Συνέντευξη στην Αλεξία Λυμπέρη

Η Μάιρα Ξύδη, τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στο θέατρο Αγγέλων Βήμα, σε παραστάσεις σκηνοθεσίας της Ανδρονίκης Αβδελιώτη, ενώ έχει απασχοληθεί και ως βοηθός σε μαθήματα σκηνοθεσίας της Άννα Τσίχλη. Αγαπά την ξιφομαχία, τον χορό, τα καλλιτεχνικά εν γένη, ενώ παίζει, επίσης κιθάρα και τέννις.

Με αφορμή την παράσταση «Ανατολικά της Εδέμ», η οποία παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή στις 21:00 και Σάββατο στις 18:00, στο Θέατρο «Αγγέλων Βήμα», στην οποία συμμετέχει ως βοηθός σκηνοθέτη, βρεθήκαμε μαζί της και μιλήσαμε για αυτήν κι όχι μόνο…

-Αρχικά, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για σας; Πως προέκυψε η ενασχόληση με το θέατρο και την σκηνοθεσία στη ζωή σας; Ποιο ήταν το κίνητρο που σας ώθησε σε αυτή τη δουλειά;

Γενικά πάντα μου άρεσε το θέατρο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν σε θεατρικές ομάδες. Η οικογένεια μου με πήγαινε πολύ συχνά να δω παραστάσεις. Κάπου στο γυμνάσιο συνειδητοποίησα πόσο μου κινούν το ενδιαφέρον όλα όσα χρειάζονται για να στηθεί μια παράσταση. Αυτή νομίζω ήταν και η συνειδητοποίηση που με οδήγησε στην σκηνοθεσία και στην συνειδητή απόφαση ότι αυτό θέλω να κάνω στην ζωή μου.

–Φέτος παρακολουθούμε την παράσταση «Ανατολικά της Εδέμ», σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη, στην οποία συμμετέχετε ως βοηθός σκηνοθέτη. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση αυτή;

Το έργο “Ανατολικά της Εδέμ”, ήταν επιλογή της κυρίας Μαργαρίτας Δαλαμάγκα – Καλογήρου, στο οποίο έχει κάνει την μετάφραση και για μία ακόμη φορά μας έκανε ένα υπέροχο “δώρο” με την επιλογή της. Αποτελεί ένα διαχρονικό έργο, το οποίο δεν παρουσιάζει τον κόσμο σε άσπρο και μαύρο, σε καλό και κακό, αλλά όλα βρίσκονται σε μια ρευστή μέση, όπως ακριβώς είναι και η ζωή. Δεν δίνει λύσεις, αλλά γεμίζει τον θεατή ερωτήματα και τον προβληματίζει, τόσο για τους χαρακτήρες και την πλοκή, όσο και για τον ίδιο και την ζωή του.

-Πως προσεγγίσατε σκηνοθετικά, μαζί με την Ανδρονίκη Αβδελιώτη, το έργο του John Steinbeck;

Η Ανδρονίκη ως σκηνοθέτης έχει ένα καθαρό όραμα πριν ξεκινήσουν οι διαδικασίες των προβών. Τέλη Ιουνίου με αρχές Ιουλίου κάναμε τις πρώτες συναντήσεις, όπου μου μετέφερε αυτό το όραμα και της είπα τις ιδέες μου πάνω σ’ αυτό. Υπήρχε πολύ έντονη η ανάγκη να περάσουμε τα στοιχεία της κοιλάδας, που ορίζει και χαρακτηρίζει τρομερά το έργο. Για αυτό τον λόγο χρειαζόταν ένας έντονος νατουραλισμός, που σπάει με συμβολικά στοιχεία για να δώσει τις διαστάσεις που χρειάζονται τόσο οι χαρακτήρες, όσο και το ίδιο το κείμενο, για να αναδειχτούν στην θεατρική σκηνή.

-Συναντήσατε δυσκολίες κατά τη σκηνοθεσία του έργου; Αν ναι, ποιες ήταν αυτές και πως τις ξεπεράσατε;

Πιστεύω πως όλα τα έργα έχουν δυσκολίες να σκηνοθετηθούν, άλλα περισσότερες και άλλα λιγότερες. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν η ύπαρξη πολλών σκηνών στο έργο, για να μπορέσει να αποδοθεί το μυθιστόρημα με όσο το δυνατόν περισσότερη ακρίβεια. Μια ακόμη πρόκληση είναι να φανεί το πέρασμα του χρόνου, διότι η υπόθεση από την αρχή μέχρι το φινάλε καλύπτει μια χρονική περίοδο είκοσι χρόνων περίπου.

Παρ’ όλα αυτά οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν πολύ γρήγορα, τόσο επειδή τις είχαμε αναγνωρίσει από την αρχή και είχαμε σκεφτεί κάποιες πιθανές λύσεις, όσο και μέσω των ανθρώπων που απαρτίζουν αυτό το έργο, με την διάθεση τους να δουλέψουν και την προθυμία τους να βοηθήσουν.

-Ο συγγραφέας του έργου εξετάζει σε βάθος διαχρονικά θέματα, όπως το αιώνιο ερώτημα «Τι είναι καλό και τι κακό», την αναζήτηση της ευτυχίας, το ανεξήγητο της αγάπης και τις συνέπειες της απουσίας της. Εσάς ποια είναι η προσωπική σας γνώμη για τα εν λόγω θέματα;

Δεν μου αρέσει το καλό και το κακό. Νιώθω ότι υποτίθεται πως είναι κάτι τόσο απλό, αλλά όσο το σκέφτομαι και το αναλύω δεν μπορώ να τα ορίσω και να βάλω μια τελεία. Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι είμαστε ικανοί να τα κρίνουμε τόσο σωστά. Σίγουρα υπάρχουν καλές και κακές πράξεις ή καλά και κακά νέα, αλλά προσπαθώ να μην τα χρησιμοποιώ σαν χαρακτηρισμούς για κάτι περισσότερο από αυτά.

