Αυτή την Παρασκευή 26 Απριλίου από τις 8 έως τις 10.30 το βράδυ εγκαινιάζονται στην Αίθουσα Τέχνης “ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – Δεξαμενή” οι 2 νέες της εκθέσεις “Shades from the deep” και “Springtime stories”.

Στο κάτω επίπεδο της γκαλερί εγκαινιάζεται η νέα ατομική έκθεση ζωγραφικής της Άννας Μαρίας Παπαδημητρίου με τίτλο: ” Shades from the deep “.

“Shades from the deep”

“Μοιάζουμε με θάλασσες, είμαστε σώματα από νερό, με απτές επιφάνειες και αμέτρητα βάθη. Η ύπαρξή μας είναι αλληλένδετη με μια αλληλουχία αναπνοών. Πέραν όμως της αναπνοής, είμαστε μία αλληλουχία καταδύσεων. Ο ενδότερος εαυτός, ένα πολύτιμο πεδίο έρευνας, έχει άπειρες εσωτερικές αποχρώσεις και δυνητικά συναντάται στα βαθύτερα περιεχόμενα του ρευστού υδάτινου χώρου που φιλοξενεί το ασυνείδητο.

Τι κάνουμε με όσα δεν είναι ορατά; Αν μέσω της όρασης βλέπουμε όσα έχουν μορφή, πώς βλέπουμε την ουσία που υπάρχει πίσω από τη μορφή; Πώς δίνουμε ενδείξεις για το Αόρατο; Αυτά τα ερωτήματα υπήρχαν ασυνείδητα όταν συνδεόμουν με μία ζωγραφική διαδικασία που μοιάζει με βίωμα αλλεπάλληλων καταδύσεων στα βάθη του Αόρατου. Παραμερίζοντας την αναπαράσταση των ήδη ορατών, επέλεξα την έρευνα, τον αυτοσχεδιασμό, την αγωνία και την έκσταση της πιθανής συνάντησης με κάτι πρωτόγνωρο και αποκαλυπτικό. Έχω την αίσθηση ότι εξερευνώ ακαθόριστα εσωτερικά τοπία στα όρια βυθών αρχετυπικών.” αναφέρει η ίδια η καλλιτέχνης για τη νέα ενότητα έργων της Αποχρώσεις από τα βάθη.

Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση κινούνται στο ευρύτερο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσσιονισμού με ένα πολύ προσωπικό ζωγραφικό ιδίωμα που προσεγγίζει την ποιητική αφαίρεση. Οι συνδυασμοί των χρωμάτων αλλού αντιθετικοί μεταξύ τους και αλλού σε παρεμφερείς τονικότητες, λαμπεροί ή πιο σκοτεινοί, προξενούν ιδιαίτερη αίσθηση στο βλέμμα εγείροντας συναισθήματα στον θεατή. Οι διαφορετικές ματιέρες που εναλλάσσουν το άγριο με το μαλακό της ύλης του λαδιού, το ανάγλυφο με πολλές επάλληλες επιστρώσεις χρώματος και σε κάποια σημεία το διάφανο, κινούν το ενδιαφέρον του θεατή σε σχέση με τις ζωγραφικές τους αξίες και τον οδηγούν σε συγκινησιακά ταξίδια.

Η καλλιτέχνης δίνει τους δικούς της τίτλους στα έργα αλλά οι εικόνες ή η προσέγγιση που θα έχει τελικά ο θεατής και η αίσθηση που θα αποκομίσει στην θέαση των έργων ενδέχεται να ποικίλει. Οι διαφορετικές αναγνώσεις είναι απολύτως θεμιτές και ο θεατής τελικά γίνεται συμμέτοχος και συνδημιουργός. Αυτός είναι και ο λόγος που τα έργα παραμένουν ενεργειακά ζωντανά όσες φορές κι αν τα δούμε και εξελίσσονται ταυτόχρονα με εμάς δημιουργώντας αφορμές για νέες εσωτερικές συζητήσεις.

Ο Ιστορικός Τέχνης Δρ. Θοδωρής Κουτσογιάννης αναφέρει σχετικά

“Χωρίς συγκεκριμένες αναφορές στον εξωτερικό κόσμο, οι Αποχρώσεις της Άννας Μαρίας Παπαδημητρίου μπορούν να ιδωθούν ως απόκοσμα, σχεδόν ονειρικά, υπερβατικά «τοπία». Η όποια συσχέτιση με τον φυσικό κόσμο, οδηγεί μάλλον σε υδάτινο περιβάλλον, ως πεδίο εκκίνησης της ζωής, της δημιουργίας. Οι ζωγραφικές δημιουργίες της Παπαδημητρίου καλούν τον θεατή να περιπλανηθεί, εικονικά, σε «αχαρτογράφητα νερά», στο ασυνείδητο, στον κόσμο που υπάρχει πέρα από τις αισθήσεις μας. Οι νοητικές συνάψεις και οι αισθητηριακές εκλάμψεις που δυνητικά προκαλούν οι Αποχρώσεις της ζωγράφου μας φτάνουν μέχρι του σημείου της εκστατικής αυτοσυνείδησης.”

Στο μεσαίο επίπεδο της γκαλερί εγκαινιάζεται η νέα ατομική έκθεση ζωγραφικής της Γεωργίας Μπλιάτσου, με τίτλο: ” Springtime stories”.

