Η Ρόμπιν είναι έγκυος, αλλά δε θέλει να γίνει μητέρα. Η Κατερίνα θέλει αλλά δεν μπορεί. H Κική θέλει απλώς να πεθάνει με αξιοπρέπεια. Όμως η άμβλωση, η εξωσωματική γονιμοποίηση και η ευθανασία αντίστοιχα δεν είναι νόμιμες στις χώρες τους. Τα Αδέσποτα Κορμιά εξερευνούν τη σωματική αυτονομία σε μια Ευρώπη, όπου επιτρέπεται να ταξιδέψεις, να εργαστείς και να καταναλώσεις ελεύθερα, αλλά όχι πάντα να ζήσεις ή να πεθάνεις όπως επιθυμείς.

Η νέα ταινία της Ελίνας Ψύκου είναι ένα ντοκιμαντέρ με τη μορφή road movie. Οι ηρωίδες ταξιδεύουν σε μια Ευρώπη που ολοένα συντηρητικοποιείται, διεκδικώντας τίποτα λιγότερο από αυτονομία και αυτοδιάθεση του σώματός τους. Ένα ντοκιμαντέρ για νομικά παράδοξα, τεχνητά σύνορα και κοινωνικές ανισότητες, αλλά κυρίως ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή, τον θάνατο και ακόμα περισσότερο για το δικαίωμα να επιλέγεις ανάμεσα στα δύο.

Συμμετοχές σε Φεστιβάλ και Βραβεύσεις
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2024)
 Ειδική Μνεία (Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα)
 Ειδική Μνεία (Τμήμα Διεθνούς Αμνηστίας)
Επίσημη συμμετοχή:
 CPH: DOX (2024)
 Hot Docs (2024)
 Zagreb Dox (2024)

Έγραψαν για την ταινία
 «Χωρίς να ξεχνά το background της στη μυθοπλασία, η Ελίνα Ψύκου δημιουργεί αφηγηματικές ανάσες εκεί όπου οι συνεντεύξεις το έχουν ανάγκη, δικαιολογεί το σκεπτικό των συχνών θρησκευτικών αναφορών σε επίπεδο εικόνας και περιεχομένου και αντιμετωπίζει τη διαθεματική της ανάλυση με δημοκρατικότητα, ψυχραιμία και τρυφερή ματιά.» (Θ. Κουτσογιαννόπουλος, LIFO)
 «Εκπαιδευτική, αστεία, βαθιά συγκινητική, είναι θρίλερ και ταινία καταδίωξης, είναι γροθιά στο στομάχι και ανεξέλεγκτο κλάμα. Είναι σινεμά και ευαγγέλιο.» (Λ. Γαλανού, Flix)
 «Το γεγονός ότι το ντοκιμαντέρ βασίζεται σε μεμονωμένες ιστορίες όσων αναζητούν τη σωματική αυτονομία τους μπορεί να υποδηλώνει ποια πλευρά του debate υποστηρίζει η σκηνοθέτρια, αλλά η απόφασή της να συμπεριλάβει και την αντίθετη άποψη, κάνει την ταινία της ακόμα πιο σύνθετη και ισχυρή.» (Screen Daily)

Σημείωμα σκηνοθέτιδας

Στις 28 Μαΐου 2011, η Μάλτα ψήφισε «Ναι» στο δημοψήφισμα που έγινε για την νομιμοποίηση του διαζυγίου, αφήνοντας τις Φιλιππίνες και το Βατικανό να είναι τα μόνα κράτη στον κόσμο όπου το διαζύγιο εξακολουθεί να απαγορεύεται. Όμως, παρά τη νομιμοποίηση του διαζυγίου, η άμβλωση εξακολουθεί να είναι παράνομη στη Μάλτα, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου η υγεία της εγκύου κινδυνεύει, η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας, ή όπου το έμβρυο δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά. Οι γιατροί που πραγματοποιούν αμβλώσεις, καθώς και οι γυναίκες που συναινούν στη διαδικασία, αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης από 18 μήνες έως 4 έτη. Μόλις τον Ιούνιο του 2023, η άμβλωση νομιμοποιήθηκε μόνο για την περίπτωση που η ζωή της εγκύου είναι σε κίνδυνο και αυτό εξαιτίας της μεγάλης αρνητικής δημοσιότητας που πήρε η υπόθεση μιας Αμερικανίδας τουρίστριας, της οποίας η εγκυμοσύνη της παρουσίασε σοβαρές επιπλοκές κατά την παραμονή της στο νησί, αλλά οι γιατροί αρνήθηκαν να την υποβάλλουν σε άμβλωση προκειμένου να σώσουν τη ζωή της.

