Η Κατερίνα Σιγάλα είναι μια συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και ποιήτρια με μεγάλη ευαισθησία στα κοινωνικά προβλήματα. Την έχουμε δει στην μικρή οθόνη, στη σειρά “10η Εντολή”, έχουμε διαβάσει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Αφετηρία” και παράλληλα συγκινηθήκαμε βλέποντας την μικρού μήκους ταινία της με τίτλο “Γιατί” που προβλήθηκε στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη.
Πρόκειται για μία κοινωνική ταινία που διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και προσπαθεί να απαντήσει στο γιατί οι άνθρωποι υποκύπτουν σε εξαρτήσεις και ασκούν βία. Στην εποχή μας που κρίνουμε και συμπεριφορές και απομακρυνόμαστε από ανθρώπους δίχως εξηγήσεις, η Κατερίνα Σιγάλα προσπαθεί να μας ευαισθητοποιήσει και να μας κάνει να σκεφτούμε διαφορετικά.
Γράφει η Vasia Bresta
Φωτογραφική κάλυψη: Francesca Kal
– Ποια η θεματολογία της ταινία σου με τίτλο “Γιατί”;
-Η ταινία αυτή μικρού μήκους είναι μια κοινωνική ταινία, με τρεις πρωταγωνιστές που αντιπροσωπεύουν όλους εμάς. Πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, τις εξαρτήσεις, τα πάθη και προσπαθεί να απαντήσει στο “Γιατί”. Λυπάμαι που οι άνθρωποι έχουν πάψει να ρωτούν… απλά κρίνουν! Δεν αναρωτώνται γιατί κάποιος βρέθηκε να κάνει χρήση ουσιών, να φτάσει να κακοποιήσει κάποιον συνάνθρωπό του, τι έχει υποστεί αυτός πρώτα.
– Είναι η πρώτη σου ταινία μικρού μήκους και παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Μίλησέ μας γι΄αυτήν.
Η ταινία αυτή στάθηκε καθοριστική για μένα. Ένα μεγάλο όνειρο που έγινε πραγματικότητα! Χάρηκα πολύ για το ότι ταξίδεψε σε πολλές χώρες παγκοσμίως! Το μόνο σίγουρο είναι ότι νιώθω πολύ όμορφα. Εξωτερίκευσα σκέψεις μου και χάρηκα πολύ που τις μοιράστηκα με τόσο κόσμο και δέχτηκα την αγάπη του κόσμου.
“Γύρω μου βλέπω ανθρώπους που σέβονται τα λεφτΑ, το ψεμα, την κακια… την αλΗθεια τη φοβοΥνται, ντρΕπονται να αντικρισουν τη ψυχή τους στον καθρέφτη!”
– Πόσο δύσκολες πιστεύεις ότι είναι στις μέρες μας οι ανθρώπινες σχέσεις;
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι μόνο δύσκολες. Είναι δύσκολες, βουνό. Αρχικά διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Γύρω μου βλέπω ανθρώπους που σέβονται τα λεφτά, το ψέμα, την κακία… την αλήθεια τη φοβούνται, ντρέπονται να αντικρίσουν τη ψυχή τους στον καθρέφτη! Δεν υπάρχουν αξίες πια.
Όλες οι σχέσεις φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές περνούν κρίση και η πηγή του κακού είναι το ότι οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να κοιτάζονται στα μάτια και να λένε την αλήθεια! Δυστυχώς, ο άνθρωπος στην εποχή μας θεοποίησε το χρήμα και το “φαίνεσθαι”.
Αντικατέστησε τα πραγματικά “μάτια” με ψεύτικες εικόνες μιας οθόνης…
– Με την εμπειρία σου από την ταινία, τι θα συμβούλευες τους ανθρώπους που έχουν πληγωθεί ψυχικά;
Η ψυχή σου μπορεί να πληγωθεί από έρωτα, από φίλους από απώλειες… με διάφορους τρόπους! Αν πληγωθείς από απώλεια λόγω θανάτου κάποιου κοντινού σου προσώπου είναι χωρίς αμφιβολία δύσκολο να ανακάμψεις. Πρέπει όμως να έχουμε στο νου μας ότι ο πόνος και ο θάνατος είναι μέσα στη ζωή!
