζητήσεις μορφοποιούνται στους καμβάδες του Αδριανού και συνοψίζουν έννοιες ή επαναδιατυπώνουν συλλογισμούς και νοήματα. Οι φαντασιακές, πολυσύνθετες έως και παραισθησιακές συνθέσεις του με τις δαιδαλώδεις συνειρμικές αναφορές παραπέμπουν στην Πυθαγόρεια και τη δυϊστική Πλατωνική φιλοσοφία, στην αισθητηριακή αντίληψη τoυ Καντ, αλλά και σε κβαντικές θεωρίες.
Ο δυναμισμός της γραφής του προέρχεται από τις αδιάκοπες εικονογραφικές και μορφολογικές του δοκιμές, αλλά και τη συνθετική του δεινότητα, με τολμηρό συνδυασμό ετερόκλητων θεμάτων.
Αρέσκεται ακόμη και στις αντικατοπτρίσεις σωμάτων σε καθρέπτες:
«Με συγκινεί το γεγονός ότι η οπτική μας αίσθηση μπορεί να ξεγελαστεί πλήρως από μια επίπεδη επιφάνεια. Δύο κόσμοι, ο ένας υπαρκτός και ο άλλος ανύπαρκτος, αυτή είναι η αντανάκλαση».
Παράλληλα ο Αδριανός φιλοτεχνεί μια εντελώς διαφορετική σε ύφος και έκφραση ενότητα με ανθρωποκεντρικά έργα πλημμυρισμένα στο φως και το χρώμα.»
Who is Who
Ο Αδριανός Σωτήρης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1977. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας με καθηγητές τους Δημήτρη Μυταρά και Ζαχαρία Αρβανίτη, αποφοίτησε με άριστα το 2005 και δεύτερο πτυχίο στη Γλυπτική με τον Νίκο Τρανό, όπου και αποφοίτησε με άριστα το 2018.
Από το 2022 είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Από το 2004 έως 2011 ασχολήθηκε με την προετοιμασία υποψηφίων για εισαγωγή στις Α.Σ.Κ.Τ. Από το 2007 μέχρι το 2012 δίδαξε Ελεύθερο Σχέδιο στον εκπαιδευτικό όμιλο Ακτο. Από το 2019 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής το μάθημα “Βασικές αρχές Χρώματος”.
Το 2011 τιμήθηκε με διάκριση για το έργο «Instict» στην 4η Μπιεννάλε του Πεκίνου. Το 2012 απέσπασε έπαινο για το έργο του «Επιλογές» από το Κοινωφελές Ίδρυμα «Κων. Ανδρέου», για τη συμμετοχή του στον 2ο εικαστικό διαγωνισμό, με θέμα:«Γυναίκα».
Το 2012 επελέγει κατόπιν διαγωνισμού να συμμετάσχει στην Εικαστική Ολυμπιάδα του Λονδίνου (OLYMPIC FINE ARTS LONDON 2012, creative cities collection, Barbican Center, Λονδίνο), όπου και τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε έξι ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 70 ομαδικές εκθέσεις. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές και στο Εθνικό Μουσείο της Κίνας (Πεκίνο).
