H μελέτη αυτή αποπειράται να αναδείξει την ιδιοτυπία και την πρω-τοτυπία τής μυθιστορηματικής γραφής τού Μ. Καραγάτση. Η χωροχρονική λειτουργία στο έργο του, σε συνδυασμό με τη σκιαγράφηση χαρακτηριστικών αρχετυπικών μορφών αντι-ηρώων, αποτυπώνει την κοινωνική και ιστορική κρίση τής κοινωνίας. Κάθε ατομική ταυτότητα καθίσταται γενική αρχετυπική εικόνα τού καθολικού, σε μια μυθιστορηματική διαλεκτική πρωτότυπη και ιδιαίτερη.
Ο Μ. Καραγάτσης ανατρέπει την παγιωμένη αφηγηματική φόρμα της εποχής του, πρωτοπορώντας με τη χρήση μοντέρνων εργαλείων αφήγησης, τόσο σε επίπεδο αφηγηματικής δομής και τεχνικής, όσο και ιδεολογικού και ιστορικού φορτίου. Το παραγκωνισμένο «κοινωνικό περιθώριο», ανθρώπινοι τύποι και ήρωες, που καλύπτουν ευρύ κοινωνικό και οικονομικό κοινωνικό φάσμα, βάλλονται αδιάκοπα σε έναν αδυσώπητο εσωτερικό και εξωτερικό αγώνα. Πρόκειται για μια γνήσια ρεαλιστική γραφή υψηλού ύφους και ήθους, ανάλογη της μπαλζακικής.
Ο Μ. Καραγάτσης, χωρίς καμία διάθεση αντιγραφής ή μίμησης, ταράσσει τα λιμνάζοντα ύδατα της πεζογραφίας, αλλά και της αστικής ευπρέπειας, με ιδιότυπη τεχνική, προωθώντας τη μυθιστορηματική τέχνη στο όριο που συνιστά πια κεκτημένο για την αφηγηματική τέχνη. Το ελληνικό μοντέρνο στην πιο ισχυρή λογοτεχνική αποτύπωσή του.
Όλα τα παραπάνω διερευνώνται διεξοδικά στα μυθιστορήματα Ο Συνταγματάρχης Λιάπκιν (1933) και Γιούγκερμαν (1938), όπου επιχειρείται η εξέταση της ελλαδικής ιστορικής πραγματικότητας του Μεσοπολέμου, μέσα από τα αντιηρωικά δρώντα πρόσωπα του Ρώσου Λιάπκιν και του Φιλανδού Γιούγκερμαν, με επίκεντρο το μεταβατικό κοινωνικό περιβάλλον τής Λάρισας και τού Πειραιά αντίστοιχα.
Η Αντωνία Ν. Καππέ είναι απόφοιτη της Σχολής Οικονομίας και Διοίκησης του Τ.Ε.Ι Θεσσαλίας (Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων) και του Κοινού Διαπανεπιστημιακού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» των ανεπιστημίων Δυτικής Μακεδονίας και Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Παράλληλα έχει ολοκληρώσει με επιτυχία μονοετή κύκλο σπουδών που αφορούν την ενότητα «Ταυτότητα-Ετερότητα Πολυπολιτισμικότητα» του Ε.Κ.ΠΑ. Ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων πιστοποιημένη από τον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π διδάσκει «Δημιουργική Γραφή» σε εργαστήρια ενηλίκων σε συνεργασία με δημόσιους φορείς του ΙΝΔΕΔΙΒΙΜ.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη Σημειωτική και θεωρία της Λογοτεχνίας, τη Λογοτεχνική Γεωγραφία και την Πολιτισμική Εικονολογία. Έργα της, δοκίμια, κριτικές, πεζογραφήματα και ποιήματα έχουν διακριθεί κατά καιρούς και έχουν συμπεριληφθεί σε επιστημονικούς και λογοτεχνικούς τόμους.
Το 2020 εκδόθηκε το μελέτημά της «Υπερρεαλιστικές συνιστώσες στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και η επιρροή του από τον Paul Eluard», από τις εκδόσεις Γράφημα. Το 2023 μελέτημά της με θέμα «Η μεταμορφωτική διαδικασία στο ποιητικό σύμπαν τής Χλόης Κουτσουμπέλη»– συμπεριλήφθηκε στον συλλογικό τόμο επιστημονικών μελετημάτων «Σώμα γυμνό», που εκδόθηκε υπό την αιγίδα τού Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος, επίσης από τις εκδόσεις Γράφημα.