Από πολύ μικρή είχα συνδέσει την ευτυχία με το ουράνιο τόξο. Πάντα έψαχνα να βρω την άκρη του. Στην πορεία μου, μόλις κατάλαβα ότι δεν υπάρχει ¨η άκρη του ουράνιου τόξου”, εξέλιξα αυτόν τον συμβολισμό. Σκέφτηκα ότι οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να πιάσουν και τα εφτά χρώματα, δεν δίνουν σημασία και δεν χαίρονται όταν έχουν, κάποια από αυτά, πάντα συγκεντρώνονται σε αυτό που τους λείπει. Οπότε μπαίνουν σε έναν φαύλο κύκλο που πάντα κυνηγάνε την ευτυχία και ποτέ δεν είναι ευτυχισμένοι.

Για εμένα η αγάπη δεν είναι ανεξήγητη. Νομίζω ότι την έχουμε αδικήσει. Πολύ πιο εύκολα μπορώ να περιγράψω και να μιλήσω για την αγάπη παρά για την λύπη ή την χαρά. Απλώς επειδή ασχολούμαστε περισσότερο με την αγάπη (την συζητάμε με τους ανθρώπους μας, την αναλύουμε μέσα μας, την διαβάζουμε στα βιβλία μας, την βλέπουμε στις παραστάσεις μας, την ακούμε στην μουσική μας) της έχουμε προσδώσει και αυτόν τον χαρακτηρισμό. Εάν αγαπάς έναν άνθρωπο, το ξέρεις, δεν υπάρχει αμφιβολία, μπορεί να υπάρχει άρνηση, αλλά όχι αμφιβολία.

Οι συνέπειες της απουσίας της αγάπης είναι ένα θέμα στο οποίο δεν μπορώ να μιλήσω πολύ. Ήμουν αρκετά τυχερή για να έχω πάντα αγάπη γύρω μου και δεν μπορώ καν να τις φανταστώ. Το μόνο που νιώθω όταν το σκέφτομαι είναι μια απέραντη στεναχώρια, ένα ατελείωτο σκοτάδι.

-Γιατί θα προτείνατε σε κάποιον να έρθει στο θέατρο να παρακολουθήσει την παράσταση «Ανατολικά της Εδέμ»;

Η παράσταση “Ανατολικά της Εδέμ” είναι γεμάτη πολυδιάστατους χαρακτήρες, διλήμματα και επιλογές. Όποιες και εάν είναι αυτές, οι χαρακτήρες καλούνται να δεχτούν τις συνέπειες των επιλογών τους και να προσπαθήσουν, όπως μπορούν (εάν μπορούν), να ζήσουν με αυτές. Σε φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό και τα διλήμματα που έχεις να αντιμετωπίσεις στην καθημερινότητα, είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Το θέμα είναι πόσο θα την προσέξεις, για να μπορέσει να σου μιλήσει. Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα συνολικά είναι μαγικό, στο οποίο συμβάλλουν ιδιαίτερα οι φωτισμοί του Βασίλη Κλωτσοτήρα και οι μουσικές της Αργυρώ Καπαρού.

–Πως θα φανταζόσασταν την επαγγελματική σας ζωή σε δέκα χρόνια από τώρα;

Μεγάλο μου όνειρο από μικρή είναι να σκηνοθετήσω musical. Θέλω να πιστεύω ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα κάνω ακριβώς αυτό.

-Φέτος, να περιμένουμε κάτι άλλο από εσάς;

Γενικά υπάρχουν διάφορες συζητήσεις. Το μόνο το οποίο μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι θα συνεχίσω με την Ανδρονίκη Αβδελιώτη, στο Αγγέλων Βήμα για το Σικάγο.

-Ευχαριστώ πολύ!

Εγώ ευχαριστώ για την φιλοξενία και την υπέροχη κουβέντα!

Info παράστασης

Παίζουν: Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Ηλίας Βογιατζηδάκης, Ανδρέας Ζάκας, Γιώργος Ζώης, Σταμάτης Μπαντούνας, Τίτος Πινακάς, Σοφία Σιμοπούλου, Ποπέτα Σούκου, Κωνσταντίνος Τσιούγκος

Διάρκεια: 105 λεπτά

Τιμές Εισιτηρίων:16 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλεια)

Διάρκεια Παραστάσεων: Από Παρασκευή 25 Νοεμβρίου έως Σάββατο 28 Ιανουαρίου

Πληροφορίες: Προπώληση εισιτηρίων ηλεκτρονικά στο Viva.gr και στο aggelonvima.gr ή τηλεφωνικά στο 2105242211

Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21:00 και Σάββατο στις 18:00 *Κάθε Παρασκευή, στο φουαγιέ του Αγγέλων Βήμα, μισή ώρα πριν την έναρξη της παράστασης, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να μπουν στο γοητευτικό κλίμα του Steinbeck με αναγνώσεις κειμένων του, πρωτότυπη μουσική της Αργυρώς Καπαρού και freebar με κρασί και αναψυκτικά, που περιλαμβάνονται στην τιμή του εισιτηρίου.