Συνέντευξη στον Σωτήρη Χάιδα

Ο Mikeius είναι από τις πιο iconic μορφές του διαδικτύου, μετρώντας πάνω από μια δεκαετία στο ελληνικό YouTube και διαγράφοντας μια σπουδαία πορεία από τα σπάργανα της συγκεκριμένης πλατφόρμας μέχρι και σήμερα. Όντας ένας από τους πρωτοπόρους με πληθώρα βίντεο και ευρεία γκάμα εκπομπών, σπάει διαρκώς τα κοντέρ των views και συνεχίζει αδιάλειπτα να συναρπάζει τα πλήθη με την δημιουργικότητά του, την ευφυϊα του και το πάθος του να κάνει αυτό που αγαπάει.

Αυτή την περίοδο σαρώνει στο ΥouTube με τις εκπομπές Βroscar με τον φίλο και συνεργάτη του, Βαγγέλη Μαρμαρά, στο κανάλι JUMPCUT, το Big Business και τέλος… μια εκπομπή έκπληξη που θα την δούμε από Σεμπτέμβρη. Παράλληλα με τις εκπομπές του, έχει ξεκινήσει και έναν τελευταίο κύκλο What the Fact LIVE παραστάσεων, αρχής γενομένης τον Φεβρουάριο του 2022, με τίτλο παράστασης: «Πώς τα ρομπότ θα κλέψουν τη δουλειά σου».

Στην παράσταση What the Fact LIVE κάθε Κυριακή στο comedyclub, Λος Άντζελε, έρχονται να δουν τον αγαπημένο τους YouTuber κάθε λογής άνθρωποι, από όλο το ηλικιακό φάσμα και φυσικά ενδείκνυται και για σχολικές εκδρομές όπου οι μαθητές θα μορφωθούν, θα ψυχαγωγηθούν και θα συζητήσουν με τον Mikeius στο Q&A, στο τελευταίο κομμάτι της παράστασης. Ο διάσημος creator μας παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για την εν λόγω εξαιρετική παράσταση, το YouTube και για πολλά άλλα.

-Πώς προέκυψε το να κάνεις σε ζωντανή μορφή το What the Fact?; Από την στιγμή που είχε ήδη κάνει μεγάλη επιτυχία στο YouTube, δεν θα ήταν ένα ρίσκο σε περίπτωση που κατέληγε να είναι υποδεέστερο της εκπομπής; Πώς εξηγείς το ότι έγινε τέτοια επιτυχία η παράσταση;

-Θα απαντήσω πρώτα στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Δεν «τεμπέλιασα» για το What the Fact? LIVE. Δεν πήρα ένα 10λεπτο επεισόδιο και το στρέτσαρα στα 40 λεπτά. Έγραψα τέσσερα επεισόδια και τα σύρραψα μεταξύ τους κανονικότατα. Το οποίο πήρε ΠΑΡΑ πολύ καιρό παρεμπιπτόντως. Θέλω να πιστεύω ότι είναι μια δουλεμένη παράσταση. Κι εντάξει, πλέον έχω βγάλει γύρω στα 60 επεισόδια What the Fact?, προφανώς δεν είναι όπως το πρώτο επεισόδιο.

Έχω μάθει κι εγώ πλέον την «πέννα», στην συγκεκριμένη εκπομπή, οπότε μπορώ να την αναπαράγω σε live version. Από εκεί και πέρα, είναι και μια πρωτότυπη παράσταση. Αυτό είναι που νομίζω πως έχει ελκύσει και πολύ κόσμο. Αυτού του είδους η «διάλεξη» και το ανοιχτό Q&A, το έχει συνηθίσει αυτό ο κόσμος να γίνεται σε κάποιο συνέδριο ή σε κάποιο science festival ή κάτι τέτοιο.

