Πρόσφατα παρακολουθήσαμε τη θεατρική μεταφορά του συναρπαστικού μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου “Λωξάντρα“, σε θεατρική απόδοση του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, στη σκηνή του εκ βάθρων ανακαινισμένου ιστορικού θεάτρου Βεάκη.
Γράφει η Αλεξία Λυμπέρη
Η θρυλική Λωξάντρα είναι μια γυναίκα που όλοι αγαπήσαμε τόσο μέσα από το βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου, όσο κι από τη μεταφορά της στη μικρή οθόνη.
“Η Λωξάντρα είναι από την Πόλη. Η φωνή της Λωξάντρας είναι καμπάνα της Αγιάς Σοφιάς, μόνο οι πεθαμένοι δεν την ακούνε. Μα όλα της είναι μεγάλα, μεγάλη φωνή, μεγάλη καρδιά, μεγάλη κοιλιά, μεγάλη όρεξη. Μεγάλα χέρια τα οποία μεγάλωσαν πόσα παιδιά… τα δύο μικρά της αδερφάκια σαν πέθανε η μάνα της, το ορφανό της θείας Κατιγκάκης, ύστερα τα τέσσερα προγόνια της μαζί με τα δικά της.” (απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου )
Ανοιχτόκαρδη, νοιαζόταν για όλους, τους βοηθούσε όλους, και μόνο για τον εαυτό της δεν ανησυχούσε.
“-Τι εστί πλούσιος Λωξάντρα μου;
-Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος.”
Τα πλούτη δεν την ένοιαξαν ποτέ και η μόνη της παρηγοριά, όταν έβρισκε τα δύσκολα, ήταν η Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα, ο αγιασμός της γιάτρευε τα πάντα. Όλοι την αγαπούσαν τη Λωξάντρα ανεξαρτήτου εθνικότητας.
Η Λωξάντρα έμαθε να μαγειρεύει πολίτικα φαγητά από τη γιαγιά της, την κυρά Ζωίτσα, χαιρόταν το φαγητό κι επίσης χαιρόταν να ταΐζει όλο τον κόσμο πολίτικες λιχουδιές.
Κι όλη η ιστορία της ζωής της Λωξάντρας ξετυλίγεται μπροστά μας στη θεατρική σκηνή μέσω ενός θιάσου 22 ατόμων, 19 ηθοποιών, μίας τραγουδίστριας και δύο μουσικών. Θαυμαστή εικόνα κι εξαιρετικό κατόρθωμα για την εποχή που διανύουμε, όπου στις περισσότερες θεατρικές μεταφορές τα σκηνικά είναι απλά κι οι ηθοποιοί υποδύονται πολλαπλούς ρόλους.
Το δε κείμενο της παράστασης κρατά τη διάλεκτο του βιβλίου. Καμία αλλοίωση δεν έχει υποστεί έχοντας επιλεχθεί δεξιοτεχνικά τα πιο ουσιώδη σημεία κι έχουν μετατραπεί σε σκηνές, χωρίς να χάνεται κάτι από την περιγραφή της ιστορίας της ομώνυμης ηρωίδας.
Μόνη προσθήκη αποτελεί η κοπέλα με τα λευκά ρούχα και τα ξανθιά μαλλιά, η οποία εμφανίζεται σε πολλαπλές σκηνές κι η οποία γίνεται αντιληπτή μόνο από τη Λωξάντρα. Εύρημα που προκαλεί κι οξύνει την περιέργεια μας μέχρι τις τελευταίες σκηνές της παράστασης.
Η Ελένη Κοκκίδου, υποδύεται εξαιρετικά το ρόλο της Λωξάντρας. Ερμηνευτικά κι εκφραστικά άρτια, με επιβλητική παρουσία επί σκηνής, με καθαρό λόγο, άρθρωση και τονισμό λέξεων, συναισθηματική και συγκινησιακή, ζωντάνεψε στα μάτια μας τη θρυλική Λωξάντρα.
Ο Γιώργος Αρμένης, στο ρόλο του συζύγου της Δημητρό, ερμηνεύει με τον επαγγελματισμό που τον διακρίνει μοναδικά το ρόλο που του έχει ανατεθεί.
