Ο Χρίστος Καράς γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1930 στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Ύστερα από διετή φοίτηση στην Πάντειο (1948 – 1950) σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1951 – 1955), κοντά στον Γιάννη Μόραλη και τον Γιάννη Παππά.
Ως υπότροφος του ΙΚΥ σπούδασε fresco στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1957 – 1960) και παρέμεινε στη Γαλλία έως το 1963, ταξιδεύοντας παράλληλα σε γειτονικές χώρες, όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Βρετανία.
Δέκα χρόνια αργότερα, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford, εργάστηκε στη Νέα Υόρκη. Κατά το διάστημα αυτό επισκέφθηκε πολλές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά.
Έχει πραγματοποιήσει πάνω από 100 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων σε Λευκωσία, Βασιλεία, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Αμβέρσα, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Αθήνα, και σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.
Γύρω στα 1959 αρχίζει να συνθέτει κολλάζ από σκισμένες αφίσες, αποσπάσματα εφημερίδων και άλλα χαρτικά υλικά, τονίζοντας την τυπογραφική γραφή, τα γαιώδη χρώματα και τη ματιέρα ως απόρροια των πολλαπλών επικολλημένων επιφανειών. Η αρχική αυστηρή δομή αυτών των έργων σταδιακά απελευθερώνεται, καθώς ανιχνεύει παράλληλα τις δυνατότητες της άμορφης τέχνης και πειραματίζεται με τη χειρονομιακή πινελιά, το αβαθές πεδίο, τη συνειρμική έκφραση και τη σκούρα χρωματική κλίμακα.
Το 1963, στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ανανέωση του καλλιτεχνικού κλίματος στην Ελλάδα, μετείχε στην ίδρυση της ομάδας «Τομή» και το 1976 του «Συνδέσμου Καλλιτεχνών».
Στα έργα της περιόδου 1964 έως το 1968 κυριαρχούν οι παραμορφωμένες ανθρώπινες φιγούρες, δίχως συγκριμένα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, συχνά διαμελισμένες και αποσπασματικά ζωγραφισμένες. Μόνες ή σε τραγικά συμπλέγματα, στέκουν σαν δραματικές μορφές, πλημμυρισμένες από πόνο και οδύνη, σύμβολα των σκοτεινών αναμνήσεων της Κατοχής και του, βιωμένου από τον καλλιτέχνη Εμφυλίου Πολέμου. Σε ορισμένους πίνακες η βίαιη εξπρεσιονιστική γραφή αυτών των εικονικών στοιχείων αντιπαρατίθεται με ένα αυστηρό γεωμετρικό φόντο, το οποίο απαρτίζεται από επαναλαμβανόμενες, κάθετες, χρωματικές ραβδώσεις.
Στους σουρεαλιστικούς πίνακες (1968-1975), ο καλλιτέχνης διατηρεί το γεωμετρικό υπόβαθρο της εικόνας, δημιουργώντας εσωτερικούς, αρχιτεκτονικούς χώρους με ανοίγματα-παράθυρα στον έξω κόσμο. Αρχικά, τα δέματα του είναι νεκρές φύσεις με βάζα γεμάτα λουλούδια και φύλλα, πουλιά που πετούνε, πέπλα που ανεμίζουν και καπνούς. Στη συνέχεια, απεικονίζει πολεμιστές, επιτύμβια και αγάλματα, εμπλουτίζοντας τις παραπάνω συνθέσεις με φανταστικές εικόνες, οι οποίες αντλούνται από την αρχαιότητα, την αναγέννηση και τη μυθολογία. Σε αντίθεση με τους εξπρεσιονιστικούς πίνακες τα σουρεαλιστικά έργα του χαρακτηρίζονται από μια ακριβολογική προσέγγιση, μια νότα αισιοδοξίας και μια σαφή αίσθηση ηρεμίας, ενώ είναι εμφανής πλέον η ροπή του προς την ανοιχτόχρωμη παλέτα.
Από το 1975 έως το 1985, ο ζωγράφος επικαλείται σωληνοειδή σχήματα και ελάσματα – τα οποία άλλοτε καταγράφει με όγκο και άλλοτε με σκέτα περιγράμματα – που αιωρούνται, συστρέφονται και συμπλέκονται σε ένα εξωπραγματικό, δυσδιάστατο ονειρικό τοπίο. Διαστημικά σε σύλληψη, μερικές φορές συνδυάζουν παραστατικές, «αφηρημενοποιημένες» φιγούρες με συγκεκριμένα γεωμετρικά μοτίβα, όπως κώνους και τόξα. Στην πιο ώριμη φάση του, χρησιμοποιεί συχνά στοιχεία από προηγούμενη δουλειά του, τα οποία δημιουργικά συνυφαίνει και εναρμονίζει σε συνθέσεις που πάντα φέρουν την προσωπική του σφραγίδα και πηγάζουν από την αντικειμενική πραγματικότητα, την οποία μετατρέπουν σε ευαίσθητες, ποιητικές μνήμες.
Το 1984 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 41η Μπιενάλε της Βενετίας.
