Ο Νίκος Σαμαράς ζει και εργάζεται στη Λάρισα. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Κλουζ της Ρουμανίας και στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Το βίντεο, οι εγκαταστάσεις και κυρίως η ζωγραφική είναι τα μέσα που χρησιμοποιεί από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα δημιουργώντας έργα επηρεασμένα από την σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Ως τις 20 Ιουλίου παρουσιάζει την νέα του δουλειά στον Πειραιά στην ΔΛ Gallery.
Ο Αλέξιος Παπαζαχαρίας και ο Γιώργος Αλέξανδρος Σαμαράς σχολιάζουν: «…Το αποτέλεσμα, σχεδιαστικά, παραπέμπει περισσότερο σε μοτίβο, παρά σε τοπίο. Το χρώμα όμως απαλλαγμένο από περιορισμούς επαναληπτικότητας επαναφέρει τα χαρακτηριστικά του βάθους και της προοπτικής. Τα χρώματα της παλέτας του δεν χαρακτηρίζονται στο σύνολο τους ως έντονα εκτός από κάποιες μη επαναλαμβανόμενες εξαιρέσεις.
Η τοποθέτηση τους μέσα στη σύνθεση γίνεται κυρίως βάσει τονικότητας και έπειτα μέσα από αντιθετικούς ή συμπληρωματικούς συνδυασμούς, καταλήγοντας φαινομενικά να μη συνδέονται με τίποτα το ρεαλιστικό. Οι διαφορετικές τονικότητες επιτρέπουν στο μοτίβο να αποκτήσει ξανά την αίσθηση του βάθους και να διαπραγματευτεί το χώρο μέσα σε μία καλειδοσκοπική εικόνα που μοιάζει περισσότερο οργανωμένη παρά ψυχεδελική. »
Γράφει η Ζέτα Τζιώτη
– Παρουσιάζετε την νέα σας δουλειά στην ΔΛ Gallery με τίτλο «Mirage». Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
– Mirage σημαίνει αντικατοπτρισμός ή οφθαλμαπάτη. Δεν ξεκίνησε όμως έτσι. Με μάγευε η συμμετρία των αντικειμένων και κυρίως των κτιρίων στην σύγχρονη αρχιτεκτονική. Είμαι λάτρης του minimal και του ύφους της σχολής του Bauhaus. Η περίοδος αυτή επέδρασσε καταλυτικά στη δουλειά μου.
– Έχετε σπουδάσει στη Ρουμανία και στην Ιταλία, δύο χώρες με τόσο διαφορετικές πολιτιστικές καταβολές. Πώς αυτό το «κράμα» πολιτισμών έχει επηρεάσει τη δουλειά σας;
– Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν επιρροές από αυτές τις δύο χώρες. Δύο πόλεις, δυο χώρες τόσο διαφορετικές όπως το Κλουζ της Ρουμανίας και η Φλωρεντία της Ιταλίας, τουλάχιστον την περίοδο των σπουδών μου.
– Από ποιους καλλιτέχνες λοιπόν έχετε δεχτεί επιρροές;
– Πολλοί είναι οι καλλιτέχνες που θαυμάζω και ζηλεύω. Δεν ήταν όμως η αφορμή για άμεση επιρροή στη δουλειά μου. Καθώς πιστεύω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για παρθενογένεση στην τέχνη, κάποια ασυνείδητη επιρροή θα υπάρχει και στα δικά μου έργα. Τίποτα όμως δεν είναι ίδιο ακόμη κι αν προσπαθήσεις να το αντιγράψεις. Άλλωστε η προσωπική ματιά διαφέρει από άτομο σε άτομο.
– Στην ενότητα Mirage, όπως ήδη αναφέρατε, η αφετηρία είναι ο αντικατοπτρισμός. Πώς προέκυψε;
– Πηγή έμπνευσης η ίδια η αρχιτεκτονική, κυρίως η σύγχρονη. Κτίρια απαλλαγμένα από περιττές λεπτομέρειες, λιτά αντανακλώνται και αναδιπλασιάζονται. Το χρώμα και η προοπτικότητα δημιουργεί την αίσθηση του βάθους. Τίποτα το ρεαλιστικό δεν θυμίζει τα επαναλαμβανόμενα αρχιτεκτονήματα – μοτίβα. Μάλλον απόκοσμα μένουν να αιωρούνται στο κενό.