Ο Μιχάλης Μητρούσης, στο ρόλο του Ταρνανά, του Αρμένιου υπηρέτη της Λωξάντρας και η Ευαγγελία Μουμούρη, στο ρόλο της Σουλτάνας, της καμαριέρας του σπιτιού, με άρτια εκφραστικότητα και κινησιολογία, μας χαρίζουν στιγμές αβίαστου γέλιου μέσω των πρόσχαρων στοιχείων που αποδίδονται στους χαρακτήρες τους.
Η Χρύσα Παπά, στο ρόλο της Κλειούς, της κόρης της Λωξάντρας, άψογη ερμηνευτικά μας μεταφέρει μοναδικά τον εύθραυστο κι ευαίσθητο χαρακτήρα της ηρωίδας με την άρτια εκφραστικότητάς της.
Η Ελένη Τσαλιγοπούλου, στο ρόλο της τραγουδίστριας Ευθαλίας, εκτός των ευχάριστων μουσικών διαλειμμάτων που μας χαρίζει με την υπέροχη φωνής της ερμηνεύοντας τραγούδια της εποχής, μας εκπλήσει ευχάριστα με το μπρίο και το νάζι της.
Οι δε Κατερίνα Αντωνιάδου, Σάρα Εσκενάζη, Χρήστος Ζαχαριάδης, Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, Γιάννης Κουκουράκης, Αλεξία Μουστάκα, Χρήστος Πλαϊνης, Γιάννης Σαμσιάρης, Αναστασία Τσιλιμπίου, Κοραλία Τσόγκα, Σόλων Τσούνης, Αλμπέρτο Φάις, Μαρία Χάνου, Χριστίνα Ψάλτη, ερμηνεύοντας ρόλους όπως συγγενών της Λωξάντρας κι άλλων δευτερευόντων αναγκαίων για την εξέλιξη της ιστορίας, όλοι τους ερμηνευτικά κι εκφραστικά άψογοι, με επαγγελματισμό έφεραν εις πέρας τους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν.
Η σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη, αισθητικά άρτια με μια διακριτή αλληλουχία σκηνών, οι οποίες είναι ξεκάθαρες στο θεατή και δεν τον μπερδεύουν καθόλου στην εξέλιξη της πλοκής του σεναρίου. Επίσης, η τοποθέτηση τόσων πολλών χαρακτήρων επί σκηνής πραγματοποιείται δεξιοτεχνικά, ώστε να μην διασπάται καθόλου η προσοχή μας.
Τα δε σκηνικά του έργου, τα οποία επιμελήθηκε η Έρση Δρίνη, απλά αλλά λειτουργικά εξέπεμπαν τον αέρα της εποχής και βοηθούσαν την εξέλιξη της δραματουργίας του έργου, βοηθώντας το θεατή να τοποθετηθεί στο χώρο και στο χρόνο κάθε σκηνής.
Τα δε κουστούμια, της ίδιας, μοναδικά ταιριαστά με την εποχή και τον χαρακτήρα του έργου, μας εντυπωσίασαν τόσο ως προς την ποιότητά τους, όσο κι ως προς την ποικιλία τους ανάλογα με τον κάθε χαρακτήρα.
Συνολικά πρόκειται για μια άρτια σκηνική παραγωγή, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες επί σκηνής. Παρόλο που η διάρκεια της παράστασης είναι μεγάλη, η αλληλουχία των σκηνών και των τραγουδιών, είναι τόσο καλά τοποθετημένες, ώστε ο θεατής να μη θέλει να φύγει ούτε μετά το πέρας της από το θέατρο.
Πολλαπλά συναισθήματα προκύπτουν μέσω της παρακολούθησης της παράστασης αυτής, ιστορικά γεγονότα εξελίσσονται επί σκηνής και ταυτίζονται μοναδικά με το γέλιο, τη λύπη, τη συγκίνηση, το θυμό…
Ιδανική παράσταση για όλους τους λάτρεις του θεάτρου.
Κι αν είστε τυχεροί ίσως η Λωξάντρα σας φιλέψει κάποιες από τις λιχουδιές της στο τέλος της παράστασης…
info παράστασης
Πού: Θέατρο Βεάκη, Στουρνάρη 32, Αθήνα, τηλ.: 210 5223522
Πότε: Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 20:00, Σάββατο 17:30 και 21:00 και Κυριακή 17:45
Εισιτήρια: 15, 17, 20 και 23 ευρώ – Προπώληση εισιτηρίων και κρατήσεις στο viva.gr
