Η έκθεση του «Ήρωες από μέταλλο», που παρουσιάζεται με τεράστια επιτυχία στο δημαρχείο του Σίδνεϋ της Αυστραλίας, όσα τον κέντρισαν στο να δημιουργήσει στο παρελθόν τις προσωπογραφίες της Μαρίας Κάλλας, της Grace Kelly και του Ρομανώφ, οι άνθρωποι που τον έχουν επηρεάσει περισσότερο στη διαδρομή της ζωής του, τα όνειρά του αλλά και όλα όσα θέλει να προσφέρει μέσω της τέχνης, είναι κάποια από τα θέματα που συζητήσαμε με τον καταξιωμένο διεθνούς φήμης εικαστικό.

Ο Νίκος Φλώρος σε μία κατάθεση ψυχής στo Artviews.

Γράφει η Ζέτα Τζιώτη

-Νίκο, οι “Ήρωες από μέταλλο” ξεκίνησαν τη διεθνή διαδρομή τους και έχοντας λάβει ήδη διθυραμβικές κριτικές πέραν της Ελλάδος και στην Αυστραλία, όπου και παρουσιάζονται αυτές τις μέρες. Η έκθεση αυτή έχει προσελκύσει ήδη κατά την πρώτη εβδομάδα που εκτίθεται στο δημαρχείο του Σίδνεϋ το τεράστιο ενδιαφέρον του Αυστραλιανού κοινού. Πώς αισθάνεστε βλέποντας το πολύτιμο έργο σας να λαμβάνει αναγνώριση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης;

-Δεν είναι η πρώτη φορά που η δουλειά μου ταξιδεύει στο εξωτερικό. Αρκετές εκθέσεις μου κατά το παρελθόν παρουσιάστηκαν σε διάφορες χώρες του κόσμου με μία εξ αυτών να έχει παρουσιαστεί και στην Αυστραλία. Σίγουρα είναι ιδιαίτερη τιμή για εμένα το ότι με κάλεσαν στο συγκεκριμένο κτήριο, στο δημαρχείο του Σύδνεϋ.

Επειδή θέμα της έκθεσης δεν είναι άλλο από την ελληνική επανάσταση, αισθάνομαι ότι μεταφέρω μαζί μου ένα έθνος και παράλληλα έχω μια ευθύνη, ένα χρέος ως Έλληνας. Ένα από τα έργα μου είναι η ελληνική σημαία. Και την παρουσιάζω από μία άλλη οπτική πάντοτε με απεριόριστο σεβασμό. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Για εμένα δεν είναι απλά μια έκθεση, είναι κομμάτι της ψυχής μου.

Θέλω μέσα από αυτήν να μεταδώσω το μήνυμα για την ελευθερία του ανθρώπου! Εύχομαι αυτό να γίνει αντιληπτό από όσους την επισκεφθούν. Η έκθεση στο Σίδνεϋ με θέμα την Επανάσταση του 1821 διοργανώθηκε από τον οργανισμό της Βασιλειάδας, πρόεδρος του οποίου είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος. Ευχαριστώ θερμά τόσο τον Αρχιεπίσκοπο, όσο και τον οργανισμό για την αγαστή συνεργασία.

-Να θεωρήσω πως ήταν ένα μεγάλο όνειρο σας να γίνει γνωστό το έργο σας παγκοσμίως;

-Όχι δεν ήταν αυτό το όνειρό μου. Είχα και έχω άλλα όνειρα που για εμένα είναι πιο σημαντικά από την αναγνωρισιμότητα. Το ότι έγινα γνωστός διεθνώς μέσα από την τέχνη μου, προέκυψε. Δεν το κυνήγησα. Προέκυψε. Αυτό που κάνω είναι να το αποδέχομαι. Η δυναμική της τέχνης μου έκανε πολλές φορές το γύρο του κόσμου και συνεχίζει. Φαντάζομαι πως για να συμβαίνει αυτό και να έχει διάρκεια, κάτι θα βρίσκουν ενδιαφέρον. Σπάνια διαβάζω τι γράφουν για εμένα. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι ιδιαίτερο ώστε να «αυτοθαυμάζομαι».

Ένα από τα έργα μου είναι η ελληνική σημαία. Και την παρουσιάζω από μία άλλη οπτική πάντοτε με απεριόριστο σεβασμό. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Για εμένα δεν είναι απλά μια έκθεση, είναι κομμάτι της ψυχής μου. Θέλω μέσα από αυτήν να μεταδώσω το μήνυμα για την ελευθερία του ανθρώπου! Εύχομαι αυτό να γίνει αντιληπτό από όσους την επισκεφθούν.

-Τι διαφορές εντοπίζετε στον εαυτό σας σε σχέση με το παρελθόν;

-Η τέχνη έχει την ιδιότητα που σε κάνει να χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Κι αυτό γιατί ασχολείται με το αιώνιο παρόν και όχι με τον κυκλικό γήινο χρόνο!

