Ένας νέος τραγουδοποιός έρχεται να μοιραστεί μαζί μας το πάθος του για τη μουσική. Πρόκειται για τον Αντρέα Κίνου που μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο του single με τίτλο «Είσαι ένα πάθος».

Γεννημένος στη Λεμεσό, ο Αντρέας ήρθε σε επαφή με τη μουσική από πολύ μικρός. Από την τρυφερή ηλικία των 7 ετών αγάπησε ένα όργανο που έχει μια θέση στην καρδιά του μέχρι σήμερα, το μπουζούκι. Οι σπουδές στην πληροφορική που ακολούθησαν δεν στάθηκαν ικανές να τον αποπροσανατολίσουν από τον προσωπικό του στόχο. Και παρότι πήρε το πτυχίο του από το Stony Brook University στη Νέα Υόρκη, η μουσική δεν έφυγε στιγμή από τη σκέψη του.

Ωστόσο, στην Αμερική θα γίνει η μεγάλη αλλαγή και το μπουζούκι θα αντικατασταθεί από την κιθάρα. Μαθαίνει μόνος του τις πρώτες συγχορδίες και αρχίζει σιγά σιγά να γεννά τις πρώτες μελωδίες και να τολμά να τις συνοδέψει με τη φωνή του.

Το ξεχωριστό του ηχόχρωμα και τα διαμάντια που θα δημιουργήσει με τη κιθάρα του κερδίζουν το κοινό και ο Αντρέας Κίνου θα αποδεχτεί τη μοιραία σχέση του με το τραγούδι…

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Συνέντευξη στη δημοσιογραφική ομάδα του Artviews

-Αντρέα πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σου; 

-H μουσική στη ζωή μου μπήκε από πολύ μικρή ηλικία όταν άρχισα να παίζω τις πρώτες μου νότες στο μπουζούκι. Θυμάμαι σε ηλικία 7 ετών τυχαία βρήκα ένα παλιό μπουζούκι που είχε ο πατέρας μου όταν ήταν νεαρός και επιτόπου το πήρα και άρχισα να το εξερευνώ. Από εκείνη τη μέρα, γίναμε σε χρόνο μηδέν οι καλύτεροι φίλοι.

-Είσαι από μουσική οικογένεια;

-Όχι, δεν είμαι από μουσική οικογένεια. Ο πατέρας μου μόνο ασχολείται με το μπουζούκι αλλά θα έλεγα σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Παρόλα αυτά μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαστε όλοι λάτρεις της καλής ποιοτικής μουσικής.

-Ποια ήταν τα ακούσματά σου;

-Τα ακούσματα που είχα στο σπίτι ήταν κυρίως λαϊκά από τον πατέρα μου ο οποίος όπως ανέφερα και πιο πάνω ασχολείτο με το μπουζούκι όταν ήταν πιο μικρός. Αγαπημένοι τραγουδιστές ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος και ο Στράτος Διονυσίου.

-Οι γονείς είχαν αντίρρηση να ασχοληθείς με τη μουσική;

-Δεν είχαν καμία αντίρρηση με το τι θα έκανα γενικότερα στη ζωή μου. Απλώς σαν γονείς μου τόνισαν το πόσο δύσκολο είναι για ένα μουσικό να ζήσει στις μέρες μας και νομίζω δικαιώθηκαν με την συμβουλή τους αυτή αφού όλα αυτά που γίνονται σήμερα γύρω από το covid αποτελούν το πιο τρανό παράδειγμα.

-Ωστόσο έχεις σπουδάσει πληροφορική και μάλιστα στη Νέα Υόρκη. Τι σε ώθησε σε αυτήν την απόφαση;

-Η απόφαση αυτή δεν πάρθηκε από τη μια μέρα στην άλλη.  Με τα χρόνια κατάλαβα ότι αυτό που με γεμίζει πραγματικά είναι η μουσική. Το ένστικτο μου δεν με άφησε να χάσω αυτή την δέσμευση που είχα με την μουσική, αντιθέτως με έφερε ακόμα πιο κοντά μαζί της οδηγώντας με στο δρόμο τον οποίο βρίσκομαι σήμερα. Η πληροφορική για μένα ωστόσο παραμένει ένα τεράστιο κομμάτι στη ζωή μου αφού το έχω ταυτίσει λίγο πολύ με την μουσική, ένας δηλαδή, τομέας, όπου μπορείς να δημιουργήσεις.

-Πώς ήταν η ζωή στη Νέα Υόρκη. Πώς αντιμετώπισες την απόσταση από τους δικούς σου;

-Κάθε αρχή και δύσκολη, θα έλεγα. Ήταν όλα πολύ καινούρια για μένα. Ο χρόνος όμως με βοήθησε να προσαρμοστώ και μέσα σε λίγα χρόνια ένιωθα πλέον την Αμερική σαν τη δεύτερη μου πατρίδα. Η απόσταση από τους δικούς μου ήταν παρά πολύ δύσκολη. Παρόλο που είχα προσαρμοστεί στον νέο τρόπο ζωής, η απόσταση που είχα από τους δικούς μου όλο και μεγάλωνε. Ωστόσο αυτό με έκανε να δημιουργήσω αληθινές φιλίες και σχέσεις ζωής που διατηρώ μέχρι και σήμερα.

