Συνέντευξη στην Λιάνα Ζωζά
Διαβάζοντας κανείς το βιογραφικό του μουσικού, συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας Γιώργου Αθανασακόπουλου, χωρίς να τον γνωρίζει προσωπικά, εντυπωσιάζεται, όχι μόνο από τις σπουδές του στη μουσική, αλλά και από την μέχρι τώρα πορεία του, στο χώρο αυτό. Γνωρίζοντας τον από κοντά, διαπιστώνει κανείς πως έχει απέναντί του έναν ικανότατο συνομιλητή, με βαθιά γνώση του αντικειμένου του, αλλά και με ιδιαίτερες κοινωνικές ευαισθησίες. Την αφορμή για την ωραία συνομιλία μας, έδωσε η πρόσφατη συμμετοχή του, στην παράσταση, η “Αληθινή Απολογία του Σωκράτη”, του Κώστα Βάρναλη, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.
-Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από την πρόσφατη συμμετοχή σας, στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, με την “Αληθινή Απολογία του Σωκράτη”, του Κώστα Βάρναλη και τη συνεργασία σας με μια ομάδα ταλαντούχων δημιουργών. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας, την εμπειρία σας, μέσα από το ενδιαφέρον αυτό εγχείρημα;
–Ήταν για μένα, ένα πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Ο στόχος μου ήταν να γυρίσω τον χρόνο πίσω, νοερά να κάτσω δίπλα στον κύριο Κώστα (Κώστα Βάρναλη) και να τον ακούσω να μιλάει για τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία μας. Όταν διάβαζα το βιβλίο, πολλές φορές, πριν ακόμα γράψω μουσική, συνομιλούσα με τον δημιουργό. Όταν έγραφα τα κομμάτια, του τα έπαιζα. Σε αυτό το εγχείρημα, δεν ήμουν μόνος μου, υπήρχε μία υπέροχη ομάδα ανθρώπων, με σκηνοθέτη τον Γεράσιμο Ντάβαρη, έναν εξαίρετο ηθοποιό, που ήταν ο εμπνευστής και σκηνοθέτης του έργου και η πηγή ενέργειας της ομάδας.
-Είστε μουσικός, αλλά παράλληλα και συνθέτης, ιδιότητες που σας έδωσαν την ευκαιρία, να συνεργασθείτε με δημιουργούς που κινούνται σε διαφορετικούς τομείς της τέχνης. Θα ξεχωρίζατε κάποιες από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
-Κάθε συνεργασία είναι ξεχωριστή, κάθε δημιουργός έχει κάτι το ιδιαίτερο που καλείσαι να ανακαλύψεις και πάνω σε αυτό το χαρακτήρα να δημιουργήσεις. Έχω πάρα πολύ όμορφες αναμνήσεις, από όλες τις συνεργασίες, όπου δεν έγραψα απλά μουσική, αλλά έγινα κοινωνός του έργου.
-Τέχνη και παγκόσμια πανδημία! Πόσο έχουν αλλάξει οι κανόνες και οι ισορροπίες, στο χώρο της μουσικής;
-Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν έχουν αλλάξει οι κανόνες, δηλαδή ότι κάναμε μέχρι πριν την πανδημία, συνεχίζουμε να κάνουμε. Εγώ διδάσκω κιθάρα και γράφω μουσική, αυτό κάνω. Ήρθε όμως η ισορροπία, μπήκε σε όλα τα σπίτια ο δάσκαλος και άκουσε ο γονιός τον αγώνα, που κάνουμε για να μάθει το παιδί του. Έκανα διαδικτυακές συναυλίες και κατανόησαν τα παιδιά την οργάνωση, αλλά και την προετοιμασία που χρειάζεσαι για να παρουσιάσεις κάτι, έστω και από το σπίτι σου.
-Πόσο σας επηρέασε σαν άνθρωπο, αλλά και σαν μουσικό, η πολύμηνη κοινωνική αποστασιοποίηση;
–Ηρέμησα, ήμουν μαζί με την οικογένεια μου, κάναμε βόλτες και μπήκαμε σε ένα άλλο πρόγραμμα, που είχε και έξοδο για βόλτα στην γύρω περιοχή. Κάτι θα άλλαξε μέσα μου, δεν το έχω βρει.
-Το μουσικό σχήμα Vibrato είναι προσωπικό σας δημιούργημα, όπως και οι συναυλίες και μουσικοθεατρικές παραστάσεις του. Επιθυμία ή ανάγκη έκφρασης;
-Και τα δύο. Επιθυμία να παίζουν όλοι μουσική και να ακούμε τον ήχο του διπλανού μας. Επιθυμία να συνεργαζόμαστε και να παράγουμε τέχνη. Επιθυμία να σεβόμαστε τον συνάνθρωπο και να τον ακούμε. Εάν αυτά μπορώ να τα κάνω φτιάχνοντας μουσικά σχήματα, ναι κάνω την επιθυμία μου πράξη.