Δηλαδή, όχι σε ένα comedy club να πάει μια random μέρα. Έχει πλάκα που πλέον για να κάνουμε πολιτισμένες συζητήσεις πρέπει να πληρώνουμε εισιτήριο. Στο πώς ξεκίνησε το What the Fact? LIVE, εν ολίγοις, γινόταν το Athens Science Festival στο Γκάζι πριν κάποια χρόνια και μου ζήτησαν μήπως μπορώ να ετοιμάσω κι εγώ μια διάλεξη. Τους ρωτάω πόση ώρα είναι, ήταν στα 15 λεπτά και το δοκιμάζω κι εγώ με τον προτζέκτορα, μου άρεσε, και μετά ετοίμασα άλλη μια διάλεξη με άλλο θέμα, όταν είχα βγάλει το βιβλίο What the Fact? για το Book Τour και ήθελα το Book Tour να μην είναι: «Ελάτε να σας υπογράψω το βιβλίο να δώσουμε τα χέρια και να φύγετε», να έχετε κι εσείς κάτι να θυμάστε.

Έγραψα λοιπόν αυτές τις δύο διαλέξεις και μετά όταν είδα ότι με το stand-up έχω λίγο writer’s block τον τελευταίο καιρό, δηλαδή δεν μου έρχονται και πολλά αστεία, και το λέω στον Μαλλιάτση να το δοκιμάσουμε, χωρίς καμία απολύτως εγγύηση, κάθε φορά που τις έκανα στην επαρχία πήγαιναν μια χαρά αλλά ήταν επειδή ήταν book event. Το δοκιμάζουμε και βλέπουμε. Και το κάναμε μια φορά για πλάκα και λέμε “Εντάξει, κάτι καλό έχουμε εδώ”.

-Στην παράστασή σου έχεις αρκετό κοινό και μικρότερων ηλικιών, πράγμα που είναι πολύ αισιόδοξο αν λάβεις υπόψη ότι μιλάς για θέματα που ουσιαστικά οι έφηβοι θα μπορούσαν να ακούνε στο σχολείο ή να διαβάσουν σε ένα βιβλίο στο σπίτι τους. Αντ’αυτού θα επιλέξουν στην έξοδό τους να πληρώσουν εισιτήριο και να έρθουν σε μια παράσταση που θα τους κάνει να σκεφτούν και θα τους πυροδοτήσει την φαντασία. Γιατί πιστεύεις γίνεται αυτό;

-Τι γιατί; Γιατί πακετάρω την γνώση ωραία κι ευχάριστα! Αυτό είναι το όλο point της εκλαΐκευσης της επιστήμης ρε παιδί μου. Προφανώς θα διαλέξω και θέματα ειδικά για το live. Το live είναι σαν μεγάλο επεισόδιο What the Fact?, το οποίο κρατάει περίπου 35-45 λεπτά, κάτι τέτοιο.

Οπότε και τα θέματα που διαλέγω για What the Fact? LIVE δεν είναι απαραίτητα θέματα τα οποία θα γινόντουσαν επεισόδιο. Προσπαθώ να διαλέγω κάτι πάρα πολύ δημοφιλές, κάτι που να βγάζει ωραία παράσταση… (θα το διαπιστώσεις στην επόμενη πάρα πολύ αυτό παρεμπιπτόντως). Αλλά όσον αφορά το κοινό, έχει έρθει ό,τι ηλικία μπορείς να φανταστείς. Έχει έρθει πιτσιρικαρία, έχουν έρθει λυκειόπαιδα, έχουν έρθει κλασικά φοιτητές ρε παιδί μου, που ξέρεις, αυτό είναι το κύριο κοινό σε παραστάσεις τέτοιου τύπου, δηλαδή οι παραστάσεις που γίνονται σε comedy club, αλλά έχουν έρθει και πολλοί γονείς με παιδάκια, έχουν έρθει δάσκαλοι με τους μαθητές τους σε σχολική εκδρομή.

