Τη Δευτέρα 26 Ιουνίου, στην 37η έκδοση του Φεστιβάλ Cinema Ritrovato που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Μπολόνια, στην κατάμεστη αίθουσα Arlecchino προβλήθηκε η ψηφιοποιημένη και αποκατεστημένη εκδοχή της εμβληματικής ταινίας του Ροβήρου Μανθούλη «Πρόσωπο με Πρόσωπο» (1966).
Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος με την υποστήριξη του προγράμματος A Season of Classic Films, μια πρωτοβουλία της ACE -Association des Cinémathèques Européennes (Ένωση Ευρωπαϊκών Ταινιοθηκών), ως μέρος του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη MEDIA και με την υποστήριξη του προγράμματος ΕΣΠΑ και του ΠΕΠ Αττικής. Η αποκατάσταση πραγματοποιήθηκε στα εργαστήρια της Immagine Ritrovata στη Μπολόνια, και του ήχου σε ελληνικά εργαστήρια, με το συντονισμό της Μαρίας Κομνηνού και υπεύθυνη έργου την Ηλέκτρα Βενάκη.
Ο σπουδαίος έλληνας δημιουργός Ροβήρος Μανθούλης, έφυγε πέρυσι από κοντά μας. Πρωτοπόρος της ανανέωσης του ελληνικού κινηματογράφου και πρωτεργάτης του ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, υπήρξε μια σπάνια περίπτωση δημιουργού και ανθρώπου που συνδύαζε ταλέντο και ήθος. Ήταν ένας από τους τελευταίους «μεγάλους» της γενιάς του.
Το Πρόσωπο με πρόσωπο γυρίστηκε λίγο πριν τη Δικτατορία και αποτελεί μια διεισδυτική ματιά στην Αθήνα της πολεοδομικής ανάπτυξης και στα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Σενάριο δεν υποβλήθηκε στη Λογοκρισία και το γύρισμα άρχισε με την άδεια για ένα προηγούμενο ντοκιμαντέρ. Η κόπια πρόλαβε να βγει από το εργαστήριο για να πάρει μέρος στο θρυλικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1966. Εκεί ξεσήκωσε τη φοιτητική νεολαία, εντυπωσίασε τους ξένους κριτικούς και πήρε το Βραβείο Σκηνοθεσίας.
Την κριτική επιτροπή απάρτιζαν οι: Γιάννης Τσαρούχης, Μάνος Χατζιδάκις, Έλλη Λαμπέτη, Φιλοποίμην Φίνος, Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, Γρηγόρης Γρηγορίου. Το κοινό περίμενε τον σκηνοθέτη στην έξοδο, τον σήκωσε στους ώμους, σαν ολυμπιονίκη, και τον πήγε στους έκπληκτους Γάλλους κριτικούς που τον περίμεναν στο καφενείο για να του πάρουν συνέντευξη.
Τον επόμενο χρόνο, το Πρόσωπο με πρόσωπο κλήθηκε να πάρει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το Διεθνές Φεστιβάλ Νέου Κινηματογράφου στην πόλη Υέρ της νότιας Γαλλίας. Το Φεστιβάλ έκανε έναρξη με το Πρόσωπο με πρόσωπο την 21η Απριλίου 1967, ημέρα που έγινε το χουντικό πραξικόπημα στην Ελλάδα. Η ταινία βέβαια ήταν προφητική, αλλά τέτοια σύμπτωση δεν μπορούσε να την περιμένει κανείς.
Πιθανότατα υπήρξε η πρώτη αντιχουντική εκδήλωση που έγινε στο εξωτερικό, με δεκάδες δημοσιογράφους, κάμερες , μικρόφωνα και με τις συνεντεύξεις του Μανθούλη να μεταδίδονται το ίδιο βράδυ από πολλά ευρωπαϊκά ραδιόφωνα. Την επόμενη εβδομάδα το Φεστιβάλ Κανών οργάνωσε μια ειδική προβολή, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες της χούντας.
Η ταινία απαγορεύτηκε στην Ελλάδα «καθ’ άπασαν την επικράτειαν, δια λόγους γενικοτέρας θέσεως», το διαβατήριο του σκηνοθέτη ακυρώθηκε, η αστυνομία επισκέφτηκε το σπίτι του, το όνομά του μπήκε στη μαύρη λίστα που δεν έπρεπε να αναφέρει ο τύπος. Αυτοεξόριστος πια στο Παρίσι, ο Ροβήρος Μανθούλης ξεκινά μια μακρόχρονη και δημιουργική συνεργασία με την Γαλλική Τηλεόραση και αναδεικνύεται ως ένας από τους σημαντικότερους έλληνες σκηνοθέτες της διασποράς.
