Εγγύτητες και Αποστάσεις στην Citronne Gallery στον Πόρο

Zeta Tz

2 έτη ago

Η γκαλερί CITRONNE εφέτος παρουσιάζει στον Πόρο μια έκθεση με έργα καλλιτεχνών που προέρχονται από τρεις ηπείρους – Ευρώπη, Αφρική και Αμερική.

Πρόκειται για τους 12 καλλιτέχνες: Αντώνη Βολανάκη, Chiderah Bosah, Λελλέ Δεμερτζή, Courage Hunke, Cédric Kouamé, Αλέκο Κυραρίνη, Ebenezer Nana Bruce, Νικόλ Οικονομίδου, Dessislava Terzieva, Πάνο Φαμέλη, Πάνο Χαραλάμπους, Kwaku Yaro.

Η ταχύτατη πρόοδος της τεχνολογίας, που χαρακτηρίζει την εποχή μας, διευκολύνει την επικοινωνία, καταργεί de facto τα σύνορα και εκμηδενίζει τις αποστάσεις. Ιδέες, άνθρωποι, αγαθά, υλικά ή άυλα, κυκλοφορούν απρόσκοπτα και φέρνουν κοντά όλες τις όψεις και τις παραδόσεις της Ανθρωπότητας.

Στους αντίποδες αυτής της ισοπεδωτικής -παγκοσμιοποιητικής- εξέλιξης, οι επιμέρους τόποι αμύνονται. Δρουν άλλοτε επιθετικά, άλλοτε φοβικά, άλλοτε διεισδυτικά – σε μια προσπάθεια να διατηρηθούν οι παραδόσεις, οι ταυτότητες, οι κλίμακες των αξιών που καθόρισαν και σηματοδότησαν την μικρή ή μεγάλη Ιστορία της κάθε περιοχής.

Αυτό το πνεύμα, αυτή την διαφοροποιούμενη θεώρηση του κόσμου επιδιώκει να προβάλει η γκαλερί CITRONNE. Η έκθεση “Εγγύτητες και Αποστάσεις” φέρνει στο εικαστικό προσκήνιο μια πολλαπλή ανάγνωση του κόσμου. Οι ήπειροι είναι διακριτές· ενοποιούνται, όμως, στο πλαίσιο της Τέχνης – η οποία άλλωστε, εξ ορισμού, υπερβαίνει τον αισθητό κόσμο.

Στα εκτιθέμενα έργα ο επισκέπτης παρατηρεί αυτήν την “τοπική” οπτική. Τα έργα κινούνται σε μία ευρύτατη κλίμακα η οποία ανοίγεται από το επαναλαμβανόμενο προσωποπαγές θέμα έως την αφαιρετική προσέγγιση της Ιστορίας και την ερμηνεία της. Οι επιλεκτικές παραστάσεις των καλλιτεχνών εμφανίζουν τις μνήμες του τόπου- είτε ως καταγωγή και μακρινή αναφορά είτε ως συνεχές βίωμα.

Η επιμελήτρια της έκθεσης Λ. Δεμερτζή στο εισαγωγικό κείμενο της έκθεσης σημειώνει ”Πέρα από το τοπικό και το παγκόσμιο, η ταυτότητα σκιαγραφείται ως το παλίμψηστο των δύο κόσμων, ως ένας ρευστός και διαρκώς μεταβαλλόμενος ενδιάμεσος χώρος. Οι ταυτότητες διαμορφώνουν και διαμορφώνονται αενάως από την εκάστοτε θέση μας μέσα και προς τον κόσμο. Φιλοδοξώντας να αποκρυπτογραφήσει τα ειδοποιά συστατικά της σύγχρονης διατοπικής συλλογικότητάς μας, η έκθεση συγκεντρώνει ένα εύρος καλλιτεχνικών πρακτικών που εκτείνονται από τη ζωγραφική έως τη φωτογραφία και τις εγκαταστάσεις, δίνει έμφαση στα σημεία συνάντησης της συλλογικής εμπειρίας, και τιμά τις αποκλίσεις και τις διαφοροποιήσεις μεταξύ πολιτισμών, γεωγραφικών θέσεων, ατομικοτήτων, και καλλιτεχνικών προσεγγίσεων.”

Η συνύπαρξη των έργων αυτών δεν δημιουργεί αναγκαστικά κάποια σύνθεση. Δημιουργεί όμως την έντονη και σαφή εντύπωση ενός κόσμου, όπου το εικαστικό βλέμμα έχει τα περιθώρια και την δύναμη να συνθέτει το σήμερα, χωρίς να προδίδει το χθες· να ενοποιεί τον χώρο, χωρίς να καταργεί τον χαρακτήρα του.