-Ξεκίνησες πάλι έναν νέο και τελευταίο «κύκλο» What the Fact LIVE στο Λος Άντζελε καταθέτοντας τις απόψεις σου και τους προβληματισμούς σου για τα ρομπότ και το εργασιακό μέλλον με τίτλο παράστασης «Πώς τα ρομπότ θα κλέψουν την δουλειά σου». Είναι κάτι που σε απασχολεί για αυτό και ουσιαστικά η παράσταση πέρα από επιμορφωτική είναι και λίγο σαν μια ανάγκη σου να το επικοινωνήσεις;

-Το συγκεκριμένο θέμα είναι λίγο όλα μαζί. Εντάξει, δεν είναι ότι χάνω τον ύπνο μου ας πούμε τα βράδια φοβούμενος τον εποικισμό από τα ρομπότ. Αλλά γενικώς η τεχνητή νοημοσύνη και ο αυτοματισμός της υπηρεσίας όντως με συναρπάζει. Ειδικά το κομμάτι προς το τέλος, που λέω ότι θα φτηνύνουν οι υπηρεσίες όπως φτηνύναν τα κινητά και οι υπολογιστές.

Και γενικά έβλεπα πως όλα τα βίντεο που είδα και όλα τα άρθρα που διάβασα μιλάνε για την κακή πλευρά που ο κόσμος χάνει τις δουλειές του, αλλά κανείς δεν είχε αναφέρει την καλή πλευρά. Ότι δηλαδή ο καταναλωτής επωφελείται από όλα αυτά. Και όλος αυτός ο συνδυασμός, συν τοις άλλοις είναι ένα πάρα πολύ ωραίο θέμα για παιδιά τρίτης λυκείου, σαν σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός για το μέλλον, για το 2030 ή το 2050.

-Έχεις αναθεωρήσει ποτέ σε κάτι από το feedback του κοινού στις ερωτήσεις που ακολουθούν στο τελευταίο κομμάτι της παράστασης;

-Προφανώς. Η παράσταση που είδες εσύ δεν είναι ολόιδια -τουλάχιστον το κομμάτι της διάλεξης- δεν μοιάζει 100% με το κείμενο όπως ήταν στην πρώτη φορά που το είπα. Όντως έχω πάρει διορθώσεις-προσθέσεις από το κοινό, που ήμουν σε φάση “Ναι ρε μαλάκα, πάρα πολύ καλό αυτό”.

-Έγραψες και ένα βιβλίο το οποίο ουσιαστικά είναι σε γραπτή μορφή τα βίντεο της εκπομπής What the Fact? στο YouTube. Πού θεωρείς ότι έγκειται η επιτυχία του εν λόγω βιβλίου, σε ένα παρόν που η εικόνα κατέχει την πρωτοκαθεδρία και είναι και αυτή ουσιαστικά που σε έκανε διάσημο;

-Ακριβώς αυτό που είπες. Μα το απάντησες μόνος σου. Ο λόγος που είχε επιτυχία το βιβλίο είναι επειδή στην ουσία «διαφημιζόταν» για τρία χρόνια μια φορά στις δύο εβδομάδες στο YouTube. Στην ουσία είναι τρία χρόνια διαφήμιση και built-up. Όχι ότι το είχα σκοπό, αλλά κατά λάθος έγινε. Οποιοδήποτε προϊόν και να πάρεις, οποιοδήποτε βιβλίο, αν έχεις έναν YouTuber με 350.000 συνδρομητές να «ασχολείται» με αυτό το βιβλίο τακτικά κάθε δύο βδομάδες για τρία χρόνια, είναι τεράστια διαφήμιση αν μη τι άλλο.

-Ουσιαστικά δηλαδή είναι σαν να διαβάζουν το σενάριο. Γιατί λοιπόν κάποιος να το αγοράσει;

-Ναι και τους το είπα. Πολλά πιτσιρίκια μου έστελναν: «Έχω δει όλα τα βίντεο, το βιβλίο έχει κάτι καινούργιο; Να το πάρω;» και τους έλεγα «Όχι, μην το πάρεις». Εκτός αν θέλεις να το πάρεις να το κάνεις δώρο, αλλά να ξέρεις ότι εσύ τα έχεις δει όλα δεν θα διαβάσεις κάτι καινούργιο.

