Καταφέρνει να σε κερδίσει από τα πρώτα 5 λεπτά! Ένας απλός και χαρισματικός άνθρωπος με στόχους και όραμα! Αγαπάει πολύ τη δουλειά της και είναι αφοσιωμένη σε αυτήν αποκλειστικά, αφού το θέατρο την κέρδισε χωρίς δεύτερη σκέψη! Άλλωστε ήταν λογικό με τέτοια κληρονομιά.. Κόρη της Ελένης Γερασιμίδου και του Αντώνη Ξένου, δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο!

Δημοσιογραφική κάλυψη Vasia Bresta

Φωτογραφική κάλυψη Francesca Kal

– Αγγελική, πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Στα 16 μου, λοιπόν, “παραδέχτηκα” σε συγγενείς και φίλους ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Υπάρχει λόγος που χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο ρήμα εντός εισαγωγικών. Μέχρι τότε όταν με ρωτούσαν αν θα γίνω κι εγώ ηθοποιός και το αρνιόμουν κατηγορηματικά, απαντώντας ότι θα ακολουθήσω πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες και ό,τι άλλο μου κατέβαινε στο κεφάλι.

Στην ουσία κοροϊδευόμασταν μεταξύ μας, γιατί και προσωπικά ήξερα, μέσα μου βαθειά από πολύ μικρή ηλικία ότι το θέατρο είναι η ζωή μου και βεβαίως οι γονείς μου και οι κοντινοί μου άνθρωποι διέβλεπαν αυτή την ισχυρή αγάπη. Φυσικό και επόμενο για ένα παιδί που μεγαλώνει παρακολουθώντας πρόβες, παίζοντας στα καμαρίνια και που λόγω εξάντλησης αποκοιμιέται πολλές φορές στις αγκαλιές ηθοποιών ακόμα και θεατών.

-Θα ακολουθούσες αυτή την πορεία ανεξάρτητα από το επάγγελμα που κάνουν οι γονείς σου;

Δεν το γνωρίζω γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα μέσα στο θέατρο, έχοντας τη δυνατότητα να γνωρίσω όλες του τις πλευρές, τις δύσκολες και τις καλές. Όμως πλησιάζοντας στα δεύτερα -άντα μου, κάνοντας έναν απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής μου, πιστεύω πως λόγω ιδιοσυγκρασίας πάλι το θέατρο θα ήταν η επιλογή μου.

Ο ηθοποιός έχει μια ιδιαίτερη οπτική της πραγματικότητας με πολύ ανεπτυγμένη συναίσθηση. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα την ανάγκη να μπαίνω στη θέση του άλλου. Αυτή η ανάγκη πιστεύω είναι η βασική αρχή ενός ανθρώπου που θέλει να δουλεύει στο θέατρο.

-Πώς βλέπεις το επάγγελμα του ηθοποιού τη σημερινή εποχή;

Δυστυχώς, το βλέπω να εξαφανίζεται ως επάγγελμα. Είναι λυπηρό στις μέρες μας, να υπάρχει αυτό το πισωγύρισμα στον ηθοποιό-χομπίστα, στον ερασιτέχνη ηθοποιό. Ενστερνιζόμενη το πρότυπο του ηθοποιού που είναι καλλιτέχνης-επιστήμονας, μου είναι αδιανόητο να δεχτώ πως η εξουσία θέλει να μας εξαλείψει ως επαγγελματίες.

Το κακό έχει ξεκινήσει εδώ και τρεις δεκαετίες με την κατάργηση της Άδειας Εξασκήσεως Επαγγέλματος. Ακολουθούν τα χρόνια της φθοράς της επαγγελματικής και συνδικαλιστικής συνείδησης στον κλάδο μας παράλληλα με μια συνολική έκπτωση στο αισθητικό κριτήριο του λαού μας.

Φτάνουμε στις μέρες μας όπου οι ηθοποιοί δεν έχουμε καν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας κι έτσι γινόμαστε έρμαια στις ορέξεις ενός θεατρικού μονοπωλίου – ο νοών νοεί τω και δεν εκθέτουμε ονόματα – που μας προσλαμβάνει με μισθούς πείνας στις γκλαμουράτες υπερπαραγωγές του γιατί μας θεωρεί ψωνάρες. Και το χειρότερο όλων… σε πολλές παραγωγές φημισμένων φεστιβάλ – πάλι ονόματα δε θίγουμε – ζητούν από ηθοποιούς να παίξουν εθελοντικά.

