Στην ιστορική Αίθουσα Τέχνης Αθηνών εγκαινίασε η εικαστικός, Κική Κολυμπάρη την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο: «Planted Occurrences». Παρά τις διαδηλώσεις την ημέρα των εγκαινίων στο κέντρο της Αθήνας, πλήθος εικαστικών, φιλότεχνων, φίλων αλλά και συλλεκτών παραβρέθηκαν στο χώρο της γκαλερί για να θαυμάσουν τη δουλειά της καλλιτέχνιδας.
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Η Κολυμπάρη παρουσιάζει έργα, ακρυλικά σε καμβά, που απεικονίζουν τμήματα ανθρώπινων μορφών και έτερες αφηρημένες συνθέσεις που πολύσημα συνενώνονται και επανασυναρμολογούνται σε ένα ζωγραφικό αποτέλεσμα δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο χρώμα. Η ζωγραφική της εικαστικού έρχεται να επιβεβαιώσει, ότι ακόμα και οι πιο συμβατικές, καθημερινές στιγμές μπορούν να λειτουργήσουν ως πηγή έμπνευσης και να ξεπηδήσουν από αυτές νέες, εκρηκτικές οπτικές.
Oι αρχικές εικόνες που επιλέγονται από την ίδια, επαναπροσδιορίζονται μέσα από τις εικαστικές της επιδιώξεις δίχως να ανήκουν στα «τετριμμένα» στιγμιότυπα της καθημερινότητας, τα οποία στη σύγχρονη εποχή δεν βιώνονται μόνο στο πεδίο της εμπειρίας ούτε συσσωρεύονται απλά στον κόσμο της ανάμνησης. Καταγράφονται όμως ανεξίτηλα στον εικαστικό κόσμο της καλλιτέχνιδος και διαμοιράζονται ταχύτατα στην αδιάλειπτη ροή των ψηφιακών μας κόσμων ενθουσιάζοντας το φιλότεχνο κοινό.
Η έκθεση συνοδεύεται από κείμενα της ιστορικού τέχνης, Χάριτος Κανελλοπούλου και του καθηγητή της ΑΣΚΤ Αθηνών, Γιώργου Καζάζη.
-Ποιες οι πηγές της έμπνευσής σου για αυτή την έκθεση;
-Αυτό που μπορεί να προσδιοριστεί ως πηγή έμπνευσης για ένα έργο είναι ασαφές. Η γενεσιουργός αιτία είναι σχετικά ακαθόριστη καθώς μια εικόνα, ένα κείμενο ή ένα συμβάν μπορούν να πυροδοτήσουν τη σπίθα που θα καθορίσει τα σχήματα και τα χρώματα πάνω στο τελάρο.
Συνηθίζω να αρχειοθετώ κάθε ιστορία, εικόνα ή ταινία που μου κάνει εντύπωση. Όλα αυτά είναι οι πρώτες ύλες που ανασυνθέτω δίνοντας τους μια νέα διάσταση όπου επικρατεί το συναίσθημα έξω από καθετί γνώριμο και οικείο.
-Με ποιες τεχνοτροπίες παίρνεις από το έργο σου το αποτέλεσμα που σε ικανοποιεί; Σ αρέσει να πειραματίζεσαι με υλικά;
-Έχοντας δοκιμάσει όλων των ειδών τα χρώματα έχω καταλήξει να δουλεύω με ακρυλικά, ένα υλικό με πολλές δυνατότητες, ιδιαιτερότητες και αρκετά παρεξηγημένο από πολλούς καλλιτέχνες.
Έχουν πιο τραχιά αίσθηση από τα λάδια και τα βασανίζω με διάφορους τρόπους δημιουργώντας υφές, χρησιμοποιώντας από πινέλα μέχρι υαλόχαρτο και μέταλλα.
Αρχειοθετώ κάθε ιστορία, εικόνα ή ταινία που μου κάνει εντύπωση
-Πιστεύεις ότι η τέχνη πρέπει να περιορίζεται στον καμβά ή πιστεύεις στη χρηστικότητα της;
Αυτό που διαχωρίζει πάντα τη σπουδαία, την καλή τέχνη από την διακοσμητική και αδιάφορη είναι η λειτουργικότητά της και η αξία της καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο αυτή επιτυγχάνεται.
Αυτή ίσως να είναι και η πιο αντικειμενική
προσέγγιση από τις απαρχές της ανθρωπότητας.
Από την πρώτη λεπίδα, το πρώτο σκεύος, μέχρι την πρώτη παράσταση πάνω στα
βράχια εξυπηρετείται πάντα ένας σκοπός. Αυτός μπορεί να είναι από μια άμεση
ανάγκη του ανθρώπου όπως π.χ. να τραφεί έως και μια συγκριτικά πιο έμμεση
ανάγκη να επικαλεστεί ή και να εξορκίσει κάποιες ανώτερες δυνάμεις.
Όπως γίνεται λοιπόν αντιληπτό ο διαχωρισμός
δεν έγκειται στο μέσον αλλά στο κατά πόσο το μέσον επιτυγχάνει το σκοπό του. Η
ειδοποιός διαφορά στην αποτελεσματικότητα που διαχωρίζει μια επιτυχημένη
καρέκλα από έναν επιτυχημένο πίνακα ζωγραφικής είναι ο χρόνος.