Το 2001 η Ακαδημία Αθηνών τού απένειμε βραβείο για το σύνολο του έργου του.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις («Ζυγός», 1961 «Χίλτον», 1963, 1970, 1972, «Μερλιν», 1964,1966,1967 «Forsythe», Ann Arbor, ΗΠA 1967 «Νέα Γκαλερί», 1969 «Κοχλίας», Θεσσαλονίκη, 1972 «Δεσμός», 1973, 1978, 1980 «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών», 1975 «Σύγχρονη Χαρακτική» 1975 «Richard Foncke», Γάνδη, Βέλγιο, 1978 «Πολύπλανο» – Salon International Bale, Βασιλεία, 1979- «Maison de la Grece», Παρίσι, 1982 «Σκούρα» 1983- «Άρτιο», 1984 Μπιενάλε Βενετίας -με tο Γ. Γεωργιάδη-, 1984 «Galerie am Kurfurstendamm», Βερολίνο, 1985 «Πινακοθήκη Πιερίδη», 1986 Π.Δ. Τρικάλων, Λάρισας και Βόλου, 1986 Πρίσμα», Ρόδος, 1987 «Trosa Kvarn», Σουηδία, 1987 «ΒΡ Oil Europe Gallery», Βρυξέλλες, 1987 Δημήτρια, Θεσσαλονίκη, 1988 «Αριάδνη», Ηράκλειο, 1990 «Γκαλερί Μυλωνογιάννη», Χανιά, 1990 Metropolis Art Galleries», Ν. Υόρκη, 1990 «Κρεωνίδης», 1991, 1995 «Art Forum», Θεσσαλονίκη, 1993 «Espace Kreonidis», 1994 «Chroma Gallery» Αχαράβη Κέρκυρας, 1994 «Αγκάθι», 1995 Adam», 1996 «Selini», 1997 «Βίλκα» -με το Σ. Σόρογκα-, Θεσσαλονίκη, 1997 κ.α.).
Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις (Πανελλήνιες 1952,1957,1960,1963,1965,1967,1987 Salon Automne, Παρίσι, 1958 Salon de la Jeune Peinture Παρίσι, 1959 Salon de Tuileries, Νίκαια, 1959 Salon Comparaisons, Παρίσι, I960 ΤρειςΖωγράφοι, ATI και «Τέχνη», Θεσσαλονίκη, I960 Prix Biarritz, Γαλλία, 1961 Peintres etSculpteursGrecsdeParis, Musee d Art Moderne, Παρίσι, 1962 «Τέχνη», Θεσσαλονίκη, 1962 «Oeil de Boeuf», Παρίσι, 1963 Έκθεση της AICA, 1963 Μπιενάλε Νέων, Παρίσι, 1963 Palais des Beaux-Arts, Βρυξέλλες, 1964 World House International, Ν. Υόρκη, 1964 «Zweirgle-Garten», Σάλτσμπουργκ, 1964 Μπιενάλε Αλεξάνδρειας, 1965 Διεθνής Έκθεση Μόντρεαλ, 1967 Art Hellenique Contemporain, Musee Rath, Γενεύη, 1967 Μπιενάλε Σάο Πάουλο, 1967 «D’Eemdt», Άμστερνταμ, 1973 «Tchernov Gallery», Ν. Υόρκη, 1974, 1975 Museum am Ostwall, Ντόρτμουντ, 1976 Δημήτρια, Θεσσαλονίκη, 1977 ΒαλκανικήΤέχνη, Βουκουρέστι, 1977 Systawa Wisproczesnes Sztuki Greckies, Βαρσοβία, 1977 «Erickson Gallery», Ν. Υόρκη, 1978 Grece/22 Peintreset Sculpteurs, Grand Palais, Παρίσι, 1978 Zeitgenossische Griechische Malereiuna Graphik, Institut fur Auslandsbeziehung, Στουτγκάρδη, 1978 Objets de Grece, «Facchetti», Παρίσι, 1978 Εικόνες Ελληνικής Τέχνης 1-2, Ζάππειο, 1978, 1979 Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Σκόπια, 1978 Τριενάλε Βελιγραδίου, 1980 Expo-Arte. Μπάρι, 1981 Σύγχρονη Τέχνη και Παράδοση, 1981 Πινακοθήκη Πιερίδη, Αθήνα και Λευκωσία, 1982 Ευρωπάλια, Βρυξέλλες, 1982 «The Fine Art Society Ltd», Λονδίνο, 1983 Σύγχρονοι Έλληνες Ζωγράφοι, Λευκωσία, 1984 Σύνδεσμος Σύγχρονης Τέχνης, Ρόδος, 1984 Μπιενάλε Ευρωπαϊκής Χαρακτικής Μπάντεν-Μπάντεν, 1985 «Αργώ», Λευκωσία, 1985,1988 ΕΠΜΑΣ, 1986, 1987 Π.Κ.Δ. Αθηναίων,1988, 1991 Ζωγραφική για ένα Τραπέζι, Π.Δ. Αθηναίων, 1989 «The Terminal Crow Center», Ντάλλας, 1990 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 1992, 1993 Το Δέντρο, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, Μέτσοβο, 1993 Art Athina, 1994, 1995, 1997 Δρομολόγιο, Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Λάρισα, 1996 «Αστρολάβος», 1997 κ.α.).
Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στις Π.Δ. Ρόδου, Καλαμάτας, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Σκοπίων, στη Συλλ. ΜΙΕΤ κ.α.
Ίδρυσε με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα «Τομή» (1963) και το «Σύνδεσμο Καλλιτεχνών» (1976). Μετείχε στην οργάνωση του Α Συνεδρίου Ελλήνων Καλλιτεχνών Πλαστικών Τεχνών (1963) και των συμποσίων με θέματα την Ίδρυση Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Ελλάδα (1977) και τη Σύγχρονη Τέχνη και Παράδοση (1981). Είναι μέλος του ΕΕΤΕ.