Όμως είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση μέσα από συλλογικούς αγώνες, αρχίζοντας όχι από το μηδέν, αλλά από τα κεκτημένα των προηγούμενων ετών και διεκδικώντας ακόμα περισσότερα.

– Τον ελεύθερό σου χρόνο με τι ασχολείσαι;

Όσο έχω ελεύθερο χρόνο μου αρέσει να συναντώ αγαπημένους ανθρώπους, να περπατάω στην πόλη και στη φύση και να κάνω δουλειές στο σπίτι.

-Αν δεν ήσουν καλλιτέχνης, τι θα ήθελες να είσαι;

Αστροφυσικός ή Μοδίστρα και δεν κάνω πλάκα… τα θεωρώ εξίσου μαγικά επαγγέλματα!

-Μοιράσου μαζί μας μια καλλιτεχνική σου εμπειρία!

Η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή ως επαγγελματίας ηθοποιός. Είπα μέσα μου: ‘Τώρα είσαι εκτεθειμένη. Φρόντισε να επικοινωνήσεις καλά μαζί τους’.

-Ποιο είναι το κριτήριό σου όταν επιλέγεις μια συνεργασία;

Η συνεννόηση.

-Πες μας μια ευχάριστη παιδική σου ανάμνηση.

Ο χιονοπόλεμος στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, τη γενέτειρά μου.

-Δράμα ή κωμωδία;

Κωμωδία μες στην Τραγωδία και Τραγωδία μες στην Κωμωδία.

-Πας σινεμά; Είδες καμία ταινία πρόσφατα;

Δεν πάω όσο συχνά θα ήθελα, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Αγαπάω πολύ το σινεμά. Πρόλαβα το ROMA. Εξαιρετική αντιναζιστική ταινία!

-Ποια συνήθεια απεχθάνεσαι;

Τη συνήθεια!

-Αν ήθελες να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου, τι θα ήταν αυτό;

Το σύνδρομο της υπευθυνότητας που με κατατρέχει!

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας;

Σαίξπηρ στους αιώνες των αιώνων…

-Είσαι φιλόζωη; Ποια είναι η άποψή σου σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα αδέσποτα;

Λατρεύω όλα τα ζώα. Έχω μια σκυλίτσα και μια γάτα που ζουν αρμονικότατα μεταξύ τους και στη γειτονιά μας υπάρχει ένας μεγαλόσωμος σκύλος τον οποίο φροντίζουμε όλοι μαζί.

Έχω την αίσθηση πως τα τελευταία χρόνια η συμπεριφορά μας απέναντι στα αδέσποτα έχει βελτιωθεί αρκετά αλλά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας.

-Ποιο είναι το μότο σου;

Αγώνας μέχρι το τέλος, όποιο κι αν είναι αυτό!!!

-Πού μπορούμε να σε δούμε αυτό τον καιρό;

Μέχρι τις 27 Ιανουαρίου, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00, δίνουμε τις τελευταίες παραστάσεις με “τα σκουπίδια” του σπουδαίου Γιάννη Ξανθούλη στο Από Κοινού Θέατρο.

Η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία το προηγούμενο καλοκαίρι στην αυλή του θεάτρου μας κι έτσι αποφασίσαμε να τη συνεχίσουμε και τη χειμερινή σαιζόν.

Θεωρώντας πως αποτελεί ίσως την καλύτερη, μέχρι στιγμής, παράσταση του θιάσου μας και πλησιάζοντας στο τέλος της, προτρέπω σε όσους από τους αναγνώστες σας δεν την είδαν να την προλάβουν.

-Τι ετοιμάζεις για το 2019;

Αυτό τον καιρό σκηνοθετώ το τρυφερό έργο του Παναγιώτη Μέντη “Το Ανάκτορο στην Άνω Τούμπα”. Είναι ένας μονόλογος που έχει γραφτεί αποκλειστικά για την Ελένη Γερασιμίδου.

Είναι μεγάλη η τιμή να μου εμπιστεύονται τη σκηνοθεσία αυτού του έργου, το οποίο θα παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη από τον Μάρτη του 2019, για λίγες παραστάσεις. Εντός ολίγων ημερών θα έχετε περισσότερες πληροφορίες.

Κλείνοντας να πω πως πέρασαμε υπέροχα στη ζεστή και φιλόξενη pub Silly Wizards. Ευχαριστώ για την ωραία ατμόσφαιρα και τις ερωτήσεις!

Ευχαριστούμε πολύ το Silly Wizards για την φιλοξενία!

Silly Wizards /Peloponnisou 79 Ag. Paraskevi
Athens
http://www.sillywizards.gr/