Αλλά όπως φαίνεται αυτό που λέμε ότι ο Έλληνας δεν διαβάζει βιβλία και βλέπει μόνο οθόνες… όχι απαραίτητα! Υπάρχει μια χαρά δημογραφικό. Οπότε πολλές από τις πωλήσεις του βιβλίου είναι fans της εκπομπής που ήθελαν να το δείξουν στους γονείς τους ή σε κόσμο που δεν έχει εξοικειωθεί με το YouTube. Και φυσικά υπήρχαν και πολλοί που αγόρασαν το βιβλίο καθαρά για να στηρίξουν την εκπομπή. Ένα υβρίδιο τριών πραγμάτων ήταν η επιτυχία.

-Πριν κάποιο καιρό το όνομα σου είχε έρθει στην επιφάνεια με αρνητικό πρόσημο, εξαιτίας ορισμένων stories σου στο Instagram.

-Σοκάρομαι (ειρωνικά). Ποια από όλα;

-Κυρίως απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες ή συνεντεύξεις σε θέματα που κάνουν «τζιζ» σήμερα.

-Α, ναι. Οι Social Justice Warriors. Όλες αυτές οι ομάδες, οι παρατάξεις ή ό,τι άλλο -whatever the f**k-  όσο οι ίδιοι δεν σε έχουν βάλει στο στόχαστρο δεν έχουν πρόβλημα, θα σου κάνουν μια φιλικότατη συνέντευξη και απλά μια μέρα θα κάνεις μια ατασθαλία που θα τα σπάσεις μαζί τους, είναι σαν αίρεση, σαν θρησκεία κάπως, που θα βλασφημήσεις μια φορά και θα αναιρέσει όλο το καλό που έχεις κάνει μέχρι τώρα, που ούτε πριν γούσταραν απλώς τους έφερνε τα κλικ.

-Έχεις ακολουθήσει μια πορεία αντικειμενικά πιο ήπιας έκφρασης στα λεγόμενά σου, από τα αιχμηρά ΜΠΡΑΦ έως τα πιο «family friendly» What the Fact?. Πως εξηγείς λοιπόν τον «πόλεμο» που δέχτηκες;

-Η λέξη «κλειδί» που λες είναι: αντικειμενικά. Όντως, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ έχω ηρεμήσει από τα ΜΠΡΑΦ, θεωρητικά θα έπρεπε να ασχολούνται με τον Mikeius του παρελθόντος από ότι τον Mikeius του παρόντος. ΑΝ ήταν αντικειμενικοί. Δεν είναι.

-Γιατί όμως; Tί έχει αλλάξει;

-Ποτέ δεν ήταν. Γιατί όταν μου έπαιρναν συνέντευξη όταν ήμουν πιο διάσημος και με «έγλυφαν», νομίζεις ότι αυθεντικά με θαύμαζαν; Όχι.

-Και φαντάζομαι με αυτή την έννοια ούτε αυθεντικά σε «μισούν» από την άλλη. Μόνο για τα κλικ.

-Ναι. Θεωρώ ότι με μισούν από το ΜΠΡΑΦ, γιατί πραγματικά είχα πάρει όλη τους την κοσμοθεωρία και την είχα σκουπίσει στο πάτωμα.

-Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα ΜΠΡΑΦ περιείχαν σε σπερματική μορφή όλα τα μετέπειτα project σου, που στη συνέχεια ασχολήθηκες με το καθένα πιο διεξοδικά. Αυτό συνέβη τυχαία ή το σχεδίαζες από τότε στο μυαλό σου;

-Ναι γιατί τότε στο ΜΠΡΑΦ, δεν ήξερα ότι θα έχω μετέπειτα καριέρα στα media οπότε όλες τις ιδέες που είχα για εκπομπές τις έβαλα στο ΜΠΡΑΦ και μετά τις ξαναξεχώρισα. Δεν το είχα σχεδιάσει γιατί αν το είχα σχεδιάσει από την αρχή δεν θα είχα «σπαταλήσει» κάποια θέματα σε ΜΠΡΑΦ. Θα τα είχα πιάσει σε κάποια άλλη εκπομπή που θα τους ταίριαζε περισσότερο.

-Σκοπεύεις να ανοίξεις σε εύρος το κοινό σου κάνοντας βίντεο και στα Αγγλικά; Από την στιγμή που αυτά έχουν ένα περιεχόμενο καθολικού ενδιαφέροντος και όχι απλά εγχώριο, θα μπορούσες να προσελκύσεις πολύ μεγαλύτερο κοινό που με την σειρά του θα σου επέφερε μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Το ασπάζεσαι αυτό;

-Όχι απαραίτητα. Γιατί πολλές φορές, καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά τελευταίος στην πόλη. Δεν θέλω να είμαι σαν αυτούς τους Έλληνες παίκτες που πηγαίνουν στο NBA και είναι πέντε χρόνια στο NBA και σκουπίζουν τον πάγκο.

-Είναι τόσο μεγάλο το χάσμα δηλαδή πιστεύεις;

-Πιστεύω πως είναι τεράστιο, ρε φίλε. Αλλά ξέρεις μπορεί να κάνω και λάθος και να βγάλω το πρώτο μου βίντεο στα αγγλικά και να πηγαίνει γαμιώντας και να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο και να λέω γιατί δεν το έκανα τόσο καιρό.

-Πιστεύεις όμως ότι θα έχανες κάτι;

-Φυσικά. Χάνω χρόνο και εργατοώρες που θα μπορούσα να αφιερώσω σε ένα ελληνικό content το οποίο εγγυημένα μου φέρνει κάποιο εισόδημα. H πίτα στο εξωτερικό χωρίζεται σε τόσα εκατομμύρια κομμάτια που ίσως να είναι και αργά για εξωτερικό. Και στην τελική είναι και το εξής ρε φίλε, γιατί να βγάλω σειρά εκλαϊκευμένης επιστήμης στα αγγλικά;

Υπάρχουν τόσες. Δεν υπήρχε αντίστοιχο στα ελληνικά. Όταν έβγαλα το ΜΠΡΑΦ δεν υπήρχε ελληνικό rant show ή όταν έβγαλα το Θάψε το Σενάριο δεν υπήρχε κάτι εφάμιλλο του Nostalgia Critic και τα λοιπά.

-Φαίνεται ότι πέρα από δεινός εκλαϊκευτής της επιστήμης και YouTuber, είσαι και βιβλιοφάγος.

-Ναι, πιο παλιά γιατί τελευταία έχω τόσα κείμενα να γράψω και το έχω αραιώσει λίγο.

-Πώς καταφέρνεις να συμπυκνώνεις και να συνδυάζεις ολόκληρα βιβλία σε σύντομα βιντεάκια στο YouTube;

-Η εξάσκηση προφανώς βοηθάει αλλά η εξάσκηση βοηθάει και σε όλα τα υπόλοιπα. Κοίταξε να δεις, έχω διαπιστώσει ότι έχω το εξής ταλέντο: μπορώ να κλείσω τα μάτια μου που λέει ο λόγος και να τηλεμεταφερθώ στην θέση ενός παιδιού γυμνασίου που δεν έχει διαβάσει τίποτα. Όταν σου μιλάω για ένα θέμα μπορώ πάρα πολύ εύκολα να φανταστώ πως είναι να ακούς για αυτό το θέμα χωρίς να έχεις ιδέα.

