Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη

Η Αγνή Χρονοπούλου είναι μία καλλιτέχνιδα που καθ ‘όλη την διάρκεια της εικαστικής της πορείας, έχει χρησιμοποιήσει πολλά διαφορετικά εκφραστικά μέσα και τεχνικές: καλούπια, γλυπτά από χαρτί, σχέδια, φωτογραφίες, βίντεο. Κι αυτό γιατί για κείνη, το μέσο είναι ο διάμεσος για  να αρθρώσει εικαστικό λόγο και να εκφράσει τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις της. Στην καινούργια ατομική της έκθεση με τίτλο “Ο Κήπος των Εσπερίδων’’,  που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στην ArtZone 42 Gallery, δημιουργεί ένα φωτογραφικό έργο από μοντάζ καλειδοσκοπικών θραυσμάτων, μία σειρά από ψηφιακές φωτογραφίες που εμπεριέχουν και επικεντρώνονται στα θέματα που ενδιαφέρουν, που απασχολούν την καλλιτέχνιδα, όπως είναι: η φθορά, ο χρόνος, η στιγμή, οι μύθοι, τα βιβλία του Ελύτη και του Καβάφη.

Η Αγνή Χρονοπούλου ζει στο Παρίσι, στην Αθήνα και στην Τήνο. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Παρίσι Γλυπτική και Κεραμική στην σχολή τέχνης και design – ENSAAMA, Ιστορία της Τέχνης στην École du LOUVRE, Πλαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο PARIS VIII και Μουσειολογία στο Muséum National d’Histoire Naturelle στο Παρίσι.  Πραγματοποιεί επεμβάσεις στο χώρο, όπου δουλεύει συχνά με γύψο ή πηλό, αποτυπώνοντας σε φωτογραφία ή βίντεο στιγμές της εξέλιξής τους. Παράλληλα, έχει ασχοληθεί με το «εικαστικό» βιβλίο ως «μοναδικό αντίτυπο» με τo Musée du Livre d’artiste CLAC στην Γαλλία.  Εκτός από τις ατομικές εκθέσεις στο Παρίσι και στην Αθήνα, έχει συμμετάσχει σε πάνω από 60 ομαδικές εκθέσεις στην Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία και Ελλάδα.

“Μετά από μία παγκόσμια πανδημία χρειάστηκε να επανεξετάσω τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία και σε διαφορετική κλίμακα. Ξεκίνησα ένα έργο, έναν κόσμο χρωμάτων και σχημάτων, από την παρατήρηση των φυτών’’, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η καλλιτέχνιδα για το έργο της. Όπου  μέσα από αυτή την έκρηξη χρωμάτων και σχημάτων, την αφαίρεση και τις νέες φόρμες που ανακύπτουν, η Αγνή Χρονοπούλου, συνθέτει ένα αφήγημα όπου ο θεατής ακολουθεί μία εικαστική διαδρομή όπου ο ρεαλισμός και το όνειρο συνυπάρχουν σε έναν καινούργιο κόσμο, τον δικό της κόσμο, που μέσα από την δυστοπία και την αμφιβολία, ξεπροβάλλει η αισιοδοξία.

Παράλληλα, μέσα από τη νέα φωτογραφική ενότητα της καλλιτέχνιδας, παρατηρούμε την σύνδεση των έργων της με το βιβλίο που δημιούργησε πριν από τέσσερα χρόνια με θέμα «Τα 1001 χρώματα»,  αλλά και το παραμύθι «1000 και μία νύχτες»  με την ανατολίτικη ατμόσφαιρα  σε συνδυασμό με τον αρχαιοελληνικό μύθο του «Κήπου των Εσπερίδων» που είναι πολύ δυτικός και που για κείνη, είναι ο τέλειος συνδυασμός και η  πηγή έμπνευσης, από όπου απορρέει μία σχέση διαχρονική και επίκαιρη ταυτόχρονα.

-Αγνή, πώς ξεκίνησε αυτή η ενότητα έργων, η οποία είναι πολύ διαφορετική από ότι έχετε παρουσιάσει μέχρι σήμερα;

-Ξεκίνησα στις αρχές του 2021, μέσα στην καραντίνα, που ήταν μία κατάσταση πρωτόγνωρη όχι μόνο προσωπικά για μένα, αλλά για την ανθρωπότητα ολόκληρη, να κάνω διαδρομές μέσα στην πόλη του Παρισιού, που ζω και εργάζομαι, με την οικογένειά μου εδώ και πολλά χρόνια.

Αρχικά παρατηρώντας πως η φύση απλώνεται και αναπτύσσεται μέσα στον αστικό ιστό, μέσα από τα πάρκα που στην πόλη μας είναι πολλά και ποικίλα, όπως φυσικά γνωρίζετε. Αυτή ήταν μία περίοδος αυτογνωσίας και προσωπικής ενδοσκόπησης, που μου έδωσε τη δυνατότητα να παρατηρήσω πράγματα που δεν είχα το χρόνο, την ευκαιρία και την ελευθερία να το κάνω νωρίτερα. Η έλλειψη ανθρώπων από την μία, οχημάτων και θορύβου από την άλλη, με βοήθησαν να εναρμονιστώ με τους ρυθμούς της φύσης και να τους ακολουθήσω ενστικτωδώς, καθημερινά.

