Γράφει η Λιάνα Ζωζά
Ο Antoine de Saint–Exupéry, ο “μπαμπάς” του Μικρού Πρίγκιπα, δεν είχε σίγουρα στο μυαλό του, όταν έγραφε το βιβλίο του, πως αυτό θα μεταφραζόταν σε 250 γλώσσες και θα ερχόταν τρίτο σε πωλήσεις στην κατάταξη της παγκόσμιας ιστορίας, αμέσως μετά τη Βίβλο και το Κεφάλαιο του Μαρξ.
Οι σκέψεις του μάλλον θα βρισκόταν στα… σύννεφα, εκεί που αγαπούσε να βρίσκεται, πετώντας με το αεροπλάνο του και το πιο πιθανό είναι πως δεν προσγειώθηκε ποτέ στη γη.
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, που όμως ειχε χάσει την περιουσία της, κρατώντας μόνο τον τίτλο του κόμη, ο Saint–Exupéry γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1900, στη Λυών και ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας που μετρούσε αρκετούς αιώνες πίσω στο γεννεολογικό της δέντρο.
Σε ηλικία 17 ετών φρόντισε τον μικρότερο αδελφό του, όταν εκείνος στα 15 του αρρώστησε βαριά από ρευματικό πυρετό και ήταν δίπλα του συνέχεια, μέχρι τη στιγμή που πέθανε. Αργότερα, έγραψε για τον θάνατο του Francois: “…παρέμεινε ακίνητος για μια στιγμή. Δεν έβγαλε καμία κραυγή. Έπεσε τόσο απαλά, όπως θα έπεφτε ένα νεαρό δέντρο”. Αυτές οι εικόνες θα ανασυνταχθούν, από τον ίδιο, πολύ αργότερα για να συνθέσουν το τέλος του Μικρού Πρίγκιπα.
Έχοντας χάσει τον πατέρα του, όταν ήταν μόλις 4 χρόνων, ο μοναδικός ”άνδρας” της οικογένειας, όπως έλεγε, έπρεπε να βρει τη δύναμη να παρηγορήσει τη μητέρα και τις τρεις αδελφές του. Ο θάνατος του αγαπημένου του αδελφού, τον σημαδεύει συναισθηματικά και σ’αυτό δεν μπορούν να το βοηθήσουν ούτε τα παραμύθια που τόσο αγαπούσε και τον συντρόφευαν από παιδί.
Προσπάθησε να καταταγεί στο ναυτικό, όπως επιθυμούσε η μητέρα του, λόγω της αριστοκρατικής καταγωγή τους, αλλά απέτυχε δυο φορές στις εξετάσεις. Σειρά είχε η αρχιτεκτονική, στην École des Beaux-Arts, αλλά και εκεί τα παράτησε σύντομα κάνοντας περιστασιακές δουλειές μέχρι να καταταγεί στο στρατό και να γίνει η συνάντηση με τα αεροπλάνα. Αρχίζει να πιλοτάρει και καταλαβαίνει πως αυτό είναι που ήθελε να κάνει στη ζωή του.
Πεπρωμένο ή τυχαίο γεγονός για το παιδί που γεννήθηκε τις ημέρες που οι αδελφοί Wright πραγματοποιούσαν την πρώτη τους πτήση στις αρχές του 20ου αιώνα και που πέντε χρονών κόλλησε φτερά από χαρτόνι, που ο ίδιος έφτιαξε, στο ποδήλατό του για να το κάνει να πετάξει;
Παρ’όλα τα ατυχήματα που είχε με το αεροπλάνο, κάποια από αυτά ιδιαίτερα σοβαρά, κόντεψαν να του στοιχήσουν τη ζωή, δε σταμάτησε ποτέ να πετά. Επέλεξε, μάλιστα να διαλύσει τον αρραβώνα με την παιδική του φίλη και να επιστρέψει στους αιθέρες, όταν εκείνη επέμενε να εγκαταλείψει την αεροπορία μετά από ένα σοβαρό ατύχημα.
Ο Saint Exupéry προσέφερε μεγάλο έργο σε μια αεροπορία που βρισκόταν σε πειραματικό στάδιο και οι πτήσεις ήταν γεμάτες κινδύνους, Πρωπόρος στις ταχυδρομικές πτήσεις έκανε μεγάλες διαδρομές μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής.
Το 1929 μετατίθεται στην Αργεντινή, όπου δημοσιεύει το πρώτο του βιβλίο, το Courrier Sud (Southern Mail) που τον συστήνει στο ευρύ κοινό σαν συγγραφέα. Ακολουθεί, το 1931, το Vol de nuit (Night Flight), που τον καθιερώνει σαν ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο συγγραφέα και του χαρίζει και ένα βραβείο. Την ίδια χρονιά, συναντά τον έρωτα της ζωής του, την Consuelo Suncin και την παντρεύεται, ζώντας μια πολυτάραχη ζωή μαζί της. Συγγραφέας και καλλιτέχνης, με καταγωγή από το Salvador, η Consuelo είχε ήδη δύο γάμους και ήταν γνωστή για τον boheme τρόπο ζωής της, την μοναδική ευφυία της και τους πολυάριθμους συντρόφους της.
Η σχέση τους, με τον Saint Exupéry, ήταν θυελλώδης κυρίως λόγω των εξωσυζυγικών σχέσεων που είχαν και οι δυό τους, αλλά το πάθος που υπήρχε ανάμεσά τους, τους έκανε να επιστρέφουν πάντα ο ένας στον άλλο. Λέγεται πως στην Consuelo, βασίστηκε ο χαρακτήρας του τριαντάφυλλου στον Μικρό Πρίγκιπα.