Δεν υφίσταται για μένα η φράση “Πλήγωσε την ψυχή μου ο τάδε, ή η τάδε και γιατί έκανε αυτό και αυτό!”… Όχι! Αυτό δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν πληγή, αλλά σαν μάθημα και να προχωράμε!
Άλλες είναι οι άσχημες “πληγές” στη ζωή και μιλώ για την κακοποίηση παιδιών, γυναικών. Αυτοί που έχουν τη δύναμη να επουλώνουν τις πληγές τους και να σηκώνονται είναι οι πραγματικοί ήρωες της ζωής. Οπότε, όποιο χτύπημα και να σου ρθει στη ζωή μεγάλο ή μικρό δύο επιλογές έχεις: Ή κάθεσαι και το ανέχεσαι ή σηκώνεσαι και προχωράς χαλιβδωμένος με εμπειρίες! Η ζωή δίχως προβλήματα, θα ήταν ένα σενάριο δίχως πλοκή, ανιαρό… Όπως λέω και στη “Γέκλα”.
– Λόγω της κοινωνικοοικονιμικής κατάστασης που πλέον επικρατεί στην χώρα μας πολλοί άνθρωποι έχουν εξαρτήσεις, Πώς θα σχολίαζες αυτή τη φράση;
Μετά λύπης μου βλέπω αυτήν την κατάληξη του ανθρώπου, που θεωρεί διέξοδο το να καταφεύγει σε τέτοιου είδους λύσεις. Στην ταινία πρωταγωνιστούν τέτοιοι χαρακτήρες! Αυτούς τους ανθρώπους θεωρώ αδύναμους γι αυτό και θεωρώ πως πρέπει να τους δίνουμε ένα χέρι για να σηκωθούν.
Είμαστε οι επιλογές μας… Άλλοι θα το δεχτούν και άλλοι θα συνεχίσουν να σέρνονται! Το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως δεν είναι ανθρώπινο να γυρνάμε την πλάτη σε αυτά τα άτομα αλλά πρέπει να συμπαραστεκόμαστε και να τους δείξουμε ότι υπάρχουν και όμορφες εξαρτήσεις… όπως η τέχνη, η δουλειά, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά!
Αν είναι να εξαρτάσαι από κάτι, ας εξαρτάσαι από τις ομορφιές τις ζωής!
– Εσύ έχεις διαπιστώσει να έχεις εξαρτήσεις; Κι αν ναι, θα ήθελες να απαλλαγείς από αυτές;
Έχω μια και είναι η τέχνη.. πιο ειδικά η πένα μου! Αν θέλω να γράψω κάτι και δεν μπορώ εκείνη τη στιγμή τρελαίνομαι! Εξάρτηση που ελπίζω να βοηθά τους γύρω μου και να τους ευαισθητοποιεί.
“Πριν κρίνεις, ρώτα!”
– Ποιο μήνυμα θες να περάσεις με την ταινία σου;
Το μότο μου είναι “Πριν κρίνεις, ρώτα”! Η λογική και η ανθρωπιά μακάρι να είναι οδηγοί στη ζωή μας και μακάρι να επιστρέψουμε στις ανθρώπινες αξίες.
– Τι να περιμένουμε αυτή την περίοδο από σένα;
Είστε όλοι καλεσμένοι στην παράσταση που θα ανεβάσουμε στο θέατρο Παραμυθίας, με τίτλο “Το οβάλ πρόσωπο” στις 15 Νοεμβρίου. Σας περιμένουμε… Δεν θα σας πω περισσότερα! Τα λέμε στο σανίδι και θα χαρώ να σας δω όλους εκεί!
Δείτε την ταινία μικρού μήκους της Κατερίνας Σιγάλα:
Ευχαριστούμε την Κατερίνα για την συνέντευξη που μας παραχώρησε.