Η σχολή του Bauhaus επέδρασσε στην λιτή χρήση της γραφής στα έργα μου. Όπως αναφέρω σε κείμενο της έκθεσής μου, στην ενότητα Mirage ο χώρος ανοίγεται προς κάθε κατεύθυνση δημιουργώντας ένα τρισδιάστατο δυναμικό μόρφωμα που φέρει ταυτόχρονα στοιχεία παρελθόντος και μέλλοντος.
-Τα έργα σας έχουν μια οργανωμένη δομή χρησιμοποιώντας την προοπτική ως οπτική παραμόρφωση. Ποια η σημασία του σχεδίου;
– Η προοπτική παραμόρφωση μιας εικόνας εξαρτάται από το σημείο οράσεως. Σε πολλά μου σχέδια χρησιμοποιώ σκόπιμα το στοιχείο της οπτικής παραμόρφωσης δίδοντας στην πρωτογενή εικόνα μια άλλη διάσταση, πολλές φορές χαρακτήρα προοπτικών παιχνιδιών. Ένας άλλος κόσμος μου με έκπληξη αποκαλύπτεται.
– Ποιος ο ρόλος του χρώματος στα έργα σας;
-Η αντίθεση (contrast) σκούρου-ανοιχτού λειτουργεί σαν προοπτική. Το ίδιο και η βαθμιαία διαμόρφωση του χρωματικού τόνου. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη παλέτα που χαρακτηρίζει τα έργα μου. Άλλοτε επικρατεί έντονη παλέτα, πρώτου ή δευτέρου βαθμού και άλλοτε τρίτου, τετάρτου κλπ (γήινες αποχρώσεις).
– Αναφέρατε ότι «τα ισχυρά γεωμετρικά στοιχεία παραπέμπουν στη στήλη που χρησιμοποιεί ο S. Kubrick στην Οδύσσεια του Διαστήματος». Έχετε εμπνευστεί από τον κινηματογράφο σε αυτή την ενότητα της δουλειάς σας;
– Αυτό που πάντα με μάγευε στον κινηματογράφο ήταν η εικόνα. Ο λόγος έρχονταν δεύτερος, τουλάχιστον στην αρχή δεν μπορούσα να τον παρακολουθήσω καθώς χανόμουνα στην εικόνα. Έτσι προτιμούσα τη λιτή χρήση του λόγου κάτι που υπήρχε στην “Οδύσσεια του Διαστήματος” στην ταινία του S. Kubrick μαζί με τα πρωτοποριακά για την εποχή τους ειδικά εφέ.
-Ζείτε και εργάζεστε στην Λάρισα. Αυτό σας επιτρέπει να αφιερώνεστε στη δουλειά σας αναπόσπαστος. Πιστεύετε όμως ότι είναι και αρνητικό καθώς δεν σας επιτρέπει να έρχεστε σε συχνή επαφή με τις Αθηναϊκές γκαλερί;
– Το να ζω στην επαρχία, στην πόλη μου είναι επιλογή. ΄Έχει τα αρνητικά αλλά και τα θετικά της μια τέτοια επιλογή. Δεν βρίσκεσαι άμεσα σε κύκλους συλλεκτών, γκαλερί, ιστορικών και κριτικών τέχνης με αποτέλεσμα να χάνεις ως ένα βαθμό το στοιχείο της αναγνωσιμότητας, αλλά σε βγάζει από την αγωνία της καθημερινής επαφής μαζί τους.
Πάντα υπάρχει η δυνατότητα να παρακολουθείς ότι συμβαίνει στη σύγχρονη τέχνη μέσα από έντυπα τέχνης και από το διαδίκτυο. Δεν έχεις σίγουρα τη δυνατότητα της άμεσης επαφής αλλά μήπως την έχω από τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό δεν σταματάει πουθενά και δεν θα ήθελα με τίποτα να μπω σε μια τέτοια διαδικασία.
– Πώς έχουν σχολιάσει οι συλλέκτες σας και οι φιλότεχνοι την ενότητα «Mirage»;
– Θετικά σχόλια και ενδιαφέρον. Τους ευχαριστώ.
– Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
– Προγραμματίζω έκθεση το φθινόπωρο του 2019 στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας “Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα” και το 2020 ατομική στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ στην Αθήνα με μια εξέλιξη της τωρινής δουλειάς.
Info Έκθεσης
Nikos Samaras – ”Mirage”
Διάρκεια Έκθεσης: 17 Μαΐου έως 20 Ιουλίου 2019
Ώρες Λειτουργίας: Τετάρτη – Σάββατο 12:00 – 17:00
Πέμπτη – Παρασκευή 12:00 – 19:00
ΔΛ gallery, Αγίου Δημητρίου 74 & Μεσολογγίου 55α, Πειραιάς