Μια καλοφτιαγμένη καρέκλα θα σε ξεκουράσει αμέσως. Ένας επιτυχημένος πίνακας ζωγραφικής θα σε διαμορφώσει εσωτερικά και θα σε τροφοδοτεί με σκέψεις και συναισθήματα σε ένα μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Άρα, αυτό και η μορφή ανάγκης, είναι αυτά που διαχωρίζουν αυτά τα δύο έργα τέχνης.
-Πόσο εύκολα αποχωρίζεσαι έναν πίνακά σου;
-Το κάθε έργο έχει το δικό του DNA. Από τη σύλληψη της πρώτης ιδέας μέχρι τη διαδικασία παραγωγής του θυμίζει την κυοφορία ενός ζωντανού οργανισμού. Δένεσαι με αυτό από την πρώτη ιδέα μέχρι τον αγώνα της ολοκλήρωσής του.
Όταν ο καρπός αυτής της προσπάθειας βρει ανταπόκριση και εκτιμηθεί από κάποιον που θέλει να το αποκτήσει, αισθάνομαι ότι ανοίγει ένας δίαυλος επικοινωνίας και βρίσκω κοινούς τόπους με αυτόν. Είναι ενδεχομένως το σημείο όπου συναντιόμαστε όλοι μαζί έξω από τις λεπτομέρειες που μας διαφοροποιούν.
Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών ιδρύθηκε το 1963 από μια γυναίκα βουτηγμένη στην τέχνη, την Μαριλένα Λιακοπούλου
-Πως αισθάνεσαι που οργανώνεις την πρώτη σου ατομική έκθεση σ΄ έναν χώρο τέχνης που έχουν περάσει τόσο σπουδαία ονόματα καλλιτεχνών;
– Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών ιδρύθηκε το 1963 από μια γυναίκα βουτηγμένη στην τέχνη, την Μαριλένα Λιακοπούλου, ιστορικός τέχνης η ίδια, κόρη του γνωστού ζωγράφου Περικλή Βυζάντιου και αδερφή του επίσης ζωγράφου Κωνσταντίνου Βυζάντιου.
Η γκαλερί έχει μια ισχυρή προσφορά στην τέχνη με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες: Camille Pisarro, Paul Signac, Georges Seurat, Felix Vallotton, Max Ernst, René Magritte, Τάσσο Αλεβίζο, Γιάννη Μόραλη, Andy Warhol και πολλούς άλλους.
Ενώ ταυτόχρονα με τη
γνώση και το διορατικό της βλέμμα έδωσε βήμα σε πολλούς νέους και μετέπειτα
καταξιωμένους καλλιτέχνες.
Ως εκ τούτου είναι μεγάλη τιμή για μένα το
γεγονός ότι παρουσιάζω την πρώτη μου ατομική έκθεση σε έναν τόσο έντονα
φορτισμένο χώρο.
Ευχαριστώ πολύ Αλέξανδρο
Λιακόπουλο και την Ελίζα Γρηγοράκη για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν.
-Μίλησέ μας για τα έργα που μας παρουσιάζεις σ αυτή την έκθεση.
Τα έργα που παρουσιάζω στην έκθεση είναι καρποί των τριών τελευταίων ετών.
Κύριο χαρακτηριστικό των έργων αυτών είναι η αποδόμηση της ορατής πραγματικότητας, αναγνωρίσιμων μορφών και η ανασύνθεσή τους σε μια νέα μορφή που αποσκοπεί στο να αποδεσμεύσει από το συγκεκριμένο, από την προσωπική εμπειρία και να αναχθεί σε κάτι ευρύτερο και καθολικό.
Αυτός
είναι ο λόγος που έκθεσή έχει τον τίτλο Planted
Occurrences. Ήθελα μ’ αυτό τον ενδοσκοπικό
τίτλο να μεταδώσω με έναν τρόπο και τη διαδικασία δημιουργίας των έργων με τον
τελικό τους σκοπό.
Την έκθεση συνοδεύουν κείμενα της ιστορικού τέχνης Χάρις Κανελλοπούλου και του
καθηγητή μου στη Σχολή Καλών Τεχνών Γιώργου Καζάζη.
Ο κάθε ένας μέσα απ τη δική ματιά βυθίστηκε στους προβληματισμούς της δουλειάς μου με ιδιαίτερη οξυδέρκεια.
-Μελλοντικά σχέδια..
Να δουλεύω και να εξελίσσομαι.
Info Έκθεσης
Διάρκεια έκθεσης: 24 Ιανουαρίου έως 23 Φεβρουαρίου 2019
Athens Art Gallery, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος 4, Αθήνα
Ωράριο Λειτουργίας:
Τρίτη-Παρασκευή 11:00-14:30 & 18:00-21:00
Σάββατο 11:00-14:30
Πληροφορίες: 210-7213938 | http://www.athensartgallery.gr
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα AXIANEWS στο φύλλο 02/02/2019