Συνέντευξη στην Αλεξία Λυμπέρη

Η Θεατρική ομάδα Ανδρομέδα, για όσους δεν την γνωρίζουν, αποτελείται από τέσσερις γυναίκες, οι οποίες αποφάσισαν μέσω της τέχνης, να καταπιάνονται με κοινωνικοπολιτικά θέματα της εποχής μας. Η πρώτη τους προσπάθεια έγινε μέσα από την παράσταση «Γυναίκες από Χώμα», ένα έργο βασισμένο στις μαρτυρίες οροθετικών γυναικών που διαπομπεύτηκαν το 2012.

Η δεύτερη παραγωγή με τίτλο «Κατανόησέ με ή σε Καταβροχθίζω» περιλάμβανε μαρτυρίες παιδιών απ’ όλον τον κόσμο για την κακοποίησή τους και την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Η τρίτη τους παράσταση με τίτλο «ΕΜΠΌΡΙΟ» βασίστηκε σε μαρτυρίες θυμάτων Εμπορίας Ανθρώπων.

Φέτος, η Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα καταπιάνεται με τα Ηλεκτρονικά Εγκλήματα, ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο που συνταράσσει τον σύγχρονο κόσμο. Ιστορίες θυμάτων κακοποίησης μέσω του διαδικτύου, γίνονται αφορμή για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου έργου, που σκοπεύει στην ενημέρωση, τον προβληματισμό και τελικά, στη δράση απέναντι σε αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο. Όπως και οι προηγούμενες θεατρικές παραγωγές της «Ανδρομέδας» το έργο βασίζεται σε αληθινές μαρτυρίες, αυτή τη φορά σε μαρτυρίες γυναικών και ανήλικων κοριτσιών, που έχουν εκτεθεί σε διάφορες μορφές κακοποίησης μέσω του διαδικτύου.

Με αφορμή την φετινή τους παράσταση «Δεν είναι Παιχνίδι», η οποία παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 9.00 μμ, στο Θέατρο Noūs -Creative space, βρεθήκαμε με την Αναστασία Τσούτση, την Ντίνα Κούκου, την Σοφία Ρούβα και την Φανή Γρύλλη και συνομιλήσαμε μαζί τους για την νέα τους αυτή δουλειά και όχι μόνο…

-Για όσους δεν γνωρίζουν την θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα», θα θέλατε να πείτε λίγα λόγια για αυτήν;

Αναστασία Τσούτση: Η Θεατρική Ομάδα Ανδρομέδα, δημιουργήθηκε από τέσσερις γυναίκες, την Φανή, την Ντίνα, την Αναστασία και τη Σοφία. Κάνουμε θέατρο ντοκουμέντο και στόχος μας είναι η τέχνη που σπουδάσαμε και μας ένωσε να αποτελεί αφορμή για διαμαρτυρία και κοινωνική δράση. Καταπιανόμαστε με κοινωνικοπολιτικά θέματα της εποχής μας, με γεγονότα που πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε. Τα έργα μας βασίζονται σε μαρτυρίες και εξομολογήσεις ανθρώπων και πρόθεσή μας είναι η δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου για συζήτηση…

Ντίνα Κούκου: …έτσι, από το 2018, μέσα από τις παραγωγές και τη διάδραση με το κοινό, διοργανώνοντας ανοιχτές συζητήσεις, έχοντας στο πλευρό μας ειδικούς και επιστήμονες από φορείς, κρατικούς και μη, στοχεύουμε σε ένα θέατρο που να εκπαιδεύει, να ενημερώνει και να ευαισθητοποιεί για σοβαρά κοινωνικά φαινόμενα αιχμής…

-Φέτος η παράσταση «Δεν είναι παιχνίδι» αναφέρεται στον κίνδυνο που διατρέχει μία γυναίκα, οποιασδήποτε ηλικίας, στις μέρες μας, μέσω του εθισμού της στο διαδίκτυο. Πως προέκυψε η ιδέα για ενασχόληση της ομάδας με το εν λόγω θέμα;

Σοφία Ρούβα: Σε μια εποχή όπου στην κυριολεξία τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν προέκταση του χεριού μας, ήταν αναπόφευκτο να καταπιαστούμε και με αυτήν την μορφή κακοποίησης. Η ιδέα γεννήθηκε στην καραντίνα, τότε που τα social media αποτέλεσαν κύριο δίαυλο επικοινωνίας. Αποφασίσαμε να απευθύνουμε ένα ανοιχτό κάλεσμα σε ανθρώπους που θέλουν να μιλήσουν για παρεμβατικές και κακοποιητικές συμπεριφορές που έχουν δεχτεί ή έχουν διαπράξει. Υπήρξε άμεση ανταπόκριση και πολλοί άνθρωποι μοιράστηκαν μαζί μας τις ιστορίες τους.