-Υπήρχε δυσκολία στην προσαρμογή στην επιστροφή σου στην πατρίδα;

-Η αλήθεια είναι ότι τον πρώτο καιρό τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα για μένα. Ενώ βρισκόμουν στον τόπο μου, στη χώρα όπου μεγάλωσα, ένιωθα ξένος. Είχα κάπως κλειστεί στον εαυτό μου μέχρι να συνηθίσω αυτή την τεράστια αλλαγή. Παρόλα’ αυτά μετά από ενάμιση περίπου χρόνο που βρίσκομαι πίσω στην πατρίδα μου δηλώνω ότι δεν μετάνιωσα που γύρισα και χαίρομαι που είμαι πάλι πίσω στην οικογένεια μου και τους φίλους μου. Φυσικά και στην Αμερική έχω αφήσει πίσω σημαντικούς φίλους αλλά στη ζωή κάπου χάνεις και κάπου κερδίζεις.

Ίσως οι καλλιτέχνες να είμαστε άτομα που ζούνε με πάθος..

-Τα καινούριο σου τραγούδι λέγεται “Είσαι ένα πάθος”. Με τι παθιάζεσαι;

-Είναι ένα τραγούδι που είχα γράψει ενώ βρισκόμουν στην Αμερική. Η λέξη πάθος δεν είναι απλώς μια λέξη για μένα. Είναι τρόπος ζωής. Ό,τι κάνω στη ζωή μου το κάνω με πάθος. Είτε αυτό λέγεται σχέση είτε μουσική είτε ακόμα και κάποια δυσκολία που αντιμετωπίζω, θα το βιώσω στα άκρα. Ίσως οι καλλιτέχνες να είμαστε άτομα που ζούνε με πάθος..

-Υπάρχει κάτι άλλο εκτός από τη μουσική που να σε παθιάζει;

-Ότι έχει να κάνει με δημιουργία με εξιτάρει. Εξάλλου γι’ αυτό και επέλεξα να σπουδάσω και πληροφορική γιατί είναι ένας κλάδος που σου επιτρέπει να βάλεις όλη σου τη φαντασία έτσι ώστε να δημιουργήσεις κάτι από το μηδέν.

-Τα τραγούδια σου τα γράφεις με την κιθάρα σου;

-Ναι, η κιθάρα συνήθως  είναι ο κύριος οδηγός μου στο να γράψω ένα τραγούδι.

Ότι έχει να κάνει με δημιουργία με εξιτάρει

-Θα ήθελες να ζήσεις και να εργαστείς στην Ελλάδα? Τι πιστεύεις ότι παρακινεί τους συμπατριώτες σου να αναζητούν στην Ελλάδα της επαγγελματική συνέχεια;

-Αν μου δινόταν η ευκαιρία φυσικά και θα το ήθελα. Πιστεύω πως στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες σε θέματα μουσικής και καριέρας. Εξάλλου την Ελλάδα εμείς οι Κύπριοι δεν την νιώθουμε ξένη χώρα. Αντιθέτως την νιώθουμε πατρίδα!

-Ποιο είναι το όνειρό σου όσον αφορά στη μουσική;

-Το όνειρο μου στη μουσική είναι σίγουρα να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται. Εξάλλου η ίδια η μουσική δεν έχει όρια, εγώ γιατί να βάλω; Σίγουρα όλοι οι καλλιτέχνες που έχουν πετύχει είναι εκεί επειδή το αξίζουν και όχι τυχαία. Όλοι τους έχουν χαράξει την δική τους ξεχωριστή πορεία. Έτσι και εγώ θα ήθελα να χαράξω την δικιά μου και να αφήσω το δικό μου στίγμα.

-Υπάρχει κάποιος τραγουδιστής που ξεχωρίζεις;

-Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που εκτιμώ και θαυμάζω. Ένας από αυτούς που ξεχωρίζω είναι ο Γιάννης Πλούταρχος.

-Πώς βιώνεις τη δύσκολη πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα λόγω covid;

-Σίγουρα είναι κάτι που κανείς δεν θα περίμενε. Τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά διαχρονικά η ανθρωπότητα ξεπέρασε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. Ενωμένοι πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε.

-Να κλείσουμε με μια ευχή σου για το 2021.

-Η ευχή μου για το 2021 είναι υγεία και χαρά σε όλο τον κόσμο. Είμαι σίγουρος ότι τα καλύτερα έρχονται φτάνει να μην χάσουμε το “πάθος” που έχουμε για τη ζωή!