Και ενώ μια γυναίκα δεν επιτρέπεται να κάνει άμβλωση στη Μάλτα, μπορεί να ταξιδέψει στη γειτονική Ιταλία και να κάνει εκεί, χωρίς να περάσει από έλεγχο διαβατηρίων ή να χρειαστεί να ανταλλάξει νόμισμα, αφού η Μάλτα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των γυναικών που ταξιδεύουν από τη Μάλτα σε άλλες χώρες της Ε.Ε. για να υποβληθούν σε άμβλωση, διεθνείς οργανώσεις εκτιμούν ότι είναι 300 ανά έτος. Σαν αποτέλεσμα, η άμβλωση είναι ένα δικαίωμα μόνο για τους προνομιούχους, όσους μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος αυτού του ταξιδιού.

Την ίδια στιγμή στην Ιταλία, ο νόμος για την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι πολύ αυστηρός. Δεν επιτρέπεται για τα ομόφυλα ζευγάρια και τις γυναίκες που δεν είναι σε επίσημη ετερόφυλη σχέση. Η αυστηρή νομοθεσία έχει οδηγήσει πολλές Ιταλίδες να ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να συλλάβουν παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση. Ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς είναι η Ελλάδα. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα η ευθανασία παραμένει παράνομη, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες νομιμοποίησης της, με τους ασθενείς να αναζητούν τη λύση της ευθανασίας στο εξωτερικό, κυρίως στην Ελβετία.

Οι παραπάνω νομικές παραδοξότητες με έκαναν να αναρωτηθώ πόσο δεδομένες είναι στον σύγχρονο δυτικό κόσμο κάποιες στοιχειώδεις ελευθερίες, καθώς και η αξιοπρεπής και ισότιμη μεταχείριση των ανθρώπων σε ζητήματα που αφορούν την ζωή και τον θάνατο. Επιπλέον, πόσο η Καθολική και η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία υπονομεύουν την πρόσβαση σε ορισμένα κοινωνικά αγαθά; Η Ευρώπη έχει δουλέψει για την κοινωνική συνοχή των κρατών της εξίσου με το όσο έχει δουλέψει για την οικονομική και εδαφική συνοχή τους; Και τελικά πόσο πιθανό είναι αυτά τα στοιχειώδη δικαιώματα να υπονομευτούν ακόμη περισσότερο από την απότομη άνοδο της λαϊκίστικης ακροδεξιάς και την ανησυχητική εξάπλωση των συντηρητικών πεποιθήσεων;

Σε μια εποχή που οι Ευρωπαίοι ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα ελεύθερα και άρα περισσότερο από ποτέ, το ντοκιμαντέρ Αδέσποτα Κορμιά είναι ένα διαφορετικό και ασυνήθιστο ταξίδι, ένα επείγον road movie σε μια ήπειρο που απειλείται από κρίση και διαίρεση. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, θα διαπιστώσουμε πως η κατάργηση των φυσικών συνόρων στην Ευρώπη δυστυχώς δεν έφερε και την αντίστοιχη κατάργηση των νομικών, κοινωνικών και άλλων τεχνητών συνόρων, που συνεχίζουν να θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να διχάζουν. Επίσης, θα καταγράψουμε τον παραλογισμό διαδρομών που συνδυάζουν το δράμα με την κωμωδία, και θα ανακαλύψουμε κάποια φαινόμενα της εποχής μας: τον «τουρισμό αμβλώσεων», τον «τουρισμό γονιμότητας», και τον «τουρισμό αυτοκτονίας».

Από τη Μάλτα στην Ιταλία και από εκεί στην Ελλάδα και την Ελβετία, οι ηρωίδες διασχίζουν σύνορα για να αποκτήσουν πρόσβαση σε στοιχειώδη δικαιώματα. Σαν Αδέσποτα Κορμιά, σε αυτό το συναισθηματικά δύσκολο, αλλά και σουρεαλιστικά χιουμοριστικό ταξίδι, κυκλοφορούν με πλοία, αυτοκίνητα, αεροπλάνα και τρένα και περιφέρονται ζαλισμένα σε σύνορα, εθνικές οδούς, διόδια, αεροδρόμια, λιμάνια και σταθμούς, αναζητώντας απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα, που ως τέτοια δεν μπορούν παρά να σχετίζονται με τη ζωή και τον θάνατο.

