Σαν σήμερα, 8 Ιουλίου, γεννήθηκε το 1593 στη Ρώμη η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι, μια από τις πιο εξέχουσες ζωγράφους του ιταλικού Μπαρόκ, αναγνωρισμένη για το στιβαρό και ρεαλιστικό της ύφος. Κόρη του Οράτσιο Τζεντιλέσκι, διδάχτηκε ζωγραφική από τον πατέρα και επιρρεάστηκε έντονα από τον Καραβάτζο και τη δράση του έργου του.
«Να τι μπορεί να κατορθώσει μια γυναίκα που κρύβει στο στήθος της την ψυχή του Καίσαρα» Αρτεμισία Τζεντιλέσκι
• Πρώτα έργα & Καλλιτεχνική ώριμη φωνή
Το πιο παλιό της έργο, Susanna and the Elders (1610), δημιούργησε όταν ήταν 17—ένα έργο απόλυτης ώριμης «τεχνογνωσίας» για την ηλικία της .
• Υπόθεση Τάσσι & Δίκη
Σε μικρή ηλικία υπέστη βιασμό από τον συνεργάτη του πατέρα της, Αγκωστίνο Τάσσι. Κατήγγειλε το γεγονός, κατέθεσε ενώπιον δίκης και διαπομπεύτηκε, αλλά ο Τάσσι καταδικάστηκε, παρότι η ποινή δεν εκτελέστηκε ουσιαστικά .
• Καριέρα & Διεθνής απήχηση
Στη Φλωρεντία έγινε το 1616 η πρώτη γυναίκα μέλος της Accademia del Disegno . Κατέκτησε πελάτες στη Ρώμη, Βενετία, Νάπολη κι έζησε στην Αγγλία (1638–42), όπου εργάστηκε κοντά στον πατέρα της και την αυλή του Καρόλου Α’ ().
• Τελευταία χρόνια
Επέστρεψε και επανεγκαταστάθηκε στη Νάπολη, όπου συνέχισε έως την εκτίμηση ότι πέθανε μεταξύ 1652–54, πιθανώς από την πανούκλα του 1656 .
Καλλιτεχνική Κληρονομιά
• Θεματολογία & ύφος
Εξέπεμπε δραματικότητα, ένταση και στιβαρότητα – δεσπόζοντας ειδικά σε σκηνές φιλοδωρίας και βίας, όπως Judith Slaying Holofernes (1612-13), όπου απεικόνισε τη δυναμική της ομοϊδεάτριας ηρωίδας σε μια σκηνή τρόμερης τυφής .
• Αυτοπροσωπογραφίες ως φεμινιστικά σύμβολα
Είχε έντονη παρουσία στις αυτοπροσωπογραφίες, όπως στη Self Portrait as Saint Catherine και τη Self Portrait as the Allegory of Painting (1638–39) όπου εμφανίζεται ως προσωποποίηση της Τέχνης, θεμελιώνοντας δυναμικό μήνυμα αυτοπροσδιορισμού .
• Σύγχρονη απήχηση
Η ζωγραφική της συνδέεται σήμερα τόσο με την τέχνη όσο και με κοινωνικά κινήματα: το #MeToo, το φεμινιστικό κίνημα και συχνά συνιστά ζωντανό σύμβολο αντίστασης στη θηλυκή υποτίμηση.
• Παγκόσμια αναγνώριση
Το έργο της παρουσιάστηκε στη National Gallery του Λονδίνου με μεγάλη έκθεση και το κοινό, ενώ μελετάται επιστημονικά η επιδραστικότητά της – όπως και η σύνδεσή της με τον Γαλιλαίο στο επίπεδο της απεικόνισης της βίας στο Judith.
Η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι ξεπέρασε κοινωνικά, νομικά και καλλιτεχνικά εμπόδια και καθιέρωσε τη φωνή της όχι μόνο στην ιστορία της τέχνης αλλά και στη συλλογική μνήμη – ως γυναίκα ζωγράφος που αγωνίστηκε και δημιούργησε έργο γεμάτο πάθος, ένταση και ουσία.
Από καλλιτέχνιδα σε σύμβολο, η Artemisia ζει σήμερα ως φεγγάρι έμπνευσης – τόσο ιστορικό όσο και σύγχρονο.

