Ομαδική έκθεση εικαστικών που θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του “Πικάπ”, “Kato”, από την Πέμπτη 24 Μαρτίου έως την Πέμπτη 14 Απριλίου 2022, σε επιμέλεια του Χρήστου Βενέτη.
Συμμετέχουν οι
Αλέξης Βασιλικός, Αναστάσης Στρατάκης, Βάλλυ Νομίδου, Βασίλης Πασπάλης, Γιώργος Διβάρης, Μαριάννα Ιγνατάκη, Νίκος Τριανταφύλλου, Σωτήρης Πανουσάκης, Χρήστος Βενέτης, ce_lab
Kείμενου του εικαστικού και επιμελητή της έκθεσης Χρήστου Βενέτη
“Το κυριότερο είναι να μάθω
να σκέφτομαι ακατέργαστα.
Η ακατέργαστη σκέψη είναι η σκέψη
του μεγάλου”.
B. Brecht
Η ακατέργαστη αυτή σκέψη οδηγεί από μόνη της στη δράση καθώς είναι το ανάφορο της θεωρίας στην πράξη. Ένας νέος τρόπος σκέψης θα ήταν αναγκαίος αν όχι και επαρκής για να απαντήσει στην εργαλειακότητα και τον ολοποιητικό λόγο της κυρίαρχης εξουσίας και τις εντατικοποιημένες πρακτικές της βιοπολιτικής.
Ωστόσο, μέσα στην πρόσφατη καθηλωτική συνθήκη της καραντίνας και πριν από μια τέτοια σκέψη, μόλις που ανιχνεύεται ένα καταγωγικό και ακατέργαστο συναίσθημα, ένας ακατέργαστος, ωμός ρομαντισμός.
Είναι ένας ρομαντισμός μετέωρος και παραλυμένος, αποσπασματικός και εύθραυστος, ασθματικός και νευρικός, αυτοσαρκαστικός και δειλά χλευαστικός, φευγαλέος και σκοτεινός και η στιγμιαία του λάμψη προσπαθεί να διαπεράσει την απροσπέλαστη νύχτα του βιώματος και να φωτίσει την ολότητα μιας συγκίνησης.
Στην υπαρκτική γυμνότητα αυτής της συνθήκης, οι καλλιτεχνικές πρακτικές –και όχι μόνο– αναπτύσσονται μέσα σε ένα ριζoσπαστικό σκοτάδι και στρέφονται στα βασικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Γέννηση και απώλεια, θάνατος και παράδοση, θρήνος και νοσταλγία, έρωτας και παραίτηση, θαυμασμός και απορία, έκσταση και αποτροπιασμός, επιβίωση και κτηνωδία, τρυφερότητα και ικεσία.
Δεν είναι ένας ρομαντισμός αναχωρητικός και ουτοπικός. Αντίθετα, διαπερνά τα γεγονότα μιας ήδη διασαλευμένης πραγματικότητας στοχεύοντας σε μια αλήθεια βαθύτερη, μια αλήθεια ποιητική και εκστατική, μυστηριώδη και βασανιστική. Ίσως και στο υψηλό, μόνο που εδώ πρόκειται για ένα τραυματικό υψηλό.
τριαντάφυλλα που αναπνέουν στο ρυθμό μιας ελεγειακής αφήγησης
μια πτήση που φέρει την ίδια της τη συντριβή σε έναν ισχνό ουρανό
το κατεστραμμένο φαλλικό μνημείο του “τίποτε”σε ένα περίκλειστο τοπίο, όπου θα απελπίζονταν και αυτός ο ίδιος ο C.D.Friedrich
το παιδί που μεταφράζει το τραύμα σε ισόβιο πένθος και η μοναχική ηδονή απέναντι στον θάνατο
οι εραστές που ενδύονται το κόκκινο του πάθους και της εναντίωσης, το κίτρινο της οξύτητας της σχέσης τους, το λευκό των συμβιβασμών, το μαύρο της σκέψης στην απειρία της δικής τους θάλασσας
τα μαύρα μαλλιά της αποκαμωμένης θρηνωδού ή της μαινάδας σε αργία, που στέκουν ακίνητα σαν τοτέμ
ο φόβος, στητός και ταυτόχρονα παρακλητικός σε ένα αδιαφοροποίητο γκρίζο ορίζοντα
και ο θάνατος, εύθρυπτος και λερός χωρίς το ολόφωτο λευκό του εξαγνισμού, ένας θάνατος μόνο
η ζωγραφική που αναζητά την πρωταρχική τρυφερότητα της ερωτικής απεύθυνσης κάτω από το ανήλεο φως της διασκέδασης και την “προστακτική” του δημόσιου χώρου
και ο επιζωγραφισμένος και φτιασιδωμένος ρομαντισμός, υποδόριο σχόλιο στη νοσταλγικότητα ενός συλλογικού μεγαλείου που γεννάει το τέρας του εθνικισμού.
Info
Διάρκεια έκθεσης
Έως την Πέμπτη 14 Απριλίου 2022
Ωράριο λειτουργίας
Καθημερινά 19:00-23:00
To Pikap Kato
Ολύμπου 57, 54631, Θεσσαλονίκη
