Ιδιόμορφη και ανατρεπτική καλλιτέχνης που συνδυάζει έντονη δυναμική αλλά και βαθιά ηρεμία, η γλύπτρια Kelly παρουσιάζει στο κοινό την πρώτη προσωπική της συλλογή ζωγραφικής.

Ενώ μας έχει συνηθίσει σε μεγάλες χωροπλαστικές εγκαταστάσεις και σε ογκώδη ατσάλινα γεωμετρικά γλυπτά, οι συνθήκες τις εποχής την οδήγησαν στα χρώματα και τους καμβάδες ως μέσο έκφρασης.

Η συλλογή “Pandemic” που δημιουργήθηκε την περίοδο του εγκλεισμού, αποτυπώνει μια εσωτερική συναισθηματική εναλλαγή- το ψυχικό τοπίο της δημιουργού και το πνευματικό περιβάλλον μέσα στο οποίο βίωσε την πραγματικότητα.

Η Kelly απαντά στις ερωτήσεις της Ζέτας Τζιώτη

-Είναι η πρώτη ατομική συλλογή ζωγραφικής που παρουσιάζεις. Πώς δημιουργήθηκε αυτή η ανάγκη και ποια η εμπειρία σου από αυτό?

-Δεν αντικαθιστώ το μέταλλο ως το βασικό μέσο δημιουργίας μου, ωστόσο ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη ζωγραφική στις αρχές του 2019, όταν έγινα μέλος της εικαστικής ομάδας “Barbares d’ Esprit” στην Ολλανδία.

Εκεί, οι καταξιωμένοι καλλιτέχνες Ad Arma και Bert Van Santen με μύησαν στην αφαιρετική χειρονομία.

Δημιουργούμε όλοι μαζί- στον ίδιο καμβά με διαδοχικές δράσεις, έργα που περιλαμβάνουν την ενέργεια όλων μας. Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν για εμένα ευκαιρία να εκφραστώ με τον ίδιο τρόπο – έξω από το comfort zone της γλυπτικής. Το βρήκα λυτρωτικό ότι η ταχύτητα ολοκλήρωσης του κάθε έργου – και άρα η ικανοποίηση μου, είναι ασύγκριτα συντομότερη από την επίπονη και μακρόχρονη δημιουργία ενός μεταλλικού γλυπτού.

Αυτή η πνευματική παράδοση στη φυσική ροή, με έκανε να θέλω να εξωτερικεύσω τα τοπία που ταξίδευε ο ψυχισμός μου

-Στη γλυπτική σου παρουσιάζεις έργα εμπνευσμένα από την Ιερή Γεωμετρία και από έννοιες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Τα ζωγραφικά σου έργα είναι σε εντελώς διαφορετική βάση, πιο προσωπικά. Μπορούμε να πούμε πως είναι μια εσωτερική σου υπόθεση;

-Ακριβώς. Ο υποχρεωτικός αυτοπεριορισμός ήταν για εμένα περίοδος βαθιάς εσωτερίκευσης. Πάτησα το pause και άφησα το χρόνο να ρέει με τη δική του αρμονία μέσα μου.

Ακριβώς αυτή η πνευματική παράδοση στη φυσική ροή, με έκανε να θέλω να εξωτερικεύσω τα τοπία που ταξίδευε ο ψυχισμός μου. Άλλες μέρες απόκοσμα και ταραχώδη και άλλες ήπια και γαλήνια. Μπόρεσα – μέσα από τη χρήση του χρώματος- να αποτυπώσω αυτή την αρμονία που βίωσα, όχι φυσικά μέσα από απουσία ταραχής, αλλά μέσα από την εξισορρόπηση των εντάσεων. Είναι η πρώτη φορά που δημιουργώ χωρίς δομές, χωρίς φόρμα, χωρίς να υπολογίζω τις επιταγές της ύλης.

Είναι η πρώτη φορά που δημιουργώ χωρίς δομές, χωρίς φόρμα, χωρίς να υπολογίζω τις επιταγές της ύλης

-Ο καλλιτέχνης χρειάζεται «ένταση» για να δημιουργήσει;

-Εγώ σίγουρα ναι. Όχι με το αρνητικό πρόσημο της λέξης αλλά με αυτή την εσωτερική ανησυχία που πρέπει οπωσδήποτε να την εκτονώσεις στο πεδίο γιατί σου μουδιάζει τα σωθικά.

Όπως οι πεταλούδες στο στομάχι του ερωτευμένου. Πάντα είμαι ερωτευμένη όταν μπαίνω στο ατελιέ. Μου είναι απαραίτητο να παράγω ντοπαμίνη, ενδορφίνες και άλλες ορμόνες που αυξάνουν τη δημιουργικότητα μου και φυσικά την αντοχή μου!

-Και σου συμβαίνει να είσαι ερωτευμένη κάθε φορά που εργάζεσαι;

-Ναι, μου το καλλιεργώ με ευκολία! Το υποκείμενο που θα διοχετεύσω το συναίσθημα- και μπορεί να είναι οτιδήποτε, κάθε φορά δημιουργείται από την αρχή. Βρίσκεις μια βάση που ικανοποιεί την αισθητική σου και όλο το υπόλοιπο οικοδόμημα χτίζεται προβάλλοντας πάνω της εξιδανικευμένα χαρακτηριστικά και προσωπικές αξίες.

