Γράφει ο Άγγελος Δ. Κανιούρας*
Τούτη η αρχή είναι ενίοτε οντολογική και η βάση της φιλοσοφικής θεμελίωσης στην αναζήτηση. Βέβαια πάνω σ’ αυτά που προαναφέρθηκαν μπορεί κάποιος να θέσει ένα κόμμα ή μια τελεία, να αντιπαρατεθεί και να συνταυτιστεί με ορισμούς της θρησκευτικής ή της ακαδημαϊκής κοινότητας. Εκεί οι συλλογισμοί είναι στερεότυποι και παραμένουν δέσμιοι σε εύηχες προτάσεις αλλά σκοτεινά μονοπάτια. Οι προτάσεις που φαντάζουν καλοδουλεμένες με κάθε λεπτομέρεια δεν δίνουν λύσεις.
Η «ορθή» σκέψη είναι το λογικό αξίωμα της αρχHς της ζωής που ποτέ δεν γεύεται το ηλιοβασίλεμα της φθοράς
Μολονότι καμιά αναφορά δεν γίνεται σε ορισμένες πράξεις μας, επιχειρηματολογούν με αναφορές φιλοσόφων παρελθόντων εποχών περισσότερο να εντυπωσιάσουν παρά αξιολογήσουν το πρόβλημα. Το παρελθόν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί στον παρόντα χρόνο κανείς, άλλο τόσο να το μεταφράσει και ακόμα πιο πολύ δύσκολο να το αναπαράγει και να το ακολουθήσει κατά γράμμα. Γι’ αυτό σε μια εποχή που πορευόμαστε, στο υλικό που οφείλουμε να βασιζόμαστε πρέπει να είναι αυθεντικό στο τώρα και το γίγνεσθαι. Το μέλλον χρειάζεται γνώση κι όχι αντίγραφα. Η ακριβή της έκταση δεν πρόκειται να προσδιορισθεί ποτέ.
Διατυπώνοντας τούτη τη φιλοσοφική σκέψη περί «κόσμου» και ανασκαλίζοντας τα περί θεωριών του Εύδοξου ή του Πλάτωνα η ρητορική μας ίσως να μπλέκεται σε μια Ισοκρατική διαμάχη περί γενέσεως και αυτόνομης πορείας του «αισθητού» που μας περιβάλει. Εκεί το κάθε «ον» καθορίζει την υπαρξιακή του υπόσταση και η ζωτικότητά του έχει κυρίαρχα χαρακτηριστικά επιβίωσης. Η σημαντικότερη διεκδίκηση του είναι η κατοχή, οι δε λαμπρές του ευκαιρίες ή οι πράξεις είναι εφήμερες που αποκαλούμε «περιόδους» ή στιγμές που τις καταβροχθίζει η χοάνη του χρόνου και τίποτα παραπάνω.
Τα είδωλα των ιδεών παραμένουν είδωλα και ο χαρακτήρας τους στον νοητό κόσμο αναζητά την ολοκλήρωση μας. Έχουμε τόσο χρόνο πριν το ηλιοβασίλεμα για να γίνουμε τελειότεροι;
Ας πορευτούμε στη γνώση.
* O κ. Άγγελος Δ. Κανιούρας είναι φαρμακοποιός- ποιητής.