O Kωνσταντίνος Μπάσιος Ιστορικός Τέχνης-Αρχιτεκτονικής και Πολιτικός Επιστήμονας είναι γεννημένος στο Τορόντο του Καναδά όμως ζει κι εργάζεται στην Ελλάδα στην παρούσα φάση.
Επιμελείται εκθέσεις για γκαλερί, μουσεία και πολιτιστικούς οργανισμούς στην Αθήνα και την περιφέρεια της χώρας, ενώ δεν αποφεύγει τις εισηγήσεις ως προσκεκλημένος ομιλητής.
Είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Εργαστήριο Πολιτικής Επικοινωνίας και Μέσων Πληροφόρησης και εισηγητής/υπεύθυνος για τη λειτουργία της ‘‘Παροδίου Στοάς’’ από το 2017, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Κείμενά του υπάρχουν σε συλλογικούς τόμους, με κύριο χαρακτηριστικό την επιστημονική διακλαδικότητα.
Δηλώνει μέλος της A.I.C.A. (Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης).
Στο κείμενο που ακολουθεί ο Κωνσταντίνος Μπάσιος μας παρουσιάζει:
Μια άλλη εκδοχή παρουσίασης της Σύγχρονης Τέχνης:
η ‘‘Παρόδιος Στοά’’ (“Side-way Stoa”)
στην Αιόλου-Κολοκοτρώνη-Βασιλικής
στην πλατεία της Αγίας Ειρήνης
Από το φθινόπωρο του 2017, σε ένα κτήριο-τοπόσημο του μεταπολεμικού μοντερνισμού, έχει αρχίσει μια διαφορετική προσπάθεια, σε ό,τι αφορά τον τρόπο που θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε, για την παρουσίαση της Σύγχρονης Τέχνης, στην Αθήνα.
Η αφορμή δόθηκε από το γεγονός ότι μέσα στο Εμπορικό Τρίγωνο και πριν την παρούσα φάση re-gentrification υπήρχε και υπάρχει μια πανεπιστημιακή εγκατάσταση 7όροφη, παραχωρημένη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης (στεγάζοντας διδακτικές, ερευνητικές και διοικητικές μονάδες του), που διαθέτει τρεις προσόψεις εκτεινόμενες κατά μήκος των οδών Αιόλου-Κολοκοτρώνη και Βασιλικής.
Ο αυξημένος συντελεστής δόμησης, που δόθηκε στην περιοχή και η επακόλουθη οικοδομική πυκνότητα που συνέβη -μετά τη δεκαετία του 1950- ενέτεινε την αντίληψη να θεωρούμε μια περιοχή μόνο από τις ισόγειες χρήσεις των κτηρίων. Αυτή η αστεακή συνθήκη κατανόησης του δημοσίου χώρου επηρεάζεται και από τη σχετική στενότητα του πλάτους των οδών, παρά τις εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια.
Το κτήριο, λοιπόν, που στεγάζει την ‘‘Παρόδιο Στοά’’, έχει περιμετρικά και κατά μήκος των τριών προσόψεων, όχι μόνο μια εγγεγραμμένη στοά στο ισόγειο επίπεδο, αλλά και μια σειρά καταστημάτων, που επί πολλά χρόνια έδιναν έναν τόνο εγκατάλειψης.
Με την ιδιότητα του Επόπτη του Τμήματος και με την παράλληλη αρμοδιότητα του Ιστορικού και Κριτικού Τέχνης και Αρχιτεκτονικής (και ως μέλος της International Association of Art Critics, -A.I.C.A.- με έδρα το Παρίσι), εισηγήθηκα στο Τμήμα μου την χρήση αυτών των ισογείων χώρων, προκειμένου να εκτίθενται έργα Σύγχρονης Τέχνης.
Η πρόταση έγινε δεκτή και έκτοτε, στη λεγόμενη ‘‘Παρόδιο Στοά’’ έχουν φιλοξενηθεί πάμπολλες εκθέσεις, των οποίων έχω την τιμή και τη χαρά να επιμελούμαι.
