Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα του έργου «Γυναίκες» στο Θέατρο Βαφείο – «Λάκης Καραλής», από τον θίασο «Αντάμα» σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη. Ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα της Γαλάτειας Καζαντζάκη, γραμμένη το 1933.
Η νουβέλα αυτή, διαμάντι της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μεταφέρεται για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή και σκιαγραφεί τη ζωή πέντε γυναικών, πέντε αδερφών, πέντε εντελώς διαφορετικών χαρακτήρων, με διαφορετική ψυχοσύνθεση και κοινωνική τάξη, με διαφορετικά όνειρα και στόχους…
Γράφει η Αλεξία Λυμπέρη
Έργο επίκαιρο ακόμα και σήμερα, καθώς το αξιακό σύστημα αυτών των πέντε γυναικών δεν διαφέρει σε τίποτα με εκείνο των γυναικών των ημερών μας. Οι γυναίκες αυτές καταθέτουν προσωπικές ιστορίες επί σκηνής, με συγκρούσεις, συμβιβασμούς, υπαρξιακές αγωνίες, οικονομική ανέχεια αλλά και επαναστατικότητα.
Το έργο ξεκινάει και με τις έξι γυναίκες επί σκηνής, τις πέντε αδερφές και την μουσικό της παράστασης, η οποία συνοδεύει την πλοκή του έργου με το αρκοντεόν της. Η κάθε μία από τις γυναίκες αυτές έχει να μας πει και μία ιστορία… η κάθε μία από τις γυναίκες αυτές μας εξιστορεί κάποιο κομμάτι και από τη δική μας, την ίδια μας τη ζωή…
Η Αίμη βρίσκεται μόνη και χωρισμένη, καθώς συνειδητοποίησε μία μέρα ότι δεν είχε πλέον αισθήματα για τον άντρα της, προσπάθησε να ξανά φτιάξει τη ζωή της χωρίς να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η Καίτη, τελειόφοιτος της φιλοσοφικής σχολής, αποφασίζει να διεκδικήσει μια καλύτερη και πλουσιότερη ζωή πουλώντας τα νιάτα της, την παρθενιά της και την αξιοπρέπειά της.
Η Φανή έχοντας ήδη παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα, ζει μέσα στις ανέσεις, τα ταξίδια, τα λούσα… αλλά δεν είναι ευχαριστημένη ούτε με αυτά και συνεχώς επιζητεί το καλύτερο.
Η Νίνα είναι διορισμένη δασκάλα και επαναστάτρια ως αρχέτυπο χαρακτήρα. Κομμουνίστρια και η πιο συνειδητοποιημένη από τις πέντε αδερφές, όσο αφορά στα θέλω της, τα πιστεύω της και την πορεία της ζωής της.
Τέλος, η Άννα είναι η έφηβη που έζησε έντονα έναν έρωτα που έληξε μάταια και ζει με τις αναμνήσεις του. Άρρωστη πλέον, περιμένει μαρτυρικά το θάνατό της από φυματίωση στο νοσοκομείο και προσπαθεί να περισώσει όσο μπορεί την αξιοπρέπειά της και τη θηλυκή της εικόνα τις τελευταίες μέρες της ζωής της…
Πως σκέφτεται τελικά μία γυναίκα; Πως αντιδρά; Πως αντιμετωπίζει τον έρωτα και το γάμο; Ποιά διέξοδο τελικά θα ακολουθήσει κάθε μία από τις πέντε γυναίκες; Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα, που προσπαθούν να απαντηθούν επί σκηνής.
Η ιστορία των πέντε γυναικών παρουσιάζεται επί σκηνής υπό τη μορφή άλλοτε μονολόγου κι άλλοτε διαλόγου μεταξύ των πέντε γυναικών. Η θεατρική σκηνή χωρίζεται σε τρία επίπεδα:
-στο πρώτο επίπεδο, μπροστά από τους θεατές, υπάρχουν δύο σκαμπό, όπου κάθονται η Καίτη και η Άννα. Από τις θέσεις αυτές μας εξιστορούν τις ιστορίες τους κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του έργου.