Το ντύνεις με τις απαραίτητες για εσένα ψυχικές ποιότητες, το πασπαλίζεις με χρυσόσκονη και φυσικά καλύπτεις με πανί όλα τα κόκκινα λαμπάκια που σου ανάβει η διαισθητική αυτοσυντήρηση σου ότι κινδυνεύεις.

Μια διαστροφική ενορχήστρωση καθαρά δικών σου δεδομένων και στοιχείων που την προβάλλεις σε κάποιον άλλο προκειμένου να την βιώσεις ως συναίσθημα πλέον εξωγενές. Ένα παιχνίδι με τη διανοητική σου ακεραιότητα, γιατί πρέπει να το παίξεις ως απόλυτα αληθινό. Εκθέτεις την ουσία της ίδιας της ύπαρξης σου σε μια πραγματικότητα που την έφτιαξες μόνος σου και που φυσικά στο τέλος θα σε ματαιώσει γιατί νομοτελειακά θα καταρρεύσει.

-Σε παλαιότερη συνέντευξη έχεις πει ότι «ο θεατής είναι νεκρός». Μια δήλωση που είχε δημιουργήσει αντιδράσεις. Με τη νέα σου συλλογή παρουσιάζεις συναισθήματα στην περίοδο του εγκλεισμού. Ποιος θα τα δει; Ποιος θα τα ερμηνεύσει;

-Κανένας. Είναι όλοι νεκροί! Δεν χρειάζεται να αναστήσω κάποιον για να τον συντονίσω με τον ψυχισμό μου. Η ροή είτε συμβαίνει με ομαλό και αβίαστο τρόπο είτε απλά δεν συμβαίνει.

Η «επικοινωνία» με τον θεατή δεν είναι στη βάση των δικών μου συναισθημάτων ή προθέσεων. Δεν αναγγέλλω το τι νοιώθω για να το δείτε. Δημιουργώ αυτό που νοιώθω αυτοτελώς. Το πως αυτό θα ερμηνευθεί δεν είναι δικό μου θέμα. Ο κάθε θεατής θα δει ότι θέλει να δει- και αυτό είναι ανεξάρτητο από τον δημιουργό.

Στα συγκεκριμένα έργα κάποιος μπορεί να εκλάβει δονήσεις ουρανού, κάποιος άλλος δονήσεις κυμάτων. Κάποιος πιο ατίθασος να εικονοποιήσει ένα άγριο άλογο…

Στην Τέχνη δεν έχει σημασία το «γιατί».

Δεν είναι γνωστική η εμπειρία για να καλείται ο θεατής να ερμηνεύσει το αίτιο του δημιουργού. Με αυτή την έννοια, επιμένω στη θέση μου. Ο θεατής γεννιέται ως αρχετυπικό κίνητρο δημιουργίας – αλλά πεθαίνει αυτόματα με το που ξεκινά το έργο, μιας και πλέον η έννοια της δημιουργίας γίνεται αυτοσκοπός… και ας μην έχει κανέναν απολύτως θεατή να τη δει…

-Τέχνη και Τεχνολογία. Είναι οι ηλεκτρονικές εκθέσεις το μέλλον της Τέχνης;

-Είναι σίγουρα μια τάση. Ελπίζω να μην κρατήσει πολύ. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη θέαση μιας ηλεκτρονικής έκθεσης όταν δεν μιλάμε για ψηφιακά έργα.

Τα έργα είναι ζωντανά. Αναπνέουν. Φέρουν τη δόνηση του δημιουργού τους. Χάνεται η «ψυχική πληροφορία» μέσα από την οθόνη. Σίγουρα μεταδίδεται μια εικόνα, αλλά είναι επίπεδη και ανίσχυρη. Γι’ αυτό πηγαίνουμε στις εκθέσεις, για να συντονιστούμε με την ουσία του έργου, να μας συνεπάρει το βάθος του.

-Έχεις δημιουργήσει την πλατφόρμα πολιτιστικού τουρισμού Restart. Τι θα γίνει με τις φετινές δράσεις της;

-Αναστολή όλων των εργασιών μέχρι νεοτέρας! Με την ανακοίνωση του lock down ακυρώθηκαν όλες οι προγραμματισμένες συναυλίες μας, οι θεατρικές παραστάσεις και τα γαστρονομικά δρώμενα που προγραμματίζαμε. Θα διοργανώσουμε κάποιες εικαστικές εκθέσεις, αλλά από τον Αύγουστο.

Δεχόμαστε δημιουργικές προτάσεις από καλλιτέχνες, αλλά οι παραγωγές των δράσεων πρέπει να είναι ευέλικτες κυρίως ως προς τις ημερομηνίες τους. Θα δούμε τι θα φέρει η ροή!

-Αυτή η κρίση είναι πρόβλημα ή ευκαιρία;

-Και τα δύο. Κοινωνικά- οικονομικά, φυσικά και δημιουργεί ανυπέρβλητα θέματα στις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Σε ατομικό επίπεδο, νομίζω πως οι περισσότεροι ήταν ανέτοιμοι να διαχειριστούν ψυχικά τον εγκλεισμό.

Θέλει καλή εργασία με τον εαυτό σου για να μπορείς να τον κάνεις παρέα. Το ότι είσαι εσώκλειστος μαζί του, ίσως είναι οριακό για κάποιους. Και για κάποιους άλλους ίσως είναι ευκαιρία να τα βρουν με το μέσα τους, να αγαπήσουν την ολότητα τους. Είναι πάντως ενδιαφέρουσα δοκιμασία.