-Πιστεύετε ότι περισσότερο οι γυναίκες, παρά οι άνδρες, διατρέχουν κινδύνους από τον εθισμό στο διαδίκτυο; Κι αν ναι, γιατί;

Ντίνα Κούκου: Το γεγονός ότι το Διαδίκτυο το χρησιμοποιούμε όλοι σε καθημερινή βάση δεν σημαίνει ότι μας κάνει εθισμένους. Τα προβλήματα ξεκινούν όταν οι on-line δραστηριότητές μας, αρχίζουν να επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή και τις σχέσεις μας. Πιστεύω ότι πιο ευάλωτα και απροστάτευτα είναι τα παιδιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Γραμμή Βοήθειας Help Line, το 2019, το 35% των κλήσεων αφορούσε την υπερβολική ενασχόληση και εξάρτηση των παιδιών από τα βιντεοπαιχνίδια. Όπως κάθε εθισμός, έτσι και ο εθισμός στο διαδίκτυο προσφέρει στα παιδιά και τους εφήβους έναν τρόπο αποφυγής από τα οδυνηρά συναισθήματα ή τις ενοχλητικές σκέψεις και καταστάσεις.

Αναστασία Τσούτση.: Παράλληλα, σκέφτομαι πως σε κάθε εθισμό είμαστε όλοι εξίσου επιρρεπείς, δεν έχει να κάνει με το φύλο. Οι γυναίκες, ναι, είναι περισσότερο ευάλωτες και εκτεθειμένες στην διαδικτυακή κακοποίηση όπως και σε κάθε μορφή κακοποίησης και αυτό το ζήτημα είναι συστημικό, πατριαρχικό.

-Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για τον χαρακτήρα που υποδύεστε στην παράσταση και αν έχετε κοινά σημεία με αυτόν;

Φανή Γρύλλη: Ο χαρακτήρας που υποδύομαι ονομάζεται «Βερόνικα»: πρόκειται για μια 15χρονη έφηβη που ψάχνει τη θέση της στον κόσμο, δυσκολεύεται να βρει που ανήκει και τελικά «χάνεται» στον κόσμο του διαδικτύου. Νομίζω πως όλοι μπορούμε να εντοπίσουμε κοινά στοιχεία με την «Βερόνικα». Ποιος από εμάς δεν έχει νιώσει ότι δεν βρίσκεται εκεί που ανήκει;

Ντίνα Κούκου: Υποδύομαι την «Αυγούστα», μια νεαρή influencer, εγκλωβισμένη στην ψηφιακή της εικόνα… Δε θέλει να αντιμετωπίσει τον εαυτό της, τα προβλήματά της. Καλύπτει τις ανασφάλειες και τους φόβους της πίσω από την οθόνη, όπου όλα δείχνουν τέλεια. Όμως, τίποτα δεν είναι τέλειο. Κι ας μοιάζει. Έχω κοινά σημεία με την «Αυγούστα». Όχι, σε έντονο βαθμό. Αλλά έχω. Και εμένα με επηρεάζει το διαδίκτυο. Και εμένα πολλές φορές νιώθω να με αφορά η αποδοχή και να με νοιάζει το προφίλ μου, η «εικόνα» μου στα social.

Σοφία Ρούβα: Η «Εστέ», ο ρόλος μου στο έργο, είναι ένα παράδειγμα θύματος που εξελίσσεται σε θύτη: όταν έφηβη είχε πέσει θύμα cyberbullying. Αν θα μπορούσα να πω ότι έχω κάποιο κοινό σημείο μαζί της είναι αυτό. Και εγώ έχω πέσει θύμα bullying στην εφηβεία μου. Η διαφορά μας, όμως, είναι ότι εγώ είχα ανθρώπους δίπλα μου, που με άκουσαν και με στήριξαν, δεν ένιωσα ποτέ μόνη μου…

Αναστασία Τσούτση: Ο δικός μου χαρακτήρας ονομάζεται «Καμίλ»: είναι μια νέα γυναίκα που της αρέσουν τα παιχνίδια. Τα παιχνίδια κάθε είδους… Της αρέσει να πειραματίζεται, να δοκιμάζει, πιστεύει ότι «όλα επιτρέπονται», της αρέσει να κερδίζει, θα κάνει τα πάντα για αυτό. Θα έλεγα πως δεν ανήκει απόλυτα στην ψηφιακή εποχή, είναι περισσότερο μια «αναλογική» ύπαρξη, αλλά αφού χρειάζεται να παίξει στο διαδίκτυο, θα παίξει. Φυσικά έχω κοινά μαζί της, το μεγαλύτερο είναι ότι την καταλαβαίνω, καταλαβαίνω γιατί αντιδρά έτσι, γιατί προξενεί όλο αυτό το κακό, παρόλο που διαφωνώ με τις πράξεις της…

