Γράφει η Ζέτα Τζιώτη 

Έργα αφαιρετικά, μορφές εξαϋλωμένες, με το χρώμα να στηρίζει την φόρμα, ζωγραφική με τα μέσα της χαρακτικής. Μια εικαστικός με λυρική διατύπωση, εξπρεσιονιστική διάθεση, χειρονομιακή γραφή και επιλεκτική αφαίρεση, μάς εισάγει στον μαγικό εικαστικό της κόσμο. Η χαρακτική δίνει άπειρες ευκαιρίες έκφρασης και η Αγγελική Αντωνέα, αυτό το κατέχει καλά.  

Η νέα δουλειά της εικαστικού με τίτλο «Βλέμματα μετέωρα, τοπία πλέοντα – Ζωγραφική με τα μέσα της χαρακτικής» παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στην Gallery Art Prisma, στον Πειραιά.  

Η ιστορικός τέχνης, Λουΐζα Καραπιδάκη στο κατάλογο της έκθεσης γραφεί: «τα φορτηγά πλοία χαμένα στην αχλή ξεπροβάλλουν υπεροπτικά μέσα από την διαφανή και υγρή ατμόσφαιρα της καταχνιάς. Οι τοπιογραφίες της με τους μετέωρους βραχώδεις όγκους που θριαμβεύουν και πάλλονται σε νεφελώδη τοπία, κινούνται μεταξύ του εξωπραγματικού και του πραγματικού κόσμου. Ενώ οι ανθρωποκεντρικές της συνθέσεις με τις απόκοσμες γυναικείες προσωπογραφίες με άδηλα περιβάλλοντα έχουν μεταφυσικό χαρακτήρα χωρίς υπερρεαλιστικό ύφος.  

Κύριο χαρακτηριστικό της καλλιτεχνικής ταυτότητας της Αγγελικής Αντωνέα είναι οι αδρές υφές αποτέλεσμα των πολύπλοκων μικτών τεχνικών που συνεχώς επινοεί με την χρήση διάφορων μεθόδων της χαρακτικής σε συνδυασμό με τις επιζωγραφίσεις και άλλες παλίμψηστες δραστικές παρεμβάσεις στις επιφάνειες των έργων». 

Ο Γιάννης Γουρζής ζωγράφος -χαράκτης, ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ γράφει για την πρώην φοιτήτρια του Αγγελική Αντωνέα «ο απομονωτισμός και η επιθετικότητα, η ρευστότητα των αξιών και η μοναχικότητα συνυπάρχουν και αποτυπώνονται στο εικαστικό της πόνημα. Σε όλα τα έργα υποβόσκει η σύνθεση των πραγμάτων και η αρμονική τους τοποθέτηση στη ζωγραφική επιφάνεια. Κατέχει καλά τα μέσα και τα εργαλεία της δουλειάς της, χρησιμοποιεί κάθε πρόσφορο μέσο προκειμένου να εξυπηρετήσει το εικαστικό της όραμα. Εξ άλλου η χαρακτική δίνει άπειρες ευκαιρίες έκφρασης και η Αγγελική Αντωνέα αυτό το κατέχει καλά.» 

Η θεωρητικός τέχνης, Φάνη Παραφόρου, επισημαίνει μεταξύ άλλων για την εικαστικό «Οι αλλεπάλληλες στρώσεις χρώματος, ο τρόπος με τον οποίο επιτρέπει τα χρώματα και τις χρωματικές υφές να αναμειχθούν παραλλάσσει κάθε τι πρωτογενώς μορφικό σε οιονή   Μορφή, καταφέρνει να συγκεράσει την αφαίρεση με τη Μορφή και προσφέροντας μας μια λιγότερο η περισσότερο αφαιρετική ορατή Μορφή καθιστά ‘’αισθητό ένα είδος πορείας, εξερεύν(η)ς της (Deleuze 14) μας καθιστά μέσω της θέασης κοινωνούς μιας νοητής στοχαστικής διαδρομής μέσα από την ύλη’» 

 – Αγγελική, στην ενότητα αυτή της δουλειάς σας, η θάλασσα παίζει σημαντικό ρόλο. Πως εμπνευστήκατε; 