Βιογραφικό σκηνοθέτιδας

H Ελίνα Ψύκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και κοινωνιολογία. Σκηνοθέτησε και έγραψε τα σενάρια των ταινιών Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά (Berlinale Forum 2013) και Ο Γιος της Σοφίας (Tribeca 2017, βραβείο καλύτερης ταινίας), ενώ αυτή την περίοδο ετοιμάζει την τρίτη της μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας, Κληρονομικοί Φόβοι και άλλες Περιπτώσεις και την πρώτη της μίνι σειρά, Ο Βοηθός του Ιατροδικαστή (βασισμένη στο βιβλίο Ιατροδικαστής του Βασίλη Βασιλικού). Το 2009 ίδρυσε τη δική της εταιρεία παραγωγής, Jungle Films. Το 2016, με τους σκηνοθέτες Αλέξη Αλεξίου, Γιάννη Βεσλεμέ και την ιστορικό κινηματογράφου Αφροδίτη Νικολαΐδου, έφτιαξαν την ομάδα «Η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά», με σκοπό την ανάδειξη της ποικιλίας και της γοητείας του Ελληνικού Κινηματογράφου. Το 2021 ολοκλήρωσε την παραγωγή της μεγάλου μήκους ταινίας Αγέλη Προβάτων του Δημήτρη Κανελλόπουλου. Τα Αδέσποτα Κορμιά είναι το πρώτο της ντοκιμαντέρ.

Αδέσποτα Κορμιά | 109’ |Σενάριο – Σκηνοθεσία: Ελίνα Ψύκου| Παραγωγοί: Αντιγόνη Ρώτα, Ivan Madeo, Marco Visalberghi, Veselka Kiryakova | Associate producer: Λεωνίδας Λιάμπεης | Συμπαραγωγοί: Ρέα Αποστολίδη, Γιούρι Αβέρωφ, Αλέξης Αναστασιάδης | Διεύθυνση φωτογραφίας: Νικόλας Καρανικόλας | Μοντάζ: Νίκος Βαβούρης | Ηχοληψία: Δημήτρης Κανελλόπουλος, Άρης Καφέντζης | Βοηθός σκηνοθέτης – Διεύθυνση παραγωγής: Αφροδίτη Κατερινοπούλου | Σχεδιασμός ήχου: Gina Keller | Μιξάζ: Guido Keller | Κόλορ: Δημήτρης Μανουσιάκης | Σχεδιασμός τίτλων και αφίσας: Νίκος Πάστρας | Παραγωγή: Jungle Films, Contrast, DocLab, Red Carpet | Σε συμπαραγωγή με: Anemon, Frenel, Long Run Productions, ΕΡΤ, RSI Radiotelevisione Svizzera / SRG SSR | Με την υποστήριξη των: Eurimages, Creative Europe, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Federal Office of Culture
(FOC), Zurich Film Fund, Alexis Victor Thalberg Foundation, Corymbo Foundation, Italian Ministry of Culture, Bulgarian National Film Center | Το έργο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ Α.Ε.) | Διεθνείς πωλήσεις: Cinephil | Ελληνική Διανομή: Cinedoc

Λίγα λόγια για το CINEDOC

Το CineDoc προβάλλει βραβευμένα ελληνικά και ξένα ντοκιμαντέρ, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, τον κινηματογράφο ΔΑΝΑΟ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Cinedoc Volos και τον Δήμο Βόλου, τον Χώρο Πολιτισμού «Σημείο» στο Ρέθυμνο, το Cyclades Preservation Fund (CPF) και το Thalassa Foundation. Οι προβολές έχουν στόχο να ενθαρρύνουν τον διάλογο και να εμπνεύσουν συλλογικές δράσεις γύρω από θεματικές όπως το περιβάλλον, η ισότητα των φύλων, η συμπεριληπτικότητα, η εκπαίδευση, η ιστορία κ.ά. Παράλληλα, το CineDoc διευρύνει συνεχώς το δίκτυό του μέσα από το CineDoc Island, διοργανώνοντας προβολές στις Κυκλάδες, τις Σποράδες, το Ιόνιο και τα Δωδεκάνησα, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς και κινηματογραφικές λέσχες. Οι προβολές του CineDoc πραγματοποιούνται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.