“Ways to lose energy”: Ατομική έκθεση της Δέσποινας Χαριτωνίδη στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου, 18:00-21:00, στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη (Βασιλίσσης Σοφίας 9, Αθήνα) και θα διαρκέσει έως τις 23 Νοεμβρίου 2023.

Η σύγχρονη σειρά εκθέσεων THF Raw, του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, παρουσιάζει την ατομική έκθεση της εικαστικού Δέσποινας Χαριτωνίδη, με τίτλο Ways to lose energy, σε επιμέλεια Οντέτ Κουζού.

Στην έκθεση χτίζεται μια ποιητική σχέση ανάμεσα στην ενέργεια που παράγεται από τον ήλιο και στους τρόπους με τους οποίους αυτή γίνεται εκμεταλλεύσιμη. Τα έργα της Δέσποινας Χαριτωνίδη θέτουν ερωτήματα σχετικά με την παραγωγή και απώλεια ενέργειας, σχολιάζοντας την ανθρώπινη παρέμβαση, καθώς και την προσπάθεια κυριαρχίας του ανθρώπου στη φύση. Η εικαστική γλώσσα που χρησιμοποιεί εκφράζεται μέσω της γλυπτικής, των site-specific εγκαταστάσεων και των επιτελεστικών (performative) έργων. Χρησιμοποιώντας φυσικά στοιχεία – όπως χρυσός, μέταλλα και πηλός – ως δομικά υλικά, επαναδιαπραγματεύεται τις μεταξύ τους υλικές και εννοιολογικές σχέσεις. Στα έργα της συναντάμε έννοιες, όπως η ευθραυστότητα, το βάρος, η πτώση, η ισορροπία, καθώς και συνθήκες, όπως οι σχέσεις εξουσίας, που εντείνουν το δίπολο μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Η Χαριτωνίδη αντιλαμβανόμενη αυτό το δίπολο ως φαντασιακό, ασκεί κριτική στην ανθρωπόκαινο εποχή και κατ’ επέκταση στην ανθρώπινη επιθετικότητα προς τη φύση.

Αποτελούμενη από τρία κεντρικά σημεία, η έκθεση ξεκινάει με τη γλυπτική εγκατάσταση nelumbo urbanis. Η Χαριτωνίδη χρησιμοποιεί μέταλλα, φαινομενικά σκληρά υλικά, όπως οι ατσάλινες βέργες, δημιουργώντας ένα παιχνίδι υλικότητας σε σχέση με τις ιδιότητες του λωτού. Οι κεραμικές φόρμες δημιουργούν μια ψευδαίσθηση του άνθους του λωτού, σύμβολο με έντονη εννοιολογική και θρησκευτική αξία, που σηματοδοτεί τον κύκλο της ζωής, την αναγέννηση της φύσης, αλλά και μια κατάσταση πνευματικής αναγέννησης. Ο λωτός, όντας υδρόβιο φυτό, γεννιέται μέσα στη λάσπη, ζει και επιβιώνει στο γλυκό νερό και τρέφεται από τις ακτίνες του ήλιου. Το άνθος του υπακούει στον ήλιο, ανοίγοντας και κλείνοντας τα πέταλά του με την ανατολή και τη δύση, καταγράφοντας έτσι την αρχή και το τέλος της ημέρας. Η ζωή του λωτού λειτουργεί ως αλληγορία, υπογραμμίζοντας την προσπάθεια του ανθρώπου να μιμηθεί τη φύση, μεταφράζοντας τη φυσική ενέργεια σε μηχανική.

Στην ομώνυμη γλυπτική εγκατάσταση, Ways to lose energy, μεγάλα πάνελ καλυμμένα με φύλλα χρυσού, καταλαμβάνουν το μπαλκόνι του 5ου ορόφου. Ο χρυσός συνδιαλέγεται με τον ήλιο, εντείνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη μεταξύ τους αντίθεση. Η εγκατάσταση, τοποθετημένη με βιομηχανική διάταξη φωτοβολταϊκών κυττάρων, δημιουργεί μια οξύμωρη αλλά και παράλογη, μη χρηστική συνθήκη, λειτουργώντας ως σχόλιο στους τρόπους εκμετάλλευσης της φύσης. Η εικαστικός επιχειρεί να θέσει ερωτήματα γύρω από τη σύγχρονη ενεργειακή οικονομία, όπου η παραγωγή και η απώλεια ενέργειας, αλλά και τα οικονομικά κέρδη που αποφέρουν, κατέχουν κεντρική σημασία. Μπορεί ο άνθρωπος να δαμάσει ακόμα και τον ήλιο; Και αν ναι, πόση ενέργεια απαιτείται από εκείνον;

