Τον απολαύσαμε πρόσφατα στην Εθνική Λυρική Σκηνή στον ρόλο του Καβαραντόσι στην Τόσκα του Πουτσίνι. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με σημαντικές θεατρικές σκηνές, όπως το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης. Απέσπασε πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Σ.Η.Μ.Ο., δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Κλασικού Τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη και τιμητικές διακρίσεις στους διεθνείς διαγωνισμούς «Μαρία Κάλλας» στην Αθήνα και «Έλενα Ομπρατσόβα» στην Αγία Πετρούπολη.
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Εμείς συναντήσαμε τον Δημήτρη Πακσόγλου και μιλήσαμε μαζί του για την πορεία του στον χώρο του λυρικού τραγουδιού, καθώς και για τα μελλοντικά του σχέδια.
– Ξεκίνησες τις σπουδές σου από τη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη». Ήθελες πάντα να ασχοληθείς με το λυρικό τραγούδι ή αυτό προέκυψε στην πορεία;
– Από μικρός το μόνο που ήθελα ήταν να κάνω τους άλλους να περνάνε καλά. Με γοήτευε η αίσθησή του να βρίσκομαι πάνω σε μια σκηνή ακόμα κι αν αυτή ήταν το σαλόνι του σπιτιού μου. Σε όλο αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και η επαφή μου με τη μουσική, αφού σε μικρή ηλικία ξεκίνησα να κάνω αρμόνιο σε ωδείο της γειτονιάς μου.
Δεν είχα καμία επαφή με το λυρικό τραγούδι αλλά είχα επαφή γενικότερα με τη μουσική. Ήμουν αυτός που τραγουδούσε στις σχολικές γιορτές στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.
Αργότερα τελείως τυχαία το έψαξα και τελικά γράφτηκα στη δραματική σχολή. Εκεί μου μπήκε το μικρόβιο και είχα τα πρώτα ερεθίσματα σε σχέση με το λυρικό τραγούδι. Από εκεί και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους. Αμέσως μόλις αποφοίτησα ξεκίνησα σπουδές μονωδίας στο εθνικό ωδείο αργότερα στο Απολλώνιο και τελικά κατέληξα στο ωδείο Ατενέουμ όπου και τις ολοκλήρωσα. Μετά από αυτό ξεκίνησε δειλά – δειλά η καριέρα μου αποκλειστικά στη όπερα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένα λυρικό θέατρο και ο καλλιτέχνης έχει περιορισμένες επιλογές
– Ποιους δασκάλους σου θεωρείς ότι πραγματικά σηματοδότησαν την πορεία σου;
– Σαν άνθρωπος αλλά και σαν καλλιτέχνης προσπαθώ να ρουφάω γνώση από παντού χωρίς να έχω τάση να απορρίπτω τίποτα και κανέναν. Κάτω από αυτό το πρίσμα λοιπόν πήρα πολλά από όλους όσοι βρέθηκαν στον δρόμο μου και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον. Ήταν σαν να βρέθηκαν εκεί την κατάλληλη στιγμή για μένα δίνοντάς μου κάτι ξεχωριστό και πολύτιμο που με βοήθησε και χάραξε την πορεία μου.
Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς, τον Αντώνιο Τέμπα από τη δραματική σχολή ΒΕΑΚΗ, τον Σταμάτη Μπερή στο πρώτο μου ωδείο, τον μεγάλο Κώστα Πασχάλη που μου δίδαξε τα περισσότερα και φυσικά τη Μαρίνα Κρίλοβιτς με την οποία ολοκλήρωσα τις σπουδές μου.
– Στη Γαλλία εργάστηκες σε διάφορα λυρικά θέατρα. Ποια η εμπειρία σου;
– Είχα την τύχη να βρεθώ σε διάφορα θέατρα της Γαλλίας στην αρχή της πορείας μου. Αυτό που μου έκανε πραγματικά εντύπωση ήταν ο σεβασμός των ανθρώπων εκεί προς το πρόσωπο μου και την επαγγελματική μου ιδιότητα και το γεγονός ότι εμπιστεύτηκαν έναν νέο τενόρο και πίστεψαν στο ταλέντο του.
Για παράδειγμα έκανα το ντεμπούτο μου στον ρόλο του Ρανταμές από την Άιντα του Βέρντι σε ένα κατάμεστο στάδιο με εξήντα χιλιάδες κόσμου. Φανταστική εμπειρία που θα θυμάμαι για όλη μου τη ζωή. Έπειτα βρέθηκα σε άλλα θέατρα ανά τη Γαλλία όπου αποκόμισα πολύτιμες εμπειρίες.
– Είναι ευκολότερο να δραστηριοποιηθεί κάποιος ταλαντούχος στο εξωτερικό από ό,τι στην Ελλάδα;
– Είναι και ευκολότερο αλλά και δυσκολότερο ταυτόχρονα. Ευκολότερο γιατί στο εξωτερικό έχει πολλές επιλογές, άρα πολλές ευκαιρίες και δυσκολότερο γιατί πρέπει να έχεις συνεργασία με κάποιον ατζέντη και πρέπει να περάσεις μια δύσκολη δοκιμασία προκειμένου να σε αναλάβει κάποιος. Επίσης, ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος. Στην Ελλάδα η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένα λυρικό θέατρο, άρα ο καλλιτέχνης έχει περιορισμένες επιλογές. Όπως και το θέατρο δεν μπορεί να τους απορροφήσει όλους.
– Έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους αρχιμουσικούς και σκηνοθέτες. Μίλησέ μας για κάποιες συνεργασίες που ξεχωρίζεις.
– Και εδώ αλλά και στο εξωτερικό έχω συνεργαστεί με σπουδαίους και καταξιωμένους μαέστρους αλλά και σκηνοθέτες.
Μπορώ να σου πω λόγω των θεατρικών σπουδών μου, έρχομαι αρκετά κοντά με το όραμα του εκάστοτε σκηνοθέτη. Για παράδειγμα, χάρηκα πολύ την πρόσφατη συνεργασία μου με τη Γερμανίδα σκηνοθέτιδα Νίκολα Ράαμπ στη Γενούφα του Γιάνατσεκ που ανέβηκε στη Λυρική Σκηνή αλλά και του Στίβεν Λάνγκριτζ στην Κάρμεν του Ηρωδείου το περασμένο καλοκαίρι.
Και οι δύο έχουν αληθινά θεατρική προσέγγιση στην όπερα κάτι που μου αρέσει πολύ. Επίσης δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην σχεδόν μόνιμη συνεργασία μου με τον αρχιμουσικό Λουκά Καρυτινό, ο οποίος είναι μεγάλος δάσκαλος για μένα.
– Ποιο ρόλο σου έχεις ξεχωρίσει και αγαπήσει περισσότερο;
– Από την πρώτη μέρα που αποφάσισα να αφοσιωθώ στην όπερα, ο ρόλος που με γοήτευε και αγαπούσα περισσότερο ήταν ο Καβαραντόσι από την Τόσκα του Πουτσίνι. Είχα την τύχη να τον ερμηνεύσω στην πρόσφατη παραγωγή της Λυρικής. Ενθουσιάστηκα! Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
– Τι θεωρείς «άπιαστο όνειρο» για την καριέρα σου;
-Σίγουρα έχω φιλοδοξία να φτάσω όσο το δυνατόν ψηλότερα χωρίς όμως να βάζω όριο σ αυτή μου την ανάγκη. Δεν έχω κάποιο όνειρο που θεωρώ άπιαστο. Προχωρώ βήμα-βήμα και όπου με πάει φτάνει να γίνομαι καλύτερος και να μην μένω στάσιμος καλλιτεχνικά αλλά και σαν άνθρωπος.
– Μελλοντικά σχέδια;
– Η επόμενη παραγωγή που συμμετέχω είναι ο Σιμόν Μποκανέγκρα που θα ανέβει τον ερχόμενο Γενάρη στη Λυρική Σκηνή. Ανυπομονώ να ερμηνεύσω τον καταπληκτικό ρόλο του Γκαμπριέλε.
Επίσης, είναι χαρά μου που θα ερμηνεύσω πάλι τον Καβαραντοσσι με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τον Απρίλιο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Bio
Ο τενόρος Δημήτρης Πακσογλου, γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε υποκριτική στη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη» και ως ηθοποιός θεάτρου εμφανίστηκε σε σημαντικές σκηνές όπως Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Εθνικό Θέατρο και Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν.
Αποφοίτησε από το Ωδείο Ατενεουμ υπό την καθοδήγηση του βαρύτονου Κώστα Πασχάλη και της υψιφώνου Μαρίνας Κρίλοβιτς.
Αργότερα βρέθηκε στη Γαλλία, όπου εργάστηκε σε διάφορα λυρικά θέατρα και πρωτοεμφανίστηκε ως Ρανταμές (Αΐντα) στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο της χώρας.
Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους αρχιμουσικούς όπως οι Λωράν Καμπελλόνε, Γκάμπριελ Τσμούρα, Φιλίπ Φορζέ, Ερρίκος Φρεζής, Λουκάς Καρυτινός, Χουάνχο Μένα, Μύρων Μιχαηλίδης, Αλέξανδρος Μυράτ, Οντρέι Όλος και σκηνοθέτες όπως οι Ούγκο ντε Άνα, Τζανκάρλο ντελ Μόνακο, Στήβεν Λάνγκριτζ, ΛορέντσοΜαριάνι και Ντέιβιντ Πάουντνυ. Έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Δον Χοσέ (Κάρμεν), Τουρίντου (Καβαλλερία ρουστικάνα), Μακντάφ (Μάκβεθ), Πίνκερτον (Μαντάμα Μπαττερφλάι), Ντε Γκριέ (Μανόν Λεσκώ), Μάριο Καβαραντόσσι (Τόσκα), Αλφρέντο (Τραβιάτα), Κάνιο (Παλιάτσοι), Άλμπερτ Γκρέγκορ (Υπόθεση Μακρόπουλου).
Από το 2012 ανήκει στο δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα axianews στο φύλλο της 29ης/12/2018