Η στόχευση αυτού εγχειρήματος, μετά από τέσσερα χρόνια, έγινε πολλαπλή:
α. να προτείνει μίαν άλλη φιλοσοφία διαχείρισης των δημοσίων χώρων, και εν προκειμένω, των πανεπιστημιακών.
β. να υπάρξει μια διαφορετική διαλεκτικότητα ανάμεσα στην ακαδημαϊκή ζωή και τη ζώσα καλλιτεχνική δημιουργία.
γ. να βελτιωθεί η εν γένει ποιότητα του δημοσίου χώρου, προσφέροντας στο κοινό βλέμμα άλλης τάξεως αναφορές και αναγωγές, σε ό,τι αφορά τη διαχεόμενη εικόνα που προσφέρει μια πόλη.
Είναι προφανές ότι αυτή η προσπάθεια δεν είναι τόσο απλή, αλλά ούτε και εύκολα κατανοητή. Ταυτόχρονα, θα μπορούσε να θεωρηθεί παρεξηγήσιμη, αν όχι προβληματική.
Ωστόσο, εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι προσέφερε και προσφέρει τη δυνατότητα ή ακόμα και την ευκαιρία να ιδωθούν καλλιτεχνικές δημιουργίες, οι οποίες, αλλιώς, θα απευθύνονταν σε πολύ ειδικό και μικρό ακροατήριο.
Με δεδομένο τον πιθανό αιφνιδιασμό του περαστικού, πάντα υπάρχουν επεξηγηματικά κείμενα, αφίσες και άλλες διευκρινίσεις, ώστε η τυχαιότητα της συνάντησης να είναι πιο γόνιμη, κριτική, δημιουργική και παραγωγική. Διαφορετικά θα είχαμε τον μόνιμο κίνδυνο της θεαματικότητας μιας έκθεσης, που ξαφνικά βρίσκεται μπροστά σου και θα κατέληγε να είναι μια ακόμη κατανάλωση εικόνων.
Κάτι, ίσως, πιο σημαντικό και ιδιαιτέρως απαραίτητο είναι να υπογραμμισθεί ότι όλα αυτά παλαιά ισόγεια καταστήματα δεν είναι επισκέψιμα ή προσπελάσιμα: ό,τι φαίνεται αυτό και είναι.
Σε κάθε περίπτωση, οι προηγούμενες εκθέσεις παρουσίασαν έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας και εγκαταστάσεις, αποδεικνύοντας μια χωρο-δυναμική, που διαφορετικά δεν θα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε.
Στην παρούσα χρονική συγκυρία, υπάρχει η έκθεση πυρογραφίας του Ιορδάνη Καλημεράκη, ένα είδος φαντασιακής αναπαράστασης του προσωπικού και κοινωνικού του χώρου, που ποτέ πριν δεν είχε εκτεθεί στην Αθήνα, τόσο ως θεματολογία, όσο -και κυρίως- ως τεχνική.
Όραμα του Κωνσταντίνου Μπάσιου είναι παρόμοιοι χώροι ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου να αξιοποιηθούν με παρεμφερή τρόπο συμβάλλοντας στην πολιτιστική εξέλιξη της Αθήνας.
Οι τελευταίες εκθέσεις που επιμελήθηκε:
«Απεικονίσεις & Αναπαραστάσεις του ελληνόφωνου κόσμου»
-από τον 18ο στον 21ο αιώνα-
Τρίπολη, Αποστολοπούλειο / Ιούνιος – Σεπτέμβριος, 2021
Αθήνα, Ίδρυμα Κακογιάννη / Οκτώβριος – Νοέμβριος, 2021
«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΖΕΙ ή ΣΥΚΩΤΑΡΙΑ»
Έλλη Γρίβα
Αθήνα, ArtZone42 Gallery / Ιούλιος – Σεπτέμβριος, 2021
«Enigmatic Sceneries»
Ιορδάνης Καλημεράκης
Αθήνα, Παρόδιος Στοά / Ιούνιος – Οκτώβριος, 2021
«Ύμνος προς την Ελευθερία»
Νίκος Γιαβρόπουλος
Χανιά, υπόγεια Κρήνη πλατείας Σπλάντζιας / Αύγουστος 2021