Παράλληλα, στην περφόρμανς Νo-body εξετάζεται η εξάντληση των σωμάτων σε μια σχεδόν χορογραφική συνθήκη, όπου δύο performers φυσούν ένα φύλλο χρυσού με στόχο να μην ακουμπήσει το έδαφος. Το σώμα λειτουργεί ως εργαλείο με περιορισμένες δυνατότητες, όντας μη ελέγξιμο, εύθραυστο και με μιμητική επαναληπτικότητα. O χρυσός, ως σύμβολο οικονομικής αξίας, αποτελεί σταθερά στο χρηματοοικονομικό σύστημα, αντιπροσωπεύοντας τη δύναμη και την κυριαρχία από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας. Το επαναλαμβανόμενο φύσημα του φύλλου οδηγεί στο ρυτίδιασμα και στην διάλυση του υλικού σε χιλιάδες κομμάτια, ταυτόχρονα με την σωματική εξάντληση από την καταβολή ενέργειας που απαιτείται. Τα φύλλα χρυσού, όντας εξαιρετικά εύθραυστα, σε μια συνθήκη συνεχούς κίνησης, αλλά και σωματικής και κοινωνικής εξάντλησης για χάρη της οικονομικής «ρευστότητας», επισημαίνουν την παράδοξη σχέση υλικότητας και αξίας. Η Χαριτωνίδη εξετάζει όρους όπως η ευαλωτότητα και ο έλεγχος, και θέτει ερωτήματα σχετικά με την αστάθεια της σύγχρονης ζωής, καθώς και το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης και των φυσικών πόρων.

Χαριτωνίδη
Δέσποινα Χαριτωνίδη, “No-body”, Gold leaf, performers, Galleria Ub di Nord, Ρώμη (2016)

Καλλιτέχνης: Δέσποινα Χαριτωνίδη

Επιμέλεια: Οντέτ Κουζού

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρίνα Μήλιου Θεοχαράκη

Βοηθός Παραγωγής: Νεφέλη Σιαφάκα

Επικοινωνία: Εύα Καραγιαννάκη

Στατική Μελέτη και Τεχνική Υποστήριξη: Σπύρος Καραχάλιος

 

Opening Reception: Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου, 18:00-21:00

Διάρκεια έκθεσης: 30 Σεπτεμβρίου–23 Νοεμβρίου 2023

Ωράριο έκθεσης: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή: 10:00 – 17:00

Πέμπτη: 17:00 – 21:00

Share this
Tags
Γιώργος Δήμος
Γιώργος Δήμος
Ο Γιώργος Δήμος γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή και Φιλοσοφία στο Pratt Institute, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου και έζησε για 8 χρόνια. Το 2019 επέστρεψε στην Ελλάδα και από τότε εκδίδει συστηματικά άρθρα σε περιοδικά, κυρίως σχετικά με τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία. Είναι μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων για την Ανεξαρτησία και τη Διαφάνεια των ΜΜΕ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Greek Brand New: Η ελληνική δημιουργία επανασυστήνεται στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου

Δέκα χρόνια συμπληρώνει ο θεσμός Greek Brand New και τα γιορτάζει με μια μεγάλη, επετειακή έκθεση από την Παρασκευή 10 έως την Κυριακή 12...

Sebastian Delen: Επέτειος δέκα ετών για την Villa Αφαία στην Αίγινα

Συνέντευξη- Ρεπορτάζ: Ζέτα Τζιώτη Η πρόσφατη επίσκεψή μας στο ρομαντικό νησί της Αίγινας, και πιο συγκεκριμένα, στη Βίλλα Αφαία του Σεμπαστιάν Ντελέν (Sebastian Delen) συνδύασε...

Αυθεντικές όψεις της Μονμάρτης από τον Μορίς Ουτριλό

Γράφει ο Κώστας Ευαγγελάτος, Ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης.  Ο Μορίς Ουτριλό / Maurice Utrillo γεννήθηκε το 1883 στην Μονμάρτρη του Παρισιού. Ήταν ο γιος της...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

More like this