Για κάποιο λόγο αυτό είναι πολύ δύσκολο για τον συνηθισμένο άνθρωπο. Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι κατοικείς μέσα στο κεφάλι τους. Και δεν το βλέπεις μόνο στην εκλαΐκευση της επιστήμης. Σου στέλνει κάποιος ένα μήνυμα και ξεκινάει την συζήτηση από την μέση. Πόσες φορές σου έχει τύχει αυτό; Από ότι φαίνεται το 95% των ανθρώπων είναι έτσι. Εγώ είμαι σε αυτό το 5% που μπορώ να φέρω τον εαυτό μου στην θέση ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζει τίποτα. Όταν λέμε τίποτα, τίποτα. Δεν παίρνω τίποτα ως δεδομένο.

Γιατί ας πούμε το ηλεκτρικό ρεύμα σε αυτή την περίπτωση είναι αριστερόστροφο; Γιατί είναι επαγωγή. ΟΚ. Τί είναι επαγωγή; Είναι όταν ένας μαγνήτης επηρεάζει αρνητικά αυτό. Τί είναι μαγνήτης; Ο μαγνήτης είναι ένα κομμάτι μέταλλο. Τί είναι μέταλλο; Κατάλαβες; Πάω συνέχεια προς τα πίσω. Σαν τα παιδάκια. Και γιατί αυτό; Και γιατί εκείνο; Και όταν φτάσω σε κάτι που και ένα 8χρονο ρε παιδί μου θα ξέρει, ξέρω ότι σταματάω και ξαναπάω προς την άλλη μεριά.

-Αν σε ένα εντελώς υποθετικό σενάριο είχες την επιλογή να μην έβγαζες ποτέ την μάσκα, έχοντας φτάσει στην τωρινή σου αναγνωρισιμότητα, θα το έκανες;

-Ναι. Αύριο. Τώρα. Εννοείται. Αλλά δυστυχώς δεν γίνεται, είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσω. Αλλά προφανώς δεν είμαι αχάριστος, οπότε it’s OK. Σκέψου το, θα είχα την ησυχία μου, θα είχα τις παρέες μου. Και θα ήταν απλά το εισόδημά μου. Δεν μπορείτε να χωνέψετε ότι κάποιοι «celebrities» ΔΕΝ θέλουν να είναι. Απλώς επηρεαζόμαστε από το 99% των «celebrities» που είναι εθισμένοι στο να είναι «celebrities», σαν να είναι ηρωίνη.

Οπότε όταν λαμβάνεις τέτοια σήματα, είναι λογικό να θεωρείς ότι έχουμε όλοι την ίδια νοοτροπία. Όχι. Τώρα το έχω κάπως συνηθίσει, έχω δεχτεί ότι αυτό είναι το τίμημα. Έχω πει στον εαυτό μου: “Μιχάλη, αν σε χαλάει τόσο πολύ τότε πήγαινε να βρεις μια δουλειά γραφείου. Σου αρέσει που κάνεις το χόμπι σου σαν επάγγελμα; Αν ναι, τότε βούλωνε και κάν’ το. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται”.

-Πιστεύεις ο κωμικός, ο YouTuber και κατ’ επέκταση ο κάθε Influencer όπως εσύ, οφείλει να είναι φορέας ηθικής;

-Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι φορέας ηθικής. Όλοι είμαστε φορείς ηθικής, γιατί φορέας ηθικής είναι οι πράξεις σου, γιατί θεωρίες μπορούμε να λέμε όλο το βράδυ. Ηθικό τι εννοείς;

-Καλό, ηθικά σωστό.

-DEFINE “καλό”. Εγώ ξέρω, μην ανησυχείς. Αλλά η δική μου ηθική είναι η ανηθικότητα κάποιου άλλου. Οπότε… Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να μην είσαι φορέας ηθικής. Το «ορθό» εννοείς; Σου λείπει μια λέξη για να συμπληρώσεις την φράση. Το «πολιτικά».

-Φαντάζομαι αυτό που εννοώ είναι αν έχεις καλή πρόθεση σε ό,τι κάνεις.

