To “Roma” του σκηνοθέτη Αλφόνσο Κουαρόν φόρος τιμής στην απεραντοσύνη της γυναικείας ψυχής

Βραβείο Χρυσού Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2018 και υποψήφιο για Χρυσές Σφαίρες Σεναρίου, Σκηνοθεσίας και Ξενόγλωσσης Ταινίας

Γράφει η Χρυσάνθη Κούτρη

Η ταινία ξεκινά με την εικόνα ενός πλακόστρωτου δαπέδου από το εσωτερικό ενός σπιτιού. Η πραγματική αντίληψη του χρόνου εκείνη την στιγμή σε αφήνει να προβληματιστείς για μερικά λεπτά για το τι μπορεί να συμβολίζει αυτό το δάπεδο, ενώ ακούγεται ο ήχος της σκούπας που γδέρνει το πάτωμα και σπρώχνει το νερό. Στο νερό καθρεφτίζεται η σκιά ενός αεροπλάνου να περνάει τυχαία, όπως και επαναλαμβάνεται ακόμα μια φορά κατά τη διάρκεια του έργου.

Μοναχικό ταξίδι…

Στη δεύτερη σκηνή, τη στιγμή που ο προσηλωμένος προπονητής πολεμικών τεχνών επιχειρεί ασκήσεις ισορροπίας και αυτοσυγκέντρωσης πάλι ένα αεροπλάνο πετά από πάνω του… μέσα από τα χέρια του, σαν να ήταν το μεγάλο ατσάλινο πουλί της χαμένης του νεανικότητας.

Μνήμες…

Η κάμερα παρακολουθεί τη ζωή και τις καθημερνής συνήθειες μιας μεσοαστικής οικογένειας που στην αρχή φαίνεται πως διανύει μια ήρεμη ζωή με τα μικρά παιδιά της και την γιαγιά, με την συχνή απουσία του πατέρα σε μακρινά ταξίδια. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο αυτό το ανασκάλεμα της μνήμης παίζουν οι γυναίκες του σπιτιού, οι υπηρέτριες που είναι παρούσες σε όλες τις σημαντικές οικογενειακές στιγμές και υπεύθυνες για την ανατροφή των παιδιών και την περιποίηση του σπιτιού.

Ο σκηνοθέτης παίζει τον ρόλο του φωτογράφου και απλόχερα μας προσφέρει πλάνα που αποτελούν βατήρα κατάδυσης σε μια άλλη εποχή, ενώ παράλληλα φαίνεται πως αποτελούν πρόσφατες αναμνήσεις μια σκληρής πραγματικότητας.

Δεν μιλάω, έχω πεθάνει…

Συμβολισμός…

Στην ταινία είναι έκδηλη η διαφορετική αντιμετώπιση των ανθρώπων των κατώτερων κοινωνικά τάξεων από τους εργοδότες τους, μέσω της χρήσης καθημερινών χαρακτηρισμών,  ενώ  παράλληλα διαφορετική αντιμετώπιση βιώνουν τα μικρά παιδιά της οικογένειας που βλέπουν τις γυναίκες-κουβερνάντες τους σαν δεύτερες μητέρες. Η ταινία εστιάζει στην προσωπική ζωή δύο γυναικών. Της νεαρής Κλέο, η οποία μένει έγκυος χωρίς να έχει ψυχολογική υποστήριξη από κανέναν και τελικά τα πράγματα παίρνουν μια επικίνδυνη τροπή την ήμερα που η χώρα ταράσσεται από βίαιες διαδηλώσεις. Η μητέρα των παιδιών προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει το υπό κατάρρευση οικογενειακό περιβάλλον ζωντανό, ενώ ο πατέρας είναι απών.

Είμαστε εντελώς μόνες…

Η συμπεριφορά των ανδρών προς τις γυναίκες της ταινίας είναι αποκαρδιωτική, ακόμα και από άνδρες που ανήκουν ουσιαστικά στις ίδιες κοινωνικές τάξεις με τις γυναίκες που συνδιαλέγονται δείχνοντας αυτό ακριβώς που αναφωνεί, η γυναίκα του σπιτιού που γυρνάει μεθυσμένη ένα βράδυ : “Ότι και να σου λένε μην τους πιστεύεις… είμαστε εντελώς μόνες.”

Σκηνές που κρύβουν συμβολισμούς πλαισιώνουν το δράμα της ανθρώπινης πάλης ενάντια στη μοίρα και τα ατυχή γεγονότα της ζωής, όπως ο παρ ολίγον πνιγμός του παιδιού σε μια εκδρομή της διαλυμένης πλέον οικογένειας, το μεγάλο αυτοκίνητο που δεν μπορεί  να περάσει στο εσωτερικό του σπιτιού  και ανάμεσα από τα αυτοκίνητα στις κεντρικές αρτηρίες, οι ακαθαρσίες του σκύλου που θα πατηθούν από τον πιο άτυχο.

