Ο Πρόδρομος γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Οικονομικού τμήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει βραβευτεί το 2019 με το βραβείο “Artist Book” για το βιβλίο «Ιnvasion» με επικεφαλής στην κριτική επιτροπή τον Διευθυντή των εκδόσεων Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης ΜοΜΑ, Christopher Hudson. Την ίδια χρονιά διακρίθηκε στη διοργάνωση “150 χρόνια Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι” από το Μουσείο του ΟΣΕ.
Στα έργα του διακρίνουμε επιρροές από σκηνές της καθημερινότητας, από φιλικές συναναστροφές και κουβέντες, αλλά και τη διάθεση του να ενδοσκοπείται και να αυτοαναλύεται. Με γνώμονα το φως και την οπτική, δημιουργεί τελάρα και εγκαταστάσεις που αναμφίβολα τραβούν την προσοχή του θεατή.
Η τελευταία ενότητα των έργων του με τίτλο R.I.P (Rest In Pool), αποτελείται κυρίως από πίνακες με χρώματα λαδιού σε καμβά. Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιούνται εικόνες από ταινίες, το διαδίκτυο, την διαφήμιση, από περιοδικά αλλά και από προσωπικό αρχείο. Η ανάγκη θέασης τοπίων χωρίς τον αρχιτεκτονικό θόρυβο της πόλης, μεταφέρεται ζωγραφικά στον λευκό καμβά μετατρέποντας το τελάρο σε ένα παράθυρο διαφυγής. Μέσω των πολλών δυνατoτήτων που παρέχει η χρήση του λαδιού δηλαδή πολλαπλά laywers, διαφάνειες, υλικότητα, εμφανίζονται ψευδαισθησιακά τοπία που άλλοτε απεικονίζουν φυσικούς και τεχνητούς παράδεισους και άλλοτε χώρους δυστοπικούς.
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
-Πρόδρομε, πιστεύετε ότι έχει η πανδημία των ημερών αυτών θα συνεχίζει να επηρεάζει σημαντικά και την αγορά της τέχνης;
-Αναμφίβολα. Όλοι οι πολιτιστικοί φορείς- χώροι (μουσεία, gallery, θέατρα, κινηματογράφοι) είναι κλειστοί.
-Από που επηρεάζεστε στην ζωγραφική σας;
– Η δουλειά μου, είναι σαφώς επηρεασμένη από πολλές αναφορές και αρκετούς ζωγράφους, που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην Νεότερη Ιστορία της Τέχνης. Χαρακτηριστικά θα αναφερθώ σε τρεις αγαπημένους ζωγράφους, τον David Hockney, τον Gerhard Richter και τον Edward Hopper. Στην προσπάθεια αναζήτησης ενός προσωπικού ύφους και κατά την διάρκεια της ζωγραφικής διαδικασίας, επιδιώκω ένα είδος φανταστικής επικοινωνίας με όλους αυτούς τους μεγάλους δασκάλους.
– Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή, μας έρχονται στο μυαλό πίνακες που εξιστορούν ιστορικές καταστροφές και πανδημίες. Είναι κάποιοι από αυτούς που σας έχουν επηρεάσει;
-Σίγουρα υπάρχουν πολλοί ζωγράφοι όπως οι Pieter Bruegel, Mattias Grunewald, οι οποίοι για διάφορους λόγους (ηθικούς, διδακτικούς, θρησκευτικούς κτλ) απέδωσαν με ζοφερό τρόπο την πανδημία της μαύρης πανώλης. Επειδή όμως σήμερα, όπως όλοι μας, έχω την ανάγκη να δραπετεύσω από τους τέσσερις τοίχους προσπαθώ να δημιουργήσω ένα παράθυρο διεξόδου. Αυτόν τον ρόλο έχει αποκτήσει πλέον το τελάρο μου.
Συνεπώς θα έλεγα ότι περισσότερο επηρεάζομαι από τα χρώματα και τα τοπία του Hockney. Αυτός άλλωστε δεν είναι και ένας βασικός ρόλος της τέχνης, μια μικρή χαραμάδα φυγής από την καθημερινότητα;
Ευτυχώς η ενασχόληση με την τέχνη αποφορτίζει, απασχολεί το νου στο τώρα και όχι στο τι θα γίνει μετά
-Σε ποιους τομείς η υφιστάμενη κατάσταση θα επηρεάσει τον καλλιτέχνη;
-Σίγουρα οικονομικά αλλά και ψυχολογικά όπως όλους μας. Ευτυχώς η ενασχόληση με την τέχνη αποφορτίζει, απασχολεί το νου στο τώρα και όχι στο τι θα γίνει μετά.
-Η τεχνολογία στην υπηρεσία της τέχνης. Αυτόν τον καιρό όλα γίνονται διαδικτυακά, εκθέσεις, παραστάσεις, σεμινάρια. Πως σας φαίνεται αυτό;
-Έχουν γίνει πολύ ωραίες πρωτοβουλίες, όπως το γεγονός ότι πολλές θεατρικές παραστάσεις και μουσεία είναι προσβάσιμα από το διαδίκτυο. Όμως πάντα το βιωμένο έργο στον χώρο του, συγκινεί περισσότερο.
-Μέχρι πότε έχετε την αίσθηση ότι θα διαρκέσει “το κακό” και πώς φαντάζεστε θα κυλήσει η επόμενη ημέρα;
-Ελπίζω να τελειώσει γρήγορα έτσι ώστε να επισκεφτούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα που δεν μπορούσαμε όλο αυτό τον καιρό. Μια βόλτα για ένα καφέ, λίγο φαγητό, μια θεατρική παράσταση, μια έκθεση και ένα ταξίδι μοιάζουν πιο θελκτικά όσο ποτέ.
-Τελικά αυτή η κρίση έχει μόνο αρνητικά.
-Σίγουρα δημιουργεί χώρο και χρόνο για σκέψη και αυτοκριτική αφού πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι τα πιο απλά πράγματα, αυτά που είχαμε ως δεδομένα, είναι και η πραγματική ουσία της ζωής. Και σίγουρα μας προσφέρει λίγη ξεκούραση από τους σύγχρονους ρυθμούς ζωής, κυρίως στις μεγαλουπόλεις.
-Πιστεύετε ότι η αγορά της τέχνης θα φτάσει κάποια στιγμή στα επίπεδα προ κρίσης του 2009;
-Νομίζω ότι δυστυχώς θα ακολουθήσει και άλλη οικονομική κρίση με ότι αυτό συνεπάγεται.
-Ποιες είναι οι έννοιες που σας έχουν απασχολήσει στη δουλειά σας;
-Κύριες έννοιες που με απασχολούν, είναι ο ρόλος της εικόνας, η σχέση της φωτογραφίας με την ζωγραφική μέσω της αφαίρεσης, η αφήγηση που προκύπτει μέσα από την σχέση διαδοχικών εικόνων (μοντάζ), το άλογο μοντάζ του ονείρου, η αφήγηση της αίσθησης του ονείρου (άγχος), η αντίθεση μεταξύ ουτοπικών και δυστοπικών χώρων και η έννοια του ορίου (περίφραξης).
Όλα τα έργα που παρουσιάζονται είναι χρώματα λαδιού σε καμβά. Περισσότερα έργα στο site του καλλιτέχνη www.prodromoscharalampidis.com