Η παράτολμη πτήση, το 1935, από το Παρίσι στη Σαϊγκόν παραλίγο να του στοιχήσει τη ζωή, όταν το αεροπλάνο του πέφετι στη Σαχάρα και βρίσκονατι με τον μηχανικό του Andre Prevost να πρέπει να επιβιώσουν με ελάχιστα εφόδια. Ο από μηχανής θεός είναι η ομάδα των Βεδουίνων που τους βρίσκουν και τους σώζουν από βέβαιο θάνατο. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκινά και το 1940, λόγω της αντιπάθειας του για τον στρατηγό Charles De Gaulle και της διαφωνίας μεταξύ τους, φεύγει για την Αμερική, όπου μένει μέχρι το 1943, όπου γράφει και εκδίδει τον Μικρό Πρίγκιπα, ενώ στη Γαλλία όλα του τα βιβλία είναι απαγορευμένα.
Αν και τα κινητικά του προβλήματα, λόγω των παλαιότερων τραυματισμών του είναι σοβαρά και η ηλικία του για πιλότος προχωρημένη (είναι ήδη 43 χρόνων) αναλαμβάνει δράση και το 1943 φεύγει με τον αμερικάνικο στρατό για την Αλγερία για να πολεμήσει με τη γαλλική αντίσταση και τους Συμμάχους. Παρ’ όλες τις αντίξοεες συνθήκες τα καταφέρνει να φέρει εις πέρας πολλές αποστολές.
Η μοιραία πτήση ήρθε στις 31 Ιουλίου του 1944, όταν απογειώθηκε από την Κορσική και δεν επέστρεψε ποτέ. Το αεροπλάνο του εξαφανίστηκε μαζί με τον ίδιο. Αν και το 1998 βρέθηκε ένα ασημένιο βραχιόλι με το όνομά του, στις ακτές της Μασσαλίας και το 2000 ένα κομμάτι του αεροσκάφους, ο μύθος πίσω από την εξαφάνισή του δεν έσβησε ποτέ…
Γιατί άλλωστε να μην έχει πάει να συναντήσει τον Μικρό του Πρίγκιπα;
Ο Μικρός Πρίγκιπας
Kατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ αφήνει τη Γαλλία και καταφεύγει στην Αμερική όπου γράφει το βιβλίο «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Η εκεί γίνεται η πρώτη έκδοση του βιβλίου το 1943 όπου κυκλοφόρησε στη γαλλική γλώσσα, με τίτλο «Le Petit Prince». Το βιβλίο περιλαμβάνει και ζωγραφιές τις οποίες έχει ζωγραφίσει ο ίδιος ο συγγραφέας. Σήμερα ο Μικρός Πρίγκιπας θεωρείται το πιο πολυδιαβασμένο παιδικό βιβλίο σε όλον τον κόσμο.
«Ο Μικρός Πρίγκιπας», με στοιχεία παραμυθιού, μας ταξιδεύει σ’ έναν φανταστικό κόσμο όπου συναντούμε διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, σύμβολα και ιδιοφυείς αλληγορίες. Οι στόχοι, οι αξίες, τα συναισθήματα και ο ρόλος του κάθε ανθρώπου στη ζωή βρίσκονται στη σκέψη του συγγραφέα που οδηγεί τις λέξεις και τα σκίτσα του. Ένα αριστούργημα που γεννήθηκε τη δύσκολη εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρώντας να δώσει ένα μάθημα ζωής και ανθρωπιάς.
Το χαμόγελο δεν αξίζει τίποτα σε αυτόν που το προσφέρει ενώ αξίζει πολλά σ’ αυτόν που το δέχεται.
Το χαμόγελο χαρίζει φίλους, το βλοσυρό ύφος ρυτίδες.
Ο Μικρός Πρίγκιπας, Κεφάλαιο ΧΧΙ
«Τα αστέρια δεν είναι ίδια για όλους τους ανθρώπους. Γι’αυτούς που ταξιδεύουν, τ’αστέρια είναι οδηγοί. Για άλλους δεν είναι παρά μόνο φωτάκια. Για άλλους – για τους σοφούς – είναι προβλήματα. Για κείνον τον επιχειρηματία, ήταν χρυσάφι. Μα όλα τα αστέρια είναι σιωπηλά. Εσύ θα έχεις αστέρια που δεν τα ‘χει κανείς…» – Τι θέλεις να πεις; «Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, κι αφού θα ζω σ’ένα απ’αυτά και θα γελώ σ’ ένα απ’αυτά, για σένα τότε θα’ναι σα να γελούν όλα τα αστέρια. Εσύ θα’χεις αστέρια που θα ξέρουν να γελούν!»
Και γέλασε… «Και όταν πια θα σου περάσει η στενοχώρια (πάντα παρηγοριόμαστε), θα είσαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. Θα είσαι πάντα φίλος μου. Θα έχεις πάντα διάθεση να γελάσεις μαζί μου. Και θ’ανοίγεις πότε-πότε το παράθυρο, έτσι, για γούστο… Και οι φίλοι σου θα παραξενεύονται που θα σε βλέπουν να γελάς κοιτάζοντας τον ουρανό. Κι εσύ τότε θα λες: “Ναι, τ’αστέρια με κάνουν πάντα να γελώ”. Και θα σε παίρνουν για τρελό. Θα σου ‘χω παίξει άσχημο παιχνίδι…» Και γέλασε ξανά… «Θα είναι σαν να σου’χα δώσει, αντί για αστέρια, ένα σωρό κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν…»
Antoine de Saint-Exupery, απόσπασμα από το βιβλίο του “Ο Μικρός Πρίγκιπας”
Ακολουθήστε μας στα social media:
Facebook: https://www.facebook.com/rtvs
Instagram: https://www.instagram.com/rtvs/