Καθημερινότητα…

Όλα έρχονται να ταράξουν την ήρεμη μεσοαστική καθημερινότητα της οικογένειας όταν όλοι μαζί κατευθύνονται προς το κέντρο για να αγοράσουν μια παιδική κούνια για το νέο μέλος της οικογένειας για το μωρό της Κλεο. Έκεί γίνονται όλοι παρατηρητές ενός τραγικού γεγονότος που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή τους.

Στην ταινία αυτή, οι γυναίκες παλεύουν κόντρα στο ρεύμα που τις παρασύρει με μια ακόμη προσπάθεια ένωσης της οικογένειας , ενώ οι άνδρες δείχνουν το άσχημο τους πρόσωπο. Στο τέλος της ταινίας τα πραγματικά συναισθήματα θα αναβλύσουν ορμητικά από την Κλεο σε μια έκρηξη πόνου.

Οικογένεια

Ο Κουαρόν με σθένος ανασύρει  μνήμες της  νεανικής του ηλικίας, καθώς και επανασυνδέει κατά προσέγγιση σκηνές που συνέβησαν πριν από σαράντα και πλέον χρόνια, ανασκαλεύοντας το υποσυνείδητό του, για τις ανάγκες της αυτοβιογραφικής ταινίας του, με τίτλο Roma, που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2018 και  είναι υποψήφια για Χρυσές Σφαίρες Σεναρίου, Σκηνοθεσίας και Ξενόγλωσσης Ταινίας .

Info :

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Δραματική

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: 2018

ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΗΠΑ/Μεξικό

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 135

 ΧΡΩΜΑ: Α/Μ

Σκηνοθεσία: Αλφόνσο Κουαρόν Πρωταγωνιστούν: Γιαλίτζα Απαρίτσιο, Μαρίνα ντε Ταβίρα, Φερνάντο Γκρεντιάγκα

Πού παίζεται;

  • Νιρβάνα 1 & 2 Cinemax

Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι)

2106469398, 2106445221

  • Τριανόν

 Κοδριγκτώνος 21 (Πατησίων 101) (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)

2108215469

  • Κηφισιά Cinemax

 Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά (ΗΣΑΠ Κηφισιά)

2106233567, 2106232808

  • Δημ. Κιν. Όνειρο Ρέντη

 Μπαλτατζή & Χρ. Σμύρνης 84 (έναντι Factory), Αγ. Ιωάννης Ρέντη

2104830330

  • Cinerama Digital cinema

  Αγ. Κυριακής 30, Π. Φάληρο

2109403593, 2109403595

  • Μικρόκοσμος

 Λεωφ. Συγγρού 106, Φιξ, στάση μετρό Συγγρού-Φιξ

2109230081

  • Αίγλη 3D Digital

 On map Λ. Πεντέλης 98-100, Χαλάνδρι

2106841010, 2106859965

  • Ατλαντίς Classic Cinemas

 Λεωφ. Βουλιαγμένης 245 (στάση μετρό Δάφνη)

2109711511, 2109750936

  • Σοφία HD DIGITAL

 On map Ευσταθιάδου 2, Πλ. Άγ.Τριάδος, Αργυρούπολη

Share this
Tags
Zeta Tz
Zeta Tz
Η Ζέτα ασχολείται με τη μετάφραση, την αρθρογραφία και την αρχισυνταξία στο χώρο των ΜΜΕ του πολιτισμού. Έχει ασχοληθεί με την διοργάνωση εικαστικών εκθέσεων και εκδηλώσεων που αφορούν στην κοινωνική ευθύνη. Έχει λάβει τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Μπότση για δημοσιογραφική της δραστηριότητα στα θέματα πολιτισμού. Στο artviews.gr είναι υπεύθυνη της συντακτικής ομάδας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Λορέττα Γαΐτη: Εάν δεν φροντίζεις το έργο ενός καλλιτέχνη είναι σαν να πεθαίνει για δεύτερη φορά

Γράφει η Μαργαρίτα Καρδαχάκη - Ιστορικός Τέχνης Επιμέλεια συνέντευξης: Ζέτα Τζιώτη  Πριν από μερικές ημέρες οι πόρτες της Γκαλερί Σκουφά άνοιξαν στην καρδιά του Κολωνακίου για...

Δρ. Μαίρη Καρδάρας: Το motto μας στο “The Demos Center” είναι «αφιερώστε το υπόλοιπο της ζωής σας στην πρόοδο»

Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη   Τον γραφικό πεζόδρομο της οδού Ηπίτου στην Πλάκα επίλεξε το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος (ACG), για την ίδρυση του The Demos Center...

Έφη Σπηλιώτη: Η Τέχνη είναι ανάγκη, αναπνοή μου 

Η καταξιωμένη καλλιτέχνιδα Έφη Σπηλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά. Αποφοίτησε με άριστα και από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο  και από τη Σχολή Δοξιάδη –...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this