Η σκηνοθέτις Πηνελόπη Φλουρή και η ομάδα Abnormal, μετά τον «Ξένο» (Bios, 2016) καταπιάνονται με το επόμενο κείμενο της τριλογίας του Καμύ, την «Πανούκλα» και την παρουσιάζουν στο Μπάγκειον από τις έως
Η Πανούκλα του Αλμπέρτ Καμύ αποτελεί αφορμή να μιλήσουμε για τη Πανούκλα του σήμερα, για όλα όσα πεθαίνουν γύρω μας και μέσα μας, γελώντας με αυτά, τραγουδώντας και πενθώντας για αυτά. Η παράσταση φωτογραφίζει έναν παράλογο , μονότονο και δίχως ζωή μοντέρνο κόσμο γεμάτο αντιφάσεις . Κάθε πλάσμα πασχίζει για την προσωπική του ελευθερία, όμως «κανείς δεν θα είναι ποτέ ελεύθερος όσο υπάρχουν μάστιγες».
Το εμβληματικό αυτό κείμενο, η «Πανούκλα» του Καμύ, έρχεται να συναντήσει την Ελλάδα του σήμερα και το «παράλογο» ξεκινά!
Ο κεντρικός ήρωας αφηγείται όλα τα γεγονότα που συνέβησαν σε μια πόλη που έπεσε επιδημία πανούκλας, και σε δεύτερο επίπεδο παρακολουθούμε τους ήρωες-αντιήρωες, «σε μια πόλη τελείως μοντέρνα», να βρίσκονται μέσα στη διαδικασία ενός μαθήματος που περιλαμβάνει σωματικές ασκήσεις και αναπνοές.
Τα πρόσωπα του έργου εξαντλούνται σωματικά για να βρεθούν στο αιώνιο Παρόν, αναζητώντας την ισορροπία, την ψυχική και σωματική γαλήνη και την αποδοχή. Οι ήρωες-αντιήρωες θα τραγουδήσουν, θα χορέψουν, θα γελάσουν μέχρι θανάτου. Θα καταρρεύσουν, θα ξανασηκωθούν, θα ζήσουν το παράλογο, θα το αποδεχτούν, θα μείνουν στην άκρη παρατηρώντας το, θα περιμένουν ως το τέλος.
Η παράσταση σκιαγραφεί την ανθρώπινη συμπεριφορά, την ανάγκη για την ύπαρξη νοήματος όταν όλα καταρρέουν γύρω μας και μέσα μας. Το έργο αυτό επιβεβαιώνει το παράλογο της ύπαρξης, το παράλογο του κόσμου κι αποτελεί μία κραυγή απόγνωσης και απελπισίας απέναντι στον φόβο του θανάτου, βασισμένο στην ηχηρή γραφή του Α. Καμύ “Από την στιγμή που θα γεννηθούμε είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε.”