“Springtime stories”

«Η δημιουργία είναι επικοινωνία»

Ιστορίες απόλυτα συνδεδεμένες με τη Μητέρα-Φύση, αλλά και με την Άνοιξη, διηγείται στη νέα ατομική της έκθεση η ζωγράφος Γεωργία Μπλιάτσου. Η ζωγράφος παρουσιάζει τη δουλειά της σε πέντε εύγλωττες θεματικές ενότητες, απόλυτα συνδεδεμένες με τον αέναο κύκλο της ζωής, στέλνοντας το μήνυμα της για την προστασία του πλανήτη, πιο επιτακτική από ποτέ, επισημαίνοντας την ανάγκη της αρμονικής συμβίωσης όλων των έμβιων όντων, για αμοιβαίο όφελος, για τη διατήρηση μιας βιώσιμα επιθυμητής ανάπτυξης, καθώς όλα τα είδη είναι απαραίτητα για την ισορροπία του πλανήτη γη.

Σημεία αναφοράς της είναι το φυσικό τοπίο της ελληνικής υπαίθρου, τα υπέροχα άνθη τα οποία αναδεικνύει με τον χρωστήρα της, η σοφή μέλισσα, που όχι μόνο παράγει το πολύτιμο μέλι, αλλά και μεταφέρει τη ζωή με την ανεκτίμητη επικονίαση των φυτών, τα ζώα γενναιόδωροι παραγωγοί γάλακτος και ο άνθρωπος που με τη μορφή ενός μικρού κοριτσιού, έρχεται για να συμβολίσει το ελπιδοφόρο μέλλον. Πέντε θεματικοί άξονες, διαφορετικοί και αυτόνομοι, που συνδέονται μεταξύ τους και αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της ζωής.

Γεννημένη και μεγαλωμένη στον Θεσσαλικό κάμπο, η καλλιτέχνης έχει μια μοναδική σύνδεση με τη φύση, που την εποχή της άνοιξης είναι στο απόγειό της: Η ίδια αναφέρει σχετικά:

«Η Άνοιξη σηματοδοτούσε πάντα τις εξορμήσεις στην εξοχή. Ανθισμένες αγκαλιές παντού τριγύρω, αρώματα έρρεαν και πλημμύριζαν τα σώματα, αξέχαστες γεύσεις φρέσκων τυριών, μελιού, λαχανικών, τα ατελείωτα παιχνίδια με το χώμα, τις πέτρες, αιωρήσεις στα κλαδιά δέντρων με αυτοσχέδιες κούνιες σχημάτισαν τον μαγικό παιδικό παράδεισο που τα θεμέλια του ήταν η Ελληνική Φύση… Αυτή τη ροή της ζωής, μέσα από την παρουσία του σιωπηρού τοπίου που μόνο το θρόισμα των φυλλωμάτων, το βουητό των μελισσών, το περπάτημα των ζώων, το γέλιο των παιδιών που παίζουν άφοβα στη φύση, αυτή την έννοια της ζωής της αιώνιας, όσο υπάρχει, θέλω να αποτυπώσω.»

Η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη σημειώνει στο κείμενο της για την έκθεση

«Με το έργο της η δημιουργός περιγράφει την ιερή αλληλουχία της οικολογικής ισορροπίας και του κλειστού κυκλώματος του φυσικού κόσμου, όπου κάθε ζωντανή ύπαρξη και η παραγωγή της εξαρτάται από τη συμβίωση με τις άλλες μορφές ζωής. Η διαταραχή στη δομή του περιβάλλοντος είναι ζημιογόνα, γιατί αν καταστραφεί η ύπαιθρος, το νερό, τα δέντρα και τα άνθη δεν θα γονιμοποιεί η μέλισσα και πολλές από τις φυτικές καλλιέργειες και αυτοφυή είδη θα εξαφανιστούν. Έτσι θα χαθούν και θρεπτικά στοιχεία σε διατροφικά είδη που χρειάζονται τα ζώα, θα υπάρξει επίπτωση στην παραγωγή των κτηνοτροφικών προϊόντων και κατά συνέπεια θα διαταραχθεί όλη η τροφική αλυσίδα, με αρνητικές συνέπειες για τον άνθρωπο.

Στο μυθιστορηματικό θεματικό της πεντάπτυχο η Μπλιάτσου εικονογραφεί με ακρυλικά, μικτές τεχνικές με μελάνια και φύλλα χρυσού την ευεργετική αλληλεπίδραση ανθρώπου-φύσης, με ευαισθησία, δίνοντας και μια ποιητική διάσταση στις συνθέσεις της. Επιλέγει οι ζωγραφικές της επιφάνειες να είναι αισιόδοξες και να σφύζουν από ζωή και χρώμα, παρόλο που με τα απεικονιζόμενα παραπέμπει εννοιολογικά στα φλέγοντα περιβαλλοντολογικά θέματα και στις μοιραίες συνέπειες της συνεχούς οικολογικής καταστροφής. Προτιμά να περιγράφει, οπλισμένη και από την έμφυτη αισιοδοξία της, την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος και την ευεργετική προσφορά της φύσης στον άνθρωπο παρά να καταγράφει μελλοντικές καταστροφές. Ο στόχος της είναι να ευαισθητοποιήσει τον θεατή, να του υπενθυμίσει τον κίνδυνο, να τον μετατρέψει σε κοινωνό του σύγχρονου προβλήματος της διαταραχής της ισορροπίας πολλών οικοσυστημάτων και να τον προτρέψει να αποκτήσει οικολογική συνείδηση».

Info

Διάρκεια εκθέσεων
Παρασκευή 26 Απριλίου έως Σάββατο 8 Iουνίου 2024

Ωράριο λειτουργίας
Τρίτη – Παρασκευή: 12.00–16.00 και 17.00–20.00
Σάββατο 11.00 – 15.00

Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος – Δεξαμενή»
Ξανθίππου 11, Κολωνάκι
210 7294342, 3, φαξ: 210 7293317
www.astrolavos.gr
[email protected]