Έτσι κι εγώ, ως πιστός υπηρέτης της, παραμένω σαν αιώνιος έφηβος που με την ίδια περιέργεια αναζήτησης και δημιουργικότητα ανακαλύπτω τα πράγματα κάθε φορά από την αρχή ξανά! Μόνο η νοσταλγία αγαπημένων ανθρώπων που φεύγουν από δίπλα μας προστίθεται σαν συναίσθημα. Αλλά με εκείνους ορίζεις ένα άλλο σημείο συνάντησης για αργότερα. Όλα αλλάζουν κι όλα μένουν ίδια. Γι αυτό αφήνομαι στην ροή του ποταμού.

-Δημιουργήσατε στο παρελθόν τις προσωπογραφίες της Μαρίας Κάλλας, της Grace Kelly στου Ρομανώφ… Τι ξεχωριστό σάς κέντρισε στις συγκεκριμένες προσωπικότητες;

-Όλες αυτές οι προσωπικότητες έχουν ένα μεγάλο εκτόπισμα. Μία δύναμη και ενέργειας που σε μαγνητίζει. Έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους για πάντα χαραγμένο στην ανθρωπότητα. Θυμάστε μία σκηνή από την Οδύσσεια του Ομήρου, όπου ο Οδυσσέας σκάβει ένα λάκκο και θυσιάζει ένα αμνό ώστε να γεμίσει με αίμα τον λάκκο και να επικοινωνήσει με τα πνεύματα του κάτω κόσμου που του ζητούν αίμα για να μιλήσουν;

Έτσι και εγώ θυσιάζω τον εαυτό μου και το δικό μου αίμα πάνω στα έργα μου και με μυστηριακό τρόπο προετοιμάζω τα υλικά μου, τα ψαλίδια, τα σφυριά, τα μαχαίρια, όλα είναι μέρος της θυσίας. Και τότε έρχονται όλες αυτές οι ψυχές που θέλουν να πάρουν μορφή ξανά, να ζήσουν μέσα από ένα έργο, να κοιτάξουν κατάματα τον θνητό θεατή και να ξαναζήσουν την δόξα τους. Να γίνουν ένα μαζί του και να τον ακολουθήσουν στον κόσμο των ζωντανών. Υπάρχουν φορές που αισθάνομαι ότι με χρησιμοποιούν για να ζήσουν ξανά. Άλλωστε δεν υπάρχει άλλο μέσο. Μόνο η τέχνη ενώνει αυτούς τους δύο κόσμους.

-Η έκθεση που παρουσιάζετε στην Αυστραλία είναι εμπλουτισμένη με το μοναδικό σε τεχνοτροπία πορτρέτο της Βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ, το οποίο και εκτίθεται για πρώτη φορά στο κοινό. Πώς αποφασίσατε να δημιουργήσετε το πορτρέτο της συγκεκριμένης γυναίκας;

-Είναι ένα σύμβολο εξουσίας, θα τολμούσα να πω, το απόλυτο σύμβολο εξουσίας. Η Βασίλισσα Ελισάβετ η II, παραμένοντας στο αξίωμά της περισσότερο από κάθε άλλο μονάρχη, έφτασε να εκπροσωπεί τη γήινη δύναμη.

Αν ήταν θεά, θα ήταν η Ήρα: σταθερή και συντηρητική που όμως τα τόσα χρόνια στην εξουσία την κάνουν και λίγο επαναστάτρια. Φυσικά έχει προηγηθεί το έργο μου που απεικόνιζε τη Βασίλισσα Ελισάβετ την I, το οποίο και βραβεύθηκε από τον διευθυντή του μητροπολιτικού μουσείου της Νέας Υόρκης.

Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου και τώρα παρουσιάζω το πορτραίτο της Βασίλισσας Ελισάβετ II, και θεωρώ πως έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους.

 Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι ιδιαίτερο ώστε να «αυτοθαυμάζομαι»

– Ποιοι άνθρωποι σάς έχουν επηρεάσει περισσότερο στη ζωή σας;

– Πρώτος απ’ όλους ο αγαπημένος μου φίλος μου George Best Costacos, που έφυγε πολύ γρήγορα από την ζωή. Του χρωστάω πολλά. Ήταν φύλακας άγγελος μου και δάσκαλος αυστηρός στην Νέα Υόρκη στα πρώτα βήματα μου!

Ακόμη, ο γέροντας Παΐσιος που με έχει διδάξει τόσα πολλά με την απλότητα της σκέψης του. Γιατί εξηγούσε τα μεγαλύτερα μυστήρια της ζωής με τον πιο απλό τρόπο , με το βλέμμα ενός μικρού παιδιού! Αυτόν τον άνθρωπο έχω «ζηλέψει» στη ζωή μου όσο κανέναν άλλον. Δεν θα έλεγα ότι είμαι θρήσκος ούτε καν άξιος να μιλάω για αυτούς τους ανθρώπους αλλά αναφέρομαι σε εκείνον γιατί κανένας άλλος ποτέ δεν με εντυπωσίασε όσο ο γέροντας, όση μόρφωση, πλούτο ή εξουσία κι αν είχε.