-Ναι. Αυτό σίγουρα. Η ηθική που έχω εγώ σαν καθημερινός άνθρωπος είναι και αυτό που βγάζω και στο δημόσιό μου πρόσωπο. Προφανώς σε φυσιολογικά πλαίσια. Εκτός όταν κάνω πλάκα. Τώρα αν εσύ δεν θέλεις να πιστέψεις ότι κάνω πλάκα… Κρίνε, αλλά μην εκπλήσσεσαι όταν σε κρίνουν. Έχεις το ελεύθερο να κάνεις ό,τι θες, αλλά μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα μετά.

Ο καθένας τραβάει μια γραμμή ξεχωριστά. Και συνήθως αυτή η γραμμή είναι θολή. Όχι ανύπαρκτη, αλλά θολή. Για κάποιους που πιστεύουν σε κάποιο δόγμα ή καθαρή πολιτική παράταξη βέβαια, είναι πιο ξεκάθαρη. Όμως πάντα, όσο ωραίο κόσμο και να θες να πλάσεις, όσο καλές προθέσεις και να έχεις, πρέπει να σέβεσαι και να αναγνωρίζεις το πιθηκάκι εκεί στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Όχι να το υπακούς, ούτε να είσαι σκλάβος του. Αλλά να το σέβεσαι και να προσαρμόζεις τα σχέδιά σου σύμφωνα και με την ύπαρξή του.

Κι εκεί είναι καμιά φορά που διαφωνώ με κάποιους «intellectuals» των οποίων τα βιβλία διάβασα πιο μικρός. Δεν είμαι του ουτοπικού γενικώς. Είμαι ρεαλιστής και είμαι fan του να είσαι συμφιλιωμένος με την ανθρώπινη φύση σου.

-Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από το «κοινωνικό κατασκεύασμα» που ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια.

-Ναι, I guess. Γιατί είχαμε πάρα πολλά «κοινωνικά κατασκευάσματα» πριν καν υπάρξουν σύγχρονες κοινωνίες. Οπότε εκεί η θεωρία καταρρέει λιγάκι. Πώς γίνεται να είναι social construct κάτι το οποίο παρατηρείς και σε κοινωνίες μυρμηγκιών, γλάρων ή χιμπατζήδων;

• Έχεις φτιάξει και ένα κανάλι που λέγεται JUMPCUT στο οποίο υπάρχουν εκπομπές από διάφορους δημιουργούς, στις οποίες συμπεριλαμβάνεσαι και εσύ. Πώς ήρθε αυτή η ιδέα και τι βλέψεις έχεις;

Το JUMCUT το ιδρύσαμε κυρίως σαν ένα δεύτερο κανάλι για να έχω κάποιες εκπομπές ή κάποια μεμονωμένα βίντεο τα οποία δεν μπορούσαν να χωρέσουν στις εκπομπές που έχω στο κανονικό μου κανάλι και για να κάνω κάποιες συνεργασίες με κάποιους YouTubers που θέλουν έστω κι ένα δίκτυο. Στο JUMPCUT ο κοινός παρονομαστής είναι το μεράκι. Εάν δεν σε νοιάζουν τα views ή οι χορηγίες και σε νοιάζει μόνο να κάνεις αυτό που γουστάρεις χωρίς να σου λέμε τίποτα, έλα σε εμάς! Κι έτσι ξεκίνησε ενώ παράλληλα είμαστε ανοιχτοί και σε καινούργια πράγματα απλώς αυτή την στιγμή είμαστε πολύ λίγοι. Στην ουσία θέλουμε έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν θα κάνει τίποτα όλη μέρα παρά μόνον θα τρέχει και θα αναλαμβάνει τα διαδικαστικά του καναλιού. Μόνο έτσι θα ανέβουμε παραπάνω από αυτό που είμαστε τώρα. Τώρα είμαστε εκεί που είμαστε καθαρά organically. Κι αυτό την σήμερον ημέρα, ξέρεις ότι δεν παίζει αυτό. Έχει ένα ξεκάθαρο ταβάνι.

