45 σύγχρονοι εικαστικοί, με αφορμή την καταληκτική σκηνή του “Gone with the wind”, εγκαινιάζουν την καλλιτεχνική περίοδο στην ArteVisione (Πηλίου 5, Πλ. Κολιάτσου), με μια ομαδική έκθεση αφιερωμένη στη δημιουργική αφύπνιση, τις χαρές της καθημερινότητας, την ελπίδα και την αισιοδοξία. Στο αύριο που μας καλεί να το αδράξουμε, αφήνοντας πίσω ό,τι μας καθηλώνει, ο τι γλυκά και -όχι μόνο- μας πληγώνει.
Η επιμελήτρια, Ευαγγελία Καϊράκη, σημειώνει για την έκθεση:
“Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου” έγραφε ο Κώστας Καρυωτάκης στην “Αισιοδοξία”, ορίζοντας ακόλουθα την ευτυχία ως μια υποθετική ατομική συνθήκη, σαν κάτι το φαντασιακό, το ανέφικτο στο εγκόσμιό μας πέρασμα.
Ως αντιστροφή, όμως, στον πεσιμισμό του ποιητή, είτε αντίδοτο σε κάθε τι ζοφερό που βιώνεται, σαν απάντηση προς κάτι άλλοτε όμορφο που κλείνει ερμητικά την πόρτα και χάνεται σαν σκιά στην ομίχλη, φορώντας στραβά την τραγιάσκα και μειδιώντας χαιρέκακα, υπάρχει η φωνή της Σκάρλετ να ψιθυρίζει νοερά στο αυτί:
“After all… Tomorrow, tomorrow is another day”.
Σαν παραίνεση και βεβαιότητα μαζί. Με το εκστατικό βλέμμα της ελπίδας, με την ενόρμηση της επανεκκίνησης.
Και όχι με τη συγκατάβαση της παραμυθίας.
Έτσι, μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους, καθισμένοι στα σκαλιά της Ριβιέρα, καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα μείνουμε καθηλωμένοι στο σκοτάδι, κοιτώντας αμήχανα τα αποκαΐδια από το ρημαγμένο αρχοντικό των Ο Ηara ή αν θα τραβήξουμε με ορμή τα βαριά παραπετάσματα, για να υποδεχτούμε την επαύριο που μας κλείνει με κάμωμα το μάτι, πάντα με προπομπό το «ακολούθει μοι» στο κάτυμμά της.
“Εν αρχή ην το σκοτάδι”, σε μια κοινή παραδοχή για την κοσμογονία. Και ίσως στο σκοτάδι όλα να καταλήγουν, έστω και σαν αστερόσκονη, σύμφωνα με τον νόμο της εντροπίας.
Ο άνθρωπος, όμως, έχει εκπαιδευτεί για αντιστάθμισμα στο σκότος να προσδοκά το ανέσπερο το φως. Το φως, το ευφρόσυνο και ιλαρό. Ή πιο απλά, εντός εμπειρικού κόσμου, το φως της Ανατολής, που ποτέ από κτίσεως δεν τον έχει προδώσει. Και σαν ανταπόδοση στην προαιώνια αυτή αφοσίωση, να στρέψει το βλέμμα προς τα εκεί, για να δηλώσει απερίφραστα: «Είμαι μαζί σου», προτού αδράξει- κατά βούληση -τη μέρα.
Χάρη σε μια υπόσχεση που είχε κάπως, κάποτε δώσει στη γη της Τάρα ή, αν τίποτα χερσαίο ποτέ δεν του ανήκε, στην ουτοπία της…
Ευαγγελία Θ. Καϊράκη, Ιστορικός της Τέχνης
Συμμετέχουν αλφαβητικά οι εικαστικοί:
Gabriel Grama / Suzan Rafizadeh/ Angelo Saracini / Κώστας Αγγελάκης / Χρήστος Αλατσάκης / Τίνα Ανδριανοπούλου / Αντώνης Αντζουλίδης / Μαρία Αργυρακοπούλου / Δήμητρα Βάντζου/ Ανδρέας Βεντούρης / Ιωάννα Βλάχου / Κώστας Γαρύφαλλος / Φάνης Γουλής / Γιάννης Δημουλάς / Μαρία Διακοδημητρίου / Αργυρώ Δρίβα / Άννα Καζάκου / Εβίτα Κανέλλου / Γιώργος Κεβρεκίδης / Ελισάβετ Κεχαγιά / Αρετή Κλουτσινιώτη / Κατερίνα Κοκκινάκη / Αλεξάνδρα Κοράκη / Καλλιόπη Κουκλινού / Φίλιππος Κούτρικας / Μαρίνα Κουτσοσπύρου / Μαρία Κώτη / Σοφία Λαμπροπούλου / Νίκος Λεοντοπουλος / Φωτεινή Μαυρίδη / Παναγιώτης Μαρκουλίδης /ΜΟΚΑ (Κατερίνα Μουσιού)/ Δήμητρα Μπακογιαννάκη / Ορφέας Μπάτσιος / Ελένη Παπαγιαννοπούλου / Χρίστος Παπαδάκης / Σπύρος Ρωμάνος / Βίκυ Σαμουηλίδου / Νίκος Σιαλακάς / Βασίλης Σούλης / Τάνια Τρεπεκλή / Νίκος Τσιώτας / Γιάννης Τσούμας / Μαρία Φιλιππακοπούλου / Στάθης Φώτης / Φωτεινή Χαμιδιέλη / Νίκος Χιωτίνης / Ιωάννα Χριστάκου / Δημήτρης Χρυσαφίδης
Info:
Εγκαίνια: 16/9 (18.00-22.00)
Διάρκεια: έως 28/9
Ώρες λειτ.: Δευτ-Τετ. 12-16.00
Τρ.-Πεμ.: 16.00-20.30
Παρ.: 16.00-20.00
Είσοδος ελεύθερη