Εύχομαι πραγματικά ο τρόπος σκέψης του γέροντα να γίνει η νέα «πανδημία» και η αγάπη του για τον άνθρωπο να είναι το επόμενο «εμβόλιο».

-Τι σας δίδαξαν;

-Με έμαθαν να σέβομαι τον εαυτό μου και τον συνάνθρωπο μου και ότι στην ζωή δεν εξαγοράζονται τα πάντα με το χρήμα! Με έμαθαν πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να δίνεις, ειδικά όταν δεν έχεις να δώσεις.

– Στα πρόσωπα που ως επί το πλείστο επιλέξατε προκειμένου να παρουσιάσετε γλυπτά καλλιτεχνήματα, έχει κοπεί το νήμα της ζωής τους. Ποια εν δυνάμει προσωπικότητα εξ όσων έχετε δημιουργήσει θα θέλατε να γνωρίσετε;

– Ειλικρινά εγώ δεν αισθάνομαι πως οι άνθρωποι αυτοί δεν «ζουν». Εγώ «συνομιλώ» μαζί τους τώρα περισσότερο από ότι θα επικοινωνούσαμε αν ήταν εν ζωή. Περνάω μαζί τους πολλές ώρες. Συζητάμε αυτά που δεν τολμούσαν να πουν όσο ζούσαν ακόμα. Νιώθω ότι με εμπιστεύονται στο να αποτυπώσω τις ψυχές τους.

– Από πού αντλείτε δύναμη στην καθημερινότητά σας;

– Αντλώ δύναμη από την προσευχή και από την σκέψη ότι τίποτα δεν μου ανήκει. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι είμαι περαστικός και ότι κάθε μέρα είναι ένα μεγάλο δώρο που μου δίνεται και δεν είναι δεδομένο. Ξυπνάω και αισθάνομαι ευλογημένος που υπάρχω κι εγώ μέσα σε αυτή την τεράστια δημιουργία και είμαι μέρος της. Αυτό μου αρκεί.

Ο γέροντας Παΐσιος που με έχει διδάξει τόσα πολλά με την απλότητα της σκέψης του. Γιατί εξηγούσε τα μεγαλύτερα μυστήρια της ζωής με τον πιο απλό τρόπο , με το βλέμμα ενός μικρού παιδιού! Αυτόν τον άνθρωπο έχω «ζηλέψει» στη ζωή μου όσο κανέναν άλλον.

-Τι ακόμη δεν έχετε πραγματοποιήσει και είναι στις προτεραιότητες σας να υλοποιήσετε;

– Όνειρό μου είναι η δημιουργία ενός μουσείου όπου θα εκτίθενται τα έργα μου από όλες τις διαφορετικές συλλογές. Το οραματίζομαι ως έναν σταθμός που θα μπορεί κάποιος να δει από κοντά όλα αυτά τα έργα που έχουν ταξιδέψει σε διάφορα μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο!

Φυσικά, λαχταρώ να το κάνω στη χώρα μου, όμως δυστυχώς εδώ δεν υπάρχουν σοβαροί υποστηρικτές που θα μπορούσαν να επενδύσουν σε κάτι τέτοιο.

– Τι θέλετε να προσφέρετε μέσω της τέχνης σας;

– Θα ήθελα μέσα από την τέχνη μου, να γίνει διακριτό στους ανθρώπους, ότι η ομορφιά υπάρχει παντού. Μπορείς να την δεις ακόμη και σε ένα κουτάκι αναψυκτικού. Μακάρι κάποια στιγμής τα έργα μου να δημιουργούν συναισθήματα, άσχετα με τον αν τα υπογράφω ή όχι.

– Πώς ονειρεύεστε τη ζωή σας έπειτα από δέκα χρόνια;

– Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως θα ήθελα να δημιουργώ. Ξέρετε ο χρόνος όλων μας σε αυτή την πλάση είναι περιορισμένος. Οπότε θα ήθελα να μου δοθεί χρόνος και ενέργεια να μπορώ να δημιουργώ όσα περισσότερα έργα μπορώ. Γιατί αισθάνομαι πως αυτό πρέπει να κάνω…

Θα ήθελα μέσα από την τέχνη μου, να γίνει διακριτό στους ανθρώπους, ότι η ομορφιά υπάρχει παντού. Μπορείς να την δεις ακόμη και σε ένα κουτάκι αναψυκτικού. Μακάρι κάποια στιγμής τα έργα μου να δημιουργούν συναισθήματα, άσχετα με τον αν τα υπογράφω ή όχι.