– Χρησιμοποιείτε πολλά διαφορετικά εκφραστικά μέσα και τεχνικές στο έργο σας, όπως: καλούπια, γλυπτά από χαρτί, σχέδια, φωτογραφίες και βίντεο.  Γιατί επιλέξατε τη φωτογραφία;

-Γιατί αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, έχοντας και τους χρονικούς περιορισμούς, μη ξεχνάτε ότι μπορούσαμε να κυκλοφορούμε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και για συγκεκριμένους λόγους, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να έχω μαζί μου χαρτιά και μολύβια και να στέκομαι με τις ώρες να σχεδιάζω τα φυτά και τη φύση, αντί για τη φωτογραφική μηχανή που προσφέρει τη δυνατότητα σε πολύ λίγο χρόνο να κάνεις τη δουλειά σου, να επιστρέψεις στον υπολογιστή και να επιλέξεις τι σ’ ενδιαφέρει και τι όχι. Με αυτή την έννοια ήταν το πιο εύκολο και πρακτικό μέσο.

Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η διείσδυση στον πυρήνα των πραγμάτων, των ερεθισμάτων και των συναισθημάτων

-Παρατηρούμε ότι μέσα από την αφαίρεση, μετατρέπετε τα φύλλα και τα φυτά, σε ελεύθερες γλυπτικές φόρμες, όπου ο θεατής πια δεν γνωρίζει ακριβώς πιο τμήμα τους παρουσιάζεται στο εικαστικό σας έργο.

-Με ενδιαφέρει πάρα πολύ η διείσδυση στον πυρήνα των πραγμάτων, των ερεθισμάτων και των συναισθημάτων. Όχι η εξωτερική – επιφανειακή καταγραφή. Με έλκουν πάρα πολύ οι λεπτομέρειες και η σημασία τους,  γι’ αυτό και οι φωτογραφίες μου, εμπεριέχουν πολλαπλές αναγνώσεις και σχόλια για τη φύση, που τόσο την χρειαζόμαστε και τόσο βάναυσα της συμπεριφερόμαστε μέσα από την κερδοσκοπία και την καταστροφή τα τελευταία χρόνια. Ενώ ο πλούτος των σχημάτων και των χρωμάτων, μπορεί να σε παρασύρει σε ένα αέναο ταξίδι μέσα στην απαράμιλλη ομορφιά και σοφία της.

-Σε μία δυστοπική περίοδο της ανθρωπότητας, όπου το φως έμοιαζε να έχει σκοτεινιάσει, να έχει χαθεί και το τοπίο στο μέλλον να είναι θολό και αβέβαιο, με συζητήσεις περί εξαϋλοποίησης της τέχνης εσείς δημιουργείτε τα πιο φωτεινά έργα, έναν κήπο στην πραγματικότητα αυτό των Εσπερίδων, όπως είναι και ο τίτλος της έκθεσης.

-Ήταν φυσική ανάγκη για μένα, να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση, ήταν ζήτημα ισορροπίας, μέσα από την τέχνη, να δημιουργήσω έναν “άλλο κόσμο”, παράλληλο με τον πραγματικό, που θα μου επέτρεπε μέσα από αυτή την έκρηξη χρωμάτων και σχημάτων, που προαναφέραμε να συνυπάρξουν ισόποσα ο ρεαλισμός και το όνειρο, συνθέτοντας το παζλ μιας καινούργιας εικαστικής δουλειάς, που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα από την δυστοπία, τον φόβο και την αμφιβολία στο  συλλογικό και το προσωπικό ασυνείδητο, για να μετατραπούν σε χαρά, φως και αισιοδοξία.

-Τελειώνοντας τη συνέντευξή μας και αφού σας ευχαριστήσουμε, παρατηρούμε, ότι “Ο Κήπος των Εσπερίδων”, έχει άμεση σχέση με το βιβλίο που δημιουργήσατε πριν από τέσσερα χρόνια με θέμα “Τα 1001 χρώματα”.

-Η δουλειά μου, συνίσταται στην αποκατάσταση και συναρμολόγηση καλειδοσκοπικών θραυσμάτων, αυτής της νέας ματιάς στη δεσπόζουσα μοντέρνα πολυχρωμία. Έτσι μία σειρά από ψηφιακές φωτογραφίες, που επικεντρώνονται στα θέματα που με ενδιαφέρουν και με απασχολούν όπως: η φθορά, ο χρόνος, η στιγμή, οι μύθοι, τα βιβλία του Ελύτη και του Καβάφη, συνδέονται στενά με το βιβλίο τέχνης από τη σειρά των artists books με θέμα “Τα 1001 χρώματα”, όπου  χαρτιά, φύλλα, χρώματα και πολλά άλλα υλικά, μοιάζουν σήμερα  να είναι το απόσταγμα μιας εσωτερικής ενδελεχούς έρευνας που περισσότερο έχει διεξήχθη ενστικτωδώς και ασυνείδητα, με επιρροές από την Ανατολή και το παραμύθι “1000 και μία νύχτες”, από τη Δύση και όλη μου την πορεία και τις επιρροές του Παρισιού και από τον αρχαιοελληνικό μύθο του “Κήπου των Εσπερίδων”, που είναι και πολύ δυτικός. Αυτός είναι πια ο τέλειος συνδυασμός και η πηγή έμπνευσης, από όπου απορρέει ολόκληρη η δουλειά μου.

Info Έκθεσης

Αγνή Χρονοπούλου “Ο Κήπος των Εσπερίδων”

ArtZone 42 Gallery
Λεωφ. Βασιλέως Κωνσταντίνου 42, Αθήνα

Διάρκεια: 17/3-8/4/23

Ημέρες & Ώρες
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 15:00–21:00
Τετάρτη & Σάββατο 11:00 – 15:00

Κείμενο Καταλόγου: Έφη Μιχάλαρου
Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων
Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών- AICA Hellas