–«Τα σπλάχνα μου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν» έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός. Η θάλασσα είναι το περιβάλλον. Εκείνο το στοιχείο της ελευθερίας που, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου, δίνει ζωή και κίνηση στο τοπίο. Νηνεμία αλλά και φουρτούνα. Καταχνιά αλλά και φως. Παράκτια αλλά και στο πέλαγος. Στα βράχια αλλά και στο απέραντο. Γαλήνια αλλά και ορμητικά. Βαριά αλλά και ανάλαφρα. Ποτέ δεν ησυχάζει.  

Σε αυτό το υγρό στοιχείο, με τις αντιθέσεις του, «πλέουν» τα τοπία της εικαστικής μου αντίληψης. Όμως, πηγή έμπνευσης είναι και η ίδια η παραγωγική διαδικασία, το ίδιο το έργο στην εξέλιξή του κατά τη διάρκεια της εικαστικής αναζήτησης στην προσπάθεια σύνθεσης και αρμονικής τοποθέτησης των «πραγμάτων» στη ζωγραφική επιφάνεια ανεξάρτητα από εκείνη της απεικόνισης των μοτίβων που έχει συλλάβει ο νους. 

– Τι παρουσιάζετε σε αυτή την ενότητα; 

–Τοπία και πρόσωπα, μορφές τοπίων και τοπία μορφών εναλλάσσονται στη θεματολογία της εικαστικής μου δημιουργίας μέχρι σήμερα. Στη συγκεκριμένη δεύτερη ατομική μου έκθεση στην Gallery Art Prisma με τίτλο «Βλέμματα μετέωρα, τοπία πλέοντα» σε επιμέλεια της Λουΐζας Καραπιδάκη, που θα διαρκέσει έως 5 Νοεμβρίου 2022, παρουσιάζω μια σειρά 36 έργων σε χαρτί και ζελατίνες, με λάδια και μελάνια χαρακτικής σε διάφορες διαστάσεις, που φιλοτέχνησα το 2021 έως την άνοιξη του 2022.  

Πρόκειται για τοπία και πρόσωπα των οποίων το ενοποιητικό στοιχείο είναι το/α μετέωρο/α. Μία αρχική ιδέα που στην πορεία της εργασίας απέκτησε εικαστική υπόσταση, υπόσταση που δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τον όρο. Μετεωρικοί βράχοι, βραχώδεις όγκοι, πλώρες πλοίων που φαντάζουν μετέωρες, καράβια που έχουν ρίξει άγκυρα, πλεούμενα, μορφές αγέρωχες ως Μετέωρα. Και το υγρό στοιχείο άλλοτε να υποβόσκει άλλοτε να περιβάλλει. Αλλά σε αυτό το «θαλασσινό» στοιχείο αναφέρθηκα στην προηγούμενη ερώτησή σας. 

Η ζωγραφική είναι –και επιδιώκω πλέον να είναι- καθημερινότητα

– Τι τεχνική έχετε ακολουθήσει; 

–Συνηθίζω να λέω ζωγραφική με τα μέσα –και γιατί όχι τα εργαλεία- της χαρακτικής και εξηγούμαι: Αναφέρομαι στη χρήση των μέσων εικαστικής έκφρασης που δίνει η χαρακτική στην κατεύθυνση της ζωγραφικής. Εν προκειμένω έχω επιλέξει τη τεχνική του σμυριγδιού (carborundum) κυρίως λόγω της αμεσότητας στην εικαστική γραφή. Μονότυπα έργα δημιουργούνται, «γεννιούνται» από την ίδια μήτρα, με βάση δηλαδή τον ίδιο δομικό σχεδιασμό. Αλλεπάλληλες επιστρώσεις χρώματος (λάδια ή/και μελάνια χαρακτικής), ελεγχόμενος πειραματισμός κατά τη διαδικασία του τυπώματος και ενίοτε ύστερες επεμβάσεις χειρονομιακές στη ζωγραφική επιφάνεια. Χωρίς όρια και κανόνες τεχνικούς με στόχο να εξυπηρετηθεί το εικαστικό όραμα. 