-Στη σημερινή εποχή, όπου το διαδίκτυο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι στη ζωή όλων μας, πως πιστεύετε ότι θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν οι γυναίκες, ώστε να αποφεύγουν κινδύνους σαν αυτούς που παρουσιάζονται στην παράσταση;

Φανή Γρύλλη: Είναι ανάγκη όλοι μας να ενημερωθούμε. Όπως λέτε, το διαδίκτυο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας πια. Να ενημερωθούμε, λοιπόν, για τα δικαιώματά μας, για τις επιλογές που έχουμε, για τους τρόπους που μπορούμε να προστατευθούμε. Επίσης, είναι ευθύνη μας να επαναφέρουμε τη συζήτηση στο θέμα «κακοποίηση», ξανά και ξανά, σα να κάνουμε refresh σε μια ιστοσελίδα, στις διαφορετικές μορφές που παίρνει, στο πώς αλλάζει πρόσωπα, στο πώς κάτι που παλιότερα θεωρούσαμε οκ, σήμερα δεν είναι. Δεν πρέπει να είναι. Είναι ανάγκη να είμαστε ανοιχτοί και πρόθυμοι να επικοινωνήσουμε, να βοηθήσουμε και να εξελιχθούμε. Είναι ανάγκη να μιλάμε, για ό,τι μας συμβαίνει. Να μιλάμε.

Σοφία Ρούβα: Ακόμα, το θέμα ξεκινάει από την εκπαίδευση που λαμβάνουμε από το σχολείο, αλλά και από το σπίτι μας. Δεν φτάνει μόνο να εκπαιδευτούν οι γυναίκες, ώστε να αποφεύγουν τον κίνδυνο, χρειάζεται η σωστή διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση όλων, των εν δυνάμει θυτών που έχουμε στα σπίτια μας, για να εξαλειφθούν τα φαινόμενα κακοποίησης…

-Σε ποιο κοινό πιστεύετε ότι απευθύνεται η παράσταση «Δεν είναι παιχνίδι»;

Φανή Γρύλλη: Σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, σε παιδιά, σε νέους ενήλικες, σε γονείς, σε εκπαιδευτικούς… βασικά σε όποιον χρησιμοποιεί το διαδίκτυο σήμερα.

-Αν ο θεατής εξερχόμενος από το θέατρο θα έπρεπε να κρατήσει ένα μήνυμα από την παράσταση, ποιο πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι αυτό;

Αναστασία Τσούτση: Η σκέψη ότι συμμετέχουμε όλοι καθημερινά σε ένα παιχνίδι, που μόνο παιχνίδι δεν είναι…

Σοφία Ρούβα: …ότι δεν είμαστε μόνοι μας, όσο δύσκολο και αν είναι, είναι σημαντικό να μιλάμε για όσα μας συμβαίνουν και μας απασχολούν, υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που μπορούν και έχουν την διάθεση να μας βοηθήσουν. Να μιλάμε, λοιπόν!

-Μελλοντικά τι να περιμένουμε από τη θεατρική ομάδα «Ανδρομέδα»; Έχετε σκεφτεί ήδη το θέμα της επόμενης παράστασής σας;

Ντίνα Κούκου: Έχουμε σκεφτεί το επόμενο θέμα. Δυστυχώς, όσο δεν υπάρχει ασφαλές και ισότιμο περιβάλλον γύρω μας, θα έχουμε πάντα σοβαρά θέματα να θίξουμε μέσω των παραστάσεών μας.

Φανή Γρύλλη: Θα συνεχίσουμε, μέσα από το είδος του θεάτρου ντοκουμέντο να καταπιανόμαστε με αληθινές ιστορίες ανθρώπων, με αληθινά γεγονότα, με τα «κακώς κείμενα» της εποχής μας. Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας για ανοιχτούς διαλόγους μεταξύ των ανθρώπων…

Info παράστασης

Παραστάσεις
Από Τετάρτη 26 Οκτωβρίου για 30 παραστάσεις

Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη και Πέμπτη στις 9.00 μμ

Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 13 €
Φοιτητές-ριες/ ΑμΕΑ/ άνω των 65/ Κάτοχοι κάρτας ανεργίας (ΟΑΕΔ)/: 10 €
Ατέλειες: 5 €

Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/deneinaipaixnidi/

Διεύθυνση Θεάτρου: Θέατρο Noūs- Creative space
Τροίας 34, 112 51, Αθήνα
21 0823 7333
Google Map url

[email protected]
www.theatrenous-creativespace.com

FB page: Theatro Nous – Creative space, Instagram: @theatro_nous