• Είναι γνωστό πως μέσα από τις συνεντεύξεις σου εκφράζεις με θάρρος την άποψή σου ακόμη κι αν αυτή παρεισφρέει και σε άλλους τομείς, όπως της πολιτικής. Θέλω να μου πεις την άποψή σου για τα πολιτικά τεκταινόμενα υπό το κοινωνικό πρίσμα. Ποιά η άποψή σου καταρχάς για το γενικό «διαίρει και βασίλευε» που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα; Πώς μπορούμε να ομονοήσουμε και να βρούμε έναν κοινό τόπο;

Θες να σου πω; Κάποια εξωτερική απειλή. Όπως πάντα. Οι μόνες περιπτώσεις που εγγυημένα μπορεί να συμβεί αυτό στην ιστορία είναι όταν έρχεται μια ανώτερη παράταξη η οποία θεωρείς ότι είναι η απειλή σου. Και στην πραγματικότητα όπως φαίνεται, ΟΧΙ, δεν κλάνετε μία μεταξύ σας σε σχέση με αυτό που έρχεται. Τώρα πέραν αυτού, πιστεύω πως η πολιτική φόρτιση και η πόλωση που έχει γίνει είναι τα social media. Είναι ο μεγάλος καταλύτης, το εργαλείο αυτό. Έχει δημιουργήσει διάφορες ψευδαισθήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι κάποτε όταν ήθελες να γίνεις ακτιβιστής, το λέει και η ίδια η λέξη, ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ, έπρεπε να βγεις από το σπίτι σου, σε μια πλατεία ή μια γειτονιά και να συναντήσεις τους ομοϊδεάτες.

Τώρα στα chatrooms, τα forums και τα social media rooms ή οτιδήποτε, μαζεύονται όλοι και είναι σε φάση: «Ποιος είναι ο στόχος; Έφερες τον στόχο; Όχι εσύ τον έφερες; Όχι». Ξαφνικά έχεις έναν κόσμο ο οποίος είναι χαμένος, κυρίως νεολαία. Ψάχνει έναν σκοπό και τον βρίσκει σε λάθος πράγματα. Κι επίσης τα social media είναι πολύ καλό recruitment tool για αιρέσεις. Κάποτε για να διαδοθεί ένα cult, έπρεπε να χτυπήσεις πόρτες, να μοιράσεις φυλλάδια. Πλέον αυτή η διαδικασία έχει «λιπανθεί» όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία. Κι ακόμα ζούμε την περίοδο που έρχεται το impact και γιγαντώνεται.

Μετά θα πάει το εκκρεμές προς τα πίσω. Θα βρούμε έναν ώριμο τρόπο να αντιμετωπίζουμε αυτή την νέα τεχνολογία. Αλλά προς το παρόν, ζούμε τα χρόνια της early τηλεόρασης που δεν ξέραμε τι να την κάνουμε. Είμαστε σε αυτό το κομμάτι μετά το ίντερνετ, ήρθε η σειρά των social media να περάσουν το δικό τους dot-com bubble. Κι επειδή είμαστε κοινωνικά όντα ούτως η άλλως, τα social media είναι σαν ηρωίνη για την ανθρώπινη ψυχή.

-Κάτι τελευταίο που θέλεις να προσθέσεις;

-Συνεχίζουμε δυναμικά με την εκπομπή Broscar και το Big Business και μαζί με αυτά σκάει από Σεμπτέμβρη καινούργια εκπομπή στο κανάλι μου!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κάθε Κυριακή στο Λος Άντζελε, Κορυζή 4, Αθήνα

Ώρα έναρξης: 19.00

Είσοδος 10€

Κρατήσεις εισιτηρίων:  Τηλεφωνικά στο 2109215740, καθημερινά 16:00 -19:00 και ηλεκτρονικά στο viva.gr