Υπόθεση
Ο αφηγητής (Ριέ) παρατηρεί και περιγράφει τα παράξενα γεγονότα που συνέβησαν σε μια πόλη τελείως μοντέρνα. Ενώ οι άνθρωποί ασχολούνται με τις επιχειρήσεις τους, σχεδιάζουν ταξίδια και αγαπιούνται χωρίς να το ξέρουν (λόγω έλλειψης χρόνου και σκέψης), τα ποντίκια κάνουν την εμφάνιση τους και άνθρωποι αρχίζουν να πεθαίνουν. Η ησυχία της ήρεμης μέχρι τότε πόλης διαταράσσεται. Η πόλη αναγκάζεται να ακολουθήσει αυστηρά μέτρα, θέτοντας τελικά τον αποκλεισμό της. Βρισκόμαστε σε καραντίνα και οι ήρωες του Καμύ στέκονται χωρίς ελπίδα, χωρίς μνήμη και χωρίς προσμονή για το μέλλον. Πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας είναι ο Θάνατος.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Αλμπέρ Καμύ: Η δυστυχία δεν είναι στα μέτρα του ανθρώπου, η δυστυχία δεν είναι πραγματική, είναι ένα κακό όνειρο που θα περάσει…
Η φράση αυτό αποτέλεσε την βάση της δημιουργικής διαδικασίας, πάνω στην οποία χτίστηκε η παράσταση όπου κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Μέσα σε αυτήν την ονειρική – εφιαλτική κατάσταση με απασχόλησε η αποτύπωση σωματικών αντιδράσεων όταν κανείς βιώνει την απώλεια, την μοναξιά και την απειλή του θανάτου . Έτσι το σώμα αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο και μέσο για να ειπωθεί η ιστορία. Το σώμα ως κίνηση, ως δόνηση, ως παλμός. Το σώμα που καταρρέει και φθείρεται. Το σώμα που ουρλιάζει. Το σώμα που στέκεται, αναπνέει. Το σώμα που περιμένει…
H oμάδα Αbnormal & η Πηνελόπη Φλουρή
Η Ομάδα Abnormal βασίζεται στην έρευνα πάνω σε θέματα κοινωνικοπολιτικής φύσεως και πειραματίζεται με τα σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα, έχοντας ως κυρίαρχο μέσο για να ειπωθεί η κάθε ιστορία την σχέση του Λόγου με το Σώμα. Μερικές από τις δουλειές της ομάδας Abnormal είναι: Van Gogh – Χαλεπάς/ Ιδιοφυία και τρέλα (Ξενοδοχείο Μπάγκειον, Φεστιβάλ Τήνου 2021), Γράμματα στη Νόρα του James Joyce (Ξενοδοχείο Μπάγκειον, Θέατρο Φάουστ, θέατρο Λιθογραφείον 2018-2019), Η Πανούκλα του A. Καμύ, Salon de Musique, Ο Ξένος του Α. Καμύ (Bios Tesla 2016), Άγιοι Σχεδόν, (2014 Θέατρο Επί Κολωνώ), Συνέβη χθες του Mark Ravenhill (2012, Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, Τρένο στο Ρουφ ) κ.α. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες : Coeval Theater Company, Ομάδα Terra Corpus, ομάδα χορού Move In Contact, Oμάδα Sci-co (Science Communication). Στον κινηματογράφο έχει παίξει σε δύο μεγάλου μήκους ταινίες “Το Κυπαρίσσι του Βυθού” του Νίκου Κορνήλιου και “Μητριαρχία”, του Νίκου Κορνήλιου και σε ταινίες μικρού μήκους. Αυτή την περίοδο δουλεύει πάνω σε ένα θέμα άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, επιχορηγούμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού με τίτλο : Χώμα και νερό – από την Αγγειοπλαστική στη μουσική. Επιπλέον πραγματοποιεί νέο ερευνητικό εργαστήρι ¨Ρίζες ¨ με κυρίαρχο θέμα έρευνας να αποτελεί η καταγωγή του κάθε συμμετέχοντα και μέσα από αυτήν η πολιτιστική κληρονομιά του κάθε τόπου.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία-Διασκευή Κειμένου: Πηνελόπη Φλουρή / Ομάδα Abnormal
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Ρετούς Κίνησης: Ανδρονίκη Μαραθάκη
Σχεδιασμός Φωτισμού: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Σχεδιασμός αφίσας: Μαριθέα Χατζή
Φωτογραφίες παράστασης: Κατερίνα Αρβανίτη
Βοηθός σκηνοθέτη :Εριφύλη Μικροπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Μαργαρίτα Τζαννέτου
Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα
Αφηγητής: Τάσος Ράπτης
Παίζουν: Ανδρέας Μυλόπουλος, Αναστασία Τζελέπη, Πηνελόπη Φλουρή
Μουσικός επί σκηνής: Φίλιππος Δραγούμης
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Παραστάσεις: Από 27 Μάιου μέχρι 12 Ιουνίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή στις 21:15
Εισιτήρια: 14 ευρώ & 10 ευρώ (άνεργοι, φοιτητές)
Διάρκεια: 80 λεπτά
Χώρος: Μπάγκειον