Ανάγκη ναι, γιατί μου αρέσει να ακούω την προέκταση των δακτύλων μου να παίζει μουσική. Είναι οι μαθητές μου, που περνάω ώρες δημιουργίας μαζί τους και με μεγάλη συγκίνηση τους ακούω να παίζουν, αυτή είναι η αμοιβή μου.
Κάθε συνεργασία είναι ξεχωριστή, κάθε δημιουργός έχει κάτι το ιδιαίτερο που καλείσαι να ανακαλύψεις
-Η διδασκαλία της μουσικής στα παιδιά, περιλαμβάνει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι των επιλογών σας. Αγαπούν τα παιδιά τη μουσική; Πόσο ρόλο παίζει στη συναισθηματική τους ανάπτυξη;
-Έχω φτιάξει το μουσικό τμήμα “Κιθαρούπολη”. Απευθύνεται σε παιδιά 5-7 ετών και μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι με τις νότες, ο μαθητής έρχεται σε επαφή και γνώση με την μουσική, καλλιεργώντας σε πρώτο στάδιο, τα απαραίτητα εφόδια που χρειάζονται για να ακολουθήσει την εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου. Αυτό γίνεται με την κιθάρα.
Τα παιδιά αγαπούν την μουσική, τραγουδάνε και όταν τα τραγούδια που τους αρέσουν τα παίζουν με την κιθάρα τους, αυτό τα αγαλλιάζει.
Δείχνω στον μαθητή, πως θα γίνει μέρος του συνόλου και ταυτόχρονα κέντρο του κύκλου, είναι σημαντικό να υπάρχεις και να δημιουργείς μέσα στην κοινωνία, η μουσική είναι ένα μέσο.
-Αν και ο κάθε καλλιτέχνης, αγαπά όλες τις ενότητες της δουλειάς του, που σηματοδοτούν και την πορεία του, θα ήθελα να μας πείτε, αν εσείς θα ξεχωρίζατε κάποια από αυτές;
-Για μένα, η κάθε στιγμή είναι σημαντική, αλλά η στιγμή που έχω στην αγκαλιά μου την κιθάρα, την ακουμπάω στο στήθος μου και παίζω όπως η καρδιά με οδηγεί και η λογική μου υπαγορεύει, είναι μοναδική.
-Ποιές είναι οι επιρροές σας και από ποιούς καλλιτέχνες που σηματοδότησαν την ιστορία της μουσικής; Υπάρχουν κάποια μουσικά έργα που εσείς θα τα θεωρούσατε σταθμούς;
–Οι επιρροές είναι τα πάντα γύρω μου. Από μικρό παιδί θυμάμαι, να ακούω και να ξεχωρίζω ήχους που μου είναι συμπαθείς ή με αφήνουν αδιάφορο. Δεν ξεχωρίζω τους καλλιτέχνες, απλά κρατάω αυτούς που μου ταιριάζουν, τόσο από την λαϊκή μουσική, όσο και από την έντεχνη. Η μουσική είναι για μένα, μια αρμονική ταλάντωση τρίτης μεγάλης και πέμπτης καθαρής, αυτή η αποτύπωση του φυσικού φαινόμενου σε ήχο, είναι ο μεγαλύτερος σταθμός στην ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης.
-Αν και η συνέχεια και η συνέπεια είναι αυτά που σας διακρίνουν, τι είναι αυτό με το οποίο, δεν έχετε ακόμη “συναντηθεί” επαγγελματικά και θα θέλατε να το συμπεριλάβετε, στα μελλοντικά σας σχέδια;
–Θα σας φανεί παράξενο, αλλά ποτέ δεν σκέφτομαι το μέλλον, δηλαδή δεν κάνω σχέδια … συνέχεια διαβάζω και ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Βρίσκομαι σε διά βίου μάθηση και νιώθω ότι πάντα είμαι στην αρχή μιας νέας δημιουργίας.
Who is Who
Ο Γιώργος Αθανασακόπουλος, γεννήθηκε στην Πάτρα το 1975. Σπούδασε κιθάρα δίπλα στον Ευάγγελο Ασημακόπουλο, πιάνο, βυζαντινή μουσική και ανώτερα θεωρητικά. Συνεργάστηκε και δημιούργησε μουσικά σχήματα-ορχήστρες, μουσικά-εκπαιδευτικά σεμινάρια-φεστιβάλ, γράφει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και ήχο-οράματα, διδάσκει κλασική κιθάρα, διευθύνει την ορχήστρα Vibrato, της πολυφωνικής χορωδίας Πάτρας και το κιθαριστικό σχήμα νέων κιθαριστών.