-Η ζωγραφική είναι για εσάς λύτρωση από την καθημερινότητα ή σκοπός ζωής; 

–Η ζωγραφική είναι –και επιδιώκω πλέον να είναι- καθημερινότητα. Ελπίζω ότι από αυτή την καθημερινότητα –εξίσου κοπιαστική και απαιτητική με τις συνώνυμες- δεν θα έχω ανάγκη λύτρωσης. Είναι όραμα και όχι σκοπός ζωής. Η ζωή δεν θέλει μονομέρεια και η ζωγραφική θέλει πολλές ζωές. 

-Είστε –ως ζωγράφος- στις επιλογές των Ελλήνων Συλλεκτών. Πιστεύετε ότι οι Έλληνες Συλλέκτες στηρίζουν ουσιαστικά το ελληνικό εικαστικό γίγνεσθαι;

–Νομίζω πως ναι. Παρέχουν στήριξη στους Έλληνες καλλιτέχνες εκεί που η θεσμική (στήριξη) εκλείπει. Όλοι μας θα θέλαμε να είμαστε στις επιλογές τους. Δεν ξέρω, όμως, με ποια κριτήρια εκείνοι επιλέγουν. Θέλω να πιστεύω ότι στοχεύουν στην επίτευξη ενός ουσιαστικού πλουραλισμού όσο αφορά στο ελληνικό εικαστικό γίγνεσθαι πέρα από συμβατικές οπτικές, συγκεκριμένες (και ενδεχομένως καθοδηγούμενες) τάσεις αισθητικής και εννοιολογικής προσέγγισης. 

-Πιστεύετε ότι τα έργα τέχνης αποτελούν αξιόπιστη μορφή επένδυσης; 

–Δεδομένων της αντίληψης της τέχνης ως προϊόντος κατανάλωσης με χρηματοπιστωτική αξία και των υπαρχουσών πολιτικοοικονομικών συνθηκών, μικρό ποσοστό έργων αποτελεί αξιόπιστη μορφή επένδυσης. Είναι ζητούμενο πως θα αποκτήσει επενδυτικό ενδιαφέρον το σύνολο των έργων τέχνης. Ίσως θα πρέπει να παγιωθεί μια άλλη αντίληψη ως προς το κοινωνικό ρόλο της τέχνης έτσι ώστε να καταστεί εφικτή η προσέγγισή της από πλατιά κοινωνικά στρώματα. 

Who is Who 

H Αγγελική Αντωνέα γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Το 2011, έχοντας ήδη 20 χρόνια ενεργού δικηγορίας, προσεγγίζει παράλληλα τα εικαστικά. Το 2015 αρχίζει τις σπουδές της στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (Α΄ Εργαστήριο Χαρακτικής με καθηγητή τον Γιάννη Γουρζή) και αποφοιτά με άριστα τον Ιούνιο του 2020.  

Δείγματα έργου της έχουν παρουσιασθεί στην Αθήνα σε μία ατομική έκθεση (Απεικονίσεις του ιδεατού – Ζωγραφική με τα μέσα της χαρακτικής, Μάϊος/Ιούνιος 2021, ZivasArtGallery), σε 10 ομαδικές εκθέσεις (2017-2022) και σε μια ατομική έκθεση στο Μετρό Ακρόπολη στο πλαίσιο του προγράμματος Metro Stages (2018). Λιθογραφία της επελέγη ως εξώφυλλο στο βιβλίο «Ιστορική σκέψη, σχολείο και μουσείο» της Γεωργίας Κουσερή (εκδόσεις επίκεντρο, 2019).  

Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Αυτή είναι η δεύτερη ατομική της έκθεση. 

Info Έκθεσης 

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΤΩΝΕΑ «Βλέμματα μετέωρα, τοπία πλέοντα» 

Ζωγραφική με τα μέσα της χαρακτικής 

14 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου 2022 

Gallery Art Prisma (Κουντουριώτου 187, Πειραιάς) 

Επιμέλεια: Λουίζα Καραπιδάκη