Η Αρκαδία Ψάλτη γεννήθηκε στη Χίο και είναι ηθοποιός-σκηνοθέτις. Αποφοίτησε από τη σχολή φωτογραφίας FOCUS και από τη δραματική σχολή «ΑΡΧΗ». Εργάζεται ως ηθοποιός, από το 2012 έχει ιδρύσει τη θεατρική εταιρεία ”αγγελοπετριά” και έχει σκηνοθετήσει τα έργα:
”Βιογραφία ενός σκύλου”, παραδοσιακό παραμύθι συρραφή με σύγχρονα κείμενα λογοτεχνίας, υπό την Αιγίδα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου,
”Πιτσιμπούργκο” της Σώτης Τριανταφύλλου, υπό την Αιγίδα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου, 2018,
”Πρώτη φλέβα” του Γιάννη Μακριδάκη, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, 2019,
”Γυνή πλέουσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Με αφορμή τη νέα της σκηνοθετική δουλειά στο έργο «Βασιλιάς Αλέξανδρος» του Ανδρέα Κεντζού, το οποίο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 στο Θέατρο ΜΠΙΠ, βρεθήκαμε μαζί της και συνομιλήσαμε για τη νέα της αυτή δουλειά.
Συνέντευξη στην Αλεξία Λυμπέρη
-Έχει ήδη ξεκινήσει η παράσταση “Βασιλιάς Αλέξανδρος” στο θέατρο ΜΠΙΠ, την οποία και σκηνοθετείτε. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτή την παράσταση.
Όταν μου έστειλε ο Ανδρέας Κεντζός το κείμενο αυτό να το διαβάσω, μου άρεσε το ότι εμπλέκει την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους με την ιστορία μιας οικογένειας. Αυτό που ένοιωσα και με ενδιέφερε να διερευνήσω ήταν το πως ο πόλεμος ζει μέσα σε ένα σπίτι και σε καιρούς ειρήνης. Είναι μια οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, ο πατέρας, η μητέρα, η κόρη και ο παππούς με άνοια. Φαινομενικά πολύ ωραία οικογένεια, ευκατάστατη, κανονική και καθώς πρέπει, θα έλεγαν κάποιοι. Ένα βράδυ λοιπόν, σε αυτό το σπίτι, μέσα από κάποιες ιδιότροπες συνθήκες που δημιουργούνται, ξεπηδάει φρίκη και σκοτάδι. Καταλύτης η επίσκεψη του νεαρού συντρόφου της κόρης στο σπίτι αυτό.
-Πως προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο αυτό του Ανδρέα Κεντζού;
Επέλεξα τη φόρμα του Μπουλβάρ για την παράσταση και λόγω της γραφής του κειμένου μα και γιατί με αυτήν ένιωσα ότι θα μπορούσα να μιλήσω για τα σκοτάδια του με χιούμορ και ανθρωπιά.
-Συναντήσατε δυσκολίες κατά τη σκηνοθεσία του έργου; Αν ναι, ποιες ήταν αυτές και πως τις ξεπεράσατε;
Πάντα αυτό που θέλω είναι, να είναι καθαρό το κέντρο, που σε αυτό ενώνονται και τροφοδοτούνται όλα τα πρόσωπα και όλες οι καταστάσεις. Κάναμε πολλή δουλειά για να ισχυροποιήσουμε, λοιπόν, το κέντρο, ψάχνοντας κάθε ρόλο με μεγάλη λεπτομέρεια, ώστε κάθε συνθήκη, που υπήρχε στο έργο, να μπορεί να ενωθεί αβίαστα, για να δημιουργήσουμε δομή και ρυθμό στην παράσταση. Στοίχημα για μένα, επίσης, ήταν το τέρας να έχει ανθρώπινο πρόσωπο γλυκό, ώστε η φρίκη που αυτό αφηγείται να μην δημιουργεί αποστροφή και να μπορούμε να δούμε πως την επεξεργάζεται η ψυχή του, χωρίς να χάνεται βέβαια και το ειδικό βάρος της.
-Πως θα περιγράφατε με δύο προτάσεις τον κάθε ένα από τους χαρακτήρες του έργου;
Όλα τα πρόσωπα έχουν ένα κοινό, ζητούν αγάπη και αποδοχή αλλά με πολύ λάθος τρόπους. Ο ένας προσπαθεί να επιβάλει τον εαυτό του στον άλλον, ακατέργαστα, ορμητικά, γεμάτος φόβους. Κι αυτό γίνεται η Σισύφια διαδρομή τους.
-Για ποιο λόγο θα προτρέπατε κάποιον να ‘ρθει να δει την παράσταση αυτή;
Είναι μια παράσταση που εμπλέκει την ιστορία της Ελλάδας με την ιστορία μιας οικογένειας. Πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα που καθρεφτίζουν σίγουρα κάτι απ’ τις ζωές μας και την κοινωνική μας πραγματικότητα. Είναι λίγο οι σκελετοί που βγαίνουν απ’ το συρτάρι ένος πολύ ωραίου σκαλιστού μπουφέ από τριανταφυλλιά.
–Αν ο θεατής βγαίνοντας από τη θεατρική αίθουσα μετά το πέρας της παράστασης, θα έπρεπε να κρατήσει ένα μήνυμα από αυτή, ποιο πιστεύετε ότι θα ήταν αυτό;
Όποιο και να πιστεύω εγώ ο κάθε θεατής θα πάρει αυτό που είναι έτοιμος να πάρει και αυτό που χρειάζεται.
-Εν τέλη πιστεύετε ότι ο έρωτας στην εποχή μας βιώνετε ως ειρήνη κι όχι ως πόλεμος;
Εξαρτάται από το ποσοστό του Εγώ του κάθε ενός. Από το πόσο φόβο έχει μέσα του και πως τον επεξεργάζεται αυτόν. Απ’ το βαθμό της συνειδητότητάς του. Για μένα ο έρωτας είναι ειρήνη, όταν υπάρχει δύναμη ψυχής. Αλλιώς, είναι πόλεμος, πάθος, που σαφέστατα χρειάζεται, για να μάθεις και να δυναμώσεις την ψυχή.
-Μελλοντικά τι άλλο να περιμένουμε από εσάς;
Μέσα στην άνοιξη θα παιχτούν οι δύο τελευταίες μου παραστάσεις. ”Η πρώτη φλέβα” του Γ.Μακριδάκη που ξεκίνησε το 2018 από το φεστιβάλ ATLAS του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και η ”Γυνή πλέουσσα” του Αλ. Παπαδιαμάντη που ξεκίνησε στην Χίο το 2019 σε χώρους που σύντομα θα ανακοινωθούν.
Info παράστασης
Διάρκεια: 80 λεπτά
Είδος: Κοινωνικό
Εισιτήρια: 15 ευρώ κανονικό
10 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό,ανέργων, άνω των 65, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι)
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
ΜΠΙΠ
Διεύθυνση: Αγίου Μελετίου 25, Αθήνα 113 61
Τηλέφωνο: 21 3034 4074
Facebook page: https://www.facebook.com/beepkipseli.webnode.gr/
