«Οι χώροι που δημιουργεί ο Απόστολος Καρακατσάνης, σχολιάζει ο ιστορικός Τέχνης και επίκουρος καθηγητής της ΑΣΚΤ Κώστας Ιωαννίδης, οι απαλές πτυχώσεις της τρίτης διάστασης που προκύπτουν από την προσεκτικά μελετημένη αυτή διαδικασία δεν είναι τόσο προσβάσιμοι στο σώμα αλλά πιο πολύ στο βλέμμα.
Το σφουμάτο τους όμως σε παράδοξο συνδυασμό με τη μηχανική αίσθηση που αφήνουν δεν επιτρέπουν στα έργα αυτά να βολευτούν στη μοντερνιστική θεωρία της ζωγραφικής του χρωματικού πεδίου του ClementGreenberg. Σ’ αυτό συντελεί επιπλέον και το γεγονός ότι μολονότι ο ζωγράφος εμφανίζεται εμμονικά να επιδιώκει να αναδείξει τον έλεγχό του στο σύνολο της διαδικασίας του ζωγραφίσματος από την προετοιμασία μέχρι τις τελευταίες πινελιές εν τούτοις παρουσιάζεται σε κάποια έργα του διατεθειμένος να θεματοποιήσει και την έννοια της τυχαιότητας.
Είναι τα έργα εκείνα που δημιουργούν οπτικές ταλαντώσεις, που λειτουργούν επομένως όπως η οπ αρτ την οποία ο Greenberg δεν πήρε ποτέ στα σοβαρά, ούτε εκείνη άλλωστε αυτόν. Ήταν πολύ παιγνιώδης για να τη δεχτεί ως υψηλή τέχνη. Ήταν πολύ φυσική (βασισμένη στα οπτικά φαινόμενα) για να αναλάβει έναν καντιανό αυτοκριτικό ρόλο.
Τα συγκεκριμένα αυτά έργα όμως ελάχιστη τελικά σχέση έχουν και με την οπ αρτ. Οι χαράξεις εδώ δεν έχουν τον μηχανικό χαρακτήρα της αλλά είναι αρκετά χειρονομιακές, ατελείς τόσο ώστε να μπορούν να ερεθίσουν το μάτι μας. Τελικά προκύπτει εδώ η αναστοχαστική πρακτική και ανατρέπει για μια ακόμη φορά τις προσδοκίες μας. Θέτει εν αμφιβόλω τις καθιερωμένες κατηγορίες κι εννοιολογήσεις.
Η ζωγραφική του Απόστολου Καρακατσάνη μ’ ενδιαφέρει γιατί δείχνει τελικά πως η καλλιτεχνική πράξη μπορεί να ξεπερνά τα κάθε είδους όρια που θέτει η θεωρία και η κριτική της τέχνης.
Μπορεί να κάνει τα “είτε-είτε” “και-και”. Στις μέρες μας ειδικά είναι τούτο μια σημαντική συνειδητοποίηση. Η εις βάθος κατανόηση δεν μπορεί να λαμβάνει υπ’ όψιν χοντροκομμένα διλήμματα. Βασίζεται πάντα στις λεπτές διαβαθμίσεις».
Ο Απόστολος Καρακατσάνης εξηγεί:
«Στη δουλειά μου διερευνώ ζητήματα κατασκευής της εικόνας μέσω εικαστικών επανερμηνειών των θεωρητικών αρχών της μοντερνιστικής τέχνης έτσι όπως τέθηκαν στο έργο κριτικών που ασχολήθηκαν με αυτή. Η έννοια του χρωματικού πεδίου, η σχέση μουσικών συχνοτήτων με το εικαστικό έργο αλλά και η προβληματική γύρω από την έννοια του μινιμαλιστικού αντικειμένου όπως τίθεται μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1960 αποτελούν τόπους έρευνας για τη ζωγραφική μου.
Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται η απόπειρά μου να αναπαραστήσω εμπειρικά τη διάχυση του φωτός μέσα από τα ασαφή όρια χρωματικών πεδίων. Έκει τοποθετείται και η έρευνά μου πάνω στην επενέργεια των παράλληλων γραμμών και της πύκνωσής τους στην οπτική αντίληψη. Μέσα από οπτικά παιχνίδια πάνω στην αίσθηση του όγκου και του βάθους στοχεύω να προκαλέσω ανοιχτές αναγνώσεις της εικόνας, με την παλινδρόμηση πάλι μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, συγκεκριμένου και αφηρημένου, συμπαγούς και αποδομημένου καθώς και με την αντιπαράθεση του βίαιου και εκτυφλωτικού με το υποτονικό και διαχυτό φως».
Who is who
Ο Απόστολος Καρακατσάνης γεννήθηκε το 1970 στην Γερμανία. Σπούδασε στην Ανωτάτη σχολή καλών τεχνών ζωγραφική και γλυπτική. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις στην Γκαλερί ΑΔ και στο Π.Κ. Ερμούπολης Σύρου, καθώς και σε ομαδικές εκθέσεις όπως ‘Duringtheeclipsesartmates’ , CAMPZoo /Aegeanale, Μύκονος / Tower – tower, Πύργος Μπαζέου, Νάξος / Nightwatc, Taf / Το νησί, Cosmosofculture / EmergencyRoom / KodraFestival / Serendipia: Del pop art al expresionismo figurativo, Galeria Ektectica, Madrid.
flat drop fall flat info
Εγκαίνια Έκθεσης: Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019 και ώρα 20:00
Διάρκεια Έκθεσης:11 Οκτωβρίου έως 21 Δεκεμβρίου 2019
ΔΛ gallery: Μεσολογγίου 55Α, Πειραιάς 18545, +30 2104631933
Ώρες Λειτουργίας: Πέμπτη – Παρασκευή 11:30-19:30
Σάββατο 12:00 – 16:00
Η είσοδος στην έκθεση είναι ελεύθερη για το κοινό.