-στο δεύτερο επίπεδο, κεντρικά της σκηνής, έχει τοποθετηθεί ένα τραπέζι, όπου στη μία πλευρά αυτού κάθεται η Φανή και στην άλλη πλευρά κάθεται η Αίμη.
-στο τρίτο επίπεδο, στο πίσω μέρος της σκηνής, βρίσκεται η Νίνα και η μουσικός με το αρκοντεόν της.
Η δραματουργία του έργου ξεδιπλώνεται τόσο δια μέσω του ίδιου του κείμενου του έργο και των υποκριτικών ικανοτήτων των γυναικών, όσο και δια μέσω της μουσικής υπόκρουσης του αρκοντεόν, των τραγουδιών της Καίτης, και του φωτισμού της παράστασης.
Ένα λογοτεχνικό κείμενο διαχρονικής αξίας, το οποίο προσπαθεί να σκιαγραφήσει τη ψυχολογία πέντε διαφορετικών γυναικών. Πέντε γυναικών με δικαίωμα στον έρωτα, στο γάμο, στις σπουδές, στην εργασία, στην ίδια τη ζωή.
Η θεατρική μεταφορά του κειμένου επιτυγχάνεται περίτεχνα, καθώς καταφέρνει να παρουσιάσει ολοκληρωμένα τους χαρακτήρες των πέντε γυναικών, χωρίς περιττές εκτάσεις, κρατώντας παράλληλα την αίγλη του αρχικού κειμένου.
Η Κατερίνα Σούλη στο ρόλο της Φανής, καταφέρνει να πείσει απολύτως για το χαρακτήρα τον οποίο υποδύεται. Με το βλέμμα της, τη στάση του σώματός της και τη χροιά στη φωνή της ενσαρκώνει με επιτυχία την πλούσια, ρηχή, πεζή γυναίκα, η οποία δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο παρά για την καλοπέρασή της, την αύξηση του πλούτου της, καθώς και την άνοδο της κοινωνικής της θέσης.
Η Βασιλική Σαραντοπούλου, στο ρόλο της Καίτης, με το μουσικό της ταλέντο και δια μέσω του τραγουδιού της, καταφέρνει να προσθέσει μικρά ευχάριστα διαλείμματα στην εξέλιξη της πλοκής του έργου. Αξιόλογη ηθοποιός, με δυνατό λόγο και δυναμική ερμηνεία, καταφέρνει άψογα να μας μεταδώσει τη ψυχολογική της κατάσταση, να τη συμπονέσουμε, να τη λυπηθούμε, και να αισθανθούμε λύτρωση για εκείνην όταν αυτοεξορίζεται μαζί με την αδερφή της Νίνα, ώστε να μπορέσει να ξανά βρει τη ψυχική της ηρεμία.
Η Βιβή Τάγαρη, στο ρόλο της Αίμης, κρατάει το ύφος της ηρωίδας σε ήπιο τόνο, κι όσο κι αν υποφέρει μέσα της, δεν ξεσπά ποτέ επί σκηνής με θυμό ή οργή. Απλά ξεσπά στο ποτό. Η ηθοποιός καταφέρνει άξια να μας παρουσιάσει μία χωρισμένη γυναίκα, η οποία μαθαίνοντας να ζει μόνη, επιζητεί ταυτόχρονα τον έρωτα, ή έστω μια παρέα στη ζωή της, ελπίζοντας ότι θα πετύχει αυτή τη φορά η διατήρηση των ερωτικών της συναισθημάτων.
Η Δήμητρα Μπάσιου, στο ρόλο της Άννας, υποδύεται μοναδικά την άρρωστη, φυματική νεαρή κοπέλα. Με το μαντήλι στο ένα χέρι, βήχοντας και ψελλίζοντας τα λόγια του ρόλου της, με το μοναδικό ανέκφραστο και παθητικό της βλέμμα, μας μεταδίδει με επαγγελματισμό, τόσο τον πόνο του εφηβικού έρωτα που έληξε πρόωρα, όσο και τον πόνο της ίδιας της ζωής καθώς γνωρίζει ότι οδεύει προς το θάνατο.
H Νάντια Δαλκυριάδου, στο ρόλο της Νίνας, με πυγμή στη φωνή της και στη στάση του σώματός της, ενσαρκώνει αποτελεσματικά την κομμουνίστρια, επαναστάτρια δασκάλα, η οποία προκειμένου να μην προδώσει τις αξίες της, τα ιδανικά της και τη στάση ζωής της εν γένει, οδηγείται στο δρόμο της εξορίας.
Η Έλσα Στουρνάρα, η μουσικός της παράστασης, μας μαγεύει με το μοναδικό αρκοντεόν της και μας χαρίζει μοναδικά μουσικά διαλείμματα κατά την εξέλιξη της πλοκής του έργου.
Η σκηνοθεσία του Πέρη Μιχαηλίδης, αισθητικά άρτια, λειτουργική, τοποθετεί έξυπνα και τις έξι γυναίκες παράλληλα στην σκηνή του θεάτρου, καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου χωρίς να αποσπάται η προσοχή του θεατή από την εξιστόρηση της προσωπικής ιστορίας καθεμιάς εξ’ αυτών.
Τα σκηνικά της παράστασης είναι απλά και λειτουργικά σκηνικά, αλλά με έμφαση στη λεπτομέρεια. Δύο σκαμπό στο μπροστινό μέρος της σκηνής και ένα ξύλινο τραπέζι στη μέση αυτής. Όμως, με έκπληξη διαπιστώνει ο θεατής, ότι οι οικονομικές διαφορές των αδερφών απεικονίζεται μέχρι και στα σκεύη που χρησιμοποιούν. Η Φανή, η πιο πλούσια εκ των αδερφών, πίνει το ποτό της σε σκαλισμένο κρυστάλλινο ψηλό ποτήρι του λικέρ, ενώ η Αίμη πίνει το κρασί της από χάλκινη κανάτα σε χαμηλό γυάλινο φθηνό ποτήρι.
Η ενδυματολόγος Δέσποινα Χειμώνα ντύνει μοναδικά την κάθε κοπέλα σύμφωνα με την οικονομική της κατάσταση, αλλά και τα μοναδικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς της. Από τη μία μεριά, η πιο καλοντυμένη, η Φανή με τα κολιέ, τα σκουλαρίκια και το πλουμιστό ανοιχτόχρωμο φόρεμα, καθώς και με παπούτσια και χτένισμα που παραπέμπουν στην εποχή εκείνη που συμπληρώνουν άρτια εικαστικά το ρόλο της.
Από την άλλη μεριά, η Άννα με απλό σκουρόχρωμο φόρεμα, ατημέλητα μαλλιά, σχεδόν άβαφη με ωχρή επιδερμίδα, παρουσιάζει πειστικά την άρρωστη.
Συνολικά, πρόκειται για μια άρτια σκηνική παραγωγή, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες επί σκηνής και αξιόλογες ερμηνείες.
Ιδανική παράσταση για όλο το γυναικείο κοινό ανεξαρτήτως ηλικίας, αλλά και για το αντρικό κοινό το οποίο προσπαθεί να κατανοήσει τη γυναικεία ψυχολογία.
info
Θέατρο Βαφείο – «Λάκης Καραλής»:
Αγίου Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115, Βοτανικός (στάση μετρό: «Κεραμεικός»), τηλ.: 210 3425637
Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Πρεμιέρα: Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη 21:00 έως 27/11/2018.
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 10,00 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητικό-ανέργων-ατέλειες): 5,00 ευρώ
Για πληροφορίες-κρατήσεις θέσεων: Τηλ.: 6986885131
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
